Başka mali musavirlerle çalışma niyetindeydi. Görüştüğü insanlar vardı.Anlasmisti da. Sen gir bir doğuma gerisini düşünme diyordu. Tabi ki olmadı. Devret dedim bebeğim çok zor bir bebek. Devret kurtulalım huzurumuz kalmaz sen böyle yaptıkça çalışmadıkca. Emegimi yedirmem dedi. Sonuç bebeğimle perişan oldum. Ofislerde yattım. Sinir krizleri geçirdim sürekli. Çünkü yapacam edecem dedi. Ben ona kızınca daha da uzaklaştı hiçbir şey yapmamaya başladı. Benim kafamda bitti zaten. Bugün de tartıştık. Ailesiyle ayrılma mevzusunu konuşuyor şimdi. Durumu onlara da anlatıyor. Bakalım ne diyecekler. Eşimin ailesi bugüne kadar hiç uyarıda bulunmadı.Bebekli kadını nasıl calistirirsin sen nasıl adamsın demediler. O onların biricik oğulları. Hep ben kötü oldum. Bitsin Allahim bu çile. Bu çalışmayla bebeğim ve kendime bakarım. Ama o adama bakmak istemiyorum.