Senin suçun bu günleri öngörüp eşini işin içine dahil etmezsen böyle olur. Atom parçalamak değil bebek bakmak. Bir iki pratikle yaparMerhaba kızlar. Doğum yaptığım günden beri bir an olsun evde olduğuma sevinemedim. Doğum yaptığım günden beri benim çocuğuma kim bakacak kaygısından keyifli vakit geçiremedim.
hemşireyim devlet hastanesinde. 1 senelik ücretsiz izine ayrıldım bebeğim şu an 12 aylık. Yani iznim bitiyor. Ramazandan sonra başlayacağım diye karar vermiştim o zaman bebeğim 14 aylık olacak. Durum şu ki kayınvalidem bebeğime bakmak çok istiyor gibi görünüyor ama zor geliyor ve nazlanıyorda nazlanıyor. Bunu eşimde görüyor bana diyorki e sende gönlünü yapmaya çalış, nazla diyor kısaca.bakıcıya emanet etmek istemiyorum. Bakıcıya verene kadar iznimi 2 yıla kadar uzatayım diyorum ama gerçekten çok bunalmış vaziyetteyim. Hastanem evimin karşsında o kadar ki yakın. Nöbet isteyip dilekçe yazayım diyorum kurumum izin veriyor haftada iki veya üç kere nöbete gideyim diyorum eşim gündüz mesai çalışıyor gece evde. Bu seferde eşimin bebek bakımıyla uzaktan yakından alakası olmadı bir senedir ben yokken çocuğa bakamaz çocuğum biberon tutmuyor gece beni emerek uyuyor o kadar çaresizimki ne olur bana akıl verin
Gidin işte hatta şuan gidin göndermez tabi yemegi yapılıyor çamaşırı yıkanıyor hiçbir işe elini sürmüyor artık kendinize gelmeniz gerek.Diyorum gideyim sende ailenle kal ister evde kal yemek olmayınca git orda ye zaten kayınvalide bırakmaz durmadan gelir gider ben yokkende istemiyor bizi göndermek
Bence izninizi uzatın yani bunalacaj bir durum yok ki oglunuzla cikin gezin etkinliklere katılın bir yaşındaki çocukla rahatlıkla vakit geçirebilirsinizMerhaba kızlar. Doğum yaptığım günden beri bir an olsun evde olduğuma sevinemedim. Doğum yaptığım günden beri benim çocuğuma kim bakacak kaygısından keyifli vakit geçiremedim.
hemşireyim devlet hastanesinde. 1 senelik ücretsiz izine ayrıldım bebeğim şu an 12 aylık. Yani iznim bitiyor. Ramazandan sonra başlayacağım diye karar vermiştim o zaman bebeğim 14 aylık olacak. Durum şu ki kayınvalidem bebeğime bakmak çok istiyor gibi görünüyor ama zor geliyor ve nazlanıyorda nazlanıyor. Bunu eşimde görüyor bana diyorki e sende gönlünü yapmaya çalış, nazla diyor kısaca.bakıcıya emanet etmek istemiyorum. Bakıcıya verene kadar iznimi 2 yıla kadar uzatayım diyorum ama gerçekten çok bunalmış vaziyetteyim. Hastanem evimin karşsında o kadar ki yakın. Nöbet isteyip dilekçe yazayım diyorum kurumum izin veriyor haftada iki veya üç kere nöbete gideyim diyorum eşim gündüz mesai çalışıyor gece evde. Bu seferde eşimin bebek bakımıyla uzaktan yakından alakası olmadı bir senedir ben yokken çocuğa bakamaz çocuğum biberon tutmuyor gece beni emerek uyuyor o kadar çaresizimki ne olur bana akıl verin
Bebeği kv bırakıp kendinize zaman ayrın bir gün bu sayede onlarda net karar verirler zorlanır bakamam derse ona göre bir yol izlersinizNedenini felan sormayın canı isterse bir insan bir baba çocuğunun emzirmek dışında bütün ihtiyacını yapabilir ama benim eşim daha bir kere bile bir şey yapmadı çünkü yapmak istemiyor üzerine kalsın istemiyor bir şeyi yaparsa yapabilirse hep o yapacak gibi düşünüyor çalışmak istiyorum işimi çok özledim mesleğimi özledim kendi maaşımı kazanmayı özledim hastanem karşı yolumda o kadar yakınki evime gidemiyorum çalışamıyorum çok zor
2.5 yaşındaydı Şimdi 3 yaşında.8 aylikken bakıcı geliyordu.Ufak kaç yaşında kreşe verdiniz
Anneliğin kutsalligindan bahsetmedim hiçbir yorumumda. İntihara meylettirecek bir şey de göremiyorum. En baştan bu yana yorumları inceleyecek olursanız bunalimini normal buluyoruz zaten. Ama bu kadar bunalmasinin sebebi kayınvalidesi ya da kocası değil, onlara sınır cizemeyen ağzını acamayan kendisi. Hepsini rahata alistirmis, al demişler almış ver demişler vermiş ağzını açıp ne istediğinden nasıl hissettiğinden bahsetmemiş. Bunun faturasını kendi doğurduğu çocuğa kesmemeli diyoruz. Çocuk dünyaya gelmek için yalvarmadi muhtemelen ne annesine ne babasına. Anneanne/ babaanneye güvenip çocuk dogurulmaz. Normal olan eşine lafını geçirebilmesi hatta laf geçirmeye bile gerek duymayacagi onu anlayacak bir esinin olması zaten. Bu çocuk da ağaç kovugundan çıkmadığına göre ya anne ya baba bakacak sonuç olarak. Ha lafını geciremiyorsa kocası yok yapamam bakamam triplerindeyse hâlâ kalksın gitsin kendi düzenini kursun adam zaten bı ise yaramiyor diyoruz. Mesleği var elinde. İster anne evine döner kendi annesine baktirir kendisi çalışır, isterse kendi evini tutar bakıcı tutar paşalar gibi bakar. Ama neticede çocuğa bakılacak yani her şeye hayır deyip kendini iyice dibe çekmenin anlamı yokYine başlamışlar kutsal annelik zırvalarina. Nasıl bunalırsın, nasıl şöyle dersin falan filan. Böyleleri yüzünden bazı anneler intihar ediyor.
Konu sahibi bakıcı en mantıklı çözüm duruyor. Eşinizin bakamıyor gibi davranmasını da inanmayın, çocukla ilgilenmemek için bilerek yapıyor. Delirmiş gibi yapın, ağlayın bağırın ve katlanamıyorum bütün gün evde olmaya diye akşam eşinize bırakıp dışarı çıkın.
Bebeğime üzülmenize hiç gerek yok bebeğime ben dört dörtlük bakıyorum daha doğduğundan bu yana gözümü ondan çevirmedim ona her şeyi planlar yaparım düşünürüm ek gıdasını ara öğünlerini her pazar oturur ajandama yazarım planlarım yavruma dört dörtlük bakıyorum ah şu da şöyle olsaydı diyeceğim hiçbir şey yok çünkü ben tek başıma kızıma çok güzel bakıyorum üzülmenize gerek yokKendi aklınızla hareket etmeye ne zaman başlarsınız tam olarak? Çocuğa kv adı koymak nedir Allah aşkına ısrar ettiği için?
Bebek doğduğunda büyük sorumluluk genel olarak annede oluyor zaten, bunu hiç görmediniz mi çevrenizden. Ne sanıyordunuz, gökden bi melek inip bakıcılık mı yapacaktı bebeğinize? Ay o kadar üzüldüm ki çocuğa. Resmen herkes başından atacak yer arıyor. Kocanız evlenip çocuk yapmayı biliyorsa bakmayıda bilecek, burada millete laf saymak yerine eşinize gösterin dişinizi.
Kv kişisine de hiç bulaşmayın, bakmak zorunda değil torununa. Bakmamasıda daha iyi olur zaten.
Aynen öyle ne kreşi. İmkanınız varsa izninizi uzatın. Yoksa kv nizin gözetiminde bakıcı da çözüm olabilir.Canım çok küçük benim kız. 14 aylık bizim buradaki kreşten kimse memnun değil bunu bile. İle nasıl vereyim kreşe
Bunları yaptığınızdan hiç şüphem yok, eminim bebeğiniz için en iyisini istiyorsunuzdur ama bu depresif haliniz bebeğede yansıyordur. Bi videoda dinlemiştim. Bebekler uyandıklarında annelerinin yüz ifadesine bakarak mutlu veya mutsuz başlıyorlarmış güne. Yıpranmanızı anlıyor burada herkes fakat önerilen hiçbir çözüm yolunu kabul etmiyorsunuz. Sizce ne yapabilirsiniz, siz bi çözüm sunun bari.Bebeğime üzülmenize hiç gerek yok bebeğime ben dört dörtlük bakıyorum daha doğduğundan bu yana gözümü ondan çevirmedim ona her şeyi planlar yaparım düşünürüm ek gıdasını ara öğünlerini her pazar oturur ajandama yazarım planlarım yavruma dört dörtlük bakıyorum ah şu da şöyle olsaydı diyeceğim hiçbir şey yok çünkü ben tek başıma kızıma çok güzel bakıyorum üzülmenize gerek yok
Siz ne alaka, Alıntı bile yapmamışım. Genel bir yorum yaptım. Alınıp koca bir paragraf yazmışsınız.Anneliğin kutsalligindan bahsetmedim hiçbir yorumumda. İntihara meylettirecek bir şey de göremiyorum. En baştan bu yana yorumları inceleyecek olursanız bunalimini normal buluyoruz zaten. Ama bu kadar bunalmasinin sebebi kayınvalidesi ya da kocası değil, onlara sınır cizemeyen ağzını acamayan kendisi. Hepsini rahata alistirmis, al demişler almış ver demişler vermiş ağzını açıp ne istediğinden nasıl hissettiğinden bahsetmemiş. Bunun faturasını kendi doğurduğu çocuğa kesmemeli diyoruz. Çocuk dünyaya gelmek için yalvarmadi muhtemelen ne annesine ne babasına. Anneanne/ babaanneye güvenip çocuk dogurulmaz. Normal olan eşine lafını geçirebilmesi hatta laf geçirmeye bile gerek duymayacagi onu anlayacak bir esinin olması zaten. Bu çocuk da ağaç kovugundan çıkmadığına göre ya anne ya baba bakacak sonuç olarak. Ha lafını geciremiyorsa kocası yok yapamam bakamam triplerindeyse hâlâ kalksın gitsin kendi düzenini kursun adam zaten bı ise yaramiyor diyoruz. Mesleği var elinde. İster anne evine döner kendi annesine baktirir kendisi çalışır, isterse kendi evini tutar bakıcı tutar paşalar gibi bakar. Ama neticede çocuğa bakılacak yani her şeye hayır deyip kendini iyice dibe çekmenin anlamı yok
Ben her şeyi içime atan bir insan olmasam sizce bu kadar ezilir miyim ben hiçbir şeyi yansıtmayan bir insanım bebeğime de yansıtmıyorum Güleryüz’ümü milletten esirgemediğim için bunlar başıma geliyor milletten esirgemediğim Güleryüz’ümü yavrumdan mı esirgiyorum sizceBunları yaptığınızdan hiç şüphem yok, eminim bebeğiniz için en iyisini istiyorsunuzdur ama bu depresif haliniz bebeğede yansıyordur. Bi videoda dinlemiştim. Bebekler uyandıklarında annelerinin yüz ifadesine bakarak mutlu veya mutsuz başlıyorlarmış güne. Yıpranmanızı anlıyor burada herkes fakat önerilen hiçbir çözüm yolunu kabul etmiyorsunuz. Sizce ne yapabilirsiniz, siz bi çözüm sunun bari.
yok yalvarmanizi beklemiyor aslinda, gelmem gitmek sıkıntı diyor kadın.Evet tam olarak bu şekilde konuştuk eşim ile beraber bakarız ederi diyorlar ama sonra gelmek gitmek sıkıntı şöyle bmyle ama bakarız başkasının bakmasına gönlümüz razı gelmez e diyorlar yani kısaca nazlanmak yalvarmak gerekiyor öyle
Her şeyi içinize atan bi insansanız böyle yapmaya devam edin ta ki kanser olana kadar.. Siz çocuğunuza rolmodelsiniz, şimdiye kadar öyleydiyseniz bile şimdiden sonra değişeceksiniz o zaman.. Tek başınıza yapamıyorsanız bir uzmandan destek alınBen her şeyi içime atan bir insan olmasam sizce bu kadar ezilir miyim ben hiçbir şeyi yansıtmayan bir insanım bebeğime de yansıtmıyorum Güleryüz’ümü milletten esirgemediğim için bunlar başıma geliyor milletten esirgemediğim Güleryüz’ümü yavrumdan mı esirgiyorum sizce
Yani bakın şimdi belki yapınız bu ama bakış açınız bana göre yanlış dünyaya çocuk getirirken açıkçası kocaya bile güven olmaz kaldıki ben bakarım diyen kv güven olsun siz gerekli şartları sağlayacaksınız ha başka alternatifler doğarsa ne ala. 30 çeyrek verirkende vermek istersem veririm gerektiğinde isterim falan yani adınıda koymak istersem koyarım istemezsem koymam yani çıkar ilişkisine dayalı fedakarlık yapmam beklentim olmayıncada üzülmem çalışan anne zorluğuna gelincede nefes almak için fırsatınız olacağı için bir anne içinde en büyük ihtiyaç bu olduğundan çalışan anne olmak evde bütün gün bebekle cocukla debelenmekten daha iyi bir kadın için.Sorumlulugu ağır geldiği için başlamak istemiyorum çalışan anne olmak daha zor az çok tahmin edersin ki ama orası benim nefes alma yerim işe gidersem hiç olmaz sa biraz nefes alacağım o yüzden istiyorum kimseye güvenmedim onlar kendilerine güvendirdiler eşimde dahil olmak üzere şimdi ise gerekirse istifa et diyor eşim zoruma giden bunlar
Çıkara dayalı yapılan alışverişe ve başkalarının sözlerine güvenilmez çocuk yaparken ölüm var kalım var bi kereŞimdi konunun ayrıntılarıni gördüm de bu kayınvalide bakmak zorunda . 30 çeyrek almış , sürekli evlerine gidiyor özledim diye torununa adını koydurmus . Bunlari yaptıktan sonra nazlanmaya bile hakkın yok bakacaksın derdim ben . Böyle bencil bir kadına emanet etmem gerçi çocuğumu da
Bir cinnet her şeyi çözer. Madem bu kadar düşkün bebeğe, bakımına yardımcı olacak, o bebeğin annesini rahatlatacak, işini kolaylaştıracak, öutlu edecek.Canım evleneli 3 sene olcak inanır mısın daha bir kere bile tek başıma ailemin yanına gitmedim çünkü eşim duygu sömğrğsğ yapıyor ben ne olurum siz yokken sizi özlerim annemgile de gitmem bilmem ne onla gideriz onl döneriz
Her şey bir kenara çalışacaksınız kesinlikle kayınvalideniz baksın. Çocuğunuzu kreş yaşı gelene kadar yabancıya emanet etmeyin.Merhaba kızlar. Doğum yaptığım günden beri bir an olsun evde olduğuma sevinemedim. Doğum yaptığım günden beri benim çocuğuma kim bakacak kaygısından keyifli vakit geçiremedim.
hemşireyim devlet hastanesinde. 1 senelik ücretsiz izine ayrıldım bebeğim şu an 12 aylık. Yani iznim bitiyor. Ramazandan sonra başlayacağım diye karar vermiştim o zaman bebeğim 14 aylık olacak. Durum şu ki kayınvalidem bebeğime bakmak çok istiyor gibi görünüyor ama zor geliyor ve nazlanıyorda nazlanıyor. Bunu eşimde görüyor bana diyorki e sende gönlünü yapmaya çalış, nazla diyor kısaca.bakıcıya emanet etmek istemiyorum. Bakıcıya verene kadar iznimi 2 yıla kadar uzatayım diyorum ama gerçekten çok bunalmış vaziyetteyim. Hastanem evimin karşsında o kadar ki yakın. Nöbet isteyip dilekçe yazayım diyorum kurumum izin veriyor haftada iki veya üç kere nöbete gideyim diyorum eşim gündüz mesai çalışıyor gece evde. Bu seferde eşimin bebek bakımıyla uzaktan yakından alakası olmadı bir senedir ben yokken çocuğa bakamaz çocuğum biberon tutmuyor gece beni emerek uyuyor o kadar çaresizimki ne olur bana akıl verin
Onu da söyledim onu çok önceden söyledim yok dedi aynı evin içinde aramız bozulur demiştiyok yalvarmanizi beklemiyor aslinda, gelmem gitmek sıkıntı diyor kadın.
sizde kalsa gelip gitmese mesela olmaz mı?