Lutfen kınamayın çok hassas ve depresif bir süreçteyim ama içimi dökmeye ihtiyacım var.
Erkek arkadaşımla ciddi ilişkimiz var Nisan için gün kesildi ve duygusal bir yoğunluk içinde ilk kez yakinlasip birlikte olduk. Sadece sevisecektik ama ikimizde fark etmeden bir anda oldu ve kanamam oldu. Soka girdim. Biraz korksa da yanımda durdu seni incittiysem acıdıysa kusura bakma ama zaten evleneceğiz üzülme dedi. Bende kendimi daha rahat hissettim. Fakat aradan birkaç hafta geçince kendisiyle ilgili bazı gerçeklerle yuzlestim. Yüklü bir borcu olduğunu biliyordum mesela(mantıklı bir borç değil oyun ve bitcoin borcu ) ama benden kredi cekmemi istemesiyle şaşırdım. Denedim ama ret verdi yardımcı olamadım. Yine de içim bi soğudu onu güçsüz hissettim. Kafam çok karıştı ve uzaklaşıp düşündüm. Sırf onu sevdiğim için borcu var tamam düğünü yapmayız, masraf etmeyiz dedim. eşyalı ev tutarız dedi tamam dedim. (Kendisi kamuda memur olmasına rağmen maaşı borca gidiyor, borç haziranda bitecek o zaman düğün yaparız demisti)
Simdi bu insan nasıl ev gecindirecek bugün benden bunu isteyen yarın başka ne isteyecek yoksa onunla birlikte olduğum için mi artik onu nasıl gördüğümle ilgilenmiyor mu? Ailesi beni görmeden bile çok isteyip üstüme dusmuslerdi artik bu ilgiden bile supheleniyorum.. içimde bir soğukluk var. Eğer bakire olsaydım kesinlikle rest çeker ve finansal olarak bana tutarlı olduğunu gösterene kadar evlilik yapabileceğimize inanmıyorum derdim. Ama simdi elim bağlı ona mecbur da olmak istemiyorum bu durumdayken. Diktirmek istediğimi söyledim. Bu çok korkunç ve iğrenç olsa da diğer türlü psikolojik olarak hayatıma devam edemem.. keske böyle olmasaydı.
