Herkese merhaba,
Kimseye anlatamadığım yaşadığım hayatımın en çaresiz anlarını burada paylaşmak istiyorum. Eşimle uzun bir sevgilik dönemi geçirdik, ufak tefek tartışmalarımız oluyordu hep alttan alan ben oluyordum. Ailem ilk başta istememişti evlenmemizi. Çok üşengeç e tembel bir insan olduğu için. İşide var ama çok umursamaz, saha mühendisi olduğu için sürekli şirketin açıklarını suistimal ediyor. Bu beni ilk başlarda çok rahatsız ediyordu çünkü ben banka çalışanıyım saatimiz herşeyimiz belirlidir. Ailemde umursamaz davranışları nedeniyle pek sıcak bakmamıştı. Evlendik yine gönüller kırılmadan sonuçta ailemi mutlu olacağıma ikna etmiştim.
Evlendikten sonra her şey değişti. Banka personeliyim tabi ki dış görünüşüme dikkat edeceğim her zaman düzenli tertipli ve temiz olmam gerekir.Kıyafet makyaj herşeye karışmaya başladı. Gözü dönmüş gibi hergün balayında daha telefonumun içinden geçti. laptop sürekli karıştırdı, birşey arıyordu evet. Aradığını bulamayınca da bana psikolojik şiddeti başladı. Asla elini kaldırmadı, fiziksel şiddet yoktu. ilk bir ay çok kötü geçti. ailemde yeni evliyiz diye çok rahatsız etmediler haberleri olmadı durumdan. Evin içinde sürekli takip ediliyorum her yaptığım kontrol ediliyor.
bana laptobunu almış bir şeyler göstermeye çalışıyor. Nişanlı ve sevgiliyken instagramda gece girmişim ekran kaydı almış. ekran sürelerimi not etmiş. Aynı şekilde diğer sosyal medya hesaplarımı ne kadar kullandığımın kayıtlarını tutmuş Akıllı saatimden uyku verilerimi toplamış. O bunları anlatıp gösterirken ben şoka girmiş hiçbirşey diyemez hale geldim. Herşey ogünden sonra daha da kötüleşti. Kimlerle konuştun benimle sevgiliyken bir insan bu kadar vakit geçirmez instagramda. ispatlarıyla bana sunacaksın kimlerle konuştuğunu. gece şu saate uyanıp tekrar uyumuşsun kiminle mesajlaştın dışarı mı çıktın adım sayıların çok fazla. Duyduklarımı sindiremezken yenileri ekleniyordu bir bir. artık pskikolojik şiddet o kadar dozunu aşmıştı ki ağzını açsa ağlamaya başlıyorum sinir boşalıyor. Arabayla kaza yaptım yine bu kriz anlarında. Kim bilir kiminle mesajlaşırken kaza yaptın diye suçladı. iş yerinde rahatsız etmeye başladı. ailem tabiki anladı çünkü neşem gitmiş zayıflamışım ölü gibi geziyordum artık. Elalem ne der baskısı yüzünden ayrıl diyemediler. 1 2 ay sonra ilaç içip intihar etmeye çalıştım .O zaman boşan gel dediler. Şimdi boşanma aşamasındayız. Ben neden göremedim nişanlıyken bu insanı nasıl tanıyamadım. Ailesi bana karşı çok mahçup oldular. sürekli arayıp soruyorlar ama ben işide bırakmak zorunda kaldım. evli kaldığım 5 ayda o kadar fazla psikolojik şiddete mağruz kalmışımki stresten bütün vucudumda egzamalar zonalar çıktı. Yeni yeni kendime gelmeye çalışıyorum. Travmatik byin hasarı olumuş. Motor becerilerimi kaybetmeye başladım. Kafadan hesaplamalar yapamıyorum. Araç kullanamıyorum. insnalarla uzun konuşamıyorum. Konuşmaları dinleyemiyorum kriz geliyor. Seslerede dayanamıyorum. Belkide benim ruhum çok hassastı bunca şeye çabuk yenildim
İiçimden gelenler bunlar. Şiddet sadece fiziksel değildir. Ruhuma aldığım darbeler beni öldürdü.Hala daha mektuplar yazıp bırakıyor apartmana kimlerle konuştun söyle kanıtlarıyla ispat et kimlerle aldattın beni öğrenmem lazım yazıyor. Ailemin de düzenini bozdum. Şimdi şehride tamamen terk etmek için kendimize yer bakıyoruz. Nasıl iyileşirim bilmiyorum. ifitraya uğramak bunu kanıtlayamamak yaşadığım en büyük çaresizlikti.
okuduğunuz için çok teşekkür ederim.