Çok üzüldüm inan bana ve yasamaya hiç anlamıyor benim etrafımdakiler de psikolojimi bozdu birinci dogdultan sonra 2. Beklerken arayan arayana bacaklarını acıp cinsiyetine baktın mı diyen mi istersin. Aylar sonra bebeklerin öldü unut artık diyen mi. Yeni bebegin olsun unutursun diyen mi. Eşimin tarafı cocuk için baskı yapıyor kendi ailemde ile girmeden maddiyatınızı düzeltmeden cocuk düşünme diyor herkes her aradığında bebek var mı diyo öyle psikolojik travma yasıyorum ki. Birde bu olaydan sonra işe girdim kafam dagılsın hem maddi olarak biraz toparlayalım düğün borcları duruyor daha hiç kimseden destek olmadıgı için. İşte daha berbat oldum ölenleri, agır hastaları gördükçe cok seye sahit oldum işten cıktım suanda herkes işe gir diye öyle baskı yapıyor ki. Kimse anlamıyor inan. Ailelerimiz hep elalem onu almıs bunu almıs diyo biz niye toparlanamamısız ama örnek verdikleri insanlar aile destegiyle alıp eden insanlar bize 1 lira faydaları yok daha köstek oldukları zamanlar bile oluyo ama örnek vermeye gelince onun arabası varmıs ev almıs bebek yapmıs lar ve bunları diyen ailemizin durumunda cok iyi ama sürekli baskı altındayız. Herkes abaarttıgımı düşünüyor bebek konusunda ama yasamayan anlamıyor. Eşimle debelenip duruyoruz insanlar sussun diye.