Hoşbuldum ceku:) teşekkür ederim..
Bence yanlış yapmışsın..nerden nasıl bir insanın karşına çıkacağını bilemezsin ki..Umarım kırılmazsın,dışardan bakan bir göz olarak söylüyorum..ya zamanında aile veya başka vasıyalarla görüşmek tanışmak isteyenleri geri çevirirdim.2 nedenim vardı,biri önce atanmak,iş bulmak,diğeri bu işlerin saçma gelmesi..gerçi evlilikten de ödüm patlıyordu o da var..ama şimdi diyorum keşke tanışsaydım,hiçbirşey kaybetmezdim,kafama uymazsa herkes kendi yoluna..ama belki çok iyi biri çıkacaktı karşıma..Ben de öyle derdim,kendi gördün,kendi beğensin/sevsin..ama şimdi halime bakıyorum..küçük bir ilçede çalışıyorum ve söylediğim tek şey:kimseyle tanışamıyorum! ya benim karşımda da iş yoğunluğu veya başka sebeplerle fazla sosyal olamadığı için evlenememiş,yakınları tarafından iyiliği düşünüldüğü için önerilen bana uygun biri varsa? sonuçta zaman eski zaman değil,görücü usulü gibi belki biri veslie oluyor ama sen konuşuyor görüşüyor,iyice tanışıyor ona göre karar veriyorsun..
Reddede reddede artık kimse yeltenmiyor bile..ama aklım şimdi geldi başıma,ne yapsam ilan mı versem sevgili yakınlarım akıllandım lütfen güzel birşeye vesile olun diye?
Böcüküm,öğretmenim ben..
QUOTE]
Yok canım kırılmam fikirlerinizi söyleyin diye anlattım zaten. Ben de öğretmenim memleketimde çalışıyorum ailemle yaşıyorum. Üstelik burası da küçük bir yer birileriyle görüşürken kırk kere düşünüp öyle görüşürüyorum. Aileme laf gelsin istemiyorum. Artık birileriyle tanışma umudumu kaybettim zaten, gelen bu şekildeki kısmetleri değerlendireyim diyorum. Ama her seferde de geri çeviriyorum yok görüşemem öyle biriyle diyorum. Zaten çekingen bir yapım var hiç tanımadığım bir insanla görüşmek daha da kasar beni. Sonra da amaaaannn kaderimde varsa bir şekilde tanışırız diyorum hayatıma devam ediyorum
Bir de ben ailenin tek çocuğuyum annem kalp hastası ondan uzakta olmak istemiyorum, evleneceğim kişinin mesleği burda olmalı. Bu ailenin oğlu polismiş yani burda çalışma imkanı sıfır o yüzden görüşmek istemedim.