- 20 Eylül 2012
- 21.767
- 87.834
Herkese Selamlar,
Esimle 2008 yilinda tanistik,2009 yilinda da evlendik.
Tanisma surecinden evlilige kadar,evlilikten de bugune kadar ailevi konularda hep sorunlar yasadik ve cozum bulamayip ustlerini orttuk.
Esim 1 yasindan itibaren koye gonderilip ilkokula kadar babannesinin yaninda buyumus.
Ilkokula gitmeden once anne babasi koye gidip onu almislar ve ozamana kadar ailesini hic gormemis.
Ilkokul yillarindan itibarende isportacilik,yollarda su satma, tamircide calismak vs akiliniza ne is gelirse calisip eve yardim etmis.
Iyi bir universiteyi okuyup, iyi bir meslek sahibi olmus.
99 depreminde en kucuk kiz kardesi vefat etmis,bundan oturu tum aile cok yipranmis.
Ozellikle annesi yillarca psikolojik tedavi gorup,hala daha ilaclar kullaniyor.
Tum bunlari bilerek ailesiyle tanismistim ve esim annesinin rahatsizligi konusunda beni onceden uyarmisti.
Ancak evlat acisi cok buyuk bir aciydi bu sebeple ne olursa olsun ailesiyle iyi gecincektim.
Fakat ailesiyle tanisinca ne yapacagimi bilemedim.
Kendi ailemden de bahsetmem gerekirse ben 5 yasindayken anne babam ayrildi.
Babam birkac yil sonra evlendi fakat annem kendini bana adayip bir daha evlenmedi.
Esim ilgisiz bir baba,ne konustuguna,nerede konustuguna hic dikkat etmeyen bir anne ve her daim abisinin destegine ihtiyac duyan bir kiz kardese sahipti.
Esimin ailesi kendi akrabalarindan ya da tanidiklarindan olmadigim icin beni hic istemediler.
Beni istemeye geldikleri gun esim doktora yaptigi bende henuz universite ogrencisi oldugum icin istemeden kalkip gittiler.
Nisanimiz olmadi,nisan alisverisi,dugun alisverisi,taki akliniza gelebilecek hic birsey olmadi.
Cunku esimin annesi hastaydi, babasi kimseyle ilgilenmeyen kendini dunyaya kapatmis birisiydi.
Esim yurtdisinda doktora yapiyordu,kiz kardeside ayni ulkede doktora yapiyordu.
Ailemin icine hic sinmesede,karsi ciksalar da, ben ve esim kader bu ya herseyin ustesinden geliriz diye dusunup bu yola cikmistik.
Butun dugun hazirliklarini ailemle yaptik,esim turkiyeye geldikten 5 gun sonra nikahimiz 2 hafta sonrada dugunumuz oldu.
Evlendikten sonra bile ailesi tarafindan hic istenmedim, kayinvalidemin cirkin laflarina, hakaretlerine ses cikarmadim.
Evlerinde bir gun bile bir sicak yemek gormedim.
Ne yemek ne temizlik ve nede bir duzenleri yoktu.
Turkiyede olup onlarin yanlarinda kaldigim zamanlarda yemek ,temizlik her seyle ben ilgileniyordum.
Birde ustune esimin halalari, yengeleri, kv.min deli oldugunu,dikkat etmemi,evlerinde hicbirsey yiyip icmememi,buyu yapabilecegini vs soyluyorlardi.
Babam kayinpederimle restoranlarda gorusuyordu cunku evlerine davet eden yoktu.
Annem kayinvalidemle gorusuyordu ama her gorusmelerinde kayinvalidem olmayacak bir soz soyleyip, akrabalarimizin yaninda yapilmayacak birsey yapip annemi uzuyordu.
1 yillik evliligimizin sonunda ailem ilkkez esimin ailesinin evini gordu.
Babamlar bassagligina gittiler kayinvalidemlere simitle agirlandilar, annemde asure goturmeye gitti asure zamani.
Annem asure goturdugunde kayinvalidem anneme ben hastayim olursem esimle evlen cocuklarima bakarsin demis.
Annem aglayarak eve gelmis ve ben dulum diye hakkimda neler dusunuyor birdaha asla gorusmem dedi.
Bu sirada biz esimle ne mi yapiyoruz yurt disinda , olaylardan bir nebze uzak ama her turkiyeye gittigimizde kavga ve kiyametler icinde kaliyoruz.
Turkiyede esimle beraber gecirdigimiz vakit,akraba ziyaretleri yaptigimiz hersey sorun ve kavga oluyor.
Turkiyedeyken annemin yaninda kaldigim icin kayinvalidemden annenin evindesin gozumuz gormuyor kim bilir ne haltlar karistiriyorsun diye mi itham edilmedim,
Gorumcemden gencsin abimle yurtdisina gitmek icin evlendin orada master doktora yapacaksin,sonrada baskasini bulup abimi birakacaksin laflarini mi duymadim,
Kayinpederimden gencsin git baskasiyla evlen oglumun yakasindan dus sozlerini mi isitmedim,
Bu hengamede esimle tartismalar havalarda mi ucusmadi.
Bunlara sebep ne diyeceksiniz esim benden 8yas buyuk ve yuzune bakilmayacak biriside sayilmam, iste bunlar yeterliydi.
Bir ailenin bir cocuguydum ve mutlaka simarik buyutulmus olmaliydim,ev isi vs.de muhtemelen bilmezdim,esimde gide gide universite ogrencisi boyle hoppa biriyle evlenmisti onlarin gozunde.
Oysaki ben annesi ne zorluklarla cocugunu buyutmus,tutumlu olmanin,parasizligin ne oldugunu bilen,yemek temizlik islerinde kucuklugunden beri annesine yardim eden,babasina ozlemle buyumus,babasinin esindende uzulecegi cok sey gormus tum bunlarin sonucunda kendisi gibi zor bir cocukluk yasamis,beni anlayip,birbirimizi sevip-destek olabilecegimizi dusundugum esimle evlenmek istemistim.
Oysaki kayinvalidem hastliginin arkasina saklanip istedigi herseyi hem aileme hem bana soyledi.
Beni istemedigini,esimin benimle evlendigi gun onun icon oldugunu,anlayacaginiz rug sagligi yerinde olmayan bir insanin yapabilecegi herseyi yapti.
Gorumcem evlendi ama 2 yil sonra esinden bosandi,yurtdisindaki doktorasini iptal etti, turkiyeye dondu.
Bana yurtdisi icin abimle evleniyorsun,doktora icin derken,kendisi esinden ayrildi,doktorasini birakti,annesi babasinin evine dondu.
Acaba kayinpederim kendi kizinada gencsin guzelsin git baskasiyla evlen diyebildi mi?
Bu seferde gorumcemin bu durumuna hem esim, hem ailesi haliyle cok uzulduler.
Gorumcem kendini parolees adadi,evde 2 sokak kedisine bakiyor ve psikolojisi hic iyi devil.
Peki ben ne mi yaptim her seferinde turkiyeye onlarin evine korkarak, kavga edicez diye gittim.
Esimle bu konulari hic halledemedik cunku ailesiydi neticede.
Ilk baslarda iki tarafinda duymak istedikleri soyledi esim hem ailesine hem bana.
Sonra biz ailesiyle bir araya geldigimizde esimin bu tutumundan dolayi hep sorun yasadik.
Allahtan 2 yil sonra vazgecti bu durumdan ve beni ailesine karsi savunmaya basladi.
2013 yilinin mayis ayinda dunya tatlisi bir oglumuz oldu.
Hamileligim ve dogumumda esim cok buyuk destek oldu.
Bende dogumuma bir hafta kalana dek calistim, butcemize destek oldum.
Ha buarada doktora falan yapmadim,esimi birakip baskasiylada evlenmedim!
Eve destek olmak icin varolan vizemle calisabildigim islerde calisip parayi oldugu gibi ortaya koydum.
1 odali ever 1uyduruk cekyat ve bir uyduruk masayla 3 bucuk yil yasadim.
Dugundeki altinlarin hepsini bozdurup esimle dugun borclarimizi kapatmak icin kullandik.
Cocugumuz olmadan once 2odali eve tasindik.
Ustume basima hicbirsey alamadim aka sea etmedim.
Yurtdisinda kapakli telefon kullandim neticede olmedim:)
Cocugumuz olana karat 2 yil boyuncada turkiyeye vize sorunlarindan oturu gidemedik ve bu sebepten ailevi tartismalarimiz azalmisti.
Dogumuma annem geldi esim ve annem arasinda hicbir sorun yasanmadan annemi yolculadik.
Ki esimin benim ailemden kimseyle hicbir sorunu olmadi bugune dek.
Sonra ben kv.min esimi ve torununu gormesi hakki diye davet edelim dedim.
Ve kv.de yanimiza 1 ayligina geldi.
Bana yardimci olamadi cunku temizlik,yemek vs kendi evindede yapan birisi degil.
Surekli gezmek istedi kucucuk bebegimle hergun ilgilendim onunla.
Ama eski konular acildi, esim isteyken yine sorunlar yasadik ve birkez ciddi anlamda tartistik.
Gitmesine 1 hafta kala yere yigildi, bilincini kaybetti ne yapacagimi sasirdim ambulansla hastaneye kaldirdik ve tum tahliller temiz cikti.
Ben hem 5 aylik bebege hem hasta birisine hemde evime baktim.
Velhasili kelam kv. Turkiyeye dondu ve o gideli 5 ay olmasina ragmen biz esimle asla duzelemedik.
Ben farkettimki ne yaparsam yapayim esimin ailesinin yaptigi hicbir kotulugu unutmuyorum ki cok uzun yazdigim icin bir kisminida yazmadim.
Onlarda torunlari olduktan sonra bana sadece goruntude iyi davranmak istediler ama olmuyor.
Esim ve ben tamamen cocugumuzla igilenen, ayni evin icinde cocugumuz icin mecburen yasayan bireyler olduk ciktik.
Ben kirginliklarimla, o tum yasadiklarimizin yorgunluguyla koselerimize cekildik.
Kendi dusuncelerimizi, istklerimizi bir kenara birakip cocugumuz icin birbirimize saygisizlik yapmadan boyle devam etmemizi teklif etti esim.
Bense hem bosanmis bir ailenin cocugu olarak, hem babasiz bir erkek cocugunu yetistirmenin zorluklarini dusunerek hic bir adim atmaya cesaret edemedim.
Annem, babanla gecinemiyorduk ve seni oyle bir ortamda buyutmek istemedim derdi hep olayin birde bu tarafi var elbet.
Ya da turkiyeye gidince mecburen esimin ailesiye birarada olma durumumuz var ki cocugumun tartisma ortaminda bulunmasini hic istemiyorum.
Esimde kendince cok fedakarlik yapmistir, bende oyle.
Esler arasi durumlarda kime yasadiklarini sorsaniz hep kendilerini hakli bulurlar.
Esiminde bekleyip bulamadigi,benimde isteyip kavusamadigim cok sey var.
Acaba birbirimizi azad etmek mi dogrusu yoksa benim yasadiklarimi cocuguma yasatmamam mi?
Acaba sevgi,ilgi tum bu beklentilerden vazgecip saygi cercevesinde evlilik birligini mi saglamali yoksa zaten evliliklerde bir sure sonra varolan sey sadece saygi mi?
Boyle bir durum yasayan arkadaslar var mi acaba?
Dahasi yasayipta tavsiyede bulunabilecek arkadaslar var mi?
Zaman ayirip okuyan, yorum yazan herkese tesekkur ederim.
Mutluluk,huzur,sevgi ve dilediginiz her seyin oldugu bir omur dilerim hepinize...
Esimle 2008 yilinda tanistik,2009 yilinda da evlendik.
Tanisma surecinden evlilige kadar,evlilikten de bugune kadar ailevi konularda hep sorunlar yasadik ve cozum bulamayip ustlerini orttuk.
Esim 1 yasindan itibaren koye gonderilip ilkokula kadar babannesinin yaninda buyumus.
Ilkokula gitmeden once anne babasi koye gidip onu almislar ve ozamana kadar ailesini hic gormemis.
Ilkokul yillarindan itibarende isportacilik,yollarda su satma, tamircide calismak vs akiliniza ne is gelirse calisip eve yardim etmis.
Iyi bir universiteyi okuyup, iyi bir meslek sahibi olmus.
99 depreminde en kucuk kiz kardesi vefat etmis,bundan oturu tum aile cok yipranmis.
Ozellikle annesi yillarca psikolojik tedavi gorup,hala daha ilaclar kullaniyor.
Tum bunlari bilerek ailesiyle tanismistim ve esim annesinin rahatsizligi konusunda beni onceden uyarmisti.
Ancak evlat acisi cok buyuk bir aciydi bu sebeple ne olursa olsun ailesiyle iyi gecincektim.
Fakat ailesiyle tanisinca ne yapacagimi bilemedim.
Kendi ailemden de bahsetmem gerekirse ben 5 yasindayken anne babam ayrildi.
Babam birkac yil sonra evlendi fakat annem kendini bana adayip bir daha evlenmedi.
Esim ilgisiz bir baba,ne konustuguna,nerede konustuguna hic dikkat etmeyen bir anne ve her daim abisinin destegine ihtiyac duyan bir kiz kardese sahipti.
Esimin ailesi kendi akrabalarindan ya da tanidiklarindan olmadigim icin beni hic istemediler.
Beni istemeye geldikleri gun esim doktora yaptigi bende henuz universite ogrencisi oldugum icin istemeden kalkip gittiler.
Nisanimiz olmadi,nisan alisverisi,dugun alisverisi,taki akliniza gelebilecek hic birsey olmadi.
Cunku esimin annesi hastaydi, babasi kimseyle ilgilenmeyen kendini dunyaya kapatmis birisiydi.
Esim yurtdisinda doktora yapiyordu,kiz kardeside ayni ulkede doktora yapiyordu.
Ailemin icine hic sinmesede,karsi ciksalar da, ben ve esim kader bu ya herseyin ustesinden geliriz diye dusunup bu yola cikmistik.
Butun dugun hazirliklarini ailemle yaptik,esim turkiyeye geldikten 5 gun sonra nikahimiz 2 hafta sonrada dugunumuz oldu.
Evlendikten sonra bile ailesi tarafindan hic istenmedim, kayinvalidemin cirkin laflarina, hakaretlerine ses cikarmadim.
Evlerinde bir gun bile bir sicak yemek gormedim.
Ne yemek ne temizlik ve nede bir duzenleri yoktu.
Turkiyede olup onlarin yanlarinda kaldigim zamanlarda yemek ,temizlik her seyle ben ilgileniyordum.
Birde ustune esimin halalari, yengeleri, kv.min deli oldugunu,dikkat etmemi,evlerinde hicbirsey yiyip icmememi,buyu yapabilecegini vs soyluyorlardi.
Babam kayinpederimle restoranlarda gorusuyordu cunku evlerine davet eden yoktu.
Annem kayinvalidemle gorusuyordu ama her gorusmelerinde kayinvalidem olmayacak bir soz soyleyip, akrabalarimizin yaninda yapilmayacak birsey yapip annemi uzuyordu.
1 yillik evliligimizin sonunda ailem ilkkez esimin ailesinin evini gordu.
Babamlar bassagligina gittiler kayinvalidemlere simitle agirlandilar, annemde asure goturmeye gitti asure zamani.
Annem asure goturdugunde kayinvalidem anneme ben hastayim olursem esimle evlen cocuklarima bakarsin demis.
Annem aglayarak eve gelmis ve ben dulum diye hakkimda neler dusunuyor birdaha asla gorusmem dedi.
Bu sirada biz esimle ne mi yapiyoruz yurt disinda , olaylardan bir nebze uzak ama her turkiyeye gittigimizde kavga ve kiyametler icinde kaliyoruz.
Turkiyede esimle beraber gecirdigimiz vakit,akraba ziyaretleri yaptigimiz hersey sorun ve kavga oluyor.
Turkiyedeyken annemin yaninda kaldigim icin kayinvalidemden annenin evindesin gozumuz gormuyor kim bilir ne haltlar karistiriyorsun diye mi itham edilmedim,
Gorumcemden gencsin abimle yurtdisina gitmek icin evlendin orada master doktora yapacaksin,sonrada baskasini bulup abimi birakacaksin laflarini mi duymadim,
Kayinpederimden gencsin git baskasiyla evlen oglumun yakasindan dus sozlerini mi isitmedim,
Bu hengamede esimle tartismalar havalarda mi ucusmadi.
Bunlara sebep ne diyeceksiniz esim benden 8yas buyuk ve yuzune bakilmayacak biriside sayilmam, iste bunlar yeterliydi.
Bir ailenin bir cocuguydum ve mutlaka simarik buyutulmus olmaliydim,ev isi vs.de muhtemelen bilmezdim,esimde gide gide universite ogrencisi boyle hoppa biriyle evlenmisti onlarin gozunde.
Oysaki ben annesi ne zorluklarla cocugunu buyutmus,tutumlu olmanin,parasizligin ne oldugunu bilen,yemek temizlik islerinde kucuklugunden beri annesine yardim eden,babasina ozlemle buyumus,babasinin esindende uzulecegi cok sey gormus tum bunlarin sonucunda kendisi gibi zor bir cocukluk yasamis,beni anlayip,birbirimizi sevip-destek olabilecegimizi dusundugum esimle evlenmek istemistim.
Oysaki kayinvalidem hastliginin arkasina saklanip istedigi herseyi hem aileme hem bana soyledi.
Beni istemedigini,esimin benimle evlendigi gun onun icon oldugunu,anlayacaginiz rug sagligi yerinde olmayan bir insanin yapabilecegi herseyi yapti.
Gorumcem evlendi ama 2 yil sonra esinden bosandi,yurtdisindaki doktorasini iptal etti, turkiyeye dondu.
Bana yurtdisi icin abimle evleniyorsun,doktora icin derken,kendisi esinden ayrildi,doktorasini birakti,annesi babasinin evine dondu.
Acaba kayinpederim kendi kizinada gencsin guzelsin git baskasiyla evlen diyebildi mi?
Bu seferde gorumcemin bu durumuna hem esim, hem ailesi haliyle cok uzulduler.
Gorumcem kendini parolees adadi,evde 2 sokak kedisine bakiyor ve psikolojisi hic iyi devil.
Peki ben ne mi yaptim her seferinde turkiyeye onlarin evine korkarak, kavga edicez diye gittim.
Esimle bu konulari hic halledemedik cunku ailesiydi neticede.
Ilk baslarda iki tarafinda duymak istedikleri soyledi esim hem ailesine hem bana.
Sonra biz ailesiyle bir araya geldigimizde esimin bu tutumundan dolayi hep sorun yasadik.
Allahtan 2 yil sonra vazgecti bu durumdan ve beni ailesine karsi savunmaya basladi.
2013 yilinin mayis ayinda dunya tatlisi bir oglumuz oldu.
Hamileligim ve dogumumda esim cok buyuk destek oldu.
Bende dogumuma bir hafta kalana dek calistim, butcemize destek oldum.
Ha buarada doktora falan yapmadim,esimi birakip baskasiylada evlenmedim!
Eve destek olmak icin varolan vizemle calisabildigim islerde calisip parayi oldugu gibi ortaya koydum.
1 odali ever 1uyduruk cekyat ve bir uyduruk masayla 3 bucuk yil yasadim.
Dugundeki altinlarin hepsini bozdurup esimle dugun borclarimizi kapatmak icin kullandik.
Cocugumuz olmadan once 2odali eve tasindik.
Ustume basima hicbirsey alamadim aka sea etmedim.
Yurtdisinda kapakli telefon kullandim neticede olmedim:)
Cocugumuz olana karat 2 yil boyuncada turkiyeye vize sorunlarindan oturu gidemedik ve bu sebepten ailevi tartismalarimiz azalmisti.
Dogumuma annem geldi esim ve annem arasinda hicbir sorun yasanmadan annemi yolculadik.
Ki esimin benim ailemden kimseyle hicbir sorunu olmadi bugune dek.
Sonra ben kv.min esimi ve torununu gormesi hakki diye davet edelim dedim.
Ve kv.de yanimiza 1 ayligina geldi.
Bana yardimci olamadi cunku temizlik,yemek vs kendi evindede yapan birisi degil.
Surekli gezmek istedi kucucuk bebegimle hergun ilgilendim onunla.
Ama eski konular acildi, esim isteyken yine sorunlar yasadik ve birkez ciddi anlamda tartistik.
Gitmesine 1 hafta kala yere yigildi, bilincini kaybetti ne yapacagimi sasirdim ambulansla hastaneye kaldirdik ve tum tahliller temiz cikti.
Ben hem 5 aylik bebege hem hasta birisine hemde evime baktim.
Velhasili kelam kv. Turkiyeye dondu ve o gideli 5 ay olmasina ragmen biz esimle asla duzelemedik.
Ben farkettimki ne yaparsam yapayim esimin ailesinin yaptigi hicbir kotulugu unutmuyorum ki cok uzun yazdigim icin bir kisminida yazmadim.
Onlarda torunlari olduktan sonra bana sadece goruntude iyi davranmak istediler ama olmuyor.
Esim ve ben tamamen cocugumuzla igilenen, ayni evin icinde cocugumuz icin mecburen yasayan bireyler olduk ciktik.
Ben kirginliklarimla, o tum yasadiklarimizin yorgunluguyla koselerimize cekildik.
Kendi dusuncelerimizi, istklerimizi bir kenara birakip cocugumuz icin birbirimize saygisizlik yapmadan boyle devam etmemizi teklif etti esim.
Bense hem bosanmis bir ailenin cocugu olarak, hem babasiz bir erkek cocugunu yetistirmenin zorluklarini dusunerek hic bir adim atmaya cesaret edemedim.
Annem, babanla gecinemiyorduk ve seni oyle bir ortamda buyutmek istemedim derdi hep olayin birde bu tarafi var elbet.
Ya da turkiyeye gidince mecburen esimin ailesiye birarada olma durumumuz var ki cocugumun tartisma ortaminda bulunmasini hic istemiyorum.
Esimde kendince cok fedakarlik yapmistir, bende oyle.
Esler arasi durumlarda kime yasadiklarini sorsaniz hep kendilerini hakli bulurlar.
Esiminde bekleyip bulamadigi,benimde isteyip kavusamadigim cok sey var.
Acaba birbirimizi azad etmek mi dogrusu yoksa benim yasadiklarimi cocuguma yasatmamam mi?
Acaba sevgi,ilgi tum bu beklentilerden vazgecip saygi cercevesinde evlilik birligini mi saglamali yoksa zaten evliliklerde bir sure sonra varolan sey sadece saygi mi?
Boyle bir durum yasayan arkadaslar var mi acaba?
Dahasi yasayipta tavsiyede bulunabilecek arkadaslar var mi?
Zaman ayirip okuyan, yorum yazan herkese tesekkur ederim.
Mutluluk,huzur,sevgi ve dilediginiz her seyin oldugu bir omur dilerim hepinize...
