Ve gerçekten aradı hatta babam kızarak geldi.Annen kemoterapi görüyor ben tansiyon hastasıyım utanmıyor musunuz bizi bu şekilde üzmeye dedi.Eşim de onu kızına sorun dedi.Sonra uzadı da uzadı.Yazmadım çünkü gerçekten kendimi haksız olduğuma ikna etmeye çalşıyorum.Eğer burdan da gazı alırsam kendimi tanıyorum.Dönüşü olmayan yollara gireceğim.Konu gidişatı da yazmak durumuna itti.Daha yazmadığım şeyler de var ama derdim gerçekten boşanmak değil.
Evet babam göndermiyor şu an.Ama ne olursa olsun aranmamalı.Buraya yandaş aramaya gelmedim Hatta tam tersi bakış açımı değiştirdiniz dedim.Hatta burda yazılanlardan sonra eşimi aradım.Açmadı.Neden eşinizin tarafından düşünmediniz hiç ben adamı nasıl bu raddeye getirdim diye Mesela kendinize yandaş bulmak için konu açmışsınz bence haksızsın ortada çoçuk varken daha farklı düşünmeli insan konu tartışmaya kapalı demiş sen bir hafta surat asıp kavga etmişsin babanızı otururken herşey günlük gülistanlıksa aramaz dimi ben düşünüyorm eşim babamı neden arar iyice çıldıray ciyaklamazsam aramaz heralde O raddeye gelirsemde zaten babam beni geride göndermez birdaha
Aynı şeyi düşündüm.Adamın babasını araması cooook büyük bir olay . Olay gerçekten böyle gelistiyse neden konunun en başında , her şeyi yazarken onu da yazmasın ki konu sahibi? Çünkü konu çabalayan bir adam ve kavga edip babasına giden , bosanma lafları eden bir kadindan bahsediyor. Madem adam böyle büyük bir adım attı boşanmak için, neden konuya yazılmadı,ben de ona anlam veremedim.
Bence olay çok da öyle gelişmedi ya,neyse
Kimsenin sabrını sınamamak lazımmış demek eşiniz bile olsaEvet babam göndermiyor şu an.Ama ne olursa olsun aranmamalı.Buraya yandaş aramaya gelmedim Hatta tam tersi bakış açımı değiştirdiniz dedim.Hatta burda yazılanlardan sonra eşimi aradım.Açmadı.
Evet kesin düşünebilmişsindir.Aynı şeyi düşündüm.
Olay öyle gelişmiş olsa bunu belirtirdi.
Kesinlikle.Evet kesin düşünebilmişsindir.
Konumda özel ders verdiğimi yazdım.Bu para getirmek değil mi?Arabanın benim üstüme olması neyi değiştirir?Annemdeyim.Çocuk bi yandan yakamda bi yandan uyurken yazmaya çalıştım.Her şey bi anda aklıma gelmiyor ki bazı şeyleri bilerek yazmadım orası doğru.Ki tekrar ediyorum burda yazılan çoğu yoruma evet haklsınız dedim bakış açım değişti dedim.Ama yargılayıcı ve üslupsuz mesajlara Tabiki tepkim farklı oldu.Bence siz haklı olmak istiyorsunuz. Soruda ne eşinizin babanızı aradığı yer alıyordu ne arabanın üstünüze olduğu ne de eve para getirdiğiniz. Yorum yapan herkes sizi haksız bulmadıysa da haklı da bulmayınca diğer şeyleri yazdınız. Açıkcası sonradan yazılan detaylar bana inandırıcı gelmiyor zaten siz de çok üstünüze gelinince yazmaya başladınız. Sizin idare etmeye veya terapi almaya yanaşmak gibi bir niyetiniz yok. Boşanınca rahatlarım diye düşünüyorsunuz ya da eşinizi üzmek bir nevi intikam almak istiyorsunuz. Yapıcı bir yorumunuz olmadı hiç ama bence hayat sorunları üstüste binmiş bunalmışsınız. Çözülemeyecek bir sorununuz yok bana göre. Ekonomik sıkışıklık çözülür diyorsunuz ben işe girince o zaman sabredebilirsiniz biraz. Evlilik sabır işidir. Evet affedilmeyecek ya da sabredilemeyecek şeyler var onlar tartışma konusu dahi değil ama sizin durumunuzda iletişim sorunları var bana göre. Sakince eşinizle konuşun, çözmeye çalışın derim ben. Boşanmak çok kolay
Aaa evet şimdi buna da derler yazmadı diye ama.Eşim gelir 11 de koyarım yemeğini nasıl geçti günün derim telefon elinden düşmez.Kızınca da bütün gün elime alamıyorum der.E benimle de bütün gün konuşmuyorsun!Bazı şeyler birikti ama her şey bir çırpıda yazılmıyor.En azından akşamları sohbet edelim bir şey izleyelim ama yok.Ben durduk yere bu hale gelmedim.Esıne destek cıksan çabasının kıymetını bilsen annenız babanız da uzulmezdı adam sabah 8de gidip akşam 11 de geliyormuş ogretmen sureklı anlatır anlatı yorulur esın istemez mı aksam evimde cayım demlensın edımle sohbet edeyım cocugumu seveyim adam bıkmış ki babanızı cagırmıs konuşalım diye sabır bır yere kadar
Bak canım esine destek ol sorunlarınızı aranızda cozup halledin aileler unutmuyor sizler unutsanız sız kendi evinizde ders verıyorsunuz esınız hep dısardaKonumda özel ders verdiğimi yazdım.Bu para getirmek değil mi?Arabanın benim üstüme olması neyi değiştirir?Annemdeyim.Çocuk bi yandan yakamda bi yandan uyurken yazmaya çalıştım.Her şey bi anda aklıma gelmiyor ki bazı şeyleri bilerek yazmadım orası doğru.Ki tekrar ediyorum burda yazılan çoğu yoruma evet haklsınız dedim bakış açım değişti dedim.Ama yargılayıcı ve üslupsuz mesajlara Tabiki tepkim farklı oldu.
Yalnız ben de kendi evimde vermiyorum.Annem geliyor çocuğa bakıyor ben evlere gidiyorum.Bak canım esine destek ol sorunlarınızı aranızda cozup halledin aileler unutmuyor sizler unutsanız sız kendi evinizde ders verıyorsunuz esınız hep dısarda
Daha nice 17 senelere o zaman ne diyimKesinlikle.
Yoksa 17 senelik evliliğimde daha çok kocayı boşar dururdum.
Kimse ondan eşşek gibi çalışmasını istemedi.Çocuk yapıyorsan onun sorumluluğunu da alacaksın.Ben anasıysam o da babası.Sadece bir yıl ben daha mütevazi yaşayalım dedim.Sonra ben de işe girince maddi sıkıntı olmayacaktı.Ben çocuğum için çoğu şeyden vazgeçtim.Annem kanser onunla bile yeteri kadar ilgilenemiyorum neden eşim hep çalışıyor desteğim yok.Çalışmayı seven biriyim sosyalliği seven biriyim.Hepsinden vazgeçtim.Pardon ama eşim neyden vazgeçti?
Dayı konusunda da demogojiye gerek yok.Eşime alınan şeyleri dönemin lüks şeyleri.Yani alınmasaydı hayatını etkileyecek bir şey yok.Üniversitedeyken de ekstra para göndermiş.Sayesinde yemiş içmiş gezmiş.Yani ortada ah olmasaydın ne olurdum durumu yok.Tabi bunların karşılığında bir şey yapacak.Ama sormamak ne demek?Nasıl olsa parayı ben kazanıyorum istediğimi yaparıma geliyor olay.Aynısını ben yapsam o nasıl tepki verirdi acaba?
Sizin gibi yazanlara saygım sonsuz.Çok haklsınız ben bu açıdan bakamadım kabul ediyorum orda hatamı.Bence parayı ben kazanıyorum istediğimi yaparım değil olay. Mesela, annenize ağır tedavi gerektirmeyen hemen iyileştiren mucize bir ilaç çıksaydı siz hemen gidip alır mıydınız yoksa dur eşime bir sorayım danışayım belki kabul etmez mi derdiniz? Kim olsa hemen gider alır o ilacı. Bu da öyle bir şey.
Adam çok heyecanlanmış mutlu olmuş ve o zamanlar dayısının yaptıklarına karşılık vermek jest yapmak istemiş. Ben olsam ben de "bu konu tartışmaya kapalı " derdim. Erkekler farklı düşünüyor ve evet bence siz yapsanız eşiniz karakterinde, vefa bilen bir adam tepki vermezdi. Siz çalışmadığınız, evde çocukla bunaldığınız için tahammülsüz davranıyorsunuz. Yani sistemin dışına atılmış gibi hissediyorsunuz. Sosyal olmayı gezmeyi çok seviyorum diyorsunuz, çocuk ve borçlar nedeniyle köşeye sıkıştığınızı düşünüyorsunuz. Mesela çocuğunuz kreşe, siz de işe başlasanız, borç yükünüz hafiflese, bu nedenle eskisi gibi hem bireysel hem de ailece sosyal olup gezip dolaşabilseniz bu alyans meselesi gözünüze bu kadar batmayabilirdi. Eşimi seviyorum diyorsunuz, ailesi için bu kadar çabalayıp çok çalışan kocanız da bence sizi seviyor. Bu meseleyi daha fazla uzatmayın bence.
Ergenlik çocukluk çağlarında, yaşıtlarının varken senin olmaması üstelik yokluktan dolayı olmaması hayatı çok etkiler. Hep bir çekingenlik vardır çünkü yeterli paran yoktur. Her gün birinden bir şeyini ödünç isteyemezsin. Üniversite zamanları para yoksa yemek yok. Gidip ailemin evinde yerim diyemiyorsun tek başınasın. Eşinizin dayısı milyoner falan mı, böyle balya balya para mı saçıyor etrafa? Yeğenimin eksiği gediği olmasın, okula derslerine kafa yorsun, ben arkasındayım demiş adam ne güzel. Böyle 18'li 20'li yaşlarda arkanda maddi manevi bir destek olduğunu bilmek çok özgüven verir insana. Yani öğrenciyken eşinizde zaten para gani gani vardı ama dayısı daha lüks yaşasın diye mi verdi?
Ben öğrenciyken beni ziyarete gelen akrabalarım sağa sola para sıkıştırırdı ben utanıp kabul etmezdim çünkü. Benim yiyecek içecek alacak param olurdu ama en ucuz marketten en uzak pazardan alabilirdim. Ama o harçlıklar sayesinde ben de sağlıklı düzgün beslenebildim, hafta sonları arkadaşlarımla dışarıda rahat rahat gezebildim. Kırtasiyede ödünç kitabı sayfalarca çoğalttıracağıma kitabın kendisini alabildim. Üstünden kaç yıl geçmiş ama ben bugün gibi hatırlarım bana yapılan yardımları ve minnetle anarım herkesi.
Benim çocuğum 8 aylık.Geldiğinde uyuyor oluyor zaten.Hani birlikte vakit geçirebildiğimiz tek zaman.Ayrıca benım esın elinden de dusmuyor kı 6 da evde cocuklar oynamak ıstedıgınde mecbur bırakır hıc benımle muhabbet etmiyorsun dıye söylenmemiş bazen ıkı cocukla xocuk odasına gecer oynarız o keyfınce dizisini izler kafa dağıtsın adam derim dısarda calısmak kolay degıl
Ayrıca normalde ben de çalışan biriyim.11 e kadar ders verdiğim günler de oldu.Ama hep eve geldiğimde telefonu bırakıp eee bugün nasıldı diye sohbet eden biri oldum.Ayrıca benım esın elinden de dusmuyor kı 6 da evde cocuklar oynamak ıstedıgınde mecbur bırakır hıc benımle muhabbet etmiyorsun dıye söylenmemiş bazen ıkı cocukla xocuk odasına gecer oynarız o keyfınce dizisini izler kafa dağıtsın adam derim dısarda calısmak kolay degıl
Anladım canım cocugun buyusun az daha o zaman daha farklı olacak cocugunuz ılgı alaka ıstıycek babadan sabırlı ve olgun olmak her zaman kazandırırBenim çocuğum 8 aylık.Geldiğinde uyuyor oluyor zaten.Hani birlikte vakit geçirebildiğimiz tek zaman.
şanmak isteyen eşimede hiç tahammül edemem
Merhaba canım,Ne yapacağımı bilemez durumdayım..
Eşimle severek evlendik.Gayet güzel giden de bir evliliğimiz vardı.Ama çocuk olduktan sonra kavga gürültü eksik olmadı.Öyle somut bir şey de yok.Çok yardımcıdır bebek konusunda ama..
Ben geçen sene hamilelikten bu sene de bebeğim yaşını doldursun diye çalışmıyorum.Çok faal bir hayatım vardı.2 senedir evde yaşam sürüyorum.Yazın büyük bir araba aldık.Onun kredisi ev kredisi işte diğer masraflar derken aylık giderimiz fazla.Ben özel sektörde öğretmenim eşim devlette.Özel derslerim var.İşe de dönmek istiyorum ama bir türlü bulamıyorum.Eşim de yetişmek için özel dersler falan çok yoğun çalışıyor.Şöyle ki pzt den perşembeye kadar sabah 8 de çıkıyor akşam 11 de geliyor.Cuma da 5 ile 11 arası çalışıyor yine.
Haftasonumuzu boşaltalım dedik bari 2 gün dolu dolu vakit geçirelim diye.Yaptık da..Ben çok yoruluyordum bunalıyordum tüm gün bebekle ama aşmıştım.Bu sene sabredelim dedim.
Eşimin dayısı var.Zamanında buna çok yardımı olmuş.İlk bisikleti ilk bilgisayarı İşte üniversite iken para yardımları falan olmuş.Oğlunun nikahı var.Ben kv den öğrendim eşime söyledim.Yani oğlu bunu aramadı bile.Eşim de benden habersiz bunu aramış ne istersen yaparım demiş manevi borcum var sana demiş.O da abi alyanslarımızı alır mısın demiş.Bakıyoruz beğenince sana söylerim demiş bizimki de tamam demiş.Tabi ben duyunca çok sinirlendim.Ben neyim dedim.Bana neden sormuyorsun dedim.O da bu konu tartışmaya kapalı dedi.Ya zaten maddi anlamda yeni yeni toparlıyoruz şimdi bu nerden çıktı dedim.Hadi bu seni ilgilendirir ama benimle konuşman gerekiyordu dedim tartıştık.Bir haftadır da konuşmuyorduk.Dün evdeyken yine tartıştık.Sonra ne öğrendim.Boşalttığımız cmt günü için de ders almış.5 ile 9 arası yok yine.Kıramamış falan filan.E sen onları kıramadın ama evin huzuru kaçıyor farkında mısın dedim.İnadına aldım dedi.Bu son damla oldu.Bu nasıl evlilik?Haftada bir mi birlikte akşam yemeği yiyebileceğiz?Ben tek başıma bu çocuğu büyüteceksem sen niye varsın diye uzadı gitti.Babam da sen bu akşam burda kalma gel bize gidelim kafanı dinle dedi.Çok yakınız onlarla.Dün gece babamlarda kaldım.Bir kez bile aramadı.Dün de evden çıkarken gözünaydın seni terkediyorum bundan sonra istediğin kadar derse gidebilir istediğine istediğini takabilirsin dedim.
Çok yorgun hissediyorum ne yapacağımı bilmiyorum.Dışardan bakan gözlere ihtiyacım var.Bu evlilik nereye gider?Bu nedenlerle çocuğumu babasız büyütmeye hakkım var mı?Bi el atın bana kızlar…
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?