Hanımlar merhaba, hızlıca kendimden bahsedeyim. Kendi ekonomik özgürlüğü olan 40 a merdiven dayamış bir kadınım. Maddi olarak orta seviyeyim. Ben ve eşim çalışıyoruz devlet memuru başka bir gelirimiz yok. Ev araba var. Çocukluğumda yoksul bir ailede sevgisiz, ilgisiz bir yumurtanın bile hesabını yapan bir anne baba ile büyüdüm. Haliyle her zaman harcama yaparken dikkatli olmalıydım. Kendi ayaklarımın üzerinde durunca nasıl olsa kazanıyorum istediğim gibi harcayabilirim yapamıyorum. Özellikle beni rahatsız eden şöyle bir durum var. Dışarıda bir yemek yiyeceksek veya bir şey iceceksek hep maddi olarak boşa para harcayacagimi düşünüyorum. (Elim mükemmel lezzetlidir dışarıda ki en ala serpmeye evde 1000 başarım hem lezzet hem sunum hem yiyecek kalitesi) Benim beynimde bu düşünce olunca ben spontane gidip bir yerde bir şey yiyemiyorum. Yediğimde dışarıya yansitmiyorum ama içim içimi yiyor Allah bilir hesap kaç para gelecek vb. 100 TL bir fincan çaya verince için gidiyor mesela. Yeme içme konusunda böyle oluyorum. 2000 TL verip 1 kg et bile yiyemiyorum niye gideyim diye düşünüyorum. Oysa ortam, hazır her şey önüme geliyor, değişiklik vb keyif almalı bayıla bayıla gitmeliyim ama böyle saçma sapan bir düşünce beynime de içime de oturuyor. Benim gibi hisseden var mı?
Web uygulamasını kur
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Son kullanma tarihi geçmiş, bayatlamış bir tarayıcı kullanıyorsanız. Mercedes kullanmak yerine tosbaya binmek gibi... Websiteleri düzgün görüntüleyemiyorsanız eh, bi zahmet tarayıcınızı güncelleyiniz.
Modern Web standartlarını karşılayan bir tarayıcı alternatifine göz atın.
Modern Web standartlarını karşılayan bir tarayıcı alternatifine göz atın.
Ben neden harcama yapamıyorum!
- Konu Sahibi poncik159
- Başlangıç Tarihi
Ayrıntılı Düzenleme
Kimler kimler yazdı?- 21 Eylül 2009
- 9.820
- 10.150
- 773
Kaybetme korkusu sizdeki.
Ama ara sıra kendinizi şımartın.
Serpme kahvaltı ya değmiyor,çok pahalı gerçekten.
Ama evde yapamadığımız şeyler için ara sıra dışarda yemekten bişey olmaz.
Bütçeniz dahilinde yapın bunu.
Tatlıydı,İskenderdi vs vs.
Çok pahalı şeyler değil .
1 çaya 100 tl bende vermem ama
Yemeğe verilir diye düşünüyorum bütçeniz dahilinde.
Ayda 2 çıkmak sizi madden yormaz diye düşünüyorum.
Ama ara sıra kendinizi şımartın.
Serpme kahvaltı ya değmiyor,çok pahalı gerçekten.
Ama evde yapamadığımız şeyler için ara sıra dışarda yemekten bişey olmaz.
Bütçeniz dahilinde yapın bunu.
Tatlıydı,İskenderdi vs vs.
Çok pahalı şeyler değil .
1 çaya 100 tl bende vermem ama
Yemeğe verilir diye düşünüyorum bütçeniz dahilinde.
Ayda 2 çıkmak sizi madden yormaz diye düşünüyorum.
- 16 Temmuz 2023
- 1.770
- 4.539
- 53
Ailenizden gördüğünüz yokluk bilincini, kendinden kısmayı hâlâ devam ediyorsunuz. Üstelik eşinizle birlikte çalışıyorsunuz bence arada bir kıyın paraya. Hayatın tadı çıkmaz öyle boş boş yaşamış hissedersiniz. Kendinize sevdiğiniz şeyleri alın. Tasarruf devrindeyiz evet ama kendinizi de iyice yokluğa sokmayın.Hanımlar merhaba, hızlıca kendimden bahsedeyim. Kendi ekonomik özgürlüğü olan 40 a merdiven dayamış bir kadınım. Maddi olarak orta seviyeyim. Ben ve eşim çalışıyoruz devlet memuru başka bir gelirimiz yok. Ev araba var. Çocukluğumda yoksul bir ailede sevgisiz, ilgisiz bir yumurtanın bile hesabını yapan bir anne baba ile büyüdüm. Haliyle her zaman harcama yaparken dikkatli olmalıydım. Kendi ayaklarımın üzerinde durunca nasıl olsa kazanıyorum istediğim gibi harcayabilirim yapamıyorum. Özellikle beni rahatsız eden şöyle bir durum var. Dışarıda bir yemek yiyeceksek veya bir şey iceceksek hep maddi olarak boşa para harcayacagimi düşünüyorum. (Elim mükemmel lezzetlidir dışarıda ki en ala serpmeye evde 1000 başarım hem lezzet hem sunum hem yiyecek kalitesi) Benim beynimde bu düşünce olunca ben spontane gidip bir yerde bir şey yiyemiyorum. Yediğimde dışarıya yansitmiyorum ama içim içimi yiyor Allah bilir hesap kaç para gelecek vb. 100 TL bir fincan çaya verince için gidiyor mesela. Yeme içme konusunda böyle oluyorum. 2000 TL verip 1 kg et bile yiyemiyorum niye gideyim diye düşünüyorum. Oysa ortam, hazır her şey önüme geliyor, değişiklik vb keyif almalı bayıla bayıla gitmeliyim ama böyle saçma sapan bir düşünce beynime de içime de oturuyor. Benim gibi hisseden var mı?
- 20 Mart 2024
- 1.639
- 1.483
- 48
Benim annem ve babamda sizin kafanızda insanlar. Yani dışarda çay bile içmezler. Babam arabanın bagajında hep şişe şişe su bulundurur. Dışardan su almak bile onlara göre masraftır.
Bende evlenmeden önce hep onlar gibi düşünürdüm. Hatta o zamanlar çalışıyordum ve para harcamaktan korktuğum için maaşımı direk babama verirdim.
Sonra evlendim ve eşim sayesinde bazı şeyleri aşabildim. Dışarda yemek yemek keyifli geldi. Çay kahve içince mutlu hissedebildim. Pahalı kıyafet alırken ‘nasıl olsa muadili vardır bulurum’ diye düşünmemeyi bırakabildim. Etiketlere bakmadan alışveriş yapabildim.
Yani bulunduğunuz yer, ilişki içinde olduğunuz insanlar bu durumda çok etkili oluyor.
Eşiniz de sizin gibiyse bunu aşmanız zor olabilir.
He tabi bir de şuan ki yaşınıza kadar işlemiş bir algı var. Onu da aşmak güç olabilir..
Bende evlenmeden önce hep onlar gibi düşünürdüm. Hatta o zamanlar çalışıyordum ve para harcamaktan korktuğum için maaşımı direk babama verirdim.
Sonra evlendim ve eşim sayesinde bazı şeyleri aşabildim. Dışarda yemek yemek keyifli geldi. Çay kahve içince mutlu hissedebildim. Pahalı kıyafet alırken ‘nasıl olsa muadili vardır bulurum’ diye düşünmemeyi bırakabildim. Etiketlere bakmadan alışveriş yapabildim.
Yani bulunduğunuz yer, ilişki içinde olduğunuz insanlar bu durumda çok etkili oluyor.
Eşiniz de sizin gibiyse bunu aşmanız zor olabilir.
He tabi bir de şuan ki yaşınıza kadar işlemiş bir algı var. Onu da aşmak güç olabilir..
- 11 Kasım 2023
- 330
- 296
- 23
- 10 Mart 2010
- 2.023
- 2.141
- 398
Annemde ayni boyle, bana o parayi verin size 1 hafta kahvalti hazirlarim der. Para kolay kazanilmadigi icin kolayda harcayamazmis, bugun akarken tutmak gerekirmis falan filan. Ben ve babamda tam tersiyiz, 5 lira ver 25 lira harcariz ustune kredi ceker yine harcariz benimde kendimce bahanem bir daha mi bu yaslara gelicem, simdi harcamayaksam ne zaman ? Her iki turlusunun de kendi icinde gecerli sebepleri vardir ama cozumu var mi ben bulamadim
- 2 Nisan 2024
- 1.679
- 1.868
- 48
E o kadar sene o davranışları sevmeseniz de sizde yer ediyordur.
Kıtlık bilinci mi deniyordu bir şeydi adı. Unuttum. 1 milyonunuz olsa da aynı yaşayıp aynı harcarsınız büyük ihtimalle. Elinizdekini kaybetme düşüncesini atamıyorsunuz. Bana da olur bazen. Sonra toparlarım. Üzerinde düşünüp mantıksızlığını bulmak lazım. O zaman oluyor. Tamam devir zor. Her şey olması gerektiğinden pahalı ama kendinizi şımartmanız lazım. Dışarda yemek yemek olmasa da başka konularda.
Kıtlık bilinci mi deniyordu bir şeydi adı. Unuttum. 1 milyonunuz olsa da aynı yaşayıp aynı harcarsınız büyük ihtimalle. Elinizdekini kaybetme düşüncesini atamıyorsunuz. Bana da olur bazen. Sonra toparlarım. Üzerinde düşünüp mantıksızlığını bulmak lazım. O zaman oluyor. Tamam devir zor. Her şey olması gerektiğinden pahalı ama kendinizi şımartmanız lazım. Dışarda yemek yemek olmasa da başka konularda.
Eminim siz çok daha güzelini yapıyorsunuzdur ama bunu biraz hayata mola vermek gibi düşünün sosyalleşmek görün en azından kendinizin farkındasınız yavaş yavaş normalleştirmeye çalışın yani bende şu kafadayım ben bugün ölsem harcamaya kullanmaya kıyamadığım her şeyi arkamdan çatır çatır harcayıp kıyacaklar 3 gün sonra kimsenin umrunda olmayacak kendi paranızı bari kendiniz yiyinHanımlar merhaba, hızlıca kendimden bahsedeyim. Kendi ekonomik özgürlüğü olan 40 a merdiven dayamış bir kadınım. Maddi olarak orta seviyeyim. Ben ve eşim çalışıyoruz devlet memuru başka bir gelirimiz yok. Ev araba var. Çocukluğumda yoksul bir ailede sevgisiz, ilgisiz bir yumurtanın bile hesabını yapan bir anne baba ile büyüdüm. Haliyle her zaman harcama yaparken dikkatli olmalıydım. Kendi ayaklarımın üzerinde durunca nasıl olsa kazanıyorum istediğim gibi harcayabilirim yapamıyorum. Özellikle beni rahatsız eden şöyle bir durum var. Dışarıda bir yemek yiyeceksek veya bir şey iceceksek hep maddi olarak boşa para harcayacagimi düşünüyorum. (Elim mükemmel lezzetlidir dışarıda ki en ala serpmeye evde 1000 başarım hem lezzet hem sunum hem yiyecek kalitesi) Benim beynimde bu düşünce olunca ben spontane gidip bir yerde bir şey yiyemiyorum. Yediğimde dışarıya yansitmiyorum ama içim içimi yiyor Allah bilir hesap kaç para gelecek vb. 100 TL bir fincan çaya verince için gidiyor mesela. Yeme içme konusunda böyle oluyorum. 2000 TL verip 1 kg et bile yiyemiyorum niye gideyim diye düşünüyorum. Oysa ortam, hazır her şey önüme geliyor, değişiklik vb keyif almalı bayıla bayıla gitmeliyim ama böyle saçma sapan bir düşünce beynime de içime de oturuyor. Benim gibi hisseden var mı?
Boş boş yaşıyorum gibi hissediyorum gerçekten.Ailenizden gördüğünüz yokluk bilincini, kendinden kısmayı hâlâ devam ediyorsunuz. Üstelik eşinizle birlikte çalışıyorsunuz bence arada bir kıyın paraya. Hayatın tadı çıkmaz öyle boş boş yaşamış hissedersiniz. Kendinize sevdiğiniz şeyleri alın. Tasarruf devrindeyiz evet ama kendinizi de iyice yokluğa sokmayın.
- 9 Şubat 2010
- 18.298
- 1
- 41.288
- 798
Hanımlar merhaba, hızlıca kendimden bahsedeyim. Kendi ekonomik özgürlüğü olan 40 a merdiven dayamış bir kadınım. Maddi olarak orta seviyeyim. Ben ve eşim çalışıyoruz devlet memuru başka bir gelirimiz yok. Ev araba var. Çocukluğumda yoksul bir ailede sevgisiz, ilgisiz bir yumurtanın bile hesabını yapan bir anne baba ile büyüdüm. Haliyle her zaman harcama yaparken dikkatli olmalıydım. Kendi ayaklarımın üzerinde durunca nasıl olsa kazanıyorum istediğim gibi harcayabilirim yapamıyorum. Özellikle beni rahatsız eden şöyle bir durum var. Dışarıda bir yemek yiyeceksek veya bir şey iceceksek hep maddi olarak boşa para harcayacagimi düşünüyorum. (Elim mükemmel lezzetlidir dışarıda ki en ala serpmeye evde 1000 başarım hem lezzet hem sunum hem yiyecek kalitesi) Benim beynimde bu düşünce olunca ben spontane gidip bir yerde bir şey yiyemiyorum. Yediğimde dışarıya yansitmiyorum ama içim içimi yiyor Allah bilir hesap kaç para gelecek vb. 100 TL bir fincan çaya verince için gidiyor mesela. Yeme içme konusunda böyle oluyorum. 2000 TL verip 1 kg et bile yiyemiyorum niye gideyim diye düşünüyorum. Oysa ortam, hazır her şey önüme geliyor, değişiklik vb keyif almalı bayıla bayıla gitmeliyim ama böyle saçma sapan bir düşünce beynime de içime de oturuyor. Benim gibi hisseden var mı?
Yalnız değilsin, ruhumuza işlemiş o yokluk ve kısıtlılık hali, allahtan eşimin eli açık da beni dengeliyor yoksa vay halime
O duyguyla savaşmak lazım, öyle zamanlarda eşime ve çocuklara bırakıyorum ben kararı, benim içim sıkılsa da onlar mutlu olunca unutuyorum ya da düşünmemeye çalışıyorum
Ben de böyleydim. Hastalık derecesinde , aşırı cimri bi baba ile büyüdüğüm için normal buluyorum. Giyim kuşam konusunda da para harcayamazdım. Kendime kaliteli bi şey alamazdım. Sağ olsun bu konuda asla hakkını yiyemem eski eşim sayesinde aştım ben bu durumu. Başlarda çok zorlandım ama şu an hiç gözüme batmaz. Kendimi şımartırım. Canım ne zaman ne istiyorsa alırım, yerim, içerim. 3 günlük dünya. Ne yaptıksak, ne ettiysek gençlikte yaparız. Üstüne gidin bu durumun çok rahatsızsanız. Rahatsız olsanız bile atıyorum kendinize bi limit belirleyin. Ayda kendinize bi miktar para belirleyip gözden çıkarın, onla da sizi rahatsız eden ama etmemesi gerektiğini düşündüğünüz, sadece keyfiniz için olacak bi şeye harcayın.
Terapi Düşündünüz mü ben de tam tersiyim borç içinde yüzüyor da olsam gider harcarım. Aylık 60 bin ödediğimiz borcumuz varken gidip arabamı yeniledim. Eksi hesaptan geçinirken tatile gittim nasılsa ödeniyor diye. Bu da doğru değil ama çalışıyorsam dert etmem. Hala o küçük çocuksunuz
Birebir beni anlattınız. Esim de benim tam tersim hiç bir seye bakmaz. Bu defa ay sonu denk getiremiyoruz hesabı. Nakit avans çekmek durumunda kalıyoruz. O süreç daha sıkıntılı oluyor benim için.Benim annem ve babamda sizin kafanızda insanlar. Yani dışarda çay bile içmezler. Babam arabanın bagajında hep şişe şişe su bulundurur. Dışardan su almak bile onlara göre masraftır.
Bende evlenmeden önce hep onlar gibi düşünürdüm. Hatta o zamanlar çalışıyordum ve para harcamaktan korktuğum için maaşımı direk babama verirdim.
Sonra evlendim ve eşim sayesinde bazı şeyleri aşabildim. Dışarda yemek yemek keyifli geldi. Çay kahve içince mutlu hissedebildim. Pahalı kıyafet alırken ‘nasıl olsa muadili vardır bulurum’ diye düşünmemeyi bırakabildim. Etiketlere bakmadan alışveriş yapabildim.
Yani bulunduğunuz yer, ilişki içinde olduğunuz insanlar bu durumda çok etkili oluyor.
Eşiniz de sizin gibiyse bunu aşmanız zor olabilir.
He tabi bir de şuan ki yaşınıza kadar işlemiş bir algı var. Onu da aşmak güç olabilir..
Hayatımda en çok istediğim şeylerden birisidir etikete bakmadan bir şey almak
İnşallah çok özel bir günde hakkını verip kullanırsınız.Aldığım canta 250 lira düşmüş ılk defa kendımı şımartayım demıstım hıc daha kullanmadım alıp kenara koymuştum ıade sıtesıne gecmıs bende öyle üzülüp duruyorum sımdı
Parama kıyamıyorum benım çokta yok zaten o ayrı haha
İndirimde diye alıp dolaba tikistirdigim ve suratına bakmadigim o kadar çok şeyim var ki. Benim ruhum fakirlikten kurtulamamış
- 8 Mart 2019
- 2.510
- 3.297
- 133
- 37
- 11 Kasım 2023
- 330
- 296
- 23
Ben eskıtmeden atamam gıyıyorum onları haha bende aynıyım kısacaİnşallah çok özel bir günde hakkını verip kullanırsınız.
İndirimde diye alıp dolaba tikistirdigim ve suratına bakmadigim o kadar çok şeyim var ki. Benim ruhum fakirlikten kurtulamamış
Ahh pek sevindim kendimden bulunca
Yalnız değilsin, ruhumuza işlemiş o yokluk ve kısıtlılık hali, allahtan eşimin eli açık da beni dengeliyor yoksa vay halime
O duyguyla savaşmak lazım, öyle zamanlarda eşime ve çocuklara bırakıyorum ben kararı, benim içim sıkılsa da onlar mutlu olunca unutuyorum ya da düşünmemeye çalışıyorum
Ben de bu duyguyu içimde bastiriyorum. Dışarıya yansıtmayacak şekilde çok dikkat ederek seçiyorum kelimelerimi. Çocuğumda da böyle bir ruh hali kalsin hiç istemiyorum
Bunlar hep çocukluk travmalarımizBen de böyleydim. Hastalık derecesinde , aşırı cimri bi baba ile büyüdüğüm için normal buluyorum. Giyim kuşam konusunda da para harcayamazdım. Kendime kaliteli bi şey alamazdım. Sağ olsun bu konuda asla hakkını yiyemem eski eşim sayesinde aştım ben bu durumu. Başlarda çok zorlandım ama şu an hiç gözüme batmaz. Kendimi şımartırım. Canım ne zaman ne istiyorsa alırım, yerim, içerim. 3 günlük dünya. Ne yaptıksak, ne ettiysek gençlikte yaparız. Üstüne gidin bu durumun çok rahatsızsanız. Rahatsız olsanız bile atıyorum kendinize bi limit belirleyin. Ayda kendinize bi miktar para belirleyip gözden çıkarın, onla da sizi rahatsız eden ama etmemesi gerektiğini düşündüğünüz, sadece keyfiniz için olacak bi şeye harcayın.
Ben terapi daha önce aldım bu konu ile ilgili değilde duygularımı kontrol etme üzerine. Ya arkadaş ben hiç bir fayda görmedim. Terapist değiştirdim yok yine aynı. Bildiğim şeylerin tekrarı gibi oldu hep. O yüzden terapiyede inancım kalmadı.Terapi Düşündünüz mü ben de tam tersiyim borç içinde yüzüyor da olsam gider harcarım. Aylık 60 bin ödediğimiz borcumuz varken gidip arabamı yeniledim. Eksi hesaptan geçinirken tatile gittim nasılsa ödeniyor diye. Bu da doğru değil ama çalışıyorsam dert etmem. Hala o küçük çocuksunuz
(Çok kitap okuyorum psikoloji vb. sanırım o yüzden sanki bildiğim şeyler bana anlatılıyor)
İş arkadaşlarım hemen hemen her gün dışarıda yiyorlar. İçimden onlara gıpta ediyorum nasıl bir zenginlik diyorum (kıskançlık fesatlık olarak değil o ruh hallerinde ki zenginliğe heves ediyorum)Bildiginiz alan orasi oraya siginiyorsunuz istemeden. Halbuki para neden kazanilir sadece doymak hayatta kalmak icin degil. Ayni zamanda keyif alabilmek icin. Ama kitlik bilincide var gecmisimizden gelen hele ailede bunu birakmadiysa iyice katlaniyor