5 yıllık evliyim eşimle severek evlendik .hep Allahım bizi birbirimizle imtihan etme derdik .nitekim Rabbim duamızı kabul etti.aama bu duada bi eksiklik vardı ve biz evlatsızlıkla imtihan olduk.çocukları çok severdim önceden de, tanıdık olsun olmasın Ve şimdi kendi evladımı sevebilmek için çırpınıyorum.biliyorum kk da birsürü kader arkadaşım var.bbenim yaşadıklarımı onlar çok iyi anlar.anne deyilsin ya hep bi yanın eksiktir.gittigin her yerde gözünün içine bakılır "çocuk yokmu ne zaman olacak tedavi olmuyomusun "der gibi.yada direk sorarlar.ondan sonra başlarlar tavsiyelere.her kafadan bi ses çıkar ve sen o anda gömüldükçe gömülürsün.sen gibi olmayan anlamaz seni.hele ki eşin evden gidince tek kalırsın.evinin neşesi yoktur.evlatlarını emziren annelere kucağında taşıyan annelere gıptayla bakarsın.hher adetten sonra yeni bi umut olur içinde ve her adette umutsuzluk.
Evet arkadaşlar benim derdim bu biliyorum daha ne dertler var şükretmem gerekiyor bin şükür ama çok sabırsızım.pkoluyum başka bi sıkıntı yok.eeşimde hareketsizlik var fakat dr sorun değil dedi.çok önemli bi sıkıntım olmamasına rağmen çocugum olmuyo ve benim içimden sanki hiç olmayacak gibi geliyo ve bu beni bitiriyo.
aşılama oldum bu ay tutmadı malesef tüp bebekte hem maddi hem manevi çok uzak bana .bilmiyorum ne yaparım Rabbim bilir
artık benim için dua edin.
