chosen bırak ettiklerini bulsunlar. bu kayınlar bazen kaynanalardan beter oluyor bilirim. benimde senin gibi bir kaynım vardı. canıma ciğerime yetti. eşimin anne-babasından kalma tarlası vardı zamanında ,nişanlıyken onu satarız üzerine biraz birikim düğün takıları falan ev alırız diyordum ben. meğer eşim daha nişanlıyken tarlayı satıp paranın birazını abisine, birazınıda düğün için harcamış. abisine sorsan size düğün yaptım, eşya aldım, benim koltuğum, benim dolabım vs. diyip duruyodu. onun işinde çalıştığı ve onun evinde oturduğumuz için sesimizi çıkaramıyorduk. sonra abisi eşinden ayrıldı, ev eltimin olduğu için (ve allah var çok iyi bir kadın hala görüşürüz) biz oturmaya devam ettik. kaynım bir süre kalayım yanınızda diye geldi yerleşti yanımıza.ama gitmeye niyeti yok . tam 8 ay dayanabildim. hakaret etmeler gece yarıları sarhoş bağırmaları. elimizde avucumuzda birşey olmadığı için güvenemiyorduk kendimizede . en son eşimin sabrıda taştı. aynı senin gibi birbirimizide seviyoruz kaç defa niyetlendim baba evine döneyim diye hatta babamlar size ezdirecek kızımız yok diye almaya bile kalkıştılar,eşim bırakmadı .ama en son karar verdik ve kiraya başka eve çıktık. eşim abisinin işindende ayrıldı tamamen bağları kopardık. şimdi 3 senedir görüşmüyoruz. o kadar huzurluyum ki, kafam dinç..eşime bazen abindir kanındır git görüş diyorum bırak ya zaten kurtulmuşum tekrar başımamı sarayım diyor. yani sakın yuvanı yıkma. sevmek sevilmek ikisini bulmak zor bu devirde madem buldun sahip çık sonuna kadar. korkma aç mezarı yok bu dünyada .birlikte elele verip yeniden başlayın. onların da allah haklarından gelsin. svgler....