Önce böyle için içini yiyecek, onsuz hayat yok zannedeceksin, ne ağlayıp ne güleceksin. Zaman sanki geçmiyor gibi gelecek. İşe gidip işten geleceksin ruh gibi. Sonra biraz zaman geçecek, napıyosun ya sen diyeceksin kendine... Şu hayata bi bak şükretmen gereken o kadar şey varken mutluluğu neden ona bağlıyorsun, dünyanın sonu mu diyeceksin. Saçma bulma aynen böyle oldu, 11 Kasım'da hayat bitti sanmıştım nefes alamıyordum, kafam dağılsın diye tatile gittim orada bile bu konuları okuyup ağlayıp onu arıyordum, her yerden takip ediyordum, geçecek her şey geçecek ve kabul edeceksin, onun sevgisi sen kadar çok değil, seven erkek imkansız diye bir şey bilmez canın yanacak ama öğreneceksin.. Konuşmak istersen yazabilirsin her zaman yanındayım.