Merhabalar. Benim 11 aylık bir bebeğim var. Kendi ofisim var ve eşimle aynı isyerinde çalışıyoruz. Esimin benden daha fazla iş tecrübesi var üstelik.
Mali musavirim.
Hamilelik boyunca çalıştım. Doğurduğum gün dahil buna. Aksama kadar ofisteydim işleri yetiştirmek için. İşten çıkış saatimden sonra eve gittik ve dogum başladı.
Dogum yaptım. 1 gün hastanede kaldım. Eve geldiğimizin ilk günü de eşim başladı şu işler var. Bekliyor müşteriler. Ben bir kere bile oturup dinlendiğimi hatırlamıyorum.
Kaynanam geliyor aaa bebeğe nasil bakıyorsun diye anca eleştiri yapsa, eşim bir yandan bütün işi üstüme yıktı. Onu o gün tanıdım.
Lohusalik dönemlerim sinir krizleriyle geçti. Bir daha kaynanamla konuşmadım.
Günde 2 saat uykuyla kalıp hem bebek hem iş hem ev koşturdum.
Ve eşimden nefret ediyorum.
Daha 20 günlükken bebeğim,ofise gitmek zorunda kaldım.
Ben yoruldum çok yoruldum. Eleman aldım. Ama anca yetiştiriyorum. Bana uzun vadede fayda sağlar.
Boşanmak istiyorum. Bana zerre acıması olmayan bir adam. Boşanma lafı geçince ver bebeği defol git diyor.
Ailem destek çıkmıyor.
Tek başımayım ne yapmam gerekiyor lütfen akıl verin.