Geçen yazmıştım yine yazayım bazen öyle bir hale geliyorum ki, çocuğu geri karnıma koymanın yolunu bulsam koyarım diyorum :))
Çocuk için güya hazırdım, istedik, maddi manevi kendimizi donattık. Oğlum oldu, onun o gülüşü, ilk anne deyişi, muziplikleri, paldır küldür kedi yavrusu gibi emeklemesi... Hepsi o kadar güzel, o kadar tarifi imkansız güzellikler ki... Şimdi "Al-ver" i öğrendi. Al yapıyor bir şey uzatıyor, alıyorum "Veeh" yapıyor, veriyorum filan. Bir de çirkin oluşu var ki görmelisiniz tipini
Neşem, eğlencem, parçam...
Ama...
Ama ben de anaç değilim, tam manasıyla tüm enerjimi, tüm ilgimi bir çocuğa vermek, inanılmaz yoruyor ve tamamen bir tatmin sağlamıyor. İlk 4 ay boyunca zaten nasıl bir cehennemden çıktım ne siz sorun ne ben söyleyeyim; benim oğlan da kolikti ve mememe yapışık geziyorduk. Artı göbek fıtığı vardı, ağlamasın diye ne taklalar attım anlatamam... Kucaktan indiği bir Allah'ın günü olmadı. Eh haliyle bu da berbat bir alışkanlığa, bağımlılığa döndü.
Kesinlikle tek başına oyuncak ile oynaması yoktu, insan olacak illa yanında, her şeye ağlar, oturur ağlar, odada iki saniye yalnız kalır ağlar, diş çıkarırken hele... İştahsız, huysuz, uykular bölük pörçük.
Tek başıma olsam, kesinlikle üstesinden gelemezdim, sabrım tükeniyor bir noktadan sonra, kaçasım geliyor. O hale gelmeme az kala annem giriyor devreye, bir iki gün dinlendiriyor beni sağ olsun. Yapamazdım yoksa ya, bildiğin yapamazdım, baş edemezdim. İşten geldiğinde de eşim alıyor dinlendiriyor beni mümkün olduğunca.
Ben güya 3 çocuk yaparım filan diyordum, kalabalık aileyi çok severim, senelerce tek çocuk olduğum için belki. Şimdi ikinciyi bile netleştiremiyorum. Kafadan 5 sene zaten çocuk düşünmem diyorum, sonrasında ne olur belli olmaz, sanki koşuyorum koşuyorum ama sadece bir adım ilerliyorum gibi oluyor, bir yanım tam iken, bir yanım eksik gibi kalıyor. Bir de annelik, evham, tedirginlik... Bu psikolojiyi kaldıramıyorum. İkinciyi yapar mıyım, bilmiyorum...
Yalnız değilsiniz yani; herkes tek kalıp değil, tek tip değiliz.
Yardıma ihtiyaç duyuyorsanız, alın, bir soluklanın, bir gezin. Hem bağımlı halden kurtulmanız adına iyi olur, sizin için de, çocuğunuz için de. Biz baya hallettik mesela böyle böyle. Şimdi kendi kendine idare edebilir hale geldi, kendimi geri çektim de.