Zengin biriyle evlenip eşinden dolayı kahır çekenler de var. Her zengin olan çok mutlu olmuyor yani, gönlümüz zengin olsun. Bakıcılık yapabilirsiniz ,çocuğunuzla bir başkasının çocuğuna bakabilirsiniz .
ben diyorum cahil degilim en azindan lise mezunuyum guzel konusuyorum okumayi yazmayi seviyorum..ama daha bi sigorta başlangicim bile yok...27 yasina geldim kendi parami kazanicam guzel.bir meslegim yok....cocuk olmasaydi bir dk evde duramazdim seviyorum calismayi para kazanmayi özgur olmayi kafama eseni almayi basarili kariyer sahibi bir kadin olmayi ....cocuk elimi kolumu bagliyor ama...lutfen bahane falan tarzi konusmayin cocugu olanlar ve bakicak kimsesi olmayanlar ve biraz da efham anneler beni iyi anlar.. ....ben bu ziyan olmuşluk duygusundan nasil kurtulucamm...kuzenlerim falan herkez iyi isleri var iyi isi olanlar la da evlendiler ve evleri falan cok guzel her imkana sahipler...
konu komşusun , eşin dostun ziyan oldun demesi ile ziyan mı olduğunu düşünüyorsun.ben cevrede cok begenilen bakimli guzel bir bayanim bekarken ozellikle hangi ortama girdiysem mutlaka iltifatlar alirdim yasli teyzeler masalah allah sahibine bagislasin falan derlerdi..sakin kendini oven bi kisi sanmayin durumumun ve sıkintimin daha anlasilir olmasi icin bunlari belirtiyorum!!...ama ben kafami kullanmadim bekarken lisedesen sonra okumadim calisma hayatim bile olmadi koluma altin bilezjk takmadjm bir meslek edinmedim kurslara gidio kendimi gelistirmedim ehliyet kursuna bile gitme imkanim varken gitmedim..aptal gibi evde esimin askerlini falan bekledim tek hayalim evlenip cocuk sahibi olmakti..ama bir kadinin ayaklari ustunde durmasi gerektigini bilemedim22 yasinda evlendim esimle...esim maddi duruumu da yoktu ustelik..aklim sadece evlenip mutlu olmakti
.ne sacma 22 yasinda zaten ben mutluydum.ama hayale bak evlenipte mutlu olucaktim.bilmiyodumki basima neler geliceni..suan 2bucuk yasinda cocugum var onu birakip işe giremiyirum bakicak kimse yok ve bakici falan da ben istemiyorum..kendimden baska kimseye emanet de edeniyorum boyle de sikintilarim var ustelik...simdilik tek maasla asgari ucretle kirada kit kanaat geciniyoruz .tabiki şukurler olsun her halimize ..karnimiz tok kimseye muhtac degiliz saglikliyiz bunlar ayri mesele..ama icimi huzursuz eden seyler var...seytan vesvese mi veriyir bilmiyorum ama mesela bu sartlarda ben istedigim cogu seyi alamiyorum ve buna boyun egiyorum ama icimden bi ses sen ziyan oldun yazik oldu sana takildin bi fakir adamin pesine bak para bulupta parfüm bile alamiyosun cocugunun isteklerini karsilayamiyosun tarzi seyler diyor...bu sesi dinledikce esime saygisizlaşiyorum ...ben diyorum cahil degilim en azindan lise mezunuyum guzel konusuyorum okumayi yazmayi seviyorum..ama daha bi sigorta başlangicim bile yok...27 yasina geldim kendi parami kazanicam guzel.bir meslegim yok....cocuk olmasaydi bir dk evde duramazdim seviyorum calismayi para kazanmayi özgur olmayi kafama eseni almayi basarili kariyer sahibi bir kadin olmayi ....cocuk elimi kolumu bagliyor ama...lutfen bahane falan tarzi konusmayin cocugu olanlar ve bakicak kimsesi olmayanlar ve biraz da efham anneler beni iyi anlar.. ....ben bu ziyan olmuşluk duygusundan nasil kurtulucamm...kuzenlerim falan herkez iyi isleri var iyi isi olanlar la da evlendiler ve evleri falan cok guzel her imkana sahipler...bikere bana kuzenin dugununde bir iki bayan akrabam cok begenmislerdi beni ve ziyan oldun ah guzellige bak tarzi konustular ...evliydim ozaman ama fakir oldugumu biliyolar galiba ondan oyle dediler( bitaneside dedi olsun onunda kocasinin gonlu zengin pirlanta gibi cocuk dedi...yani parasal anlamda aciyolar bana galiba zaten ilk beraber gittim kaynananin evinde durdum 1 sene .ev kuran.bir genc kiz ceyizi yoktu bende bi yatak odasina gittim sadece..yemek takimi almistik o vardi bide...sacma sapan yazma havlular....kuzenler falan bastan asagi herseyin en iyisini aldilar allah daha iyi etsin onlarin yaninda ben gercekten ziyan olmuş hayatini mahfetmis gibi görüyorum kendimi...lutfen beni anlayanlarla dertlesmej istiyorum sadece.konuyu saptirmayin başja yere cekmeyin gercejten dertlesmeye ihtiyacim var
edit; esimin bana sevgisini soranlar olmus ..esim.beni inanailmaz seviyor biliyorum cok.ilgili istediklerimi yapmaya cslisir yapamassa uzulur hergun sarilir oper koklar aka son zamablarda maddi seylerden dolayi uzuntu ve tartismalar yasiyoruz
ben cevrede cok begenilen bakimli guzel bir bayanim bekarken ozellikle hangi ortama girdiysem mutlaka iltifatlar alirdim yasli teyzeler masalah allah sahibine bagislasin falan derlerdi..sakin kendini oven bi kisi sanmayin durumumun ve sıkintimin daha anlasilir olmasi icin bunlari belirtiyorum!!...ama ben kafami kullanmadim bekarken lisedesen sonra okumadim calisma hayatim bile olmadi koluma altin bilezjk takmadjm bir meslek edinmedim kurslara gidio kendimi gelistirmedim ehliyet kursuna bile gitme imkanim varken gitmedim..aptal gibi evde esimin askerlini falan bekledim tek hayalim evlenip cocuk sahibi olmakti..ama bir kadinin ayaklari ustunde durmasi gerektigini bilemedim22 yasinda evlendim esimle...esim maddi duruumu da yoktu ustelik..aklim sadece evlenip mutlu olmakti
.ne sacma 22 yasinda zaten ben mutluydum.ama hayale bak evlenipte mutlu olucaktim.bilmiyodumki basima neler geliceni..suan 2bucuk yasinda cocugum var onu birakip işe giremiyirum bakicak kimse yok ve bakici falan da ben istemiyorum..kendimden baska kimseye emanet de edeniyorum boyle de sikintilarim var ustelik...simdilik tek maasla asgari ucretle kirada kit kanaat geciniyoruz .tabiki şukurler olsun her halimize ..karnimiz tok kimseye muhtac degiliz saglikliyiz bunlar ayri mesele..ama icimi huzursuz eden seyler var...seytan vesvese mi veriyir bilmiyorum ama mesela bu sartlarda ben istedigim cogu seyi alamiyorum ve buna boyun egiyorum ama icimden bi ses sen ziyan oldun yazik oldu sana takildin bi fakir adamin pesine bak para bulupta parfüm bile alamiyosun cocugunun isteklerini karsilayamiyosun tarzi seyler diyor...bu sesi dinledikce esime saygisizlaşiyorum ...ben diyorum cahil degilim en azindan lise mezunuyum guzel konusuyorum okumayi yazmayi seviyorum..ama daha bi sigorta başlangicim bile yok...27 yasina geldim kendi parami kazanicam guzel.bir meslegim yok....cocuk olmasaydi bir dk evde duramazdim seviyorum calismayi para kazanmayi özgur olmayi kafama eseni almayi basarili kariyer sahibi bir kadin olmayi ....cocuk elimi kolumu bagliyor ama...lutfen bahane falan tarzi konusmayin cocugu olanlar ve bakicak kimsesi olmayanlar ve biraz da efham anneler beni iyi anlar.. ....ben bu ziyan olmuşluk duygusundan nasil kurtulucamm...kuzenlerim falan herkez iyi isleri var iyi isi olanlar la da evlendiler ve evleri falan cok guzel her imkana sahipler...bikere bana kuzenin dugununde bir iki bayan akrabam cok begenmislerdi beni ve ziyan oldun ah guzellige bak tarzi konustular ...evliydim ozaman ama fakir oldugumu biliyolar galiba ondan oyle dediler( bitaneside dedi olsun onunda kocasinin gonlu zengin pirlanta gibi cocuk dedi...yani parasal anlamda aciyolar bana galiba zaten ilk beraber gittim kaynananin evinde durdum 1 sene .ev kuran.bir genc kiz ceyizi yoktu bende bi yatak odasina gittim sadece..yemek takimi almistik o vardi bide...sacma sapan yazma havlular....kuzenler falan bastan asagi herseyin en iyisini aldilar allah daha iyi etsin onlarin yaninda ben gercekten ziyan olmuş hayatini mahfetmis gibi görüyorum kendimi...lutfen beni anlayanlarla dertlesmej istiyorum sadece.konuyu saptirmayin başja yere cekmeyin gercejten dertlesmeye ihtiyacim var
edit; esimin bana sevgisini soranlar olmus ..esim.beni inanailmaz seviyor biliyorum cok.ilgili istediklerimi yapmaya cslisir yapamassa uzulur hergun sarilir oper koklar aka son zamablarda maddi seylerden dolayi uzuntu ve tartismalar yasiyoruz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?