kızlar daha önce de eşimin ailesiyle ilgili konular açmıştım. dün kaynanamı aradım. biz farklı şehirlerdeyiz. geçtiğimiz hafta sonu bize geleceklerini ama kayınpederimin işi çıktığı için gelemediklerini söyledi. dumur oldum. çünkü bu plandan benim hiç haberim yoktu. ne olursa olsun tabi ki gelebilirler ben asla istemiyorum demedim. ama ben hafta içi zaten çalışıyorum. ev dandini anlayacağınız. ayrıca evde de sadece yarım kilo bakla ve yarım kilo ıspanak vardı. pazartesi günleri yapıorum alışverişi. en azından bu planlarından bahsetmeleri gerekirdi diye düşünüyorum. bilenler vardır belki ben bi şeye sinirlenince kendimi ev işlerine veriyorum. saat 10da kalkıp banyoyu tuvaleti ovdum. ağlaya ağlaya mutfağımı temizledim. eşim de anladı bi şeye kızdığımı. ne oldu diye sordu. önce cevap vermedim. çünkü ne zaman bu konu açılsa saçma sapan tartışmaların içinde bulyorum kendimi. sonra üsteleyince dedim eşime senin böyle bi şeyden haberin var mı? hayır yok dedi. dedim ki bi haber vermeleri gerekmez miydi.sonuçta bizim de bi planımız olabilir. olayı anlatnca eşim hemen savunma mekanizmalarını açtı vay efendim annesi komşuya bile giderken haber verirmiş. şöyleymiş böyleymiş. bana sabahtan beri bunun için mi ağlıyosun dedi. evet dedim. güldü kafasını çevirdi. ben de sinirlendim tabi. kalktım oturma odasında yattım. yemin ederim bütün gece gözümü bile kırpmadım. hep ağladım. ve şunları düşündüm: ben bu adamla evlenmiş olamam. beni her fırsatta koruyan bu adam hiçbir zaman benim yanımda olmuyor, arkamda durmuyor. ailesine laf söyletmiyor ama eminim bana söyletiyor. ne yapıcam ben hazmedemiyorum artık. hı bi de belki saçma ama dün gece mail yazdım ona. ne zaman bu konu açılsa tartışıyoruz o yüzden konuşmak değil yazmak istedim dedim.