Belli etmek mi doğru, etmemek mi?

cs_lover .!.:

Evet, bana da hep böyle devam eder gibi gelmeye başladı. Sanki 'amaan ne bileyim, olsa mı, olmasa mı' tavrı içinde ve adım atmaya da niyeti yok. Bu da zaten ilgi duyan bir adamın takınabileceği bir tavır değil.

Genişletmek için tıkla...

cs_lover .!.:

Merhaba kızlar. Bir konuda fikirlerinizi almaya ihtiyacım var. Kısaca özetlemeye çalışacağım.

Şimdi benim hoşlandığım biri var. Uzun zaman sonra bu denli etkilendiğim ilk erkek ve doğrusunu söylemek gerekirse çok zor etkilenen bir insanım. Bu kişiyle aynı işyerinde çalışıyorduk ve aramızda arkadaşça bir muhabbet vardı. Arada sırada acaba diyordum ama hiçbir zaman emin olamadım.

Neyse kısaca keseceğim demiştim, gerekirse daha sonra detay veririm. Bu kişiyle artık aynı yerde çalışmıyoruz ama dışarıda görüşme fırsatımız oldu. Ben duygularını belli etmeye korkan bir insanım ve korktum da. O ise kurduğu bazı cümlelerle sanki onda da bir şeyler varmış gibi hissettirdi, hatta konuyu anlattığım bir arkadaşım, "mutlaka var" dedi. Sorun şu ki, herkes benim erkeklerle arama çok mesafe koyduğumu ve kimsenin bana yanaşamayacağını söyler. Haksızlar da diyemem ama zaten hoşlanacağım bir insan karşıma çok nadir çıkıyor.

Şimdi durum şöyle; bir arkadaşım(hissediyor diyen), duygularını sözlerle olmasa da bir bakışla, bir gülümsemeyle mutlaka belli et derken, diğeri erkeklerin bu tarz durumlarda ilişkiyi çok da sallamadıklarını, kadının daima seçen kişi olması gerektiğini ve bu kişi benimle ilgileniyorsa ben sinyal vermesem bile kendisini açılacağını söyledi. Eğer ben belli edersem, ilerde bir sorun olsa 'E sen geldin, sen istedin' dermiş.

Siz ne dersiniz? Yani ben gidip ilan-ı aşk edeyim demiyorum(zaten şu an o denli güçlü bir durum yok) ama belli etmek bile o denli sakıncalı mı? Yoksa en azından biraz cesaret verilmeli mi?

Genişletmek için tıkla...

cs_lover .!.:

Merhaba kızlar. Bir konuda fikirlerinizi almaya ihtiyacım var. Kısaca özetlemeye çalışacağım.

Şimdi benim hoşlandığım biri var. Uzun zaman sonra bu denli etkilendiğim ilk erkek ve doğrusunu söylemek gerekirse çok zor etkilenen bir insanım. Bu kişiyle aynı işyerinde çalışıyorduk ve aramızda arkadaşça bir muhabbet vardı. Arada sırada acaba diyordum ama hiçbir zaman emin olamadım.

Neyse kısaca keseceğim demiştim, gerekirse daha sonra detay veririm. Bu kişiyle artık aynı yerde çalışmıyoruz ama dışarıda görüşme fırsatımız oldu. Ben duygularını belli etmeye korkan bir insanım ve korktum da. O ise kurduğu bazı cümlelerle sanki onda da bir şeyler varmış gibi hissettirdi, hatta konuyu anlattığım bir arkadaşım, "mutlaka var" dedi. Sorun şu ki, herkes benim erkeklerle arama çok mesafe koyduğumu ve kimsenin bana yanaşamayacağını söyler. Haksızlar da diyemem ama zaten hoşlanacağım bir insan karşıma çok nadir çıkıyor.

Şimdi durum şöyle; bir arkadaşım(hissediyor diyen), duygularını sözlerle olmasa da bir bakışla, bir gülümsemeyle mutlaka belli et derken, diğeri erkeklerin bu tarz durumlarda ilişkiyi çok da sallamadıklarını, kadının daima seçen kişi olması gerektiğini ve bu kişi benimle ilgileniyorsa ben sinyal vermesem bile kendisini açılacağını söyledi. Eğer ben belli edersem, ilerde bir sorun olsa 'E sen geldin, sen istedin' dermiş.

Siz ne dersiniz? Yani ben gidip ilan-ı aşk edeyim demiyorum(zaten şu an o denli güçlü bir durum yok) ama belli etmek bile o denli sakıncalı mı? Yoksa en azından biraz cesaret verilmeli mi?

Genişletmek için tıkla...

cs_lover .!.:

Beklemekte sorun yok da, zaten ilgimi belli edebileceğim bir ortam da oluşmayacak gibi geliyor. Ben de ilgisini belli etti diye düşünüyordum başlarda ama iletişime geçme çabasının olmadığını görünce 'yanıldım herhalde' demeye başladım bir yandan da. Bilemiyorum...

Genişletmek için tıkla...