Merhaba kızlar canım sıkkın ve kimseyle konuşmak istemiyorum bu konuyu , ne tartışacak gücüm var ne ağlayıp üzülecek halim var
4 gün sonra doğum yapacağım belki herkese alinganım. Siz bir akıl verin. Kime ne diyeyim Allah aşkına.
Abimin kızınin doğum gününe gittik. 2 abim var her ikisinden de 2 yegenim var. Hala olarak her doğum gününde 4 yegene hediye aldım hep. Yılda 4 kez 4 hediye alırdım.
Bugün doğum gününde benimde 3 yaşında kızım vardı. Ben yine yeğenlerime ayrı ayrı hediye aldım hatta baleye yazdırdım , bale elbisesi aldım doğumgünü hediyesi olarak.
Benim kızıma da onlar küçük birşey alırlar diye düşündüm çünkü gelenek gibi bir şeydi. Bugün 6 yaşındaki yeğenlerim hediyelerini açarken küçük kızım bana gelip anne bende bir hediye alabilir miyim dedi. Bekle kızım belki bizde hediye çıkar dedim. Ama çıkmadı küçük kızım bana sarılıp dakikalarca ağladı hediyeler açılırken. Kızımı teselli ettim artık bu arayanın doğum günü diye. Çok zoruma gitti boğazıma düğümlendi yine de oturdum orada sesimi cikarmadim.
Ne diyeyim şimdi ben abilerime yengelerime. Niye ufak birşey almadınız desem suçlu ben olacağım.
Doğumda küçük yengeme yanımda olmasini istedim . Bir aradım ee ben asi olacağım sen başka tarihe doğumu al dedi. Tamam dedim aşıdan sonra doğum zaten dedim. Sonra dedi bende zona( yanlış yazmışım roza hastalığı çıkmış oda profa gitmiş bulasi değil demis ) çıkmış gelirim yanına ama haberin olsun bebek küçük ya sıkıntı olmasın.
Ona dedim gelme hemsirelerle idare ederim ancak kırıldığımi söylemedim.
Anneme söyledim sadece annemde bugün yengelerimi almış balkonda ay kızım sana kırılmış ben de hastalık var diyince doğuma yardıma gidecekmisin dedi. O da evet gideceğim diyince annemde aaa iyi o zaman dedi. Bunu kulagimla duydum. Arkamdan kinusuyir gibi hissettim annemde kendini bilsinler kırıldığını diye söyledim diye ifade etti. Ama gerek yoktu ben tavır alacaktım şimdi hastaneye gelirse o bana büyük iyilik yapmış gibi olacak. Başka da hastaneye çağıracak kimsem yok. Annem gece kızıma bakacak yaşlı kadın zaten.
Eşime de kırgınım. Bu hamileliğimin son zamBlarinda artık kendimi yormak istemediğim için çoğu işi ona buyuruyordum. Normalde zaten ona kendine zaman ayirmasi için kendimce çaba harciyordum. O da tuttu bana ben senin finon değilim dedi. Doğuma 4 gün kalmış ona da kırgınım ama kavga edecek halim yok. Barışacak halimde yok. Şimdi kendince yardım ediyor ve. Demeden çamaşırları seriyor. Mutfakta olduğumda yardıma geliyor ama hiç gözümde değil artık .
Sanırım ağlamak istiyorum