Selam arkadaşlar; öncelikle desteğiniz için hepiniz sağ olun... Buraya üzülerek yazıyorum, daha önce açtığım konularımı da paylaşmak istiyorum;
Ve sonuç; BİTTİ !!! Bugün konuştuk, bir kaç şeyden yine tartışma çıktı, sonra ben dayanamadım, dedim eskiden bir şeylere tamammül ediyordum, ama artık edemiyorum, birbirimizi daha fazla mahvetmeyelim dedim, sonra o ailesiyle konuştu, bende ailemle konuştum, aileler çok üzüldü, bizde çok üzüldük, herhangi bir anlaşmazlık ya da tartışma olmadı, her şeyi tatlı dille hallettik (bugüne kadar yapamadığımız şeyi ayrılırken yaptık), şimdi benimle arkadaş olarakta olsa görüşmek istiyor, ben ona karşı artık bişey hissedemiyorum, üzülmesin diye de olur dedim, öyle buluşma falan değil, ara sıra telefonda halimi hatrımı sormak gibi... Yarın yeni bir hayata başlıyorum, hepinize destekleriniz için teşekkür ederim, Allah razı olsun, siz hep söylediniz gerçekleri ama insan kabullenemiyor, illa yaşamak lazım... Yarın ilk iş kendime geçici bir iş aramaya başlayacağım, sonra kpss önlisans için dersane araştıracağım (artık hedefler büyüdü evde oturup koca eline bakmak yok), sonra kendi isteğimle kapanmadığım için 1 yıl önce olduğu gibi tesettürden çıkacağım ( birgün gerçekten içimden geldiği zaman kendi isteğimle kapanırım inşallah...) Eee ne diyorsunuz kızlar, toplum beni de kazandı!!! Daha 23 yaşındayım, Rabbim izin verirse hayatımı kendi isteklerim doğrultusunda dolu dolu yaşayacağım, kimseye muhtaç olmadan... Öpüyorum siziiiiiiii iyi ki varsınız kızlar, iyi ki varsın kk!!!!
Nişanlım benim sevdiğim hiçbir şeyi sevmiyordu, biz arkadaş ortamında tanıştık, severek nişanlandık, yakında düğünümüz olacaktı, hemen her şey hazırdı. Tek bir sorun vardı; nişanlandıktan sonra tartışmalarımız artmıştı, aslında bizim evlilikten beklentilerimiz farklıydı. Son ana kadar, ona olan sevgimden, aşkımdan sabrettim ama geçte olsa anladım ki; O beni kendisine köle etmek istiyordu, bense okumamı ve çalışmamı istememesinin altında masumca sebepler arıyordum. Artık tecrübemi diyeyim, tecrübesizlik mi diyeyim bilemiyorum... Rabbim hepimiz için hayırlısını nasip etsin !!!
Selam arkadaşlar, geçenlerde bir konu açmıştım nişanlımdan ayrıldığıma dair....
Ben ona kıyamadım, elinde çiçekler gelmiş kapıma, ağladı sızladı, dayanamadım, bu ilişkiye son bir şans vermek istedim, belki bir şeyler yoluna girer umuduyla; şimdi birlikteyiz, ama ayrılık sırasında nişanlımla aramda olan tartışmalardan ötürü, ailem artık bu işe pek sıcak bakmıyorlar. Annem ve babam kesinlikle istemiyoruz, evlenirsen yarın boşanıyorum diye kapımıza gelme diyorlar. Canım çok yanıyor, biliyorum onlarda benim mutlu olmamı istiyorlar. Nişanlım aşırı kıskanç ve hayatımdaki bir çok şeyi kısıtladığı için ayrılmıştım ondan. Şimdi bana söz verdi, ben ne yaparsam yapayım saygı duyacağına dair... Bugün sabah dışarı çıktık, akşama kadar çok güzel vakit geçirdik, ve test ettim onu verdiği sözü bugün için tuttu, tabi zamanla göreceğim her şeyi... Kafam o kadar karışık ki, bir yandan canım yanıyor, bir yandan geleceğe dair şüphelerim ve korkularım var, bir yanda sevdiğim gözü yaşlı akıllandım diyor, inşallah beni utandırmaz, ailemi karşıma aldım, inşallah beni mahcup etmez... Paylaşmak istedim...
Ve sonuç; BİTTİ !!! Bugün konuştuk, bir kaç şeyden yine tartışma çıktı, sonra ben dayanamadım, dedim eskiden bir şeylere tamammül ediyordum, ama artık edemiyorum, birbirimizi daha fazla mahvetmeyelim dedim, sonra o ailesiyle konuştu, bende ailemle konuştum, aileler çok üzüldü, bizde çok üzüldük, herhangi bir anlaşmazlık ya da tartışma olmadı, her şeyi tatlı dille hallettik (bugüne kadar yapamadığımız şeyi ayrılırken yaptık), şimdi benimle arkadaş olarakta olsa görüşmek istiyor, ben ona karşı artık bişey hissedemiyorum, üzülmesin diye de olur dedim, öyle buluşma falan değil, ara sıra telefonda halimi hatrımı sormak gibi... Yarın yeni bir hayata başlıyorum, hepinize destekleriniz için teşekkür ederim, Allah razı olsun, siz hep söylediniz gerçekleri ama insan kabullenemiyor, illa yaşamak lazım... Yarın ilk iş kendime geçici bir iş aramaya başlayacağım, sonra kpss önlisans için dersane araştıracağım (artık hedefler büyüdü evde oturup koca eline bakmak yok), sonra kendi isteğimle kapanmadığım için 1 yıl önce olduğu gibi tesettürden çıkacağım ( birgün gerçekten içimden geldiği zaman kendi isteğimle kapanırım inşallah...) Eee ne diyorsunuz kızlar, toplum beni de kazandı!!! Daha 23 yaşındayım, Rabbim izin verirse hayatımı kendi isteklerim doğrultusunda dolu dolu yaşayacağım, kimseye muhtaç olmadan... Öpüyorum siziiiiiiii iyi ki varsınız kızlar, iyi ki varsın kk!!!!
Son düzenleme: