bebek gelince nasıl bir hayatımız olacak..

kızlar ben de 7,5 aylık hamile bir bayanım. size özetle durumumu anlatmak isterim. Ben kendi annemle yakın oturuyorum, kayınvalidem ise başka şehirde yaşıyor. Ve biz annemle anlaştık, çocuğa bakacak, gelip gidecek ya da biz çocuğu ona götürüp alacağız.. ama gelin görün ki torun haberini aldıklarından beri hem kayınvalidem hem de kayınpederim bizde kalmayı planlıyorlar.. her lafın başında bi odayı bize yapın diyorlar,kendi aralarında şöyle yaparız böyle yaparz planlar.. inanın öyle bunaldım ki.. çok iyi insanlar bu güne kadar hiç bir kötülüklerini görmedim. ancak bu sürekli birlikte yaşama fikri beni öyle sıkıyor ki.. inanın doğumdan sonra nasıl bir hayatımız olacak diye düşünmekten hamileliğimi stres içinde geçiriyorum..

ben sonuçta planımı yapmışım, çocuğa annem bakacak, ve çocuğumuz olduktan sonra da akşam işten geldiğimde evde bi sürü insan görmek istemiyorum. eşim ve çocuğumla başbaşa olmak istiyorum ve bu benim en doğal hakkım olmalı.. ama kayınvalidemlerin planları farklı.. zaten kayınvalidem bize çok sık gelir ve kalır, bu yaz benim kafamda bu sıkıntılar olduğundan onlara biraz surat yaptım, bize geldiklerinde ister istemez mesafeli davrandım.. onlarla birlikte yaşamak istemediğimi anlasınlar istediğim için...

amaa işler daha da kötü oldu.. eşim ailesine surat yaptığım için bana tavır aldı. Bence annem bizde kalabilir demeye başladı.. inanın şu an ne yapacağımı bilmiyorum! insanların bu saygısızlıklarından, kayınvalidelerin evlilikleri istedikleri gibi yönetmeye çalışmalarından bıktım.. geçen akşam arıyorlar, evlerini toruna göre düzenlemişler onu anlatıyorlar, yazın biz gidip sürekli orda kalıcaz ya.. ben de dedim eşime bizim orda kalacğaımız 1 hafta, lütfen kimse düzenini değiştirmesin. inanabiliyor musnuz ya..

işte durumlar böyle.. ne yapmalıyım sizce.. doğumdan sonra bizde kalırlarsa açık açık konuşmayı dşünüyorum. bu konuşma eşmle aramı açacak onu da biliyorum ama ne yapmalıyım..?

cnm çok zor bir durum.
ama ilk önce eşinle oturup açk açk konuşmalısın,bnce ilk bunu dene.
sonuçta istemediğin bir şekilde yaşamak zorunda değilsn.
üstelk de bu halnle!

benzer durumlar yasadım cok zor...umarım istediğin olur...

bence bu durumu atlatanlar akıl versin doğumda kimsenin kalbi kırılmadan bu işler nasıl atlatılır böyle düğünde doğumda kırılan çok olur çünkü. benimde annem bakıcak ben bakıcam benim eşimin aileside sağolsunlar iyidir ama akyınbabam herşeye karışır şimdi doğumdan 1 ay önce gelmeyi düşünüyorlar ve ben deli gibi çalışıyorum iznimin hayalini kuruyorum kahvaltı yapıcam ayağımı uzatıcam tv izlicem sütyensiz gezicem :)))) ama kayınbabam gelirse hayal bunlar sinir krizi geçiriyordum ama annem takma kafana gelen geldin dedi valla takmamaya çalışıyorum onlarda iyilikten sevdiğinden geliyor ama çalışan kadının durum başka oluyor bunuda kimse anlamıyor:) bi akıl verin bizlere:)

missselena .!.:

kızlar ben de 7,5 aylık hamile bir bayanım. size özetle durumumu anlatmak isterim. Ben kendi annemle yakın oturuyorum, kayınvalidem ise başka şehirde yaşıyor. Ve biz annemle anlaştık, çocuğa bakacak, gelip gidecek ya da biz çocuğu ona götürüp alacağız.. ama gelin görün ki torun haberini aldıklarından beri hem kayınvalidem hem de kayınpederim bizde kalmayı planlıyorlar.. her lafın başında bi odayı bize yapın diyorlar,kendi aralarında şöyle yaparız böyle yaparz planlar.. inanın öyle bunaldım ki.. çok iyi insanlar bu güne kadar hiç bir kötülüklerini görmedim. ancak bu sürekli birlikte yaşama fikri beni öyle sıkıyor ki.. inanın doğumdan sonra nasıl bir hayatımız olacak diye düşünmekten hamileliğimi stres içinde geçiriyorum..

ben sonuçta planımı yapmışım, çocuğa annem bakacak, ve çocuğumuz olduktan sonra da akşam işten geldiğimde evde bi sürü insan görmek istemiyorum. eşim ve çocuğumla başbaşa olmak istiyorum ve bu benim en doğal hakkım olmalı.. ama kayınvalidemlerin planları farklı.. zaten kayınvalidem bize çok sık gelir ve kalır, bu yaz benim kafamda bu sıkıntılar olduğundan onlara biraz surat yaptım, bize geldiklerinde ister istemez mesafeli davrandım.. onlarla birlikte yaşamak istemediğimi anlasınlar istediğim için...

amaa işler daha da kötü oldu.. eşim ailesine surat yaptığım için bana tavır aldı. Bence annem bizde kalabilir demeye başladı.. inanın şu an ne yapacağımı bilmiyorum! insanların bu saygısızlıklarından, kayınvalidelerin evlilikleri istedikleri gibi yönetmeye çalışmalarından bıktım.. geçen akşam arıyorlar, evlerini toruna göre düzenlemişler onu anlatıyorlar, yazın biz gidip sürekli orda kalıcaz ya.. ben de dedim eşime bizim orda kalacğaımız 1 hafta, lütfen kimse düzenini değiştirmesin. inanabiliyor musnuz ya..

işte durumlar böyle.. ne yapmalıyım sizce.. doğumdan sonra bizde kalırlarsa açık açık konuşmayı dşünüyorum. bu konuşma eşmle aramı açacak onu da biliyorum ama ne yapmalıyım..?

Genişletmek için tıkla...

canım allah yardımcın olsun.burada senin değil eşinin bu durumu düzeltmesi gerekir.güzel bir dille eşine annenin bakacağını bunu daha önceden planladıklarını,kayınvalidene herşeyi söyleyemeyeceğini bu durumda çocuğun bakımı ile ilgili bir çok şey de sıkıntı yaşanacağını.kayın validenle var olan bu güzel iletişimin bozulmasından endişelendiğini güzel bir dille söyleyip.bundan sonrasını eşinin halletmesini beklemelisin.senin kayıvalidene anne sizleri istemiyorum demek olmayacağına göre.wşin annesine annecim toruna annanesi bakacakmış böyle anlaşmışlar biz de saygı duyalım vs. diyerek anneyi kendi oülu ikna etmeli.bence kim ne karar alıyorsa kendi ailesi ile o kişi paylaşmalı.aynı şey bizler için de geçerli. bizim evde işler böyle yürüyor.herkes kendi annesinin dilinden daha iyi anlar.siz ne kadar tatlı dille dsenizde arada kırgınlık olur.ama kendi çocuğu derse bir süre sonra problem ortadan kalkmış olur.

ooof of çok zor gerçekten. en son olarak eşime "duruma bir netlik kazandıralım, annemler baksın, sizinkiler de özledikçe gelirler" dedim. o da "zaten öyle olacak" dedi gönülsüzce.. ama ben eminim bunlar 2 haftada bir gelecek.. 10-15 gün kalacak.. kessinlikle eminim yani!

benim aile yapımla eşiminki çok farklı. Benim ailem yakınımızda olmasına rağmen öyle anlayışlılar ki hiç bize gelmezler, siz çalışıyorsunuz siz gelin burda yemek yiyin derler, gitmezsek gönül koymazlar. yani herkes kendi hayatını yaşıyor özgürce.. ama eşimin ailesi böyle değil.. onlar hep bir arada olmalı, her zaman teyzeler, kuzenler bir arada aynı evde toplanır akşamları falan.. tabi benim eşim bu ortamda yetişmiş, ona çok normal geliyor ve bu yüzden beni anlamıyor

ayrıca size dediğim gibi ben bu yazdan beri ilk kez onlara soğuk davranıyorum, surat yapıyorum, çok soğudum onlardan.. o yüzden artık pek aramıyorum ve kayınvalidem hep eşimle konşuyor, ona alttan alttan bilinç altına mesajlar veriyor.. nasıl dolduruyor bilemiyorum, ne konuşuyorlar..

burda anlayışlı olması gereken kesinlikle kayın validemler.. çünkü eşim siz çok geliyorsunuz, gelince çok kalıyorsunuz, gelmeyin diyemez anne babasına.. sonuçta o da bebişimizi anne babası sevsin baksın istiyor, o da öyle mutlu olacak.. o yüzden ben bu meseleyi benim halletmem gerektiğini düşünüyorum ama nasıl.. bir ara görümcemle konuşmayı düşündüm, ama o da aynı onların kafadan, hep birlikte yaşamak taraftarı.. böyle olunca, yani herkes aynı şeyi düşününce ben sorunlu insan gibi oldum, çocuğunu sevdirmek istemeyen, misafir sevmeyen, anne babaya surat yapan, hamileliği yüzünden hormon dengesi değiştiği için saçmalayan bir kişi gibi kaldım aralarında..

inanın günün her anı doğum sonrasında yapacağım konuşmayı düşünüyorum. nasıl insanları kırmadan gitmelerini söyleyebilirim diye.. ALlah ım yardım et.. benim durumumda olanlar bu sorunları nasıl aştı nolur yardım edin bana.. kimseyi kırmicam diye istemedğim bir hayatı yaşamayı da istemiyorum..

bu arada özellikle lohusalık da ne kadar hassas olacağını ve psikolojik açıdan çok kırılgan olacağını dile getir.sen dile getiremiyorsan bu tarz yazıların olduğu dergilr okuttur eşine.inanıyorum anlayacaktır.duygusal yaklaş eşine.

siderolites .!.:

bence bu durumu atlatanlar akıl versin doğumda kimsenin kalbi kırılmadan bu işler nasıl atlatılır böyle düğünde doğumda kırılan çok olur çünkü. benimde annem bakıcak ben bakıcam benim eşimin aileside sağolsunlar iyidir ama akyınbabam herşeye karışır şimdi doğumdan 1 ay önce gelmeyi düşünüyorlar ve ben deli gibi çalışıyorum iznimin hayalini kuruyorum kahvaltı yapıcam ayağımı uzatıcam tv izlicem sütyensiz gezicem :)))) ama kayınbabam gelirse hayal bunlar sinir krizi geçiriyordum ama annem takma kafana gelen geldin dedi valla takmamaya çalışıyorum onlarda iyilikten sevdiğinden geliyor ama çalışan kadının durum başka oluyor bunuda kimse anlamıyor:) bi akıl verin bizlere:)

Genişletmek için tıkla...

aynen canım, yani insanın evinde sütyensiz gezebilmesi bile toplu yaşamamak için başlı başına bir sebep! :) başka bir sebebe gerek bile yok.. senin de Allah yardımcın olsun inşallah gelmez kayınbaban

tutaste85 .!.:

canım allah yardımcın olsun.burada senin değil eşinin bu durumu düzeltmesi gerekir.güzel bir dille eşine annenin bakacağını bunu daha önceden planladıklarını,kayınvalidene herşeyi söyleyemeyeceğini bu durumda çocuğun bakımı ile ilgili bir çok şey de sıkıntı yaşanacağını.kayın validenle var olan bu güzel iletişimin bozulmasından endişelendiğini güzel bir dille söyleyip.bundan sonrasını eşinin halletmesini beklemelisin.senin kayıvalidene anne sizleri istemiyorum demek olmayacağına göre.wşin annesine annecim toruna annanesi bakacakmış böyle anlaşmışlar biz de saygı duyalım vs. diyerek anneyi kendi oülu ikna etmeli.bence kim ne karar alıyorsa kendi ailesi ile o kişi paylaşmalı.aynı şey bizler için de geçerli. bizim evde işler böyle yürüyor.herkes kendi annesinin dilinden daha iyi anlar.siz ne kadar tatlı dille dsenizde arada kırgınlık olur.ama kendi çocuğu derse bir süre sonra problem ortadan kalkmış olur.

Genişletmek için tıkla...

canım çok teşekkür ederim cevabın için. yazını okuyunca bir huzur duydum ama ne yazık ki öyle kolay halledemicez galiba. çünkü eşim biraz pasif.. ailesini üzmek istemez, günde kaç kez annesiyle konuşur herşeyi paylaşırlar, anne kuzusu bile diyebiliriz o öyle yetiştiği için, yani teyzeler kuzenler hep bir arada olması ona normal geldiği için beni anlamıyor hatta ne yazık ki hamile olduğumdan hormonlarımın beni böyle düşündürdüğünü bile düşünüyor olabilir yani eşimi bu konuda ikna edebileceğimi sanmıyorum.. benim bir şeyler yapmam lazım.. çünkü o ailesine gelmeyin, gelince uzun süre kalmayın diyemez ki

missselena .!.:

aynen canım, yani insanın evinde sütyensiz gezebilmesi bile toplu yaşamamak için başlı başına bir sebep! :) başka bir sebebe gerek bile yok.. senin de Allah yardımcın olsun inşallah gelmez kayınbaban

Genişletmek için tıkla...

kesin gelicek albette de hani 3 ay değil 1 ay kalsa iyi olur:) onlarda doğum heyecanı içindeler ilgilenmeseler o da insanın canını sıkar bak doğum yapıcam gelen giden yok dersin üzülürsün napıcan eşinle aranı bozacağına insanların kalbini kıracağına idare ediceksin ben artık uzun kalırlar ise napıcam düşünüyorum sağolsunlar geldiler mi çok yardımcı olurlar bebeyle ilgilenirim ev işlerine hiç bakmam bari durumdan faydalanayım:) sütyenimi takaarrr evde dolanırım napim ya birde ben çok titizim onların temizliğinin arkasından temizlik yapıyorum çok yoruluyorum ama artık sallamıcam kaynanam su bardaklarını deterjanlamaz durular koyar kayınbabam yer paspasını kirliyken çamaşır sepetine koyar sonra ben elimde çamaşır suyuyla geziyorum bir de kayınbabam hiç lafını bilmez ooff off napıcaksın iştee hayat idareden ibaret

missselena .!.:

canım çok teşekkür ederim cevabın için. yazını okuyunca bir huzur duydum ama ne yazık ki öyle kolay halledemicez galiba. çünkü eşim biraz pasif.. ailesini üzmek istemez, günde kaç kez annesiyle konuşur herşeyi paylaşırlar, anne kuzusu bile diyebiliriz o öyle yetiştiği için, yani teyzeler kuzenler hep bir arada olması ona normal geldiği için beni anlamıyor hatta ne yazık ki hamile olduğumdan hormonlarımın beni böyle düşündürdüğünü bile düşünüyor olabilir yani eşimi bu konuda ikna edebileceğimi sanmıyorum.. benim bir şeyler yapmam lazım.. çünkü o ailesine gelmeyin, gelince uzun süre kalmayın diyemez ki

Genişletmek için tıkla...

hımm anladım canım benim eşim de anne kuzusu sayılır ama gerktiğinde sanırım söyleyeceğini söyler.senin eşinin kötü tarafı sanırım kalabalıkta büyümüş olması ve ona göre bu durumun normalliği.sanırım şimdiden bunlar için kafa yormanın sadece sana ve bebeğine sıkıntı vermekten başka bir faydası yk.bence doğumdan sonra senin düşündüğün kadar kötü bir tablo olmayacak.çünkü sen bebeğinle ayrı bir dünyanın kapısını aralamış ve dış dünyadan kopmuş olacaksız.içini ferah tutu lütfen.eşin de o kargaşadan bir süre sonra sıkılacaktır eminim:))

Canım merhaba seni çok iyi anlıyorum benzer şeyler bende yaşadım ve inan gelirlerse çok zorlanıcaksın.Zaten yeni annelik bebek alışma sürecilohusalık kendince problemlerin olucak birde bunu eğer doğum sonrasına ertelersen ilişkiniz yıpranır.Mutlaka eşinle otur tüm duygularını anlat eğer o adım atamıyorsa kayınvaliden ile açık açık birlikte yaşamak istemediğini ve nedenlerini anlat kırmadan suçlamadan içinden geldiği gibi konuş sonuçta kırılsada kendince beraber yaşayıp yıpranıp kalıcı hatalar yapmaktansa bence en başında konuş ve bebek olmadan atlatın bişileri.

missselena .!.:

kızlar ben de 7,5 aylık hamile bir bayanım. size özetle durumumu anlatmak isterim. Ben kendi annemle yakın oturuyorum, kayınvalidem ise başka şehirde yaşıyor. Ve biz annemle anlaştık, çocuğa bakacak, gelip gidecek ya da biz çocuğu ona götürüp alacağız.. ama gelin görün ki torun haberini aldıklarından beri hem kayınvalidem hem de kayınpederim bizde kalmayı planlıyorlar.. her lafın başında bi odayı bize yapın diyorlar,kendi aralarında şöyle yaparız böyle yaparz planlar.. inanın öyle bunaldım ki.. çok iyi insanlar bu güne kadar hiç bir kötülüklerini görmedim. ancak bu sürekli birlikte yaşama fikri beni öyle sıkıyor ki.. inanın doğumdan sonra nasıl bir hayatımız olacak diye düşünmekten hamileliğimi stres içinde geçiriyorum..

ben sonuçta planımı yapmışım, çocuğa annem bakacak, ve çocuğumuz olduktan sonra da akşam işten geldiğimde evde bi sürü insan görmek istemiyorum. eşim ve çocuğumla başbaşa olmak istiyorum ve bu benim en doğal hakkım olmalı.. ama kayınvalidemlerin planları farklı.. zaten kayınvalidem bize çok sık gelir ve kalır, bu yaz benim kafamda bu sıkıntılar olduğundan onlara biraz surat yaptım, bize geldiklerinde ister istemez mesafeli davrandım.. onlarla birlikte yaşamak istemediğimi anlasınlar istediğim için...

amaa işler daha da kötü oldu.. eşim ailesine surat yaptığım için bana tavır aldı. Bence annem bizde kalabilir demeye başladı.. inanın şu an ne yapacağımı bilmiyorum! insanların bu saygısızlıklarından, kayınvalidelerin evlilikleri istedikleri gibi yönetmeye çalışmalarından bıktım.. geçen akşam arıyorlar, evlerini toruna göre düzenlemişler onu anlatıyorlar, yazın biz gidip sürekli orda kalıcaz ya.. ben de dedim eşime bizim orda kalacğaımız 1 hafta, lütfen kimse düzenini değiştirmesin. inanabiliyor musnuz ya..

işte durumlar böyle.. ne yapmalıyım sizce.. doğumdan sonra bizde kalırlarsa açık açık konuşmayı dşünüyorum. bu konuşma eşmle aramı açacak onu da biliyorum ama ne yapmalıyım..?

Genişletmek için tıkla...

bu konuda ciddiler mi?Olur mu öyle şey yaa kurulu düzenlerini bırakıp sizin yanınızda nasıl kalacaklar ki ? eviniz 2 oda 1 salonsa odanın birini bebek odası yapcaz yer yok falan şakayla karışık söyleyiver...anaaaam işin zor valla gülüm Allah yardımcın olsun...

cansu594 .!.:

Canım merhaba seni çok iyi anlıyorum benzer şeyler bende yaşadım ve inan gelirlerse çok zorlanıcaksın.Zaten yeni annelik bebek alışma sürecilohusalık kendince problemlerin olucak birde bunu eğer doğum sonrasına ertelersen ilişkiniz yıpranır.Mutlaka eşinle otur tüm duygularını anlat eğer o adım atamıyorsa kayınvaliden ile açık açık birlikte yaşamak istemediğini ve nedenlerini anlat kırmadan suçlamadan içinden geldiği gibi konuş sonuçta kırılsada kendince beraber yaşayıp yıpranıp kalıcı hatalar yapmaktansa bence en başında konuş ve bebek olmadan atlatın bişileri.

Genişletmek için tıkla...

ya ben konuştum ama şakayla karışık olmuyor kaynanam gelsin kalsın ama kayınbabanın ne işi var dimi aylarca kayınbabam bana dediki bizim doğumdan 1 ay önce gelmemiz icab eder dedi bende aaa ne gerek var gelir bebek seversiniz doğunca dedim, sonra da görümcem dedi annemleri 1 ay önce göndereyim dedi bende dedimki gönder gönderde erken doğum yapayım dedim güldük ama gelebilirler napayım şimdi tutastenn dediği doğru bunu düşünüp düşünüp kendime hayatı rezil mi edeyim hem eşimede dedim rahat edemem baban erken gelirse dedim o da yaa yaşlı adam çekince keyfine bak dedi sütyensiz gezecem yani hahaha:) hayırlısı allahtan artık düşünsemde düşünmesemde olacağna varacak ben sizinkilerinde gelip yerleşeceğini sanmıyorum belki sık sık gelirler ama yerleşmezler sen de onlara görev ver şunu yap bunu yap diye e azından yardımcı olurlar

ev ev üstüne olmaz,insanlar bunu niye düşünmezler niye anlamazlar bu ne rahatlıktır anlamıyorum.bir de sormak etmek de yok emrivaki yapıyorlar biz gelip kalıcaz diye.bence konuşmak için doğumu bekleme o dönemde daha tahammülsüz ve hassas olucaksın,istenmeyen tatsızlıklar çıkabilir ve gereksiz yere yıpranırsın çocukla mı ilgilenceksin onlarla mı belli olmaz.onlar daha çok plan yapmadan bu konu ilk açıldığı muhabbetinizde konuş bence,eşinle de konuş,kendi annemin bile sürekli bizde kalmasını istemiyorum,zaten yorgun olucam doğumdan sonra,bir de misafirlerle ilgilenmek beni daha da yorar,arada gelip görürler ama devamlı kalmaları uygun olmaz deben akşam eve geldiğimde senle ve çocuğumla başbaşa olmak istiyorum de.sonra da onlarla konuş hem bebek bakımı hem lohusa psikolojisi hem iş beni çok yorucak o kargaşa da sizle gerektiği gibi ilgilenemem annem zaten hergün bakacak bebeğe,siz de özlediğiniz zaman gelir seversiniz arada,başımın üstünde yeriniz var ama beni de anlayın falan de ne bileyim..

eşine şey de diyebilirsin,doğumdan sonra evde rahat kıyafetler giymem gerekecek,hem emziricem hem de bir süre kanamam olacak gerekirse bez kullanmak zorunda kalacağım,kayınvalide bir yana kayınpederimin yanında nasıl rahat edeyim onca yorgunluğun üstüne bir de evde rahat olamamak beni çok yıpratır ki kayınvalidemin yanında bile rahat olamam o durumda,misafirlik ayrı gelip görürler üç beş gün kalırlar ama düzenleri birleştirmek apayrı birşey dersin..

ev üstüne ev kurulmaz derler ... Allah yardımcınız olsun... Onların hayatına bir kısıtlama gelse aynı şekilde davranabilirler mi acaba...

Düşüncesizlik açıkçası ...ben şanslı kesimdenim bu konuda...

siderolites .!.:

bence bu durumu atlatanlar akıl versin doğumda kimsenin kalbi kırılmadan bu işler nasıl atlatılır böyle düğünde doğumda kırılan çok olur çünkü. benimde annem bakıcak ben bakıcam benim eşimin aileside sağolsunlar iyidir ama akyınbabam herşeye karışır şimdi doğumdan 1 ay önce gelmeyi düşünüyorlar ve ben deli gibi çalışıyorum iznimin hayalini kuruyorum kahvaltı yapıcam ayağımı uzatıcam tv izlicem sütyensiz gezicem :)))) ama kayınbabam gelirse hayal bunlar sinir krizi geçiriyordum ama annem takma kafana gelen geldin dedi valla takmamaya çalışıyorum onlarda iyilikten sevdiğinden geliyor ama çalışan kadının durum başka oluyor bunuda kimse anlamıyor:) bi akıl verin bizlere:)

Genişletmek için tıkla...

aynen canım ben de çalışıyorum ve 37. haftaya kadar çalışmayı düşünüyorum. benim kayınvalidem de kendince karar vermiş doğumdan önce gelmeye, tabi gelcez kalcaz doğumdan sonra da diyo, ben de dedim artık, ben bakabilirim çocuğa herkes nasıl bakıyo diye. bana sormadan kendi kendine karar alması hoşuma gitmedi, yoksa iidir bi dediğim yok, ama o gelirse kayınpederimin de gelme ihtimali var, ve ben rahat edemem kaldı ki peş peşe sigara yakan biri, evde tek balkon bebeğimin odasında o da pimapenle kapalı, bütün duamn odada yani, aylardır içimde dert oldu, tek de kalamıyo nası bırakıp gelcek bilmiyorum off off

yusuf_defne .!.:

bu konuda ciddiler mi?Olur mu öyle şey yaa kurulu düzenlerini bırakıp sizin yanınızda nasıl kalacaklar ki ? eviniz 2 oda 1 salonsa odanın birini bebek odası yapcaz yer yok falan şakayla karışık söyleyiver...anaaaam işin zor valla gülüm Allah yardımcın olsun...

Genişletmek için tıkla...

aynen öyle canım ya işimiz zor.. evimiz 2+1. bir oda salon bi oda bizim oda, arka odada bir çekyat vardı, onu da attık orayı bebek odası yaptık. o çekyatı da sırf evde kalıncak bir yer olmadığını anlasınlar diye attım! şimdi sadece salondaki koltuk takımlarımızda bir kişi yatabilir. o da doğum sonrası en azından bir hafta kendim annem kalsın istiyorum. bilmiyorum sonrasında kayınvalidem mi kalacak.. kayınpederle birlikte mi yatacaklar o koltukta.. bu kadar düşüncesizlik olmaz ki ya..