İlk kızım doğduğunda işten ayrılıp evden çalışmaya başladım. Ailem hayatta değil, eşimin ailesi de hasta insanlar ve uzak bir şehirdeler. Bakıcı fikrine sıcak bakan bir insan olmadığım için böyle bir karar aldım. Kariyerime incir ağacı diktim ama pişman değilim. Büyük kızım 2 yaşında kreşe başladı, sonra ikinci kızım doğdu, şuan 8 aylık. Ona da 2-3 yaşlarına kadar ben bakacağım, sonra kreşe verip, iş hayatına dönmeyi düşünüyorum, umarım iş hayatı da aynı şeyi düşünüyordur.
Bakıcı fikrine sıcak bakmıyor olmama rağmen, sizin şartlarınızda olsam, çalışmam gerekse, 0-2 yaşlık dönemde kreş değil, bakıcı düşünürdüm. 7 aylık bebenin her gün yollara düşmesi, sürekli bir kalabalığa, farklı insanlara maruz kalması, fazla hareketli bir hayat sürdürmesi fikri bana pek hoş gelmiyor. Kreşin bebelerin bir şeylerin daha farkında oldukları, sosyalleşme ihtiyaçlarının arttığı ve kendilerini de az çok ifade edebildikleri dönemlerde uygun olduğunu düşünüyorum. Ha bunlar şahsi fikirlerim, işin uzmanlarına sormak lazım bir de tabi. Bu arada bakıcı bulmanız durumunda, eve güvenlik kameraları yerleştirilmeli kesinlikle.