- 7 Şubat 2017
- 761
- 518
- 39
- Konu Sahibi Zomzom3535
- #1
Eski evliligim:
Arkadaşlar gecen sene birinden bosandim. Bosanma sebebim, eski esimin olgun olmamasi ve bir durusunun olmamasiydi. Evlenmeme babam israr etmisti. Evlendik ve o sonra işinden cikti ve evi ben cekip ceviriyordum. Her gün 84 km yapiyordum (isyerim annemgilin orada yani büyüdügüm sehirde). Yinede ev islerini aksatmamaya calisiyordum ve hamile halimle hem calisip hem de onca yol gidiyordum. Annelik izninde bana baskilar kurmaya calisti esim ve kaynana (birde akrabalari). Psikolojim gitgide bozuluyordu esimin destegi olmadigindan ve ciddi ciddi depresyona girdim (dogum sonrasi depresyon). Halüsinasyonlar görüyordum, biri beni balkondan cagriyordu „gel atla hadi“ diye sesler geliyordu. Öyle kötü seyler gördüm ki anlatamam. Ailem bana sahip cikilmadigini hatta bana baski olusturuldugunu görünce bana sahip cikti. Ayrildim o kötü günümde yanimda olmayan eski esten. Bosandim.
Baba evine dönmem:
Ve bu bosanmadan sonra babamin gözüne batmaya basladim. Evde kalabalik yapiyorum diye beni evde istemedi ailem. Neymis ben olmasaymisim bir oda daha cikarmis orda da erkek kardesim kalabilirmis. Benim yedigimi ictigimi sayiyorlardi, esyalarim herkesin gözüne batiyordu. O hep oturma odasinda uyuyordu ama zaten öyle alismis yani ben geldigim icin ortaya cikan bi durum degil. Iki erkek kardesim kavga etse (benimle alakasiz bi durumdan dolayi, hemen aha bu evimize gelide de ondandir diye günah kecisi bile ilan edildim). Geceleri hep agliyordum huzursuzdum…40 kilo zayifladim bu zor dönemde… ayri eve cikma konusunda konusunda cok baski gördüm ve en sonunda ayri bir ev kiraladim. Kendimi kenara atilmis, bosluga düsmüs gibi hissettim ve öyle yalniz ve caresiz hissettim ki kendimi anlatamam. Zaten kendimi yalniz hissetmemek icin ayri eve cikmak istememistim…
Ayri eve cikmam ve ondan sonraki hissettigim bosluk...
Kendimi egitimime ve kariyerime vermeye karar verdim. En azindan beni oyalardi. Doktora yapmaya karar verdim ve bunun icin arastirmalarimi görüsmelerimi sürdürdüm. Bu sirada akademisyenler platformundan (Internetten) biriyle tanistim. Bu sahis birlikte calismalar yapabilecegimizi söyledi. Birlikte kitap yazip pröfesörüyle tanistiricakti beni (cidden doktora yeri bulmak cok ama cok zor). Daha hic görüsmemistik. Daha sonra dertlesmeye de basladık onunla konustuktan sonra rahatlayıp saglığımın yerine geldiğinii farkettim. İlgi sevgi beni düzeltmişti. Sonra bana acilmaya basladi. Benim de aklimda öyle iliski felan hic yok. Kesip attim cünki daha bosanma 2 ay önce olmustu her sey daha öyle yeniydi ki. Niyetin farkliymis diyip blokladim. Zaten benimle konusurken de bana yanlis bir bayan ismiyle hitap etti ayrica bana nikah teklifi etti evlenelim dedi. Öyle sinirlendim ki agzima geleni saydim. Her yerden blokladim ve kesinlikle irtibata gecmedim. O hergün baska sekilde bir yolunu bulup ulasti bana. Siirler, uzun uzun edebi yazilar. Ağzi iyi laf yapan biri oldugu da belli. Bu aylarca böyle sürdü. Daha sonra sansimi teptigimi düsündüm…Hayir kabul etmezsin ama iletisimi kesme diye bir sey söyledi o icimdeki ses. Tekrar onunla konusmaya basladim belki de bu sans bir daha elime gecmeyecekti. Ayrica tek konustugum kisi de o oldugu icin acikcasi onu cok özlüyordum cünki icimdeki boslugu doldurmustu. Biri bana ilgi gösteriyordu ve kalbim bosdu daha fazla karsi koyamadim…Beni güya rüyalarinda görüyormusmus bu yalanlara bile inandim. Onun ruyalari basit degilmis, peygamber ve Padisahlar girermis ruyalarina hep. Benim kariye meselesini kafaya taktigimin da farkinda idi ve bunu hep kullandi. Sirf benimle bulusmak icin uydurulmus bir yalandi bu cünki yollayamayacagini ve illa bulusmamiz gerektigini, USB stick ile bana verebilecegini söyledi güya mail yoluyla güvenilir degilmis calinabilirmis kendi calismasi (!). Iste görüselim söyle böyle sana bir yazi yollayacagim ben yazmistim sen onu kontrol edersin diye ve ben de kabul ettim fakat kontrol ederkene bu bana verdigi yazinin internetten kopyalandigini ve kendi calismasi olmadigini farkettim.. Bana yeniden yazmam gerektiginii söyledi yazdim 20 sayfayi. Kendi tezim icin bir öncalisma olur diye yaptim.
Bir yandan da sevgisinin yüceligini anlatip duruyordu. Evlenmekten bahsediyordu. Bir bulusmamizda tesadüfen onun bir arkadasina „konustugum biri var ama bakalim ne olacak, anladim ki yakindan olmasi lazimmis“ dedigini (aramizda 2 saatlik bir mesafe var) , acik sacik kadinlarin resimlerini inceledigini ve „iliskisi yok“ yazan kadinlara „selam“ yazdigina, irtibata gecmeye calistigina sahit oldum. Karistirdim Laptopunu bir cafede o lavaboya gittiginde. Basit ve sacma aciklamalar yapti neymis efendim o acik sacik olan eski kizarkadasiymis pesini birakmamismis. Ben de fake ile bu kadinla irtibata gecip agzindan laf almaya calistim ve bu kadinin onu hic tanimadigini anladim yani bana yalan söylüyordu. Bi diger bulusmada ise masada duran telefonunda „badoo“ isimli tanisma sitesinden mesaj geldigini gördüm hemde iki kez. „Sen hala arayis icerindesin demek ki. Ama bi insana ümit verip de bi yandan da bu gibi isleri götürmeni acikcasi cok igrenc buluyorum“ dedim. Neymis efendim eskiden kalma imis. „bana göster o zaman neyin bildirimiymis“ dedim ama o göstermedi. Bi lavaboya kaybolup „bildirimleri kapattim“ dedi bana da göstermedi. Bunlardan sonra da gel de güven. O da iki ergen oglu ile bosanmis biri, 10 senedir de bekar.
Ben bu ara ev aldim ve ev isleriyle ugrasiyorum. Benden borc istedi, biliyorum aptalim ama verdim, hem de 7 bin TL gibi bir meblag. Hemde ikiletmeden. Gelecek aya verecekti ve vermedi. Daha sonra kirayi vs bahane ederek yarisini aldim. Diger kalanini ise isteye isteye aldim ve cidden cok ama cok pisman oldum cünki adim istedi oluyor. Ben acikcasi bir erkegiin kadindan para istemesini dogru bulmuyorum ama iste öyle bir bosluga düsmüstüm ki bi tek onunla konusuyordum kaybetmek istemedim onu. Öte yandan bu adam egitimci olmasinin yani sira kartonpiyer isleriyle de ugrasiyor. „senin evinin kartonpiyer isini ben yaparim“ dedi. Önce „ Senden para mi alacagim ya ayib ettin“ diyordu, daha sonra „benim bir amcama borcum var, rüyalarima giriyor o amca, sen bana 7 bin TL ver anlasalim üstelik yol parami da verirsin. Aldigimiz alcilar felan zaten senden olacak. Sen bana bu ücreti simdiden verebilirmisin“ dedi. Ben de evi yeni aldigimi daha icinin bile temizlenmedigini, bu kartonpiyer isinin o kadar da acil bir is olmadigini ve paranın lazım oldugunu söyledim cünki en son is bu kartonpıyer dekorasyon işi. Ve bir yil sürer en az bu ev isi müsaade vs insaati evin yikimi vs hesaplarsak daha sürecegini söyledim. Ve elimde suan para olmadigini dedim. „Sen daha gecen bankadan ödeme almadin mi ya hem gecen kendine yenı bir telefon bile düşünüyordun vazgeçtin demek ki sende para var“ dedi. Ben de onun benim param ile ilgili hesaplar yapmasini hic hos bulmadigimi söyledim. Belki benim de borcum vardi, belki de ödemelerimi simdiden yapmisimdir? Olamaz mi dedim. „sana inanmiyorum kusura bakma da“ dedi. Ha bu isleri yaparkene ailemle onu tanistirmayi düsünüyordum fakat onda gördügüm o eksiler nedeniyle bundan vazgectim. Evlenilecek birisi degil. Ona yaptirmak ta zorunda degilim. Bana sordugu sey „sen bana güvenmiyormusun?“ oldu ben de onda gördügüm o son aylardaki yakaladigim meseleleri yasadiktan sonra ona nasil güvenebilecegimi söyledim ve onun bana güven vermedigini söyledim.
Degerlendirmem:
Benim paramin bu kadar üstüne düsmesini normal bulmuyorum.
Birde karakter olarak narsist oldugundan süpheleniyorum. Mesela hic özür dilemez. Yalanini kackez yakaladim. Benden borc istemesi (bir erkek olarak) normal degil. Onun gibi birisinin benden borc istemesine minnettar duymaliymisim. Kendine toz kondurmuyor ve dili cok sivri agresiflesmeden bir sözüyle insani dövebilen bir tip. Benı rahatsız eden şey onun hep alması ama ondan hiçbir şekilde bir karşılık gelmiyor anca almasını biliyor. Birde tepki göstermistim fakat bana hep eski sevgililerini anlatiyordu. Baska kadinlarin ona nasil hayranlik duydugunu vs hep böyle seyler. Ama cogunun dogru olmadigini da biliyorum cünki kackez yalanini yakaladim ama asil mesele kendin mükemmel görmesi sanki bütün kadinlar ona tapiyor gibi anlatiyor. Boyu kisa o kadar da yakisikli degil ayrica gelmis 45 yasinda aramizda 11 yas fark var. Bi hayal ugruna bu kendime yasattiklarima inanamiyorum. Ha bu arada ne pröfesörüyle tanistirdi ne bir sey var. Ama eger iyi bir insan olsaydi ben onunla bir gelecek düsünüyordum fakat bu sekil sanirim devam ettiremeyecegim. Onunla bugün saatlerce bu mevzulari konustuk ve o hala benden vazgecmiyor. Aksam görüşürüz dedi ben bitirmek istiyorum o kabullenmiyor. Kendinden de ödün vermiyor yok babasi ona kiz bulup öneriyormus sürekli de, Kartonpiyerlik isi de sirf bana o fiyati vermismis, istese oho cok is alirmis adam kendi piyasa degerini yükseltiyor sanki. Burada rahat görüsemiyoruz diye onun yasadigi sehire ben gidiyorum, hicbir zaman yol parasi istemek aklima bile gelmedi ama adam benden is almak istiyor hem de yol parasini istiyor böyle birisi iste. Bundan cikardigim ders: sakin ama sakin duygusal boslukta iken kararlar almayin. Cünki o yalniz yasamaya basladiginiz dönemde kaniniza girmek isteyen cakallar sirtlanlar olabiliyor bunlara firsat vermeyin. O dönemde cok fedakar oluyor insan...
Arkadaşlar gecen sene birinden bosandim. Bosanma sebebim, eski esimin olgun olmamasi ve bir durusunun olmamasiydi. Evlenmeme babam israr etmisti. Evlendik ve o sonra işinden cikti ve evi ben cekip ceviriyordum. Her gün 84 km yapiyordum (isyerim annemgilin orada yani büyüdügüm sehirde). Yinede ev islerini aksatmamaya calisiyordum ve hamile halimle hem calisip hem de onca yol gidiyordum. Annelik izninde bana baskilar kurmaya calisti esim ve kaynana (birde akrabalari). Psikolojim gitgide bozuluyordu esimin destegi olmadigindan ve ciddi ciddi depresyona girdim (dogum sonrasi depresyon). Halüsinasyonlar görüyordum, biri beni balkondan cagriyordu „gel atla hadi“ diye sesler geliyordu. Öyle kötü seyler gördüm ki anlatamam. Ailem bana sahip cikilmadigini hatta bana baski olusturuldugunu görünce bana sahip cikti. Ayrildim o kötü günümde yanimda olmayan eski esten. Bosandim.
Baba evine dönmem:
Ve bu bosanmadan sonra babamin gözüne batmaya basladim. Evde kalabalik yapiyorum diye beni evde istemedi ailem. Neymis ben olmasaymisim bir oda daha cikarmis orda da erkek kardesim kalabilirmis. Benim yedigimi ictigimi sayiyorlardi, esyalarim herkesin gözüne batiyordu. O hep oturma odasinda uyuyordu ama zaten öyle alismis yani ben geldigim icin ortaya cikan bi durum degil. Iki erkek kardesim kavga etse (benimle alakasiz bi durumdan dolayi, hemen aha bu evimize gelide de ondandir diye günah kecisi bile ilan edildim). Geceleri hep agliyordum huzursuzdum…40 kilo zayifladim bu zor dönemde… ayri eve cikma konusunda konusunda cok baski gördüm ve en sonunda ayri bir ev kiraladim. Kendimi kenara atilmis, bosluga düsmüs gibi hissettim ve öyle yalniz ve caresiz hissettim ki kendimi anlatamam. Zaten kendimi yalniz hissetmemek icin ayri eve cikmak istememistim…
Ayri eve cikmam ve ondan sonraki hissettigim bosluk...
Kendimi egitimime ve kariyerime vermeye karar verdim. En azindan beni oyalardi. Doktora yapmaya karar verdim ve bunun icin arastirmalarimi görüsmelerimi sürdürdüm. Bu sirada akademisyenler platformundan (Internetten) biriyle tanistim. Bu sahis birlikte calismalar yapabilecegimizi söyledi. Birlikte kitap yazip pröfesörüyle tanistiricakti beni (cidden doktora yeri bulmak cok ama cok zor). Daha hic görüsmemistik. Daha sonra dertlesmeye de basladık onunla konustuktan sonra rahatlayıp saglığımın yerine geldiğinii farkettim. İlgi sevgi beni düzeltmişti. Sonra bana acilmaya basladi. Benim de aklimda öyle iliski felan hic yok. Kesip attim cünki daha bosanma 2 ay önce olmustu her sey daha öyle yeniydi ki. Niyetin farkliymis diyip blokladim. Zaten benimle konusurken de bana yanlis bir bayan ismiyle hitap etti ayrica bana nikah teklifi etti evlenelim dedi. Öyle sinirlendim ki agzima geleni saydim. Her yerden blokladim ve kesinlikle irtibata gecmedim. O hergün baska sekilde bir yolunu bulup ulasti bana. Siirler, uzun uzun edebi yazilar. Ağzi iyi laf yapan biri oldugu da belli. Bu aylarca böyle sürdü. Daha sonra sansimi teptigimi düsündüm…Hayir kabul etmezsin ama iletisimi kesme diye bir sey söyledi o icimdeki ses. Tekrar onunla konusmaya basladim belki de bu sans bir daha elime gecmeyecekti. Ayrica tek konustugum kisi de o oldugu icin acikcasi onu cok özlüyordum cünki icimdeki boslugu doldurmustu. Biri bana ilgi gösteriyordu ve kalbim bosdu daha fazla karsi koyamadim…Beni güya rüyalarinda görüyormusmus bu yalanlara bile inandim. Onun ruyalari basit degilmis, peygamber ve Padisahlar girermis ruyalarina hep. Benim kariye meselesini kafaya taktigimin da farkinda idi ve bunu hep kullandi. Sirf benimle bulusmak icin uydurulmus bir yalandi bu cünki yollayamayacagini ve illa bulusmamiz gerektigini, USB stick ile bana verebilecegini söyledi güya mail yoluyla güvenilir degilmis calinabilirmis kendi calismasi (!). Iste görüselim söyle böyle sana bir yazi yollayacagim ben yazmistim sen onu kontrol edersin diye ve ben de kabul ettim fakat kontrol ederkene bu bana verdigi yazinin internetten kopyalandigini ve kendi calismasi olmadigini farkettim.. Bana yeniden yazmam gerektiginii söyledi yazdim 20 sayfayi. Kendi tezim icin bir öncalisma olur diye yaptim.
Bir yandan da sevgisinin yüceligini anlatip duruyordu. Evlenmekten bahsediyordu. Bir bulusmamizda tesadüfen onun bir arkadasina „konustugum biri var ama bakalim ne olacak, anladim ki yakindan olmasi lazimmis“ dedigini (aramizda 2 saatlik bir mesafe var) , acik sacik kadinlarin resimlerini inceledigini ve „iliskisi yok“ yazan kadinlara „selam“ yazdigina, irtibata gecmeye calistigina sahit oldum. Karistirdim Laptopunu bir cafede o lavaboya gittiginde. Basit ve sacma aciklamalar yapti neymis efendim o acik sacik olan eski kizarkadasiymis pesini birakmamismis. Ben de fake ile bu kadinla irtibata gecip agzindan laf almaya calistim ve bu kadinin onu hic tanimadigini anladim yani bana yalan söylüyordu. Bi diger bulusmada ise masada duran telefonunda „badoo“ isimli tanisma sitesinden mesaj geldigini gördüm hemde iki kez. „Sen hala arayis icerindesin demek ki. Ama bi insana ümit verip de bi yandan da bu gibi isleri götürmeni acikcasi cok igrenc buluyorum“ dedim. Neymis efendim eskiden kalma imis. „bana göster o zaman neyin bildirimiymis“ dedim ama o göstermedi. Bi lavaboya kaybolup „bildirimleri kapattim“ dedi bana da göstermedi. Bunlardan sonra da gel de güven. O da iki ergen oglu ile bosanmis biri, 10 senedir de bekar.
Ben bu ara ev aldim ve ev isleriyle ugrasiyorum. Benden borc istedi, biliyorum aptalim ama verdim, hem de 7 bin TL gibi bir meblag. Hemde ikiletmeden. Gelecek aya verecekti ve vermedi. Daha sonra kirayi vs bahane ederek yarisini aldim. Diger kalanini ise isteye isteye aldim ve cidden cok ama cok pisman oldum cünki adim istedi oluyor. Ben acikcasi bir erkegiin kadindan para istemesini dogru bulmuyorum ama iste öyle bir bosluga düsmüstüm ki bi tek onunla konusuyordum kaybetmek istemedim onu. Öte yandan bu adam egitimci olmasinin yani sira kartonpiyer isleriyle de ugrasiyor. „senin evinin kartonpiyer isini ben yaparim“ dedi. Önce „ Senden para mi alacagim ya ayib ettin“ diyordu, daha sonra „benim bir amcama borcum var, rüyalarima giriyor o amca, sen bana 7 bin TL ver anlasalim üstelik yol parami da verirsin. Aldigimiz alcilar felan zaten senden olacak. Sen bana bu ücreti simdiden verebilirmisin“ dedi. Ben de evi yeni aldigimi daha icinin bile temizlenmedigini, bu kartonpiyer isinin o kadar da acil bir is olmadigini ve paranın lazım oldugunu söyledim cünki en son is bu kartonpıyer dekorasyon işi. Ve bir yil sürer en az bu ev isi müsaade vs insaati evin yikimi vs hesaplarsak daha sürecegini söyledim. Ve elimde suan para olmadigini dedim. „Sen daha gecen bankadan ödeme almadin mi ya hem gecen kendine yenı bir telefon bile düşünüyordun vazgeçtin demek ki sende para var“ dedi. Ben de onun benim param ile ilgili hesaplar yapmasini hic hos bulmadigimi söyledim. Belki benim de borcum vardi, belki de ödemelerimi simdiden yapmisimdir? Olamaz mi dedim. „sana inanmiyorum kusura bakma da“ dedi. Ha bu isleri yaparkene ailemle onu tanistirmayi düsünüyordum fakat onda gördügüm o eksiler nedeniyle bundan vazgectim. Evlenilecek birisi degil. Ona yaptirmak ta zorunda degilim. Bana sordugu sey „sen bana güvenmiyormusun?“ oldu ben de onda gördügüm o son aylardaki yakaladigim meseleleri yasadiktan sonra ona nasil güvenebilecegimi söyledim ve onun bana güven vermedigini söyledim.
Degerlendirmem:
Benim paramin bu kadar üstüne düsmesini normal bulmuyorum.
Birde karakter olarak narsist oldugundan süpheleniyorum. Mesela hic özür dilemez. Yalanini kackez yakaladim. Benden borc istemesi (bir erkek olarak) normal degil. Onun gibi birisinin benden borc istemesine minnettar duymaliymisim. Kendine toz kondurmuyor ve dili cok sivri agresiflesmeden bir sözüyle insani dövebilen bir tip. Benı rahatsız eden şey onun hep alması ama ondan hiçbir şekilde bir karşılık gelmiyor anca almasını biliyor. Birde tepki göstermistim fakat bana hep eski sevgililerini anlatiyordu. Baska kadinlarin ona nasil hayranlik duydugunu vs hep böyle seyler. Ama cogunun dogru olmadigini da biliyorum cünki kackez yalanini yakaladim ama asil mesele kendin mükemmel görmesi sanki bütün kadinlar ona tapiyor gibi anlatiyor. Boyu kisa o kadar da yakisikli degil ayrica gelmis 45 yasinda aramizda 11 yas fark var. Bi hayal ugruna bu kendime yasattiklarima inanamiyorum. Ha bu arada ne pröfesörüyle tanistirdi ne bir sey var. Ama eger iyi bir insan olsaydi ben onunla bir gelecek düsünüyordum fakat bu sekil sanirim devam ettiremeyecegim. Onunla bugün saatlerce bu mevzulari konustuk ve o hala benden vazgecmiyor. Aksam görüşürüz dedi ben bitirmek istiyorum o kabullenmiyor. Kendinden de ödün vermiyor yok babasi ona kiz bulup öneriyormus sürekli de, Kartonpiyerlik isi de sirf bana o fiyati vermismis, istese oho cok is alirmis adam kendi piyasa degerini yükseltiyor sanki. Burada rahat görüsemiyoruz diye onun yasadigi sehire ben gidiyorum, hicbir zaman yol parasi istemek aklima bile gelmedi ama adam benden is almak istiyor hem de yol parasini istiyor böyle birisi iste. Bundan cikardigim ders: sakin ama sakin duygusal boslukta iken kararlar almayin. Cünki o yalniz yasamaya basladiginiz dönemde kaniniza girmek isteyen cakallar sirtlanlar olabiliyor bunlara firsat vermeyin. O dönemde cok fedakar oluyor insan...
Son düzenleyen: Moderatör:
Roman yazsam da kitap cikartsam da olur
