Ben mi hatalıyım?

Merhabalar, buradaki ilk konumu giriyorum. Artık çok doluyum katlanamıyorum objektif bir fikir almaya ihtiyacım var. Benim okulum bu ay bitiyor. Üniversitenin başından beri en yakın arkadaşlarımdan biri olan kızla aram bu sene bozuldu. Okuduğumuz bölüm tıp ve son senemiz hastanede sürekli çalışmakla geçti. Bana daha 3.ayımızdan beri diğer arkadaşlarımız kadar çalışmadığımı onlar kadar yorulmadığımı söyleyip duruyor ve bunu sadece bana değil birlikte olduğumuz grup arkadaşlarımıza da söyledi. Yani kısacası onları bana karşı doldurdu ama bu insanların düşündükleri çok da mühim değil 1 senedir tanıdığım insanlar bunlar. Doldurduğunu nereden biliyorum derseniz grup dışından olan ve bizimle bir stajı almış olan başka birine sordum ve bana aksini söyledi yani herkes kadar iş yaptığımı. Bir şeyi birkaç kez anlatınca doğruluğuna inanırsınız ya sanırım onlarda da öyle oldu. İlk tartışmamızdan sonra bana kimseye anlatmamamı aramızda geçenleri yoksa grupta tatsızlık çıkacağını söyledi ama aksi gibi kendisi gidip anlattı. Daha sonrasında barışmak için yazdığımda bana zaten onun hiç arkadaşı olmamış olduğumu söyledi. O kadar kırdı ki beni. Grubumu değiştireyim dediğimde diğerleri benim arkadaşım olduklarını böyle bir şeye gerek olmadığını söylediler ama arkamdan bir sürü şey söylenmiş belli ki buna da izin vermediler. Erkek arkadaşım statümüzün değişmiş olmasından kaynaklı bana böyle yaptığını düşünüyor. Onun teorik dersleri hep benimkinden iyiydi ama benim insan ilişkilerim ondan daha iyi olduğu için grup dışındaki diğer çalışanlarla daha iyi anlaştığımdan olabileceğini söyledi bu tepkisinin. Her neyse son stajımızda benim adımı en istenmeyen yere yazmışlar ve bunu başta öyle denk geldi diyerek haklı çıkardılar. Neyse biraz çabayla en azından istediğim insanlarla olabildim ama bu arada arkadaşım olan kız dışında diğerleriyle de gerildim. Bugün ise son 2 mesaim için izin almaya karar verdim daha öncesinde biri ailevi durumu için izin aldığından izin alınabildiğini biliyordum. Son nöbetimde şakayla karışık olarak e biz de izin alıp gelmeyelim o zaman gibi şeyler söyledim. Ha aklımdan geçen de buydu yalan söylemeyeyim çünkü izin alan arkadaş benim olduğum yerde çalışıyordu ve ben 2 kere eksik insanla çalışmak zorunda kaldım ayrıca bir gün öncesinde ayağım kötü bir şekilde burkulduğu için son mesaimde iyice ağrı ve şişlik yaptı üstelik eksik insanla çalıştığım için fazlaca yoruldum. Bir hemşire dışında ne bir asistan ne arkadaşlarımdan birisi benimle ilgilenmedi o halimde ayağıma buz koyup iş geldikçe kalktım yerimden. O kadar yalnız hissettirdi ki bu beni. İzin kararımda başta kesin değildim ama bugün çok sevdiğim bir teyzem beni arayıp ölmeden önce göreyim seni son bir kez dedi 4.kemoterapisini aldı ameliyatından sonra durumunun da pek iyi olmadığını biliyordum. Telefonda ağladı. Ben de izin almaya karar verdim. Çünkü ayağımın ağrısına katlanabilirdim ama teyzemin üzüntüsüne dayanamadım işte. Bir gün öncesinde tabi ki nasıl olduğumu soymadıklarından ayağımın halini de bilmediklerinden keyfim için izin aldığımı bu izni suistimal ettiğimi düşündüler lakin sonrasında dediklerimi de dinlemediler çünkü onlara göre ben iş yapmayan sürekli yalan söyleyen biriydim. İznimi aldım hocalardan onlarlık bir sıkıntım olmamasına rağmen arkadaşlarımı yalnız bırakmakla elimi vicdanıma götürmemekte (vicdansızlık) suçlandım. Herkes benim üstüme gelmeye başladı birden ama ben aynı şekilde aynı alanı eksik kişiyle döndürmüştüm. O zaman kimse bu şekilde bir tepki vermedi bana. Mesaimi satmamı yoksa hocaya şikayet edeceklerini söylediler. Bu nasıl bir arkadaşlık? Anlamıyorum gerçekten. Bu insanlar daha düne kadar yüzüme gülüyorlardı ama bu okulun başından beri arkadaşım olan insanın dolduruşuna neden bu kadar geldiler? Neden olayın benim açımdan nasıl olduğunu bana sormadılar? Neden grup değiştirmeme izin vermediler? Ve o arkadaşım dediğim insan neden bana böyle yaptı sizce? Biraz uzun oldu kusura bakmayın lütfen böyle boşaltıyorum ben de içimi çünkü hiç arkadaşım kalmadı.

En nefret ettiğim şey birinin özelini onun izni olmadan anlatmak. Ayrıca arkadaşınız size kinlenmiş, kıskanmış olabilir, normalde sönük biriyken inada bindirince kendi kendini gazlayıp içinde özgüven yaşıyor. Arkadaş ortamında kendini öne atabildiği yer sadece sizi hakkınızda konuşmak olmuş bu da onu kullanıyor. Siz olmasaydınız ortamda konuşacak birşey yok sönük kalıcaktı eh böyle olunca da diğer çalışanlar da koyun, dinleyip gaza gelen tayfa. Yani demem o ki bunlar gazlanmış ama yakında patlarlar. İkincisi, ortamın yavaşca değiştiğini farkettiniz, bu insanlar siz, iyi, yapıcı olmaya çalıştıkça kötü oluyorsanız neden kötü olmayı denemiyorsunuz. Alttan laf mı sokuldu ben böyle istedim. Planlarıma göre hareket ediyorum. Sert bakıp sorun mu oldu? Bu seni neden ilgilendiriyor diye cevaplar verin kafanız rahat olsun. Sonraki konuşma nasıl olucak biliyormusun çok soğuksun bu yüzden arkadaşın yok diyecekler. Yani bizim yüzümüzden böyle oldu değil de heralde yine seni suçlayıp biz bu yüzden böyle davrandık diyecekler kendi kendilerine. Yani suçlama, haklı çıkma psikolojisinde hepsi. Onların hayatı hakkında ne olucak ne yapıcakları tahminin kurabiliyorum, çok monoton bir yaşam değil mi? Siz tahmin edilemeyecek bir şekilde yaşayın. Uyguladıkları baskının altında kalırsanız sizin de hayatınız tahmin edilebilir olucak! Evde mimik çalışın ve kendinize güvenin. Hayatını sen yönlendir.

İçiniz rahatsa doğru yaptığınızdan eminseniz onların ne düşündüğün ne dediğin bir önemi yok. Zaten daha ne kadar birlikte olacaksınız ki? 3 günlük dünya böyle şeyleri dert etmek için çok kısa.

ffestinalente .!.:

İçiniz rahatsa doğru yaptığınızdan eminseniz onların ne düşündüğün ne dediğin bir önemi yok. Zaten daha ne kadar birlikte olacaksınız ki? 3 günlük dünya böyle şeyleri dert etmek için çok kısa.

Genişletmek için tıkla...

Haklısınız aslında ama ben fazlaca duygusal bir insanım. Onca senedir en yakın arkadaşım olan birini böylece kaybetmek çokça üzdü beni. Sanırım böyle böyle olgunlaşacağım

snsnmdvl .!.:

En nefret ettiğim şey birinin özelini onun izni olmadan anlatmak. Ayrıca arkadaşınız size kinlenmiş, kıskanmış olabilir, normalde sönük biriyken inada bindirince kendi kendini gazlayıp içinde özgüven yaşıyor. Arkadaş ortamında kendini öne atabildiği yer sadece sizi hakkınızda konuşmak olmuş bu da onu kullanıyor. Siz olmasaydınız ortamda konuşacak birşey yok sönük kalıcaktı eh böyle olunca da diğer çalışanlar da koyun, dinleyip gaza gelen tayfa. Yani demem o ki bunlar gazlanmış ama yakında patlarlar. İkincisi, ortamın yavaşca değiştiğini farkettiniz, bu insanlar siz, iyi, yapıcı olmaya çalıştıkça kötü oluyorsanız neden kötü olmayı denemiyorsunuz. Alttan laf mı sokuldu ben böyle istedim. Planlarıma göre hareket ediyorum. Sert bakıp sorun mu oldu? Bu seni neden ilgilendiriyor diye cevaplar verin kafanız rahat olsun. Sonraki konuşma nasıl olucak biliyormusun çok soğuksun bu yüzden arkadaşın yok diyecekler. Yani bizim yüzümüzden böyle oldu değil de heralde yine seni suçlayıp biz bu yüzden böyle davrandık diyecekler kendi kendilerine. Yani suçlama, haklı çıkma psikolojisinde hepsi. Onların hayatı hakkında ne olucak ne yapıcakları tahminin kurabiliyorum, çok monoton bir yaşam değil mi? Siz tahmin edilemeyecek bir şekilde yaşayın. Uyguladıkları baskının altında kalırsanız sizin de hayatınız tahmin edilebilir olucak! Evde mimik çalışın ve kendinize güvenin. Hayatını sen yönlendir.

Genişletmek için tıkla...

Ah keşke yazdığınız kadar kolay olsa benim için dediklerinizi yapabilmek ama yukarda da dediğim gibi böyle büyüyüp olgunlaşacağım sanırım.

phantasmagoriaa .!.:

Haklısınız aslında ama ben fazlaca duygusal bir insanım. Onca senedir en yakın arkadaşım olan birini böylece kaybetmek çokça üzdü beni. Sanırım böyle böyle olgunlaşacağım

Genişletmek için tıkla...

Duygusal bir insan olmak iyidir ama sınırı bilmek lazım. Size kıymet vermeyen insan gerekirse 30 yıllık dostunuz olsun yine de kıymeti olmamalı. Objektif bakabiliyor olmamız lazım bazı şeylere. Ayrıca birileriyle uzun müddet biraradayız diye ömrü billah olacağız diye birşey yok. Neticede hayat değişiyor, bakış açıları değişiyor. Bu ne onun ne de sizin doğru/kötü olduğunuz anlamına gelmiyor.

Fakat şunu söylemek isterim. Onca insan sizin çalışmadığınızı sadece birisinin söylemesiyle kabullenmez. O söyler sonra onlar gözlemler ve sizde bu davranışları görürler ve karar verirler. Farketmeden insanlara böyle hissettiriyor olabilirsiniz. Ona da dikkat etmekte fayda var.

Genelde son sene herkesin gerçek yüzü ortaya cıkıyor.. benzer durumlar yasadım hayatımdan cıkardkm attım zaman gecti gitti utanmadan takip isteği bile ettılar yüzsüz olurlar genelde

ffestinalente .!.:

Duygusal bir insan olmak iyidir ama sınırı bilmek lazım. Size kıymet vermeyen insan gerekirse 30 yıllık dostunuz olsun yine de kıymeti olmamalı. Objektif bakabiliyor olmamız lazım bazı şeylere. Ayrıca birileriyle uzun müddet biraradayız diye ömrü billah olacağız diye birşey yok. Neticede hayat değişiyor, bakış açıları değişiyor. Bu ne onun ne de sizin doğru/kötü olduğunuz anlamına gelmiyor.

Fakat şunu söylemek isterim. Onca insan sizin çalışmadığınızı sadece birisinin söylemesiyle kabullenmez. O söyler sonra onlar gözlemler ve sizde bu davranışları görürler ve karar verirler. Farketmeden insanlara böyle hissettiriyor olabilirsiniz. Ona da dikkat etmekte fayda var.

Genişletmek için tıkla...

Ya başta inanın ben de sizin söylediğiniz gibi düşündüm yani bu kadar insan diyorsa vardır bir şey diye ama dediğim gibi aynı stajı beraber aldığım ancak bizim arkadaş grubumuzda bulunmayan beraber nöbet tuttuğumuz birisi dışardan bir gözle öyle olmadığını söyleyince sorgulamaya başladım. Çok da kalabalık değiller aslında 4 kişiler ve ben sadece onlarla da çalışmadım ki. Onlar dışında kimseden böyle bir şey duymadım hiç ve böyle düşünüyorlarsa da beni gruplarından çıkarmayı kabul edebilirlerdi çünkü ben zaten onların beni istemediğini düşünüyordum ve grup değiştirebileceğimi onlara söylemiştim. Bu biraz zorbalığa devam edebilmek için beni yanlarında tutmak istemeleri gibi de hissettirdi.

phantasmagoriaa .!.:

Ya başta inanın ben de sizin söylediğiniz gibi düşündüm yani bu kadar insan diyorsa vardır bir şey diye ama dediğim gibi aynı stajı beraber aldığım ancak bizim arkadaş grubumuzda bulunmayan beraber nöbet tuttuğumuz birisi dışardan bir gözle öyle olmadığını söyleyince sorgulamaya başladım. Çok da kalabalık değiller aslında 4 kişiler ve ben sadece onlarla da çalışmadım ki. Onlar dışında kimseden böyle bir şey duymadım hiç ve böyle düşünüyorlarsa da beni gruplarından çıkarmayı kabul edebilirlerdi çünkü ben zaten onların beni istemediğini düşünüyordum ve grup değiştirebileceğimi onlara söylemiştim. Bu biraz zorbalığa devam edebilmek için beni yanlarında tutmak istemeleri gibi de hissettirdi.

Genişletmek için tıkla...

Peki siz neden onları dinlediniz? Sistemi bilmiyorum onların onayına mı ihtiyacınız vardı grup değiştirebilmek için?

Sana karşı tarafın gözünden yorum yapacağım. Çok benzer bir olayı biz de kendi staj grubumuzda yaşamıştık. Benim olduğum grup 8 kişiydi. 4 pol 2 servis, 1 ameliyathane, 1 nst internü olarak kadın doğumda çalışıyorduk. 1 arkadaşım düşüp omurgasını kaydırdı staja hiç başlamadı. Pol ve nst internleri kan revan içerisinde onun polünü de yaptık. Bir hafta geçmişken bir arkadaşım da menisküs ameliyatı oldu. Onun görev yeri olan pol de boşa çıktı. Bize de dediler ki orayı da döndürün. 4 kişi olması gereken yeri 2 kişi döndürmeye çalışıyoruz yetemiyoruz bir de bu iki kişinin nöbetleri de bize kaldı. Biz de dedik ki görev yerinizi ve nöbetlerinizi satın. “Biz hastayız nasıl böyle bir şey dersiniz” diye yaygara kopardılar. Ortalık birbirine girdi. Herkes herkesle kavga etti. Ben “sizin görev yerinizi döndürmek zorunda değiliz” dediğim için kötü kalpli şeytan oldum vs vs… Gel gör ki şimdi ne o sakatlanan insanlar hayatım da ne de diğerleri… Atandığım yerde bambaşka problemlerle uğraşıyorum. Onları hatırlayacak zamanım bile yok. Meşgalelerim bambaşka oldu.

Sana bunu anlattım çünkü aynı şey senin için de geçerli olacak. Hepsi geçip gidecek. Bu yüzden kendini çok fazla yıpratma. Kendini açıkla anlayan anlasın, anlamayan anlamasın. Anlamadıkları için de kimseye tepki gösterme. Çünkü amele gibi bir sürü iş yapıyorlar, tus stresi, dhy stresi derken herkesin artık dolduğu dönemler bu zamanlar. Sen kendince haklısın ama onlar da şöyle düşünür “madem ayağı çok ağrıyor izin alıyor ne diye hasta ziyaretine gezmeye gitmiş?” Bunu düşünen insanlara sen yüz kere de bin kere de anlatsan senin pencereden baktıramazsın. Sal ipini o yüzden. Bir sene sonra neden kavga ettiğinizi bile hatırlayamacaksın :)

İnsani ilişkileri de iyiymiş bence dediğiniz arkadaşınızki grubun kalanını etkilemiş.
Dersleri de iyiymiş zaten.
Neyi kıskandı ki bu kadar madem?
İçiniz rahatsa-bana pek rahat gelmedi-takmayın ne yaşıyorsa ne yapıyorsa yapsınlar.

ffestinalente .!.:

Peki siz neden onları dinlediniz? Sistemi bilmiyorum onların onayına mı ihtiyacınız vardı grup değiştirebilmek için?

Genişletmek için tıkla...

Yok hayır. Sen bizim arkadaşımızsın gitme falan gibi sözlerle manipüle edildim duygusal olarak. Kalırsam belki aramızın düzelebileceğini düşündüm bir yandan da arkadaşlığımızı öylece sonlandırmak istemedim ama o kafasında çoktan sonlandırmış ve ben yeni farkına vardım.

phantasmagoriaa .!.:

Yok hayır. Sen bizim arkadaşımızsın gitme falan gibi sözlerle manipüle edildim duygusal olarak. Kalırsam belki aramızın düzelebileceğini düşündüm bir yandan da arkadaşlığımızı öylece sonlandırmak istemedim ama o kafasında çoktan sonlandırmış ve ben yeni farkına vardım.

Genişletmek için tıkla...

Herşey tecrübe. Geriye bakma bence. Duygusal yolla manipüle edilmemeniz gerektiğini, kopan bağların peşinden koşmaya gerek olmadığını görmüşsünüz.