Bebeklerim beni sevmiyor mu?

iyi_biri_06 .!.:

Merhaba arkadaşlar kısa kesmeye çalışacağım gece gece moralim çok bozuldu. Benim ikizlerim var biri kız biri erkek
Tüm gün beraberiz oyunlar oynarım, şarkılar söylerim devamlı ama devamlı konuşurum onlarla ancak kucağıma alamam. Çünkü birini alınca diğeri ağlıyor bu döngü böyle olunca ben de onlar otururken severim öyle avuturum. Kucağıma hiç almıyorum değil. Birinden biri uyurken diğerini kucağımdan indirmiyorum vallahi çok seviyorum çok da düşkünüm yani zevkle yapıyorum.
Gelgelelim benim bebeklerim sanırım bana düşkün değil. Önce oğlan başladı. Babaannesi mi görünce yüzüme bile bakmıyor çünkü babaanne ya sırtına ya kucağına alıyor bizimki zaten kucağı çok seviyor ama evime geçtikten sonra düzelmişti kucak olayları. Yerde duruyordu. Zaten 5 aylıktı beni tanıdığını hissettiğim zaman geç gelişen bir bebek şu an 9 buçuk aylıklar
Yani kayınvalideye niye gittiğini biliyorum zoruma gidiyor ama nedenini bildiğim için kendimi yetersiz hissetmiyorum ama bu iki gündür sürekli babasına gidip ağlıyor ellerini kollarını uzatıyor beni kucağına al diye. Babası da azıcık ağlasın hemen kucağına alır ama benim öyle Bir lüksüm yok ki benim denge kurmam ikisine de yetmez lazım değil mi? Bu varan 1

Geldik en yıkıldığım yere. Biraz önce kızımı uyutmaya çalışırken kucağımda durmadı. Bağırdı kendini döndüre döndüre babasının kucağına gitti herhalde dönüyor dedim hani ama baktım babasının koluna sarıldı uyudu.

Ben her şeyimi zevkle veriyorum onlara. Her anne gibi çok ama çok seviyorum. Tüm günüm onlarla geçiyor tüm gecem onlarla geçiyor. Şimdi benim bebeklerim beni sevmiyor mu? Beni diğerlerinden farklı görmüyorlar mı? Görümcem kızıyla ilgilenmiyor, sürekli bırakıp gidiyor yanında bile kızıp başkasına baktırıyor stres oluyorum diyor ama kızı onun için ağlıyor onu görünce hemen kucağına gidiyor çırpınıyor
Asla kıyaslamak istemiyorum ama neden? Yeğenimle de çok ilgilenirdim aynı evdeydik ben daha evlenmemiştim sürekli oynar konuşur bir şeyler yaptırmaya çalışırdım ama o da beni sevmiyordu evde en az beni seviyordu. Başkasının çocukları kucağımdan inmez her çocuk ama her çocuk beni çok sever benimkilerde ne oluyor anlamıyorum ki. Bir yerde yanlış mı yapıyorum ne olur bir şey söyleyin

Genişletmek için tıkla...

WOMAN .!.:

9 aylik 2 cocugu ayni anda kucaginiza alabilirsiniz, bu mazeret degil bana gore. Onlari sarilma ve temastan uzak tutmamalisiniz

Genişletmek için tıkla...

iyi_biri_06 .!.:

Merhaba arkadaşlar kısa kesmeye çalışacağım gece gece moralim çok bozuldu. Benim ikizlerim var biri kız biri erkek
Tüm gün beraberiz oyunlar oynarım, şarkılar söylerim devamlı ama devamlı konuşurum onlarla ancak kucağıma alamam. Çünkü birini alınca diğeri ağlıyor bu döngü böyle olunca ben de onlar otururken severim öyle avuturum. Kucağıma hiç almıyorum değil. Birinden biri uyurken diğerini kucağımdan indirmiyorum vallahi çok seviyorum çok da düşkünüm yani zevkle yapıyorum.
Gelgelelim benim bebeklerim sanırım bana düşkün değil. Önce oğlan başladı. Babaannesi mi görünce yüzüme bile bakmıyor çünkü babaanne ya sırtına ya kucağına alıyor bizimki zaten kucağı çok seviyor ama evime geçtikten sonra düzelmişti kucak olayları. Yerde duruyordu. Zaten 5 aylıktı beni tanıdığını hissettiğim zaman geç gelişen bir bebek şu an 9 buçuk aylıklar
Yani kayınvalideye niye gittiğini biliyorum zoruma gidiyor ama nedenini bildiğim için kendimi yetersiz hissetmiyorum ama bu iki gündür sürekli babasına gidip ağlıyor ellerini kollarını uzatıyor beni kucağına al diye. Babası da azıcık ağlasın hemen kucağına alır ama benim öyle Bir lüksüm yok ki benim denge kurmam ikisine de yetmez lazım değil mi? Bu varan 1

Geldik en yıkıldığım yere. Biraz önce kızımı uyutmaya çalışırken kucağımda durmadı. Bağırdı kendini döndüre döndüre babasının kucağına gitti herhalde dönüyor dedim hani ama baktım babasının koluna sarıldı uyudu.

Ben her şeyimi zevkle veriyorum onlara. Her anne gibi çok ama çok seviyorum. Tüm günüm onlarla geçiyor tüm gecem onlarla geçiyor. Şimdi benim bebeklerim beni sevmiyor mu? Beni diğerlerinden farklı görmüyorlar mı? Görümcem kızıyla ilgilenmiyor, sürekli bırakıp gidiyor yanında bile kızıp başkasına baktırıyor stres oluyorum diyor ama kızı onun için ağlıyor onu görünce hemen kucağına gidiyor çırpınıyor
Asla kıyaslamak istemiyorum ama neden? Yeğenimle de çok ilgilenirdim aynı evdeydik ben daha evlenmemiştim sürekli oynar konuşur bir şeyler yaptırmaya çalışırdım ama o da beni sevmiyordu evde en az beni seviyordu. Başkasının çocukları kucağımdan inmez her çocuk ama her çocuk beni çok sever benimkilerde ne oluyor anlamıyorum ki. Bir yerde yanlış mı yapıyorum ne olur bir şey söyleyin

Genişletmek için tıkla...

iyi_biri_06 .!.:

Merhaba arkadaşlar kısa kesmeye çalışacağım gece gece moralim çok bozuldu. Benim ikizlerim var biri kız biri erkek
Tüm gün beraberiz oyunlar oynarım, şarkılar söylerim devamlı ama devamlı konuşurum onlarla ancak kucağıma alamam. Çünkü birini alınca diğeri ağlıyor bu döngü böyle olunca ben de onlar otururken severim öyle avuturum. Kucağıma hiç almıyorum değil. Birinden biri uyurken diğerini kucağımdan indirmiyorum vallahi çok seviyorum çok da düşkünüm yani zevkle yapıyorum.
Gelgelelim benim bebeklerim sanırım bana düşkün değil. Önce oğlan başladı. Babaannesi mi görünce yüzüme bile bakmıyor çünkü babaanne ya sırtına ya kucağına alıyor bizimki zaten kucağı çok seviyor ama evime geçtikten sonra düzelmişti kucak olayları. Yerde duruyordu. Zaten 5 aylıktı beni tanıdığını hissettiğim zaman geç gelişen bir bebek şu an 9 buçuk aylıklar
Yani kayınvalideye niye gittiğini biliyorum zoruma gidiyor ama nedenini bildiğim için kendimi yetersiz hissetmiyorum ama bu iki gündür sürekli babasına gidip ağlıyor ellerini kollarını uzatıyor beni kucağına al diye. Babası da azıcık ağlasın hemen kucağına alır ama benim öyle Bir lüksüm yok ki benim denge kurmam ikisine de yetmez lazım değil mi? Bu varan 1

Geldik en yıkıldığım yere. Biraz önce kızımı uyutmaya çalışırken kucağımda durmadı. Bağırdı kendini döndüre döndüre babasının kucağına gitti herhalde dönüyor dedim hani ama baktım babasının koluna sarıldı uyudu.

Ben her şeyimi zevkle veriyorum onlara. Her anne gibi çok ama çok seviyorum. Tüm günüm onlarla geçiyor tüm gecem onlarla geçiyor. Şimdi benim bebeklerim beni sevmiyor mu? Beni diğerlerinden farklı görmüyorlar mı? Görümcem kızıyla ilgilenmiyor, sürekli bırakıp gidiyor yanında bile kızıp başkasına baktırıyor stres oluyorum diyor ama kızı onun için ağlıyor onu görünce hemen kucağına gidiyor çırpınıyor
Asla kıyaslamak istemiyorum ama neden? Yeğenimle de çok ilgilenirdim aynı evdeydik ben daha evlenmemiştim sürekli oynar konuşur bir şeyler yaptırmaya çalışırdım ama o da beni sevmiyordu evde en az beni seviyordu. Başkasının çocukları kucağımdan inmez her çocuk ama her çocuk beni çok sever benimkilerde ne oluyor anlamıyorum ki. Bir yerde yanlış mı yapıyorum ne olur bir şey söyleyin

Genişletmek için tıkla...

Meleksm .!.:

Benimde ikizlerim var hemde 1 kiz 1 erkek ayni. 9 aylıklar. Sizi sevmeme ihtimalleri yoktur. Bence öyle düşünüp kendinizi üzmeyin büyüme atakları oluyor bazen dengesizlesebiliyorlar. Ben birisi kucağımdayken diğerini yanıma alıp otutturup kardeşiyle kaynaştırmaya çalışıyorum. Kızım emekliyor sıralıyor mesela oğlan devamlı oturuyor kızım daha hareketli sürekli onun peşindeyim. Ama.aliyorum oğlanın yanına beraber halıda oturmaya çalışıyoruz ikisini birbirlerine tanıtın. Kaynaştırin bide artık herseyi anladıkları için kiskancikliklar çıkmaya başlıyor. O yuzden de olabilir. Ama.kucaginiza alın bence.

Genişletmek için tıkla...

iyi_biri_06 .!.:

Dediğiniz her şeyi yapıyorum sürekli yan yana durduruyorum birbirleriyle kaynaştırmaya çalışıyorum iyi de gidiyordum ancak oğlan kızdan korkmaya başladı kızin sesi biraz yüksek ve kardeşiyle oynamak için sesleniyor o sesten korkuyor ağlıyor oğlan. Kucak meselesi şöyle beraber almaya çalışıyorum ancak ağladıkları zaman almıyorum yerde oyalıyorum ama ağlamadıklarinda kendim alıyorum zaten ama ikisini birden alınca durmuyorlar yarın sizin dediğiniz gibi yapayım. Bu arada gelişimleri de nerdeyse sizinki gibi kız emeklemeye başladı nerdeyse ama oğlan yalnızca oturuyor yüz üstü durmak bile istemiyor

Genişletmek için tıkla...

iyi_biri_06 .!.:

Dediğiniz her şeyi yapıyorum sürekli yan yana durduruyorum birbirleriyle kaynaştırmaya çalışıyorum iyi de gidiyordum ancak oğlan kızdan korkmaya başladı kızin sesi biraz yüksek ve kardeşiyle oynamak için sesleniyor o sesten korkuyor ağlıyor oğlan. Kucak meselesi şöyle beraber almaya çalışıyorum ancak ağladıkları zaman almıyorum yerde oyalıyorum ama ağlamadıklarinda kendim alıyorum zaten ama ikisini birden alınca durmuyorlar yarın sizin dediğiniz gibi yapayım. Bu arada gelişimleri de nerdeyse sizinki gibi kız emeklemeye başladı nerdeyse ama oğlan yalnızca oturuyor yüz üstü durmak bile istemiyor

Genişletmek için tıkla...

iyi_biri_06 .!.:

Merhaba arkadaşlar kısa kesmeye çalışacağım gece gece moralim çok bozuldu. Benim ikizlerim var biri kız biri erkek
Tüm gün beraberiz oyunlar oynarım, şarkılar söylerim devamlı ama devamlı konuşurum onlarla ancak kucağıma alamam. Çünkü birini alınca diğeri ağlıyor bu döngü böyle olunca ben de onlar otururken severim öyle avuturum. Kucağıma hiç almıyorum değil. Birinden biri uyurken diğerini kucağımdan indirmiyorum vallahi çok seviyorum çok da düşkünüm yani zevkle yapıyorum.
Gelgelelim benim bebeklerim sanırım bana düşkün değil. Önce oğlan başladı. Babaannesi mi görünce yüzüme bile bakmıyor çünkü babaanne ya sırtına ya kucağına alıyor bizimki zaten kucağı çok seviyor ama evime geçtikten sonra düzelmişti kucak olayları. Yerde duruyordu. Zaten 5 aylıktı beni tanıdığını hissettiğim zaman geç gelişen bir bebek şu an 9 buçuk aylıklar
Yani kayınvalideye niye gittiğini biliyorum zoruma gidiyor ama nedenini bildiğim için kendimi yetersiz hissetmiyorum ama bu iki gündür sürekli babasına gidip ağlıyor ellerini kollarını uzatıyor beni kucağına al diye. Babası da azıcık ağlasın hemen kucağına alır ama benim öyle Bir lüksüm yok ki benim denge kurmam ikisine de yetmez lazım değil mi? Bu varan 1

Geldik en yıkıldığım yere. Biraz önce kızımı uyutmaya çalışırken kucağımda durmadı. Bağırdı kendini döndüre döndüre babasının kucağına gitti herhalde dönüyor dedim hani ama baktım babasının koluna sarıldı uyudu.

Ben her şeyimi zevkle veriyorum onlara. Her anne gibi çok ama çok seviyorum. Tüm günüm onlarla geçiyor tüm gecem onlarla geçiyor. Şimdi benim bebeklerim beni sevmiyor mu? Beni diğerlerinden farklı görmüyorlar mı? Görümcem kızıyla ilgilenmiyor, sürekli bırakıp gidiyor yanında bile kızıp başkasına baktırıyor stres oluyorum diyor ama kızı onun için ağlıyor onu görünce hemen kucağına gidiyor çırpınıyor
Asla kıyaslamak istemiyorum ama neden? Yeğenimle de çok ilgilenirdim aynı evdeydik ben daha evlenmemiştim sürekli oynar konuşur bir şeyler yaptırmaya çalışırdım ama o da beni sevmiyordu evde en az beni seviyordu. Başkasının çocukları kucağımdan inmez her çocuk ama her çocuk beni çok sever benimkilerde ne oluyor anlamıyorum ki. Bir yerde yanlış mı yapıyorum ne olur bir şey söyleyin

Genişletmek için tıkla...

Cevizlipeynir .!.:

Ama asıl agladiklari zaman kucağa almanız gerekiyor, regule olabilmek için sarılmaya ihtiyaç duyuyorlar. Kucağınıza almayarak duyarsızlastiriyorsunuz. Ayrıca aglamadiklarinda kucağa alıp , ağladıklarinda almayarak; aglarsaniz sizi kucagima almam mesajı (koşullu ilgi) veriyorsunuz

Genişletmek için tıkla...

iyi_biri_06 .!.:

Valla ben tam tersini okuduğum için böyle yapıyorum her ağladığı zaman kucağa alınınca bebek ağladığımda kucağa alınırım diye bağlantı kuruyor. Bu arada mızmız ağlamalarında almıyorum büyük ağlamalarında alıyorum

Genişletmek için tıkla...

Cevizlipeynir .!.:

O zaman bebeklerim beni sevmiyor mu diye endişe etmenize gerek yok,

Genişletmek için tıkla...

therealsinner .!.:

Benim kızım da o aylarda öyleydi.Asla benimle uyumaz uyumak istemezdi.Babasiyla uyurdu,babasından bana hayatta gelmezdi.Dediginiz gibi bi ara çok zoruma gidiyordu.Beni sevmediğini düşünüyodum.Simdi 19 aylık bana biraz daha düşkün babasına olduğundan.Ama hala benim değil babasının onu uyutmasini ister.Ben bezini değişirken,üstünü giydirirken kriz çıkarır,kendini parçalar ama babası yaparken keyiften bayılır.Beni yanında ister ama kavga etmek için benimle Cat çat kavga eder yapma dediğim şey için o an babası gelince yüzünde binbir gülümsemeyle babasının dediğini yapar demem o ki bebekleriniz sizi çok seviyor.Oyle bi endişeye kapılıp kendinizi üzmeyin.O aylar için bunlar normal.Daha bin tane huy değiştirecekler.Ama kucağa alma konusunda ben olsam daha hassas davranirdim.Biliyorum zor,biliyorum iki taneler ama inanın kucağa almak,kucakta tutmak kendilerini öyle güvende hissettiriyor ki onlara.Kucaktan kesmek için ya da sınırlama için fazla küçükler bence

Genişletmek için tıkla...