- 22 Kasım 2023
- 52
- 15
- 34
-
- Konu Sahibi aybilemedimki
- #1
Değişmiyorlar biliyor musunuz?Merhaba,
Ben esimden cok sogudum artik ve ayrilma karari almaya cok az kaldi…
Bu durum gelmem cok zaman aldi…
Evliligi kendi basima yasiyorum gibi, hersey yanliz basima yapiyorum.
Esim cok ilgisiz ve zaten hic evde yok sadece uyumaya geliyor, mazereti hep isi, cok isi var o yüzden vakit bulamiyor diyor kendisi. Iki cocugumuz var ve onlarlada vakit gecirmiyor.
Hergün biraz daha anladim beni sevmedigini cünkü seven insan böyle davranmaz, davranamaz. Bunu kabul ettim dünden beri ve cok sakinim nedense, hircinlik cikarmiyorum.
Ben onun isteklerini herzaman karsiladim ama o benim isteklerimi (disari cikmak olsun, bizimle vakit gecirmek olsun, evde bisey bozuldugunda tamir olsun) bi seneyi gecik karsilamiyor, ondan öncede cok isteksizde olsa yapardi.
Onun hayatinda bize yer yok, hep kendi hayati ön planda, isi, arkadaslarina hep öncelik taniyor.
Bana karsi duvar örmüs durumunda ve bunun nedenini bilmiyorum. Beni görmezden geliyor.
O benden coktan vazgecmis ama yinede ayrilmamis gibime geliyor, erkekler böyle galiba ama bi kadin vazgectiginde o adamla ayni cati altinda yasiyamazlar diye düsünüyorum.
Ben herseyin yeni yeni farkina variyorum. Hayatin bütün zorluklarini tek basima üstlenmisim, ona kirildigimda kendi basim yine affetmisim onu, randevum oldugunda ona güvenerek degilde hep baska birini ayarlamisim cocuklara bakmasi icin, hastayken kendi kendime iyilesmisim ondan destek görmeden, cocuklarin okulda etkinlikleri oldugunda hep tek basima gitmisim, dogum günü hediyelerine hep tek basima secmisim, evin alisverisini kendim yapmisim, cocuklarin sorunlarini kendi basima cözmüsüm, biseye üzüldügümde kendi kendimi ayaga kaldirmisim yine, aksamlari ne yapcagima kendim karar vermisim cünkü zaten yok, bunu böyle devam yazabilirim, ben megerse herseyi yanliz basima yapmisim…
Hic bir konuda sorumluluk almamis.
Bu hep böyle degildi tabiki, eskiden her saniyesini benimle gecirmek isteyen, süprizler yapan, deger veren biriydi, bu yillar icinde degisti ama ben huzursuzluk cikmasin diye hep cogu seyi alttan aldim ve simdi cok mutsuzum ve böyle devam edemicegimi düsünüyorum.
Ilgi göstersin, deger versin diye yalvardim aylarca ama artik zorlamanin bi anlami kalmadigini düsünüyorum.
Artik bunlari göz göre göre devam edemiyorum.
Bunlari anlatarak ne ümit ettigimide bilmiyorum ama icime dökmek istedim.
Acaba başka birisimi var hayatinda sizden boyle sogumuş eve geç geliyor filan öyle şeylerden kuşkulandinizmi hiç?Çocuklarina karşi nasil onlaradami soguk davraniyor?Merhaba,
Ben esimden cok sogudum artik ve ayrilma karari almaya cok az kaldi…
Bu durum gelmem cok zaman aldi…
Evliligi kendi basima yasiyorum gibi, hersey yanliz basima yapiyorum.
Esim cok ilgisiz ve zaten hic evde yok sadece uyumaya geliyor, mazereti hep isi, cok isi var o yüzden vakit bulamiyor diyor kendisi. Iki cocugumuz var ve onlarlada vakit gecirmiyor.
Hergün biraz daha anladim beni sevmedigini cünkü seven insan böyle davranmaz, davranamaz. Bunu kabul ettim dünden beri ve cok sakinim nedense, hircinlik cikarmiyorum.
Ben onun isteklerini herzaman karsiladim ama o benim isteklerimi (disari cikmak olsun, bizimle vakit gecirmek olsun, evde bisey bozuldugunda tamir olsun) bi seneyi gecik karsilamiyor, ondan öncede cok isteksizde olsa yapardi.
Onun hayatinda bize yer yok, hep kendi hayati ön planda, isi, arkadaslarina hep öncelik taniyor.
Bana karsi duvar örmüs durumunda ve bunun nedenini bilmiyorum. Beni görmezden geliyor.
O benden coktan vazgecmis ama yinede ayrilmamis gibime geliyor, erkekler böyle galiba ama bi kadin vazgectiginde o adamla ayni cati altinda yasiyamazlar diye düsünüyorum.
Ben herseyin yeni yeni farkina variyorum. Hayatin bütün zorluklarini tek basima üstlenmisim, ona kirildigimda kendi basim yine affetmisim onu, randevum oldugunda ona güvenerek degilde hep baska birini ayarlamisim cocuklara bakmasi icin, hastayken kendi kendime iyilesmisim ondan destek görmeden, cocuklarin okulda etkinlikleri oldugunda hep tek basima gitmisim, dogum günü hediyelerine hep tek basima secmisim, evin alisverisini kendim yapmisim, cocuklarin sorunlarini kendi basima cözmüsüm, biseye üzüldügümde kendi kendimi ayaga kaldirmisim yine, aksamlari ne yapcagima kendim karar vermisim cünkü zaten yok, bunu böyle devam yazabilirim, ben megerse herseyi yanliz basima yapmisim…
Hic bir konuda sorumluluk almamis.
Bu hep böyle degildi tabiki, eskiden her saniyesini benimle gecirmek isteyen, süprizler yapan, deger veren biriydi, bu yillar icinde degisti ama ben huzursuzluk cikmasin diye hep cogu seyi alttan aldim ve simdi cok mutsuzum ve böyle devam edemicegimi düsünüyorum.
Ilgi göstersin, deger versin diye yalvardim aylarca ama artik zorlamanin bi anlami kalmadigini düsünüyorum.
Artik bunlari göz göre göre devam edemiyorum.
Bunlari anlatarak ne ümit ettigimide bilmiyorum ama icime dökmek istedim.
Böyle konuları okuyunca ilk sorduğum şey. Paradan haber ver para var mı? İşin gücün güvencen? Var ise tek kişilik yalnızlığı çekmek zorunda değilsin. Biri yazmıştı burada kim hatırlamıyorum boşanan kadının en iyi dostu paradır kim ne derse dersin acı ama gerçek.Merhaba,
Ben esimden cok sogudum artik ve ayrilma karari almaya cok az kaldi…
Bu durum gelmem cok zaman aldi…
Evliligi kendi basima yasiyorum gibi, hersey yanliz basima yapiyorum.
Esim cok ilgisiz ve zaten hic evde yok sadece uyumaya geliyor, mazereti hep isi, cok isi var o yüzden vakit bulamiyor diyor kendisi. Iki cocugumuz var ve onlarlada vakit gecirmiyor.
Hergün biraz daha anladim beni sevmedigini cünkü seven insan böyle davranmaz, davranamaz. Bunu kabul ettim dünden beri ve cok sakinim nedense, hircinlik cikarmiyorum.
Ben onun isteklerini herzaman karsiladim ama o benim isteklerimi (disari cikmak olsun, bizimle vakit gecirmek olsun, evde bisey bozuldugunda tamir olsun) bi seneyi gecik karsilamiyor, ondan öncede cok isteksizde olsa yapardi.
Onun hayatinda bize yer yok, hep kendi hayati ön planda, isi, arkadaslarina hep öncelik taniyor.
Bana karsi duvar örmüs durumunda ve bunun nedenini bilmiyorum. Beni görmezden geliyor.
O benden coktan vazgecmis ama yinede ayrilmamis gibime geliyor, erkekler böyle galiba ama bi kadin vazgectiginde o adamla ayni cati altinda yasiyamazlar diye düsünüyorum.
Ben herseyin yeni yeni farkina variyorum. Hayatin bütün zorluklarini tek basima üstlenmisim, ona kirildigimda kendi basim yine affetmisim onu, randevum oldugunda ona güvenerek degilde hep baska birini ayarlamisim cocuklara bakmasi icin, hastayken kendi kendime iyilesmisim ondan destek görmeden, cocuklarin okulda etkinlikleri oldugunda hep tek basima gitmisim, dogum günü hediyelerine hep tek basima secmisim, evin alisverisini kendim yapmisim, cocuklarin sorunlarini kendi basima cözmüsüm, biseye üzüldügümde kendi kendimi ayaga kaldirmisim yine, aksamlari ne yapcagima kendim karar vermisim cünkü zaten yok, bunu böyle devam yazabilirim, ben megerse herseyi yanliz basima yapmisim…
Hic bir konuda sorumluluk almamis.
Bu hep böyle degildi tabiki, eskiden her saniyesini benimle gecirmek isteyen, süprizler yapan, deger veren biriydi, bu yillar icinde degisti ama ben huzursuzluk cikmasin diye hep cogu seyi alttan aldim ve simdi cok mutsuzum ve böyle devam edemicegimi düsünüyorum.
Ilgi göstersin, deger versin diye yalvardim aylarca ama artik zorlamanin bi anlami kalmadigini düsünüyorum.
Artik bunlari göz göre göre devam edemiyorum.
Bunlari anlatarak ne ümit ettigimide bilmiyorum ama icime dökmek istedim.
Ben yillarca cok ümitliydim bir gün düzelir diye yasadim ama bu son sene cok dahada kötüye gitti dayanamaz hale geldim. Haklisiniz iki kisilik yalnizliktansa bende cocuklarimla yalniz kalmayi tercih edicemDeğişmiyorlar biliyor musunuz?
Yıllar yılı bu anlattıklarınızı yaşadım... Her şeyi hep ben yaptıktan sonra, sohbet muhabbet olmadıktan /olamadıktan sonra, yaşlılıkta canıma can olmadıktan sonra neye yarar ki dedim... İki kişilik yalnızlıktansa, çocuklarımla yalnız kalmayı tercih ettim.
Bu da normal bir bakış açısı değil. Mutsuz evliliğiniz mi var? Bu evliliğe cocuk mu dünyaya getiriyorsunuz? Mutsuzluğunuzu paylaşmak için dertlerinize ortak,arkadaş olarak daha doğmamış çocuğunuzu seçmeniz çok acıBu süreçte gerci çocuklarınız size iyi gelir.
Motive olursunuz. Moral bulursunuz.
ben de oğlumu 4 gözle bekliyorum.
Doğması için bana bi arkadaş bi yoldaş olacak.
Cocuklar gercekten bi insana cok güc veriyor, allah saglikla kucaginiza almayi nasip etsinBu süreçte gerci çocuklarınız size iyi gelir.
Motive olursunuz. Moral bulursunuz.
ben de oğlumu 4 gözle bekliyorum.
Doğması için bana bi arkadaş bi yoldaş olacak.
Sanmiyorum baska birinin oldugunu. Cocuklara soguk davranmiyor ama evde hic olmadigi icin onlarlada pek bi bagi yok.Acaba başka birisimi var hayatinda sizden boyle sogumuş eve geç geliyor filan öyle şeylerden kuşkulandinizmi hiç?Çocuklarina karşi nasil onlaradami soguk davraniyor?
Insan yapayanliz kalmiyor en azindan. Tabiki cocuklar dert ortagi olmamali size katiliyorum. Ama anne olmak herkesin hakki ve o cocugu sadece kendi icin doguruyo kadinlar.Bu da normal bir bakış açısı değil. Mutsuz evliliğiniz mi var? Bu evliliğe cocuk mu dünyaya getiriyorsunuz? Mutsuzluğunuzu paylaşmak için dertlerinize ortak,arkadaş olarak daha doğmamış çocuğunuzu seçmeniz çok acı
Yok hayır benim evliliğimde bir sorunum yok. ☺Bu da normal bir bakış açısı değil. Mutsuz evliliğiniz mi var? Bu evliliğe cocuk mu dünyaya getiriyorsunuz? Mutsuzluğunuzu paylaşmak için dertlerinize ortak,arkadaş olarak daha doğmamış çocuğunuzu seçmeniz çok acı
Çok sağol teşekkür ederim. ilk bebeğimCocuklar gercekten bi insana cok güc veriyor, allah saglikla kucaginiza almayi nasip etsin
Neden açik acik konuşmuyorsun neden boyle yapiyor artik beni sevmiyorsun falan al karṣina konuṣ karin agrisi neymiş ogrenirsin en azindanSanmiyorum baska birinin oldugunu. Cocuklara soguk davranmiyor ama evde hic olmadigi icin onlarlada pek bi bagi yok.
Kac defa konustum, hep ayni seyleri diyor. Cok isi varmis, bizim icin yapiyormus, keyfinden calismiyomus… hep ayni seylerNeden açik acik konuşmuyorsun neden boyle yapiyor artik beni sevmiyorsun falan al karṣina konuṣ karin agrisi neymiş ogrenirsin en azindan
Anne olmayı hedefleyen insanlardan biriyim.Buna bir şey demiyorum dediğiniz gibi olursa babasıyla beraber büyütürüm olmazsa tek başıma maddi manevi büyütmeye çalışacağım ama kesinlikte mutsuz evliliğim devam etsin kocam yanıbaşımda dursun ben çocuğumla oyalanırım onunla var olurum demem.Bunu diyeceksem zaten o gereksizi boşar yeni çocuğumla sadece ikimiz için dünyamızı kurarım.Insan yapayanliz kalmiyor en azindan. Tabiki cocuklar dert ortagi olmamali size katiliyorum. Ama anne olmak herkesin hakki ve o cocugu sadece kendi icin doguruyo kadinlar.
çok sevindim ve kusura bakmayın.yprumunuzdan öyle anladımYok hayır benim evliliğimde bir sorunum yok. ☺
Bir problemim yok. Çok şükür 3 yillik evliyim.çok sevindim ve kusura bakmayın.yprumunuzdan öyle anladım