Ben neden böyleyim

Elfidaa90

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
23 Ocak 2018
1.624
286
123
Merhaba .. Sıkıntımı nasıl anlatacağım nereden başlayacağım bilmiyorum .. kısaca bahsedecek olursam insanlar tarafindan deger görmemem önemsenmemem.. Çocukluğumdan beri sosyal fobi yaşıyorum ezik kendini ifade edemeyen çekingen ve açıkçası çok da zeki olmayan biriydim ve hala öyleyim..35 yaşındayım bu sebepten bu yaşıma kadar doğru düzgün çalışamadım..Sanırım Allah halime acıdı ve ben de biraz kendimi zorlayarak ise girdim ve 6 aydır çalışıyorum.. insanlar tarafindan önemsemiyorum is yerinde ve arkadaş ortamında sohbet edilirken insanlar ben yokmuşum gibi davranıyorlar 4 kişi oturuyoruz diyelim biri bir şey anlatırken asla bana bakarak konuşmuyorlar yada bir şey söylediğim zaman duyulmuyor önemsenmiyor asla aranan bir insan olmadım... Artık bende de bir sıkıntı olduğunu düşünmeye başladım insanlara bakıyorum benim yanımdakilere hatta kendimden küçüklere o kadar mantıklı konuşuyorlar ki verdiği cevaplar zekice yaptıkları espriler .. Nasil o anda akıllarına geliyor nasil konuşuyorlar zekice espriler yapıyorlar diyorum.. Ben ise konuşmak için konuşuyorum insanlar tarafindan sessiz saf gözükmemek için ama ne konuşmalarım mantıklı ne de davranışlarım..sanki hiç bir sey bana yakışmıyor konuşurken bile saçmalıyorum yerinde konuşamıyorum bir konu hakkında mantıklı yorum yapamıyorum nasil bu insanlar bu kadar zeki diyorum nasil bu kadar mantıklı konusabiliyorlar özguvenli olabiliyorlar ..Ağır sessiz ve sakin insanim ama böyle olunca da insanlar tarafindan asla değer görmüyorum..Girdigim her ortamda silik kaliyorum oyle olunca da iyi ce icime kapamiyorum.. Hastanede çalışıyorum mesela bir sorumlu basliyor burada herkese gunaydin diyor bana asla demiyor benim gözüme bakarak asla konusmuyor .. Bakiyorum herkesin karakteristik bir özelliği var ama ben kendi benliğimi bulamadım hep rol yapıyorum ..kendimi çok seviyorum iyi kalpli kimsenin kötülüğünü istemeyen bir insanim ama yıllardır yaşadığım bu durum beni çok üzüyor ölmek bile istiyorm bazen ..Yeni taniyan insanlar da beni tanıdıktan bir sure sonra yokmuşum gibi davraniyorlar o ortamda.. insanlar beni saf gördükleri için bence önemsemiyorlar ve konustugum anda anlıyorlar diye düşünüyorum ama asla değiştiremiyorm kendimi de rol yapmaktan da yoruldum böyle yaşamaktan da ..erkek arkadaşım var ona bile üzülüyorum o kadar akıllı zeki kişiliği oturmuş ozguvenli kadınlar varken bence beni haketmiyor .. Uzun oldu biraz okuyanlara şimdiden teşekkür ederim..
 
Son düzenleme:
Neden mantıksız konuştuğunuzu düşünüyorsunuz? Bilgi eksikliğiniz var ve sırf konuşmak için konuşuyorsanız biraz kendinizi geliştirmeye çalışın. Güncel kitap ve dergilerden okuyun, birazcık gündemi takip edin. Online eğitimlere katılın. Hem biraz olsun bilginiz artar hem de kendinizi ifade etme yeteneğiniz artar.
 
her seferınde kardesın senden daha ıyı daha normal sen hastasın sorumlusun der
Hayatmda ki insan sanırım artık eski hayatimda ki insan olacak iki yıldır hayatımda olduğu sürece bana en ufak bir masraf yapmaktan kaçındı..oncelikle şunu söyleyeyim bu insan çok iyi bir isi plan ve standartların üstünde para kazanan bir insan..iki yıldır hayatımda söyle örnek vereyim bir kere mesele doğum günüm hariç hediye almamıştır maddi olarak yüksek bir şeyden bahsetmiyorum mesela ufak bir şey beni mutlu etmek için sunuda sevgilim aldı bana diye göstereceğim tek bir şey yok
erkek arkadaşım var ona bile üzülüyorum o kadar akıllı zeki kişiliği oturmuş ozguvenli kadınlar varken bence beni haketmiyor ..
Eğer yıllardır hayatınızda olan ve geçmiş konularda bahsettiğiniz erkek arkadaşınızı kast ediyorsanız Allah akıl fikir versin diyorum. Böyle saçma sapan insanları bile yüceltip kendinizi ezik görürseniz bu başlıkta anlattıklarınızı yaşamanız kaçınılmaz olur.
 
Eğer yıllardır hayatınızda olan ve geçmiş konularda bahsettiğiniz erkek arkadaşınızı kast ediyorsanız Allah akıl fikir versin diyorum. Böyle saçma sapan insanları bile yüceltip kendinizi ezik görürseniz bu başlıkta anlattıklarınızı yaşamanız kaçınılmaz olur.
Ben çocukluğumdan beri böyleyim bu yaşadıklarım hiç değişmedi 😔
 
Neden mantıksız konuştuğunuzu düşünüyorsunuz? Bilgi eksikliğiniz var ve sırf konuşmak için konuşuyorsanız biraz kendinizi geliştirmeye çalışın. Güncel kitap ve dergilerden okuyun, birazcık gündemi takip edin. Online eğitimlere katılın. Hem biraz olsun bilginiz artar hem de kendinizi ifade etme yeteneğiniz artar.
Asla yermek için söylemiyorum ama benden eğitim olarak daha geride olan insanlara bakıyorum bende daha ozguvenli daha akıllı daha mantıklı konuşuyorlar daha zeki espriler yapıyorlar.. Ben konusurken bile on kere düşünüyorum sözde mantıklı zekice cevaplar vermeye çalışıyorum kendi çapımda espriler ama bu ben değilim hep birilerini taklit etmeye çalışıyorum kendimi göstere bilmek için sadece insanlar bana değer versinler beni de görsünler diye ama rol yapmaktan da çok yoruldum 😔
 
Yazdığınız konuların bazılarını okudum. Ciddi anlamda psikiyatrik desteğe ihtiyacınız var. 2023 ve daha öncesinde benzer şeyler yazmışsınız. Burdaki öneriler size iyi gelse de profesyonel destek almalısınız.
 
Merhaba .. Sıkıntımı nasıl anlatacağım nereden başlayacağım bilmiyorum .. kısaca bahsedecek olursam insanlar tarafindan deger görmemem önemsenmemem.. Çocukluğumdan beri sosyal fobi yaşıyorum ezik kendini ifade edemeyen çekingen ve açıkçası çok da zeki olmayan biriydim ve hala öyleyim..35 yaşındayım bu sebepten bu yaşıma kadar doğru düzgün çalışamadım..Sanırım Allah halime acıdı ve ben de biraz kendimi zorlayarak ise girdim ve 6 aydır çalışıyorum.. insanlar tarafindan önemsemiyorum is yerinde ve arkadaş ortamında sohbet edilirken insanlar ben yokmuşum gibi davranıyorlar 4 kişi oturuyoruz diyelim biri bir şey anlatırken asla bana bakarak konuşmuyorlar yada bir şey söylediğim zaman duyulmuyor önemsenmiyor asla aranan bir insan olmadım... Artık bende de bir sıkıntı olduğunu düşünmeye başladım insanlara bakıyorum benim yanımdakilere hatta kendimden küçüklere o kadar mantıklı konuşuyorlar ki verdiği cevaplar zekice yaptıkları espriler .. Nasil o anda akıllarına geliyor nasil konuşuyorlar zekice espriler yapıyorlar diyorum.. Ben ise konuşmak için konuşuyorum insanlar tarafindan sessiz saf gözükmemek için ama ne konuşmalarım mantıklı ne de davranışlarım..sanki hiç bir sey bana yakışmıyor konuşurken bile saçmalıyorum yerinde konuşamıyorum bir konu hakkında mantıklı yorum yapamıyorum nasil bu insanlar bu kadar zeki diyorum nasil bu kadar mantıklı konusabiliyorlar özguvenli olabiliyorlar ..Ağır sessiz ve sakin insanim ama böyle olunca da insanlar tarafindan asla değer görmüyorum.. Bakiyorum herkesin karakteristik bir özelliği var ama ben kendi benliğimi bulamadım hep rol yapıyorum ..kendimi çok seviyorum iyi kalpli kimsenin kötülüğünü istemeyen bir insanim ama yıllardır yaşadığım bu durum beni çok üzüyor ölmek bile istiyorm bazen ..Yeni taniyan insanlar da beni tanıdıktan bir sure sonra yokmuşum gibi davraniyorlar o ortamda.. insanlar beni saf gördükleri için bence önemsemiyorlar ve konustugum anda anlıyorlar diye düşünüyorum ama asla değiştiremiyorm kendimi de rol yapmaktan da yoruldum böyle yaşamaktan da ..erkek arkadaşım var ona bile üzülüyorum o kadar akıllı zeki kişiliği oturmuş ozguvenli kadınlar varken bence beni haketmiyor .. Uzun oldu biraz okuyanlara şimdiden teşekkür ederim..
Ben de 34 yaşındayım.
O dediğin her an espri yapabilen “ya bunlar nerden aklına geliyor” denilen kişi benim 😃
Bence bu şununla alakalı çok kitap okuyorum, çok film dizi izliyorum ve her şeyi araştırırım.
Atıyorum bir ortamda dendi ki filler kaç hafta hamile oluyor acaba? Hemen açar bakarım onu aklımın bi köşesine yazarım.
Arkadaşlarım bana Google der 😂😂 her şeyi bana sorarlar. Ama asla bu bilmişlik şeklinde değil.
Güzel bir kadın mıyım ? Aman aman ayırt edici bir güzelliğim yok benden çok daha güzel arkadaşlarım var. Ama bir ortama girersem 10 dakika sonra ben konuşurken herkes beni dinliyor olur.
Eşimin en çok kıskandığı şey 😂😂 çünkü o da çok ilgi gören sayılan biri üstünde ki ilgi bana kayıyor diye kıskanıyor 😂😂😂
Peki bana kalırsa bunun altında ne yatıyor. Kendine güven,kendini sevmek.
Belki yay burcu olmamın da etkisi vardır 😃😃
Kendimi çok severim yeri gelir kendimi eleştiririm ama yine de çok severim. Kendimi kimsenin altında görmem kimse bana üstünlük taslayamaz. Ama insanları da çok överim,iltifat konusunda ağzım asla geri durmaz. Arkadaşlarıma,akrabalarıma özellikle kız arkadaşlarıma iltifattan hiç geri durmam. Bence başkalarının iyi yanlarını görüp söylemek de insanın enerjisini yükseltiyor.
 
Merhaba .. Sıkıntımı nasıl anlatacağım nereden başlayacağım bilmiyorum .. kısaca bahsedecek olursam insanlar tarafindan deger görmemem önemsenmemem.. Çocukluğumdan beri sosyal fobi yaşıyorum ezik kendini ifade edemeyen çekingen ve açıkçası çok da zeki olmayan biriydim ve hala öyleyim..35 yaşındayım bu sebepten bu yaşıma kadar doğru düzgün çalışamadım..Sanırım Allah halime acıdı ve ben de biraz kendimi zorlayarak ise girdim ve 6 aydır çalışıyorum.. insanlar tarafindan önemsemiyorum is yerinde ve arkadaş ortamında sohbet edilirken insanlar ben yokmuşum gibi davranıyorlar 4 kişi oturuyoruz diyelim biri bir şey anlatırken asla bana bakarak konuşmuyorlar yada bir şey söylediğim zaman duyulmuyor önemsenmiyor asla aranan bir insan olmadım... Artık bende de bir sıkıntı olduğunu düşünmeye başladım insanlara bakıyorum benim yanımdakilere hatta kendimden küçüklere o kadar mantıklı konuşuyorlar ki verdiği cevaplar zekice yaptıkları espriler .. Nasil o anda akıllarına geliyor nasil konuşuyorlar zekice espriler yapıyorlar diyorum.. Ben ise konuşmak için konuşuyorum insanlar tarafindan sessiz saf gözükmemek için ama ne konuşmalarım mantıklı ne de davranışlarım..sanki hiç bir sey bana yakışmıyor konuşurken bile saçmalıyorum yerinde konuşamıyorum bir konu hakkında mantıklı yorum yapamıyorum nasil bu insanlar bu kadar zeki diyorum nasil bu kadar mantıklı konusabiliyorlar özguvenli olabiliyorlar ..Ağır sessiz ve sakin insanim ama böyle olunca da insanlar tarafindan asla değer görmüyorum.. Bakiyorum herkesin karakteristik bir özelliği var ama ben kendi benliğimi bulamadım hep rol yapıyorum ..kendimi çok seviyorum iyi kalpli kimsenin kötülüğünü istemeyen bir insanim ama yıllardır yaşadığım bu durum beni çok üzüyor ölmek bile istiyorm bazen ..Yeni taniyan insanlar da beni tanıdıktan bir sure sonra yokmuşum gibi davraniyorlar o ortamda.. insanlar beni saf gördükleri için bence önemsemiyorlar ve konustugum anda anlıyorlar diye düşünüyorum ama asla değiştiremiyorm kendimi de rol yapmaktan da yoruldum böyle yaşamaktan da ..erkek arkadaşım var ona bile üzülüyorum o kadar akıllı zeki kişiliği oturmuş ozguvenli kadınlar varken bence beni haketmiyor .. Uzun oldu biraz okuyanlara şimdiden teşekkür ederim..
 
Ben de 34 yaşındayım.
O dediğin her an espri yapabilen “ya bunlar nerden aklına geliyor” denilen kişi benim 😃
Bence bu şununla alakalı çok kitap okuyorum, çok film dizi izliyorum ve her şeyi araştırırım.
Atıyorum bir ortamda dendi ki filler kaç hafta hamile oluyor acaba? Hemen açar bakarım onu aklımın bi köşesine yazarım.
Arkadaşlarım bana Google der 😂😂 her şeyi bana sorarlar. Ama asla bu bilmişlik şeklinde değil.
Güzel bir kadın mıyım ? Aman aman ayırt edici bir güzelliğim yok benden çok daha güzel arkadaşlarım var. Ama bir ortama girersem 10 dakika sonra ben konuşurken herkes beni dinliyor olur.
Eşimin en çok kıskandığı şey 😂😂 çünkü o da çok ilgi gören sayılan biri üstünde ki ilgi bana kayıyor diye kıskanıyor 😂😂😂
Peki bana kalırsa bunun altında ne yatıyor. Kendine güven,kendini sevmek.
Belki yay burcu olmamın da etkisi vardır 😃😃
Kendimi çok severim yeri gelir kendimi eleştiririm ama yine de çok severim. Kendimi kimsenin altında görmem kimse bana üstünlük taslayamaz. Ama insanları da çok överim,iltifat konusunda ağzım asla geri durmaz. Arkadaşlarıma,akrabalarıma özellikle kız arkadaşlarıma iltifattan hiç geri durmam. Bence başkalarının iyi yanlarını görüp söylemek de insanın enerjisini yükseltiyor.
Bende yay burcuyum ama sizin anlattığınız özelliklerin bir tanesi yok 🥹
 
Belli bir yaşa gelmişsiniz. Bu tarz bir sorunu profesyonel bir destek almadan, buradan gelecek bir iki yorumla çözemezsiniz. Madem çalışmaya başladınız kendinize bu konuda yatırım yapıp alanında iyi biriyle terapiye başlayın.
 
İnsanın her saniyesini etkileyen tek birşey vardır o da psikolojidir.

5 krş varsa onuda terapiye harcayınız online çok uygun terapiler var.

Ya bir ömür kendinizi eleştiren size düşman içsesinizle acı çekersiniz ya da terapi.

Dünyada kozmetiğe harcanan paranın binde biri terapilere harcansaydı. İnsanlık hem daha az sayıda hem inanızlmaz konforlu hayatlar kurardı kendine.
 
Merhaba .. Sıkıntımı nasıl anlatacağım nereden başlayacağım bilmiyorum .. kısaca bahsedecek olursam insanlar tarafindan deger görmemem önemsenmemem.. Çocukluğumdan beri sosyal fobi yaşıyorum ezik kendini ifade edemeyen çekingen ve açıkçası çok da zeki olmayan biriydim ve hala öyleyim..35 yaşındayım bu sebepten bu yaşıma kadar doğru düzgün çalışamadım..Sanırım Allah halime acıdı ve ben de biraz kendimi zorlayarak ise girdim ve 6 aydır çalışıyorum.. insanlar tarafindan önemsemiyorum is yerinde ve arkadaş ortamında sohbet edilirken insanlar ben yokmuşum gibi davranıyorlar 4 kişi oturuyoruz diyelim biri bir şey anlatırken asla bana bakarak konuşmuyorlar yada bir şey söylediğim zaman duyulmuyor önemsenmiyor asla aranan bir insan olmadım... Artık bende de bir sıkıntı olduğunu düşünmeye başladım insanlara bakıyorum benim yanımdakilere hatta kendimden küçüklere o kadar mantıklı konuşuyorlar ki verdiği cevaplar zekice yaptıkları espriler .. Nasil o anda akıllarına geliyor nasil konuşuyorlar zekice espriler yapıyorlar diyorum.. Ben ise konuşmak için konuşuyorum insanlar tarafindan sessiz saf gözükmemek için ama ne konuşmalarım mantıklı ne de davranışlarım..sanki hiç bir sey bana yakışmıyor konuşurken bile saçmalıyorum yerinde konuşamıyorum bir konu hakkında mantıklı yorum yapamıyorum nasil bu insanlar bu kadar zeki diyorum nasil bu kadar mantıklı konusabiliyorlar özguvenli olabiliyorlar ..Ağır sessiz ve sakin insanim ama böyle olunca da insanlar tarafindan asla değer görmüyorum.. Bakiyorum herkesin karakteristik bir özelliği var ama ben kendi benliğimi bulamadım hep rol yapıyorum ..kendimi çok seviyorum iyi kalpli kimsenin kötülüğünü istemeyen bir insanim ama yıllardır yaşadığım bu durum beni çok üzüyor ölmek bile istiyorm bazen ..Yeni taniyan insanlar da beni tanıdıktan bir sure sonra yokmuşum gibi davraniyorlar o ortamda.. insanlar beni saf gördükleri için bence önemsemiyorlar ve konustugum anda anlıyorlar diye düşünüyorum ama asla değiştiremiyorm kendimi de rol yapmaktan da yoruldum böyle yaşamaktan da ..erkek arkadaşım var ona bile üzülüyorum o kadar akıllı zeki kişiliği oturmuş ozguvenli kadınlar varken bence beni haketmiyor .. Uzun oldu biraz okuyanlara şimdiden teşekkür ederim..
Şu yazdığınız yazı bile kendini kötülemek üzerine.çok zeki biri değilim neden diyorsun ki? Hepimizin zekası aşağı yukarı aynıdır özel bir durum yoksa.kaldı ki toplumda gerçekten zekası biraz daha düşük, safa kayan kişiler de oluyor.hatta zeki insanlardan daha özgüvenliler daha çok sesleri çıkıyor.şimdi 35 yaşında olduğunuza göre belli ki telkinle iyileşecek zamanı geçmişsiniz. ilaç kullanmanız gerekiyor.psikoterapi seanslarıyla da desteklenmeli.şu yaşınıza kadar eğilmediniz mi bu konunun üstüne?
 
Twittera falan girin güncel esprileri kaçırmayın. Anlamsız konuşmak yerine susmak daha iyidir. Eski sevgilim geldi aklıma aralıksız 3 gün konuşmuştu aralara ufak ufak girebilmiştim bence böylesi daha kötü 😅
 
İnsan öncelikle kendi değerini kendisi bilmeli.
Siz kendinizi değersiz görürseniz, başkaları sizi nasıl değerli görecek?
Öncelikle kendinizi geliştirin, bol bol kitap okuyun, kelime dağarcığınızı arttırır.
Bununla beraber çevrenizde bulunan insanların ortak konuştukları konulara dahil olmak için, neler konuşulduğuna dikkat edin.
O konularda bilgi edinin.
Kendi hobileriniz olsun mesela, kendinizi geliştirdiğiniz alanlarda hem fikir, hem de yorum sahibi olursunuz.

Kendinize yapmayın böyle şeyler, basitleştirmeyin kendinizi.
Birey olarak değerlisiniz herşeyden önce, sizden bir tane daha yok, bunu bilin.
Allah sizi Tek olarak yarattı, bunun kıymetini anlayın.
Maneviyatınızı da nasıl sizi motive edecekse o şekilde güçlendirin.

İnanın çok fark göreceksiniz.
 
İnsanın her saniyesini etkileyen tek birşey vardır o da psikolojidir.

5 krş varsa onuda terapiye harcayınız online çok uygun terapiler var.

Ya bir ömür kendinizi eleştiren size düşman içsesinizle acı çekersiniz ya da terapi.

Dünyada kozmetiğe harcanan paranın binde biri terapilere harcansaydı. İnsanlık hem daha az sayıda hem inanızlmaz konforlu hayatlar kurardı kendine.
Daha önce almıştım pek etkisi olmadı ama tekrar düşünüyorum terapi almayı
 
Merhaba .. Sıkıntımı nasıl anlatacağım nereden başlayacağım bilmiyorum .. kısaca bahsedecek olursam insanlar tarafindan deger görmemem önemsenmemem.. Çocukluğumdan beri sosyal fobi yaşıyorum ezik kendini ifade edemeyen çekingen ve açıkçası çok da zeki olmayan biriydim ve hala öyleyim..35 yaşındayım bu sebepten bu yaşıma kadar doğru düzgün çalışamadım..Sanırım Allah halime acıdı ve ben de biraz kendimi zorlayarak ise girdim ve 6 aydır çalışıyorum.. insanlar tarafindan önemsemiyorum is yerinde ve arkadaş ortamında sohbet edilirken insanlar ben yokmuşum gibi davranıyorlar 4 kişi oturuyoruz diyelim biri bir şey anlatırken asla bana bakarak konuşmuyorlar yada bir şey söylediğim zaman duyulmuyor önemsenmiyor asla aranan bir insan olmadım... Artık bende de bir sıkıntı olduğunu düşünmeye başladım insanlara bakıyorum benim yanımdakilere hatta kendimden küçüklere o kadar mantıklı konuşuyorlar ki verdiği cevaplar zekice yaptıkları espriler .. Nasil o anda akıllarına geliyor nasil konuşuyorlar zekice espriler yapıyorlar diyorum.. Ben ise konuşmak için konuşuyorum insanlar tarafindan sessiz saf gözükmemek için ama ne konuşmalarım mantıklı ne de davranışlarım..sanki hiç bir sey bana yakışmıyor konuşurken bile saçmalıyorum yerinde konuşamıyorum bir konu hakkında mantıklı yorum yapamıyorum nasil bu insanlar bu kadar zeki diyorum nasil bu kadar mantıklı konusabiliyorlar özguvenli olabiliyorlar ..Ağır sessiz ve sakin insanim ama böyle olunca da insanlar tarafindan asla değer görmüyorum..Girdigim her ortamda silik kaliyorum oyle olunca da iyi ce icime kapamiyorum.. Hastanede çalışıyorum mesela bir sorumlu basliyor burada herkese gunaydin diyor bana asla demiyor benim gözüme bakarak asla konusmuyor .. Bakiyorum herkesin karakteristik bir özelliği var ama ben kendi benliğimi bulamadım hep rol yapıyorum ..kendimi çok seviyorum iyi kalpli kimsenin kötülüğünü istemeyen bir insanim ama yıllardır yaşadığım bu durum beni çok üzüyor ölmek bile istiyorm bazen ..Yeni taniyan insanlar da beni tanıdıktan bir sure sonra yokmuşum gibi davraniyorlar o ortamda.. insanlar beni saf gördükleri için bence önemsemiyorlar ve konustugum anda anlıyorlar diye düşünüyorum ama asla değiştiremiyorm kendimi de rol yapmaktan da yoruldum böyle yaşamaktan da ..erkek arkadaşım var ona bile üzülüyorum o kadar akıllı zeki kişiliği oturmuş ozguvenli kadınlar varken bence beni haketmiyor .. Uzun oldu biraz okuyanlara şimdiden teşekkür ederim..
Konunuzu okurken hissettiğim şey siz hiç kendinizi sevmiyorsunuz. Hiç bir şeyi kendinize yakistirmiyorsunuz erkek arkadaşınızı bile. Acil psikolojik destek alın çünkü yaşınız 35 bir an önce hayatinizin en güzel gunlerini yakalayın.
 
Merhaba .. Sıkıntımı nasıl anlatacağım nereden başlayacağım bilmiyorum .. kısaca bahsedecek olursam insanlar tarafindan deger görmemem önemsenmemem.. Çocukluğumdan beri sosyal fobi yaşıyorum ezik kendini ifade edemeyen çekingen ve açıkçası çok da zeki olmayan biriydim ve hala öyleyim..35 yaşındayım bu sebepten bu yaşıma kadar doğru düzgün çalışamadım..Sanırım Allah halime acıdı ve ben de biraz kendimi zorlayarak ise girdim ve 6 aydır çalışıyorum.. insanlar tarafindan önemsemiyorum is yerinde ve arkadaş ortamında sohbet edilirken insanlar ben yokmuşum gibi davranıyorlar 4 kişi oturuyoruz diyelim biri bir şey anlatırken asla bana bakarak konuşmuyorlar yada bir şey söylediğim zaman duyulmuyor önemsenmiyor asla aranan bir insan olmadım... Artık bende de bir sıkıntı olduğunu düşünmeye başladım insanlara bakıyorum benim yanımdakilere hatta kendimden küçüklere o kadar mantıklı konuşuyorlar ki verdiği cevaplar zekice yaptıkları espriler .. Nasil o anda akıllarına geliyor nasil konuşuyorlar zekice espriler yapıyorlar diyorum.. Ben ise konuşmak için konuşuyorum insanlar tarafindan sessiz saf gözükmemek için ama ne konuşmalarım mantıklı ne de davranışlarım..sanki hiç bir sey bana yakışmıyor konuşurken bile saçmalıyorum yerinde konuşamıyorum bir konu hakkında mantıklı yorum yapamıyorum nasil bu insanlar bu kadar zeki diyorum nasil bu kadar mantıklı konusabiliyorlar özguvenli olabiliyorlar ..Ağır sessiz ve sakin insanim ama böyle olunca da insanlar tarafindan asla değer görmüyorum..Girdigim her ortamda silik kaliyorum oyle olunca da iyi ce icime kapamiyorum.. Hastanede çalışıyorum mesela bir sorumlu basliyor burada herkese gunaydin diyor bana asla demiyor benim gözüme bakarak asla konusmuyor .. Bakiyorum herkesin karakteristik bir özelliği var ama ben kendi benliğimi bulamadım hep rol yapıyorum ..kendimi çok seviyorum iyi kalpli kimsenin kötülüğünü istemeyen bir insanim ama yıllardır yaşadığım bu durum beni çok üzüyor ölmek bile istiyorm bazen ..Yeni taniyan insanlar da beni tanıdıktan bir sure sonra yokmuşum gibi davraniyorlar o ortamda.. insanlar beni saf gördükleri için bence önemsemiyorlar ve konustugum anda anlıyorlar diye düşünüyorum ama asla değiştiremiyorm kendimi de rol yapmaktan da yoruldum böyle yaşamaktan da ..erkek arkadaşım var ona bile üzülüyorum o kadar akıllı zeki kişiliği oturmuş ozguvenli kadınlar varken bence beni haketmiyor .. Uzun oldu biraz okuyanlara şimdiden teşekkür ederim..
 
Kendi kendinizi çok fazla yargıladığınız gibi başkalarının da size yönelik düşüncelerine karar veriyorsunuz. Bakış açınız da yanlış belki insanlar sizin için ne kadar efendi sessiz sakin bir insan diyorlar nereden bileceksiniz mesela ben sessiz insanlar için hep olumlu şeyler düşünüyorum : D Öz saygınız yok ve bunu değiştirmeniz gerek böyle yaşanmaz. Erkek arkadaşınıza bile acıyacak kadar kendinize düşmansınız. Adam mı öldürdünüz naptınız bu kadar kendinizden nefret ediyorsunız. Bir terapiste başvurun ya da bu konuda uzmanların yayınlarını takip edin çözülemeyecek şeyler değil, yeter ki yılgın yılgın ben beceremem kafasında olmayın.
 
Back
X