Ben bu anemle ne yapacağım? Gelin paylaşalım

canim yazdiklarin beni etkiledi. sen hep en iyi icin cabalamissin ama kendimi savunma! adina herseyide yerle bir etmissin.anneni ancak anne oldugunda anlayabilirsin.cocuk bir tarafa butun aileyi v e babani idare etmeye calismis.gercekten insan hep
en yakinina patliyor e en buyuk zararida yakinindakiler goruyor.annen bunun farkinda olmaya bilir ama sen egitimli ve kendini yetistirmesini bilen bi kiz olarak daha dikkatli davranmalisin.sabret belki zor olacak ama annen senin onun biricik kizi oldugunu sana gostermesyi ogrenecek
 
Canım nereden başlayacağımı bilemedim.Benim annem ve babamda çok küçük yaşta görücü usülüyle evlenmişler evimizde yıllarca huzur olmadı.4 kardeşiz annemden dolayı değil ama babam sürekli hepimizi rencide ederdi.İnsanların içinde bizlere hakaret eder aşağılar küfür ederdi.Şimdi hepimiz evlendik ama hala anneme ve birlikte olduğumuzda bizlere eziyeti devam ediyor.Eliyle değil belki ama çenesi yetiyor sağolsun.Yıllardır onu affetmeye çalıştım ama affedemedim hatta hala bile gün geçtikçe ona olan nefretim artmaya devam ediyor.Zoraki baba derim zoraki elini öperim. Kısacası seni çok iyi anlayorum.Seninde aynı şeyleri yaşamana sebep annen.Anladığım kadarıyla annenin ruh sağlığı nozulmuş ne yazıkki onu normal bir insan olarak kabul edemezsin.Yıllarca yaşadığı sıkıntıların acısını senden çıkarmaya çalışıyor.Ama sende bir insansın.Bence kendini suçlama.Bırak ne derse nasıl davranırsa davransın çok ciddiye alma.HA de geç.Böylece ne sen kırıırsın nede onu kıracak incitecek bir davranışta bulunursun.
Allah yardımcın olsun
 
çok garip geldi bana sana karşı davranışları ve söyledikleri..
kötü bi evlilik yaşıyo olabilir tüm anneler bu durumda çocuklarına tutunur..
onlarla avunmaya çalışır ama senin anne bu gidişle çevresinde bi tek evladını bırakmayacak...
bence annenide götür bi psikoloğa psikolog yanında görüşün ikiniz...ne desemm..
çok garip geldii tavırları bana
 
anem ve babam görücü usulü evlenmişler.ve sırf şimdi bu adamla gezdim tozdum adım çıktı diye toplumdan ar ettiği için evlenmiş.ama hiç mutlu bir evlilik olmadı.

ailem şimdiye kadar hep erkek çocuk sevdasındaydı.hep kız kardeşim doğduğunda ilkin erkek sölendi diye(!) onunla ilgilendiler.ben ailemin ilgisinden yoksun büyüdüm ama kızım diye hiç bir zaman yoldan çıkmadım.kendimi derslere verdi.ve istanbulda çok iyi bir üniversiteyi kazandım.ama sorunlar bitmedi.babam işten çıktı.ve sebeb olarak annemin nankörlüğünü gösteriyor.sürekli tartışıolar ve babam eve bakmıyor.çalışsa bile kendisi yiyor parayı.srüekli kavga ediyolar.bende kendim part time çalıştım.ama annem paraya el koydu.sürekli ne kadar harcadımın hesabını soruyor.kendime ait özelim yok.eve geldiğimde çantamı kartıştırlar telefonum kenarda bıraksam açıp mesjları okurlar.kızdım şifre koydum.odamın kapısını kilitledim.sürekli bir baskı var.

en sonunda üniversite sağlık karnesi ile psilokoga gittim.kadın bana annemin halini düşünmemi mutsuz bir evliliği olduğunu ve hırsını benden çıkarttığını ve bu kişinin nie kızkardeşim deilde ben oldumnun da sebebinin annemin beni kıskanması oldunu söledi.çünkü ben annemin yapamadıkalrını yaptım.resime olan ilgim okuma hevesim,akraba çevremde takdir edilmem..

psikolga gittikten bir sonra bi süre acayip yumuşak davrandım.ama daha çok tatminsiz oldu.herşeyi bilmem gerekitğini (yemek temizlik gibi konular yani).herşeyi eksiksi yapmam gerektini söleyip herşeye bir bahane buluyor.gerçekten çok tatminsiz napıyor ediyor bağıracak bir yer buluyor.ve açıkçası sözleride çokta kırıcı senağlama
bana kocan seni ev işi yapsın die almaz seni ancak becermeye alır diyoorr senağlamasenağlama

sürekli beni bunaltıyor.ona bunu söylüyorum ama anlamıyor.bnm ne sorunum olabilirmiş ki?halbuki ben sakinleşmek için bazen 4tane ağrı kesici içiyorum yaa...
(içindeki parestemol maddesi aynı zamanda sakinlştirici olduğu için içiyorum yani kimya bilgim çok iyidir)

şimdi iki gün önce çok feci bir kavga ettik.beni dövmeye yeltenirken(ki bu arada 19 yaşımdayım gerisini siz düşünün artık..) bende en sonunda kendim korumak için bir iki tanede ona vurdum.akşam 8gibiydi.ve artık çığırdan çıkmıştım.sen bana öle vurusan bend ekendimi savunurum döverim vallada döverim dseni diye bağırmaya başladım.senin gibi evladım yok artık bnm dedi gitti odamdan.bende ne dün akşam temizlik yaptım.tam onun istediği gibi yaptım heryeri.bakın şunu anlamıyor.bende öğrenciyim.ve şuan yaz için kendime iş arıyorum eve ayıracak vaktim olmuyor,ama o bunu anlamıyor işte.acayip bi ben merkezci dediği şey o an olsun istiyor.sonra işte temizliği yaptım akşam geldiğinde her zaamnaki haliyle odaları dolaşır ben ona küs olsam bile bakk burasyı temizlememişsin şu kadar kw elektrik yakmışsın falan die direk akşam fırçası başlardı.bende bakk bakalım eve
bu akaşambişi söyleyebeilcekmisin dedim.balkonda kolumdan tuttuğu gibi beni içeri odaya doğru attı.senin gibi kızım yok dedi.bende ii öle olsun dedim.sabah işe gitmek için hazırlanırken hiç konuşmadık.

ama akşam beni itince çok zoruma gittisenağlama
ama içim yandı yaa,insanın ne olursa olsun bi anneye ihtiyacı oluyormuş,ama o anne olabilecek yapıda değil,çünkü anne suçunuda affetmesini bilir,evladı için herşeyi unutur,o geldinde onu bağrına basar,ama o bölye yapmadı o bir anne değil....


bana bi akıl verin ne yapayım barışyımmı,yoksa böyle devam mı ettireyim,
ya ne yapacağım ben bu annemle??senağlama
canım anlattıgın kadarıyla içinde bulundugun durum ve şartlar zor.imkanlarını kullan ve annenin psikolojik destek almasına vesile ol.bu arada zaten iyi bir üniversite kazanmışsın kısa yolda iş bulup,hayatını kendin için kurmaya başla bence.bir evlat olarak yapabilecegin(kendin ve ailen için)şu durumda en mantıklısı bu.ayrıca çok fazla niye niye niye diye sorular sorma,çünkü bu niyelerin hiç bir zaman mantıklı bir cevabı olmaz.ben hep söylerim'herkes anne olamaz'RABBİM annelerin ve evlatların hayırlısını versin.saglıcakla kal.dualarım sizinle.
 
nasıl yani annesi vursun isterse öldürsün ama o dokunmasın mı kendini savunmus kız bence çok ciddi bir sorunu var annenin, benim annemde istemeyerek evlenmis ama bu kadar da olmaz babandan yardım istemeyi denesen diyecegim ama o da ilgilenmiyor diyorsun gercekten ne diyecegimi bilmiyorum allah sabır versin umarım bunların hepsi gecer lütfen herkes anlamaya calıssın ne kadar zor durumda oldugunu
 
Son düzenleme:
mutsuz evlilikler kadınların ruh sağlığını gerçekten etkiliyor.
annen sana çok kötü şekilde davranmış ama keşke el kaldırmasaydın. bence sen de bunun farkındasın. öyle bir durumda o ortamdan kaç, odanı kilitle.
ve okulunu da uzatmadan bitirmeye bak. kendini kurtarmaya çalış.
 
hepinize desteğiniz ve yorumlarınız için çok teşekkür ederim.a.s.

annemle barıştım.yani bnmle konuşuyor.coksekeriremsu
nasıl olduğunuda anlatayım.kızkardeşim şuan öss ye girdi ama sonuçtan bişi çıkmıcak gibi bizde ona iş arıyoruz.hele annem bir an önce bi işe girmesini istiyordu.bende bak kardeşimi yarın şuraya buraya iş aramak için götürcem sen bişiler duydunmu falan diye yanaştım.allahtan parlamadı iyi tamam bak meydandaki dükkanlarada bakın falan dedi.ordan bi muhabbet açtım.iki gündür tekrar konuşmaya başladık.
sürekli huyuna gidiyorum.hatta dün sırf o istedi diye 4kiloluk poşeti 1km yolda taşıdım(annemin işyerinden eve)tatlicadiarzu
fakat akşam önemsiz bişi oldu ve hemen gene kızdı.sen zaten birşeyi becremezsin akılsız falan bağırdı biraz.
tamam barıştık ama bu kısım en kolay kısmıydı.asıl zor olan onu psikologa götürmeye ikna etmek.ya varya sen git işyerindeki kadınlara bnm kızlarım bu yaşa geldiler hala ev işi bilmezler,bana karşı gelirler falan diye şikayet ediyormuş.yuuh oldum oralara kadar rezil olduk!
ve biliyorum ilk ciddi olayda gene kavga edeceğiz.ne yapacağımı bilemiyorum. :sm_confused:sanki bir mayın tarlasındayım.yanlış bir adımımda o mayın patlayacak ve gene tek zarar gören ben olacağım..:çok üzgünüm:
içimde bir karamsarlık var.şu iki gündür düşünüyroumda sadece onun egosu ve istekleri var.en basitinden mutfaktan meyve getir diyo.bende dur şu önümdeki şeyi bitireyim.2dk bekle diyemiyorum.iki kere söyletme insana diyor.istedği şey o an olsun istiyor.ve sürekli ben onun emir komutasındayım.
be kadar ben merkezci bir kadını ben nasıl ikna edecğimde psikologa götürecğim yaa fisfisfis:çok üzgünüm:
 
Bizim tedaviye başlamamız çok zor oldu hatta bir ara hocaya bile gitmişlerdi sonra Türkiye gazetesinin hastenesine gidiyorlar orada ona tanı koyuluyor.Sevgili rahmetli dayım anneme hastalığını söylüyor ve bu hastalıktaki insanların yapabileceği şeyleri anlatyor annem tekrar bir çöküntü yaşıyor.Zaten babamla çok kötü evlilikleri vardı geçmişi evliliğine sebep olan herkese cephe almıştı.İlaçlarını kullanmaz ben hasta değilim siz hastasınız Babanda hasta o neden doktora gitmiyor gibi daha pek çok şey.Belirteyim burada yazdıklarım çok yüzeysel.İlaçlarını içermiş gibi yapar ağzında bekletir sonra atar ,doktora gitmek istemez herkesle dalaşır geçmişte kalmış kimsenin hatırlamadığı konuları açar kavga çıkarır daha neler neler....

En sonunda tanıdık vasıtasıyla bir doktor bulduk bizim gidişimiz ise ben anneme anne böyle bir doktor varmış birlikte gitsekmi dedim.Annemi hala anlamam bazı hareketlerinden benden nefret ediyor diye düşünsemde o zaman kabul etmişti.Ve tedaviye başladı.Ağır aksak devam ediyor .

Sende belki anne ben kendimi iyi hissetmiyorum beni doktora götürürmüsün diyebilirsin.Tabii doktorunun bu durumdan haberi olmalı ki senin refakatçin olarak görünen annenlede görüşsün.

Birde annenin durumu çok ciddide olmayabilir tabii konuşarak çözebileceğini düşünüyorsan annene son zamanlarda çok sinirli olduğunu ve seni kırdığını acaba işindemi mutsuz olduğunu yada sen nerelerde hata yapıyorsun bunları söylemesini isteyebilirsin.

Yada gittiğin bir doktor olduğunu sanıyorum ona sor yol göstermesini iste bir sürü hastayla yüzyüze kalıyorlar eminim seni yönlendirir.yerimseniben

Bu forumda yazdığım en uzun yazı bu oldu yawwwsırnaşık şey.Amma da dertliymişim laelaelaelaelae
 
hepinize desteğiniz ve yorumlarınız için çok teşekkür ederim.a.s.

annemle barıştım.yani bnmle konuşuyor.coksekeriremsu
nasıl olduğunuda anlatayım.kızkardeşim şuan öss ye girdi ama sonuçtan bişi çıkmıcak gibi bizde ona iş arıyoruz.hele annem bir an önce bi işe girmesini istiyordu.bende bak kardeşimi yarın şuraya buraya iş aramak için götürcem sen bişiler duydunmu falan diye yanaştım.allahtan parlamadı iyi tamam bak meydandaki dükkanlarada bakın falan dedi.ordan bi muhabbet açtım.iki gündür tekrar konuşmaya başladık.
sürekli huyuna gidiyorum.hatta dün sırf o istedi diye 4kiloluk poşeti 1km yolda taşıdım(annemin işyerinden eve)tatlicadiarzu
fakat akşam önemsiz bişi oldu ve hemen gene kızdı.sen zaten birşeyi becremezsin akılsız falan bağırdı biraz.
tamam barıştık ama bu kısım en kolay kısmıydı.asıl zor olan onu psikologa götürmeye ikna etmek.ya varya sen git işyerindeki kadınlara bnm kızlarım bu yaşa geldiler hala ev işi bilmezler,bana karşı gelirler falan diye şikayet ediyormuş.yuuh oldum oralara kadar rezil olduk!
ve biliyorum ilk ciddi olayda gene kavga edeceğiz.ne yapacağımı bilemiyorum. :sm_confused:sanki bir mayın tarlasındayım.yanlış bir adımımda o mayın patlayacak ve gene tek zarar gören ben olacağım..:çok üzgünüm:
içimde bir karamsarlık var.şu iki gündür düşünüyroumda sadece onun egosu ve istekleri var.en basitinden mutfaktan meyve getir diyo.bende dur şu önümdeki şeyi bitireyim.2dk bekle diyemiyorum.iki kere söyletme insana diyor.istedği şey o an olsun istiyor.ve sürekli ben onun emir komutasındayım.
be kadar ben merkezci bir kadını ben nasıl ikna edecğimde psikologa götürecğim yaa fisfisfis:çok üzgünüm:
dilekcim bence onu yumuşak bir yaklaşımla ikna et psikoloğa götürmeye sabırlı ol allah yardımcın olsun canım
 
güzelim seninde bulunduğun durum hiç kolay değil hiç bir evlat annesini babasını asla incitmek istemez eminim o anki öfkenin gafletinden vurmuşsundur. ve bi evlat olarak hem pişmanlık yaşamış hemde utanç duymuşsundur.sana tavsiyem önce annenden özür dile onun gönlünü alacak ufakta olsa hediye al. annenle otur konuş gerekirse ikinizin aynı anda bi psikoloktan yardım almaya ihtiyacınız olduğunu anlat.dilerim her şey yoluna girer olumlu ve iyi yönde değişiklik olursa tekrar bizimle paylaş BOL ŞANS
 
Dilekçim bu arada baban sizinlemi yaşiyordu.ayri yaşiyor babanla konuşup onun desteğine ve yardimina ihtiyacin olduğunu anlat babandanda yardim iste
 
gerçekten çok üzüldüm içinde bulunduğunuz duruma.annenizde zorgünler yaşıyor sizde..bence annenizinde psikoloğa gitmesi gerekiyor.sadece szin gidip tedavi görmeniz çok fazla sağlıklı olmaz..keşke vurmasaydınız annenizdir sonuçta.allah biran önce huzur versin evinize....
 
güzelim seninde bulunduğun durum hiç kolay değil hiç bir evlat annesini babasını asla incitmek istemez eminim o anki öfkenin gafletinden vurmuşsundur. ve bi evlat olarak hem pişmanlık yaşamış hemde utanç duymuşsundur.sana tavsiyem önce annenden özür dile onun gönlünü alacak ufakta olsa hediye al. annenle otur konuş gerekirse ikinizin aynı anda bi psikoloktan yardım almaya ihtiyacınız olduğunu anlat.dilerim her şey yoluna girer olumlu ve iyi yönde değişiklik olursa tekrar bizimle paylaş BOL ŞANS


şöyle bir ufaktan ağzını aradım.
"ne biçm aileyiz?ya aslında şöle ailecek psikologa mu gitsek?hem bize aile indirimi falkanda yapar dedim.
vayy efendim ne gerekmiş,boşu boşuna para vermekmiş,hem o gayet iyi bir anneymiş(!),ben ona iyi bir evlat olamıyormuşum.çünkü ben hiç anneme benzemiyor bir ev işi bilmiyor,onun sözünü dinlemiyormuşum.
sen insana insan gibi davranmazsan böyle olur tabi...

bizim evde herkes bir alem.babam eve ancak otel gibi girer çıkar.annem bizi şikayet edincede senin yetiştirmen zamanında(4-10 yaş arası) ben dövmek isterdim izin vermedin,al senin evlatların işte ne halt yersen ye diyor.
bir tane kızkardeşim var.oda annem kılıklı.bencil soğuk....
şimdi başıma geldi(kardeşim) ve kavga ettim..

burada yazının seyirini değiştiriyorum.
psilokogla falanda uğraşmam.bizi kafaya takan,insan yerine koyan yokki bu evde!
biz boşuna debeleniyoruz yaaa Kötü Kazen. zaten mezuniyetime 1 yıl kaldı.okuluda bitirip defolup gitçem bu evden.ne halleri varsa görsünler!!!
 
canım yaa bende seninkine yakın bi anneyle büyüdm ve gencliğim gecti.cok benziyo hikayeleri benim annemde babamla mutsuz bi evlilik yapmış ama benim babam evine bağlıydı her zaman babamın tek sorunu annesine ve babasına cok bağlı olmasıydı seni o kadar iyi anlıyorum ki boşver canım annenin gönlünü al küs kalma ben öyle yapardım ben evlenince anladı annem benim kıymetimi ama iş işten gecmişti bir kere .olsun ben pişman değilim ama annem yaptıklarından dolayı cok pişman.buda bana yetiyo şimdilik.allah sana sabır annene de akıl ve insaf versin allaha emanet ol
 
canım yaa bende seninkine yakın bi anneyle büyüdm ve gencliğim gecti.cok benziyo hikayeleri benim annemde babamla mutsuz bi evlilik yapmış ama benim babam evine bağlıydı her zaman babamın tek sorunu annesine ve babasına cok bağlı olmasıydı seni o kadar iyi anlıyorum ki boşver canım annenin gönlünü al küs kalma ben öyle yapardım ben evlenince anladı annem benim kıymetimi ama iş işten gecmişti bir kere .olsun ben pişman değilim ama annem yaptıklarından dolayı cok pişman.buda bana yetiyo şimdilik.allah sana sabır annene de akıl ve insaf versin allaha emanet ol

biliyormusun en yakın ardkşımda bana öyle diyor dilek sen evlenip evden ayrıldında annen asıl o zaman kıymetini anlayacak.ya öle bişi ki her ne kadar çoğu zaman kavga etsekte en zor anında ben yetişiyorum imdadına.3hafta önce işyerinde fenaşlamış hemen ben koştum yanına.bazen cebinde parası kalmıyor yol parasını kendi cebimden veriyorum.ama yinede en ufak olayda suçlu ben oluyorum hırsını hep benden çıkartıyor.işte ben buna dayanamıyorum senağlama
inşallah dediğin gibi evlenince kıymetimi anlar..........
 
ya artık bişi demiyorum.az önce işten geldi ve gelir gelmez avaz avaz bağırmaya başladı.duyan beni katil sanacak.bıktım ya bıktım.nefret ediyorum bu kadından!!!
Kötü Kazen
 
Evet cok zor bi durum benmde seninkine benzer bi hikym var cok zor seyler yasıyorum bu aralar sorunlar hiçbitmiyo aile yönünden kendimi hiç sanslı görmedm zaten annemlede sorun yasıyoruz 1 yılın kalmıs sabret yapılcak bişi yok annenle iyi gecinme calıs Allah sabır versin
 
kimbilir kaç yıldır bu sorunu yaşıyorsun, şuan 19 yaşındasın.
hayatının en güzel yılları böyle üzüntüyle sıkıntıyla geçiyor belki de, anlıyorum seni, kavga dövüş içinde yaşamak çok zor olsa gerek :teselli:
ama çözüm yolu aramalısınız, anneni psikoloğa götürmeye ikna etmeye çalış ...
o da kötü bir evlilik vs. yaşamış kimbilir bilmediğin daha ne sıkıntıları olmuştur, anlamaya çalış onu da...
hiç bir anne kızına bilerek, isteyerek kötülük yapmaz ki ruh sağlığı yerindeyse :1no2:
iyi bir psikolojik destekle durumunuzu düzeltebilirsiniz bence. a.s.
 
NE OLURSA OLSUN ANNEYE VURULMAZ....BEN SESİMİ YÜKSELTİNCE BİLE İÇİM PARÇALANIYOR TABİ Kİ SENİN ANNENİN KESİNKİKLE PİSKOLOĞA İHTİYACI VAR BABANLA ANLAŞAMIYORSA YOLLARINI AYIRMALARI İÇİN ANNENİN DESTEKÇİSİ OL TEK YOL BU..ANNENLE ASLA KÜS KALMA:enbuyukkk: ANNELER
 
X