bedenimle sorunlarim...

pelin-

Pelin-
Kayıtlı Üye
5 Eylül 2014
14.245
50.136
598
Merhaba,
Kisaca durumumu anlatmaya calisacagim. Hayatim boyunca hamile kalana kadar hic kilo problemi yasamadim. Yillarca fitness ve pilates yaptim, vucuduma hep cok dikkat ettim ve 4 sene once 1.66 boy 50 kiloyla hamile kaldim. Hamileligim cok zor gecti, tum sulu yemeklerden, sebzelerden, tavuktan, yumurtadan, baliktan tiksindim. Sadece karbonhidrat yiyebiliyordum. Koca ekmek arasi peynirler, pideler vs. 6 aylik hamileyken gebelik tansiyonum cikti. Son 4 ayimi yatarak ve surekli yiyerek gecirdim, velhasil sonunda 90 kiloyla doguma girdim. Dogumdan kisa sure sonra 75 kiloya dustum ama feci bir depresyonla kendimi yemeye verdim. Kizim 1 yasindayken 90 kiloya ulasmistim... sonra diyetisyenle diyete basladim 60 a kadar indim, bu arada spor da yapiyordum 36 beden oldum ama kendimi sisman gormeye devam ettim, diyete de tabi..
3 ay sonra kizim 3 yasinda olacak ve ben su an 47 kiloyum. Kas kitlem fazla oldugu icin 47 den de zayif gorunuyorum. 34 beden pantolonlarin icinde yuzuyorum. Ama hala diyet disi bisey yemek bende sucluluk duygusu yarattigi icin diyette gibi beslenmeye devm ediyorum. Artik verecek yag da kalmadi kastan kaybediyorum...
esimin zoruyla psikologa da gittim, diyetisyene de dahiliyeye de... ama yok kesinlikle bunu benim kendi icimde cozmem lazim. Her sabah kalkip artik diyette degilim 50 kilo olmaliyim diyorum ama yine 1 dilim esmer ekmekle kahvalti edip oglen izgara aksam sebze devam ediyorum... makarna, manti, borek yesem sucluluk duyuyorum gizli gizli agliyorum.
benim durumumu yasayip kurtulan var mi? Kilo alma korkusu anoreksiya yapacak beni :(

Oyle cok genc ergen yasinda bir anne de degilim. 32 olacagim yakinda. Ama goren 20-25 sanıyor bu da hosuma gittikce daha cok uzaklasiyorum yemekten...
 
Ablacigim siz derdiniz acikca yazmissiniz zaten.
Terapiye ne kadar devam ettiniz ?
Sismanlik gunlerinizden kalma fotonuz varsa yirtin atin.

Boyunuza gore 47 kilo cok az, sagliksiz, zaten siz de biliyorsunuz.

Suna ne dersiniz, gezeceginiz , birlikte AVM'ye gideceginiz arkadasiniz var mi , yemeyi icmeyi seven? Gezerken yiyin , icin, kebaciya gidin. Bunu esinizle de yapabilirsiniz, baska biri yerken yemek daha kolay olur.

Beyaz ekmek alin, evde borek yapin, makarna, lazanya yapin, onlar oylece masum durmaz mutlaka yersiniz :) Hic karbonhidrat yememek tehlikeli siz de farkindasiniz, her ogun azar azar yeseniz ? Ya da gunde bir ogun ? Mesela bir gun sabah ekmege recel surun, diger gun ogle yemeginde kofte + makarna +salata yiyin?
 
Bence psikolojik tedaviye devam etmelisiniz.
Bilinçaltındaki nedenler bulunmadan çözüme ulaşamazsınız ki.
 
90 kilo olmandan iyidir sanırım zayıf olman.
bence daha fazla kilo kaybetmeye başlamassan böyle gayet sağlıklı devam edebilirsin hayatına
hem yediğin yemeklerde yazdığına göre gayet sağlıklı.
ama kilo vermeye devam edersen bi diyetisyenle görüşebilirsin
veya korkularını yenmek için bir psikologla.
 
Kepek ekmeği almasanız eve? Ne biliyim nasıl diyet yaparken evi kalorisiz gıdalarda dolduruyorduk siz de tersini yapsanız.
 
bence de terapi gerekiyor.

açıp blumia , anoreksiya hastalarının hikayelerini falan okusanız yardımı olur mu acaba bilemedim?

hatta bu sefer kilo almak için diyetisyen yardımı alabilirsiniz sanki.
 
Bence internetten açlıktan eriyip biten kadın resimlerine bak. Ve sürekli yemezsen böyle olacağını düşün. Zaten 90 kilodan 47 kiloya düşmek büyük bir başarı. İstediğiniz kadar da yeseniz yine verirsiniz. Böyle düşünün.
 
Yavaş yavaş alıştırın kendinizi, kaçamak yapıyormuş gibi deneyin başlarda.
Zamanla arttırmaya çalışın.
Problemin sizden kaynaklandığının farkındasınız -ki en önemli mesele bu zaten.
 
Psikologa devam ediyorum 15 gunde bir, bu cumartesi yine randevum var. Ama sanki o bos konusuyor ben bos dinliyorum gibi...
Aynaya baktigimda gordugum seyden memnun degilim artik, en azindan 50 olmaliyim ki 34 beden giysiler ustumden dusmesin. Su an kaburgalarim gorunuyor legen kemiklerim firlamis, yag oranim cok dusuk surekli usuyorum bu yuzden, ama ayna karsininda degilken hala sismanim sanki. Yani vucudum kilo verdi beynim veremedi. Şaka gibi ama bazen tv izlerken falan aklimdan zayif olsam ben de boyle bisey giyerdim gibi dusunceler geciyor, sonra diyorum zayifsin zaten.

Arkadaslarim çalışıyor o yuzden hafta ici genelde evdeyim ama zaten esim cok abur cubur yer, her aksam biseyler atistirir, koyuyor onume elim gitmiyor yemeye, o da israr edemiyor artik cunku yiyince sinirlerim bozuluyor aglamaya basliyorum, tuhaf triplere giriyorum. Kendimi cok suclu hissediyorum.
bu sabah kizim icin kek yaptim mesela esmer sekerle ama yemedim tadina bile bakmadim. Yesem butun gunu zehir ederim kendime.
 
Cepten alinti yapamiyorum kizlar hata veriyor.
anoreksiya ve blumia konusunda uzun uzun arastirmalar yaptim. Blumia degilim ama anoreksiya belirtilerim var. Acip bakiyorum resimlerine gercekten korkunc gorunuyorlar. Zaten ciplakken sirtustu yatinca ben de korkunc gorunuyorum. Sirtima yapismis bir gobek, alttan legen kemikleri firliyor ustten kaburgalar... ama sanki bir dilim kek yesem yine 90 lara cikacagim gibi. Su an kek yemeyi dusununce midem bulandi mesela. Acaba psikologa degil de psikiatriste mi gitmeliyim?
 
Merhaba,
Kisaca durumumu anlatmaya calisacagim. Hayatim boyunca hamile kalana kadar hic kilo problemi yasamadim. Yillarca fitness ve pilates yaptim, vucuduma hep cok dikkat ettim ve 4 sene once 1.66 boy 50 kiloyla hamile kaldim. Hamileligim cok zor gecti, tum sulu yemeklerden, sebzelerden, tavuktan, yumurtadan, baliktan tiksindim. Sadece karbonhidrat yiyebiliyordum. Koca ekmek arasi peynirler, pideler vs. 6 aylik hamileyken gebelik tansiyonum cikti. Son 4 ayimi yatarak ve surekli yiyerek gecirdim, velhasil sonunda 90 kiloyla doguma girdim. Dogumdan kisa sure sonra 75 kiloya dustum ama feci bir depresyonla kendimi yemeye verdim. Kizim 1 yasindayken 90 kiloya ulasmistim... sonra diyetisyenle diyete basladim 60 a kadar indim, bu arada spor da yapiyordum 36 beden oldum ama kendimi sisman gormeye devam ettim, diyete de tabi..
3 ay sonra kizim 3 yasinda olacak ve ben su an 47 kiloyum. Kas kitlem fazla oldugu icin 47 den de zayif gorunuyorum. 34 beden pantolonlarin icinde yuzuyorum. Ama hala diyet disi bisey yemek bende sucluluk duygusu yarattigi icin diyette gibi beslenmeye devm ediyorum. Artik verecek yag da kalmadi kastan kaybediyorum...
esimin zoruyla psikologa da gittim, diyetisyene de dahiliyeye de... ama yok kesinlikle bunu benim kendi icimde cozmem lazim. Her sabah kalkip artik diyette degilim 50 kilo olmaliyim diyorum ama yine 1 dilim esmer ekmekle kahvalti edip oglen izgara aksam sebze devam ediyorum... makarna, manti, borek yesem sucluluk duyuyorum gizli gizli agliyorum.
benim durumumu yasayip kurtulan var mi? Kilo alma korkusu anoreksiya yapacak beni :KK43:

Oyle cok genc ergen yasinda bir anne de degilim. 32 olacagim yakinda. Ama goren 20-25 sanıyor bu da hosuma gittikce daha cok uzaklasiyorum yemekten...
Ne kadar sürede düştün 90 dan 47 ye?
 
Abla 34 beden bildigin kemik torbasi , cok korkunc gorunuyor. Bence terapist degistirin, psikiyatriye de gidin.

Karbonhidratlar yedikce insanin cani daha cok istiyor, bir kere yerseniz zaten devami gelir. Sagliksiz seyleri cipsti, kolaydi vs zaten eymeyin ama keke ayip etmissiniz :) Belki de sekerli seyler sizi daha cok itiyor, mesela kebap cogunlukla etten olusuyor, ama yaninda pide de var. Kendinizi azicik kandirsaniz , mesela etleri yerken pideyi de arada yeseniz?
 
Kizim 1 yasindayken 90, 2 yasindayken 60 kiloydum. Sonraki 9 ayda da 47 ye indim.

Evet tatli yemek kabusum gibi. Aslinda makarna manti borek bayilirim ama dusuncesi bile midemi bulandiriyor. Kalabalik ortamda lafa dalinca cerez falan yiyorum aslinda ama sonra yine kendimi diyete soktugum icin aldigim 300-500 gr da gidiyor. Bir yandan vucudum kilo almak icin mucadele ediyor farkimdayim 1 hafta salsam kendimi 50 olurum ama rahat birakamiyorum. Esim kosu bandimi isyerine goturdu, bari yurumeyi birak biraz yaglan dedi.
Sanirim psikiatriste gidecegim :(
 
Psikologa devam ediyorum 15 gunde bir, bu cumartesi yine randevum var. Ama sanki o bos konusuyor ben bos dinliyorum gibi...
Aynaya baktigimda gordugum seyden memnun degilim artik, en azindan 50 olmaliyim ki 34 beden giysiler ustumden dusmesin. Su an kaburgalarim gorunuyor legen kemiklerim firlamis, yag oranim cok dusuk surekli usuyorum bu yuzden, ama ayna karsininda degilken hala sismanim sanki. Yani vucudum kilo verdi beynim veremedi. Şaka gibi ama bazen tv izlerken falan aklimdan zayif olsam ben de boyle bisey giyerdim gibi dusunceler geciyor, sonra diyorum zayifsin zaten.

Arkadaslarim çalışıyor o yuzden hafta ici genelde evdeyim ama zaten esim cok abur cubur yer, her aksam biseyler atistirir, koyuyor onume elim gitmiyor yemeye, o da israr edemiyor artik cunku yiyince sinirlerim bozuluyor aglamaya basliyorum, tuhaf triplere giriyorum. Kendimi cok suclu hissediyorum.
bu sabah kizim icin kek yaptim mesela esmer sekerle ama yemedim tadina bile bakmadim. Yesem butun gunu zehir ederim kendime.
Şöyle düşün sen 90 kilodan 47 ye düştün. Yani yerken korkmana gerek yok bir kere yaptın yine yaparsın en kötü ihtimal.
 
ayy nasıl istemez bir insan yemeği ya şu hayatta herşseyi anlarım ama bi sizin gibileri anlayamam, şöyle bir, ekler ,profiterol olsun kebab lahmacun, cips , kumpir , waffle ,,, sayamadıgım nice lezzetli şeylerden kendini mahrum etme ya, ayy valla siz yaşamıyorsunuz şuan ot gibi yaşıyorsunuz , tedavi olun acilen doktora gidin , vitamin hapları felan alabilirsiniz, bi ara hastalıga yakalanan kız vardı tv ye çıkmıştı ona bile kilo aldırdılarsa sana hayli hayli aldırırlar , sen tedavi olmayı eminim istemiyosun yoksa her türlü kilo alırsın.
 
artık kim seni nasıl korkuttuysa o korkunun yarısı bile bana yeter kendimi tutmam için ama ney azıkki hiç diyet yapamadım :( 47 de tam hastalık kilosu.
 
Valla şöyle düşün böyle düşün demeyeceğim çünkü belli ki sağlıklı düşünemiyorsunuz şu anda. Yanlış anlamayın tabi kötü anlamda söylemedim. Sizin kendi başınıza yapabileceğiniz bir şey değil bu. Terapilerin yanında diyetisyene de gidin bence. Belki suçluluk duymadan yiyebileceğiniz bir beslenme programı hazırlar size.
 
ayyy benım bedeni size veriyim 50 kılo yapıp verırmısınız geri :) bende diyet yapamıyorum bugun başlamam gerek dıyorum ama sonuç yokk bakmısım götürüyorum yemekleri.

 
Back