• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

beni dinlermisiniz?

Ozellikle erkek annelerine sesleniyorum ne olur cocuklarinizi yetistirirken ona merhameti insan olmayi, insan ve hayvan sevgisini asilayin. Ona bagirmayin kizmayin asla el kaldirmayin ki sevgiyle cozulebilgini herseyin gorsun. 18 aylik bi oglum var olabildigince sevgimi veriyorum esimle kavga edeceksem icime atiyorum o uyuyunca tartisiyorum ona kotu ornek olacak bi cizgi film dahi izletmiyorum. Negatif ortamlardan alip kucagima kaciyorum. Hic bi kadinin hic bi kizin benim yetistirdigim oglum yuzunden aci cekmesine dayanamam bu vebali tasiyamam. Lutfen ama lutfen vicdanli cocuklar yetistirelim el birligiyle yeni nesli daha guzel yapalim.
 
Çok üzüldüm çok. Keşke üstünüzdeki yükü hafifletebilecek bir iki kelime edebilsem. Hayat kimine daha az adil ne yazık ki. Ama savaşacak gücü oldukça, insan her şeyin üstesinden gelecek kadar da sabırlı, dayanıklı bir varlık. O gücü bulabilmek lazım işte. Nasıl bulunur o güç? Bazıları sevdikleriyle bulur, bazıları manevi inançlarıyla, bazıları terapiyle, bazıları hepsiyle birden, bazıları başka uğraşılarla, hobilerle... Evliliğiniz yolunda gitmiyor olabilir. Evliliği yolunda gitmeyen ilk insan değilsiniz. Eşinizle devam edin yada etmeyin, bir şekilde hayatınızı yeniden kurabilirsiniz. Kimsenin sizi savunmasına, kollamasına gerek yok. O kadar travmatik olaya rağmen hala hayattasınız, hala aklınız başınızda, hala çıkış yolları arıyorsunuz; bu zayıflık değil, güçtür. Salmayın kendinizi lütfen. Babanız sizden çok şeyi alıp götürmüş zaten, daha fazlasını almasına izin vermeyin. Tahammülsüzlüğünüz de bence acılarınız biriktiği için dolup taşmanızdan. Atlatmanız, iyileştirmeniz gereken şeyler var. Bunu da bence ancak terapi alarak yapabilirsiniz. Umarım kendinize böyle bir şans verebilirsiniz.
ben terapi icin kime gidecegimi bilmiyorum aslinda psikiyatrimi psikologmu veya baska bir alan
neyi nasil anlatacagimida bilmiyorum yani niye geldin mi diyecek bana ne diyecek surda hic tanimadigim gormedigim sizlere bile anlatmak 3 4 senemi aldi
drun karsinda aglamaktan anlatamam heralde
 
Eşinle arandaki problemlerden anlatmaya layık bulup benimle paylaştığın için az çok haberi olan biri olarak aşılamayacak bir problem olmadığını düşünüyorum.
Evet değişmesi gerekenler var ama gücünü toplarsan gayet üstesinden gelip savaş verip kazanabileceğin durumlar.
Eşin gerçekten iyi biri sadece silkelenmeye ihtiyacı var.
Ama sende silkileyecek güç yok.
Kuzum mutlaka git psikoloğa. Tutacak el bulamıyorsan sağ elinle sol elini tutup kaldıracaksın.
Kimse için değilse de kızın için bunu yapmak zorundasın.
Arınmazsan üst üste gelen herşey seni yıllar içinde daha da yıpratacak. Kızın büyüyüp desteğine en ihtiyacı olduğu zamanlarda bitmiş, destek olamayan bir anne ile mi karşılaşsın?
Bu genç yaşlarını değerlendir, hayatı kaçırma. Verimli yıllarını ıskalama. Kaldır ayağa kendini.
Ne kadar acı olsa da ne yaşandıysa yaşandı, hiç biri senin seçimin değildi. Senin tamamen dışında ama Allahın takdiri olarak mecburen içinde olduğun olaylar..
Bir psikoloğa git, kişisel gelişim kitapları al, hobi edin, her akşam mutlaka 1 fincan türk kahvesi yudumla, evinde ufak tefek değişimler yap, pozitif enerji depolayacak değişimler. Gerekirse kendinde de değişimler yap saçını başını belki..
Senin kadar olmasa da benim de acı bir geçmişim var, bir gün bende sana anlatırım belki çamallovum ♥
Ben de en dibi görmüş sonra kendini ayağa kaldırmış biriyim. Bak şimdi pozitif bir ponçiğim 😊
Kimseden destek bekleme, klişe olacak belki ama o güç gerçekten içinde..
bir gun dinlemek isterim anlatmak istersen eger
surda anlattim ya midemde bir bulanti elimde ayagimda bir titreme beynim kazan gibi anlatmak zordu benim icin ama bu bulanti bu titreme neden cozemedim
 
babanız nasıl öldü?
cok cok zor bi genclik, yasantı. Allah kalbinize ferahlık versin. eşiniz de mutlaka haberdardır bu yasadıklarınızdan. size daha ılımlı yaklasamıyor mu? arkanızda duramıyor mu? öyleyse annenizin yapamadıgını siz yapın. bosanın. kızınız icin. mutsuz evlilikte büyümenin etkilerini bizzat bilen biri olarak kızınıza da bu kötülügü yapmayın. bilmiyorum kızınız kac yasında ama pedagog yardımıyla yapabilirsiniz. daha cok gencsiniz ve hayat bitmis degil. karsınıza daha iyi adamlar cıkabilir. daha mutlu olup daha güzel evlilik yasayabilirsiniz. lütfen bu fırsatı tanıyın kendinize, emin olun tahmin ettiğinizden daha fazla hakediyorsunuz.
 
babanız nasıl öldü?
cok cok zor bi genclik, yasantı. Allah kalbinize ferahlık versin. eşiniz de mutlaka haberdardır bu yasadıklarınızdan. size daha ılımlı yaklasamıyor mu? arkanızda duramıyor mu? öyleyse annenizin yapamadıgını siz yapın. bosanın. kızınız icin. mutsuz evlilikte büyümenin etkilerini bizzat bilen biri olarak kızınıza da bu kötülügü yapmayın. bilmiyorum kızınız kac yasında ama pedagog yardımıyla yapabilirsiniz. daha cok gencsiniz ve hayat bitmis degil. karsınıza daha iyi adamlar cıkabilir. daha mutlu olup daha güzel evlilik yasayabilirsiniz. lütfen bu fırsatı tanıyın kendinize, emin olun tahmin ettiğinizden daha fazla hakediyorsunuz.
babam kendi istegiyle hayatina son verdi
esim aslinda son derece ilimli bir insan 5 senelik evlilikte tek bir kotu sozunu lafini imasini bile duymadim agzimin icine bakar bir dedigim iki olmadi elinden geldigince ama iste benim icimdeki yikintilar
ailesinin zamanindaki laflari esimin susup oturmasi tek sorun beni bir kez savunamamasi eksik yanimmi bilmiyorum ama su hayatta bir kezde biri bana dağ olsun istiyorum sanirim
biride beni savundu biride benim hakkimi aradi su hayatta istegi sanirim
bosanirsam tekrar evlenmeyi dusunmem kizim hem cok kucuk hemde ben yalniz kalmak sadece kendi hayatimla mesgul olmak istiyorum sanirim ilerde ne olur bilemem
 
babam kendi istegiyle hayatina son verdi
esim aslinda son derece ilimli bir insan 5 senelik evlilikte tek bir kotu sozunu lafini imasini bile duymadim agzimin icine bakar bir dedigim iki olmadi elinden geldigince ama iste benim icimdeki yikintilar
ailesinin zamanindaki laflari esimin susup oturmasi tek sorun beni bir kez savunamamasi eksik yanimmi bilmiyorum ama su hayatta bir kezde biri bana dağ olsun istiyorum sanirim
biride beni savundu biride benim hakkimi aradi su hayatta istegi sanirim
bu beklentinizi esinizle paylastınız mı? bu konudaki hassasiyetinizi söylediniz mi? belki onun icin cabalayabilir. sahsen ben erkek olsam sevdigim kadının hayattaki en büyük istegi bu olsa ailem de olsa karsıma alırdım.
 
evet kendi istegiyle hayatina son verdi konunum birde bu tarafi var tabi
Hayat herkese güzel değil ne yazık ki.
Gönül ister ki dünya güllük gülistanlık olsun ama değil.
Sen de herkes gibi ailevi sorunlar yaşadın ama yıkılmadın. Pes etmedin, yanlış yollara sapmadın. Çalıştın, eş oldun, anne oldun.
Zor olsa da yapman gereken geçmişi geçmişte bırakmak. çünkü ona dair yapabileceğimiz hiçbir şey yok. O yüzden bugüne ve yarına odaklı yaşa. Nasıl bir kadın, eş, anne olmak istiyorsan o amaçla yaşa.
Annene elbette üzül ama kahrolma. Çünkü o hayatı seçen oydu. İsteseydi, dik durabilseydi senin bunları yaşamana engel olabilirdi.
Annen yapamadı ama sen yapabilirsin. Sen kızın için kendin için bu travmatik ruh halinden kurtulabilirsin. Sana affet, yardım al, içindekileri dök diyemem çünkü bunlar herkese iyi gelmiyor. Mesela ben unutmayı tercih edenlerdenim. Unutuyorum ve o şeyin bir daha benim hayatımı etkilemesine izin vermiyorum. Belki sende de işe yarar geçmişi hiç yaşanmamış gibi unutmak. Öyle unut ki tek derdin kv nin laf sokması olsun. Eşine de kızma. O da öyle yetiştirilmiş, kimi suçlayabiliriz ki istediğimiz gibi olmadığı için? Annemizi mi, babamızı mı, kendimizi mi?
Evet keşke olmasaydı, yaşanmasaydı ama oldu, yaşandı ve çok şükür ki BİTTİ. bir eziyetin bitmesi bile büyük lütuf. Ya baban sağ olsaydı ve annen, sen hala aynı eziyetlere maruz kalmaya devam ediyor olsaydınız. Düşün ne kadar korkunç olurdu. Ama bitti ve sana düşen unutmak. Sadece bugüne, kızına, eşine, hayatına odaklanıp mutlu olmak için çabalamak. Çünkü mutlu yaşamak da çaba ister. Ve sen de o güç var eminim.
Başarılar.
 
bu beklentinizi esinizle paylastınız mı? bu konudaki hassasiyetinizi söylediniz mi? belki onun icin cabalayabilir. sahsen ben erkek olsam sevdigim kadının hayattaki en büyük istegi bu olsa ailem de olsa karsıma alırdım.
daha dun aksamda ayni seyin muhabbeti dondu ama yok
ben su hayatta maddi hic bir seyi kimseden istemedim hep manevi seylerdi cunku maddi acigim buyuk boyutlarda hic olmadi ama manevi acigim anlasildigi uzere hep vardi ve bunu en basindan biliyordu evlenmeden once defalarca benim ailemden biri seni kiracak bir kelime soylerse sen cevabini verip kotu olamiyorsan bana soyle ben hallederim sende benim icin ayni seyi yap olurmu dedim kimse sana laf soylemeyez seni kiramaz dedim ve bunu uyguladim da kim oldugu benim icin onemli degildi ama kendisi bunu yapamadi
 
Hayat herkese güzel değil ne yazık ki.
Gönül ister ki dünya güllük gülistanlık olsun ama değil.
Sen de herkes gibi ailevi sorunlar yaşadın ama yıkılmadın. Pes etmedin, yanlış yollara sapmadın. Çalıştın, eş oldun, anne oldun.
Zor olsa da yapman gereken geçmişi geçmişte bırakmak. çünkü ona dair yapabileceğimiz hiçbir şey yok. O yüzden bugüne ve yarına odaklı yaşa. Nasıl bir kadın, eş, anne olmak istiyorsan o amaçla yaşa.
Annene elbette üzül ama kahrolma. Çünkü o hayatı seçen oydu. İsteseydi, dik durabilseydi senin bunları yaşamana engel olabilirdi.
Annen yapamadı ama sen yapabilirsin. Sen kızın için kendin için bu travmatik ruh halinden kurtulabilirsin. Sana affet, yardım al, içindekileri dök diyemem çünkü bunlar herkese iyi gelmiyor. Mesela ben unutmayı tercih edenlerdenim. Unutuyorum ve o şeyin bir daha benim hayatımı etkilemesine izin vermiyorum. Belki sende de işe yarar geçmişi hiç yaşanmamış gibi unutmak. Öyle unut ki tek derdin kv nin laf sokması olsun. Eşine de kızma. O da öyle yetiştirilmiş, kimi suçlayabiliriz ki istediğimiz gibi olmadığı için? Annemizi mi, babamızı mı, kendimizi mi?
Evet keşke olmasaydı, yaşanmasaydı ama oldu, yaşandı ve çok şükür ki BİTTİ. bir eziyetin bitmesi bile büyük lütuf. Ya baban sağ olsaydı ve annen, sen hala aynı eziyetlere maruz kalmaya devam ediyor olsaydınız. Düşün ne kadar korkunç olurdu. Ama bitti ve sana düşen unutmak. Sadece bugüne, kızına, eşine, hayatına odaklanıp mutlu olmak için çabalamak. Çünkü mutlu yaşamak da çaba ister. Ve sen de o güç var eminim.
Başarılar.
ben basima gelen herseyin uzerine bir bardak soguk icer amaaan s.tir et der siler atarim ama bunlari atamiyorum travmatik seyleri atmak benim icin bir bardak su icmek kadar kolay olmadi
 
ona hic kusmedim ama tabiki zaman zaman patlak veriyor nedenler nicinler daha yeni yeni

Sakin yanlış anlama ama bence geçmişi işlemeye annenle başla.
Bende cok agir travmatik durumlar yaşadım.
Annemi hep canimdan cok sevdim ama birgün aynaya bakip - çoğu yaşadıklarımın sorumlusunun annem olduğunu kendime itiraf etmek zorunda kaldim. Çünkü bu bilgi hep bilinç altimda vardi zaten sadece söylemeye utaniyordum. Kendimden bile.
Nasil yani, annem benim icin cefa çekmiş, annem yememiş yetirmiş, giymemiş giydirmiş...ben onu nasil suclu bulabilirdimki...
Vesvese dedim... kendimi sorunlu gördüm...ama sonunda yüzleşmeye mecburdum. Kendimle ve annemle. Babamla yüzleşemedim. Ben 17 yaşındayken aniden öldü. Annemle yüzleştim...
Iyileşme sürecime giden ilk adimdi.
 
ben basima gelen herseyin uzerine bir bardak soguk icer amaaan s.tir et der siler atarim ama bunlari atamiyorum travmatik seyleri atmak benim icin bir bardak su icmek kadar kolay olmadi
O halde destek alman en doğrusu.
 
Sakin yanlış anlama ama bence geçmişi işlemeye annenle başla.
Bende cok agir travmatik durumlar yaşadım.
Annemi hep canimdan cok sevdim ama birgün aynaya bakip - çoğu yaşadıklarımın sorumlusunun annem olduğunu kendime itiraf etmek zorunda kaldim. Çünkü bu bilgi hep bilinç altimda vardi zaten sadece söylemeye utaniyordum. Kendimden bile.
Nasil yani, annem benim icin cefa çekmiş, annem yememiş yetirmiş, giymemiş giydirmiş...ben onu nasil suclu bulabilirdimki...
Vesvese dedim... kendimi sorunlu gördüm...ama sonunda yüzleşmeye mecburdum. Kendimle ve annemle. Babamla yüzleşemedim. Ben 17 yaşındayken aniden öldü. Annemle yüzleştim...
Iyileşme sürecime giden ilk adimdi.
burada bazi konulari okurken bu konuda bir aydinlanma yaşadim aslinda yani boşan dememe ragmen bosanmamasi bende zaten bi gariplik hissi dogurmustu ama iste emekleri hep agir basmisti ama son zamanlarda yuzlesmeye basladim annemde bir sey var bunun psikolojide bir adi varmi bilmiyorum ama sanki unutmak istedigi herseyi unutmus kadina sen boyle yaptin o sana boyle yapti diyorum ne zaman be sacmalama falan diyo dahada ustune gidersem kapat konuyu yeter artik ben hatirlamak istemiyorum ne durup dudurp ayni seylere takiliyosun benimde canimi sikiyosun diyo
ya hatirlamiyo yada hatirlamak istemiyo boylesi isine geliyo bilmiyorum
 
Gerçekten boğazım düğüm düğüm oldu, ne denebilir ki, Allahım sana güç kuvvet versin.. Geri kalan hayatın hep güzelliklerle gelsin inşallah 😔
 
daha dun aksamda ayni seyin muhabbeti dondu ama yok
ben su hayatta maddi hic bir seyi kimseden istemedim hep manevi seylerdi cunku maddi acigim buyuk boyutlarda hic olmadi ama manevi acigim anlasildigi uzere hep vardi ve bunu en basindan biliyordu evlenmeden once defalarca benim ailemden biri seni kiracak bir kelime soylerse sen cevabini verip kotu olamiyorsan bana soyle ben hallederim sende benim icin ayni seyi yap olurmu dedim kimse sana laf soylemeyez seni kiramaz dedim ve bunu uyguladim da kim oldugu benim icin onemli degildi ama kendisi bunu yapamadi
e peki bunu söylediginde ne cevap veriyor? aşamıyorsunuz anladıgım kadarıyla bu durumu.
 
Back