1 ay öncesi davamı açtım. boşanıyorum. nedensiz bi sevinç içindeyim. heralde yaşadıklarımdan hergün uzaklaşmam.
henüz 2 yıllık evliyim. malesef boşanmak zorundayım. eşim doğumda beni ve çocuğunu attı gitti. neden mi:anne.....eşim annesini sevmez adeta tapar. son oyunlarınıda doğumda oynadılar beni ve bebeğimi hastanede bırakıp gittiler. nedenmi: geç doğurmuşum bile bile. annesi ve oğlu beklemekten perişan olmuşlar.doğumdan çıktığımda ilk duyduklarımdan bazıları bu oldu.sonrasında doktorlar bile bile beni en son doğurtmuşlar.onlar bile benim nasıl bi kadın olduğumu anlamışlar vs vs vs...deyip eşim ablamıda yaşadığımız evden kovarak çekti gitti.yaşadığım şehre yeni tayin gelmiştik ve ben henüz 1 ay tanıdığım arkadaşımın evinde 8 gün kaldım. adam beni aramadı bile nerdesin diye. tabi yine aile yüzünden kavga sonucu suyum tam bir ay önce gelmişti. işin özü ben yine kapıda kaldım gidecek bi yerim yok. sonunda 1 haftalık bebeğimi hsataneden çıkarıp( tabi bu esnada hastanelerde hep kavga ettik) ablamn evine geldim.ilk işimde dava açmak oldu.ne zaman biter bilmiyorum ama çabuk bitsin istiorum.tek korkumsa bebeğim onu yalnız büyütememekten korkuyorum. bunun dışında hiçbir üzüntü tasa vs hissetmiyorum. tam aksi sevinçl,iyim. artık bana zarar veremeyecek.
daha önce bu sayfayı açmış beni yeni bir hayat bekliyor konusuna yeni haberlerle devam ediyorum
yeni bi rhayat ewet. herşey benm lehime işliyor sanki. 2 ay oldu dava açalı sağolsun eşim bir kez aramadı biile. şükür yaradana. o aramadıkça unutmak daha da kolaylaşıyo. yaşadıklarımda en büyük destekçim dostlarım. iyiki varlar
tayinimi merkeze aldırıyorum. ilçede çalışıyorduk. ama bu olanlar ve boşanma sonucunda merkeze tayin için valiliğe kadar mail atmıştım. sonuç mükemmel. daha beni aramadan müdürümü aramışlar. dün müdür aradı. sormaya çekindi. sonra dedi hocam görevlendirme istemişsiniz. ewet dedim şaşırdı. kim söyledi değince makamdan aradılar dedi. beni görevlendirme işi oldu sayılır. 1 ocak doğumgünm. gidip meb le görüşecem sonrada ev eşya vs bakıcam yeni evime. arkadaşlarımda benm için izin vs aldılar yanımda olacaklar. 2 aydır gece gündüz hiç yalnız bırakmadılar zaten:) bazen takılıorum onlara. ya bunalıma girmem lazım rahat bırakın diye.boşanma evresi çok zor gerçekten ama ben çok acı yaşamadm. sanki hiç evlenmemiş gibiyim. bazen tank diye kafama gelio yaşananlar salya sümük oluyorum. ama okuduklarımdan hareketle hemen geleceğe olumlama yapıp unutuyorum. kendimi psikolojimi iyice öğrendim. hayat yaşamaya değer. boşverin ya şu erkekleri:)
henüz 2 yıllık evliyim. malesef boşanmak zorundayım. eşim doğumda beni ve çocuğunu attı gitti. neden mi:anne.....eşim annesini sevmez adeta tapar. son oyunlarınıda doğumda oynadılar beni ve bebeğimi hastanede bırakıp gittiler. nedenmi: geç doğurmuşum bile bile. annesi ve oğlu beklemekten perişan olmuşlar.doğumdan çıktığımda ilk duyduklarımdan bazıları bu oldu.sonrasında doktorlar bile bile beni en son doğurtmuşlar.onlar bile benim nasıl bi kadın olduğumu anlamışlar vs vs vs...deyip eşim ablamıda yaşadığımız evden kovarak çekti gitti.yaşadığım şehre yeni tayin gelmiştik ve ben henüz 1 ay tanıdığım arkadaşımın evinde 8 gün kaldım. adam beni aramadı bile nerdesin diye. tabi yine aile yüzünden kavga sonucu suyum tam bir ay önce gelmişti. işin özü ben yine kapıda kaldım gidecek bi yerim yok. sonunda 1 haftalık bebeğimi hsataneden çıkarıp( tabi bu esnada hastanelerde hep kavga ettik) ablamn evine geldim.ilk işimde dava açmak oldu.ne zaman biter bilmiyorum ama çabuk bitsin istiorum.tek korkumsa bebeğim onu yalnız büyütememekten korkuyorum. bunun dışında hiçbir üzüntü tasa vs hissetmiyorum. tam aksi sevinçl,iyim. artık bana zarar veremeyecek.
daha önce bu sayfayı açmış beni yeni bir hayat bekliyor konusuna yeni haberlerle devam ediyorum
yeni bi rhayat ewet. herşey benm lehime işliyor sanki. 2 ay oldu dava açalı sağolsun eşim bir kez aramadı biile. şükür yaradana. o aramadıkça unutmak daha da kolaylaşıyo. yaşadıklarımda en büyük destekçim dostlarım. iyiki varlar
tayinimi merkeze aldırıyorum. ilçede çalışıyorduk. ama bu olanlar ve boşanma sonucunda merkeze tayin için valiliğe kadar mail atmıştım. sonuç mükemmel. daha beni aramadan müdürümü aramışlar. dün müdür aradı. sormaya çekindi. sonra dedi hocam görevlendirme istemişsiniz. ewet dedim şaşırdı. kim söyledi değince makamdan aradılar dedi. beni görevlendirme işi oldu sayılır. 1 ocak doğumgünm. gidip meb le görüşecem sonrada ev eşya vs bakıcam yeni evime. arkadaşlarımda benm için izin vs aldılar yanımda olacaklar. 2 aydır gece gündüz hiç yalnız bırakmadılar zaten:) bazen takılıorum onlara. ya bunalıma girmem lazım rahat bırakın diye.boşanma evresi çok zor gerçekten ama ben çok acı yaşamadm. sanki hiç evlenmemiş gibiyim. bazen tank diye kafama gelio yaşananlar salya sümük oluyorum. ama okuduklarımdan hareketle hemen geleceğe olumlama yapıp unutuyorum. kendimi psikolojimi iyice öğrendim. hayat yaşamaya değer. boşverin ya şu erkekleri:)
