Arkadaşlar gerçekten anlayamadığım bir konu var. eşimle yaklaşık 3yıldır evliyiz.birgün kavgalı bir gün barışık gidiyoruz. onun bireyselliği benim biraz olsun birlikte yaşama isteğim bizi mahvediyor.
Mesela işteyken tüm gün boyu bir kere eşimle mesajlaşmak ya da konuşmak bana normal geliyordu.(ki telefonda uzun konuşmam)İnsan eşini gün boyu bir kere aramak istemez mi.Bunu istediğim ve onu günde bir kere aradığım için eşim o kadar üstüme geldi ki ben yanlış yaptığımı düşündüm.Zaten akşam görüşecez ne gerek var gündüz konuşmaya diyerek üste çıktı.İyi dedim adam istemiyor neden ısrar edeyim.Acil durumlarda aradığımda da zaten asla eşime ulaşamadım.Arabam bozuldu yolda kaldım aradım ulaşamadım,işyerinde çok kötü birgün geçirdim aradım ulaşamadım.eve 4 saat geç gelsem bir mesaj atar en fazla cevap yazsam da cevap yazmaz.Asla merak etmez işin vardır diye düşündüm der ki ikimizinde çıkış saati belli telefona bakamama gibi bir durumumuz da yok.Bazen çıkışta toplantım olur günü bellidir
Hatta bir hafta ayrı kaldığımız olur.indin mi ulaştın mı asla sormaz.eskiden ben arayıp indim diyordum arayıp nasılsın diyordum.aramayı bıraktım.şehir dışındayken günde sadece bir kere arar o kadar.Şehir dışına çıkan eşimse asla ben indim ya da dönüyorum şu saatte vs hiç aramaz.Hatta o kadar ki ikimizde şehir dışındaydık gece 1de inmiştim uçaktan.servisle bir yere kadar gelip taksiye binmem gerekiyordu.aradı indin mi dedi bu kadar.eve gidince haber ver vs hiçbiri yok.eve nasıl gittim taksi buldum mu yolda birşey oldu mu hiçbiri yok.
acaba ben mi abartıyorum.fazla ilgimi bekliyorum.bu durumda bir anormallik mi var
