arkadaşlar 1 yaşında oğlum var. sağolsun çok hareketli bir çocuk. ben de çalışıyorum eve gelince de vaktimi ona ayırıyorum fakat kendime hiç vaktim kalmıor artık çocuğumla ilgilenmek dışında hiç bir zevkim kalmadı. zaten hiçbişeye de vaktim kalmıyo ki. son zamanlardda o kadar yoruldum ve bitkin düştüm ki sonunda hastalandım. 2 gece oğlum annemde kaldı ben dinleneyim ve uyuyayım diye annem bizde kalsın dedi ben de kabul ettim. gündüz gittim gördüm tabi. sonra kızdım kendime niyebıraktım oğlumu diye çok üzüldüm. acaba ben mi abartıyorum bilmiyorum oğlum her saniyesini benimle geçirsin istiyorum. aksi halde vicdan azabı duyorum. sorumluluklarımı yerine getiriyomuşum gibi geliyo.
çevremdekiler abarttığımı. kendime de zaman ayırmamı söylüyo sizler napıyosunuz bütün vaktinizi çocuklarınızla mı geçiriyosunuz?
sizce ben abartıyo muyum
çevremdekiler abarttığımı. kendime de zaman ayırmamı söylüyo sizler napıyosunuz bütün vaktinizi çocuklarınızla mı geçiriyosunuz?
sizce ben abartıyo muyum