- 29 Ekim 2013
- 5.473
- 9.992
Kızlar 8 aylık bir bebeğim var. Doğduğunda daha ilk günden geceyi gündüzü bildi. Ne bir ağlama be bir uykusuzluk yasamadık. İlk dişini bile tesadüfen gördüm, yanı onda bile bir huysuzluğu olmadı.
Ama yaklaşık 3 haftadır hayatımız çok değişti. Durmadan ağlıyor. Yine bir diş gelicek ya köpek ya azı dişi bilemiyorum.
Ama herşeye ağlıyor çok hareketli bütün gün birlikte oyun oynuyoruz, onunla emeklıyorum. Çekmeceleri karıştırıyoruz. Sıralıyor zaten. Ama hep bir huzursuzluk.
Mesela su içiyor, bardağı bırakınca tekrar ağlıyor
Onu anlayamamak beni çok üzüyor.
Dışarda nispeten daha iyi, ama onda da beresini düzelteyim desem yine çığlık
Altını değiştirirken durmaz yüzükoyun bağlarım bezini bile. Üstünü değiştirirken ağlamaktan kızarıyor. Tuvalete giderken salonun kapısını kapatsam kapıya vurur ağlar açık bıraksam tuvalete girer.
Mama yedırirken kendı yemek ıster mutlu olsun derım döker saçar üstümüz başımız yemeğe bulanır yine sonunda ağlar.
Hiçbi zaman tv karşısına bırakıp iş yapmadım. Yemek yapsam mutfakta yanımdadır. Orda bile mutfak kapısını zorlar.
Mutfak kapısını açamıyorum cünkü ayakkabılığa çıkıyor orası beton üşür. Yenı hastalıktan kalktı.
Allah can sağlığı versin asla şikayet değil Yaşayan bilen varsa yardım istiyorum sizden.
Korkuyorum ufacık daha ama psikolojik birşey mı var dıyorum. Dr a gidiyoruz gülücükler dağıtır ne uslu maşallah der dr lar.
Bir hastalığı yok şükür, iştahı bence iyidir..
Ben oğlumdan başka bebek göremedim. Bu huysuzluk bu değişim normal mi bilemiyorum..
Eşim de bi kk ne sor bakalım belkı bilen çıkar dedi.
Bağiran anne olmak asla ıstemıyorum.
Sabrımı korumaya çalışıyorum ama çaresiz kaldım.
Lütfen bana normal deyin yada pedagog a git normal değil deyin, diştendir deyin. Ama bişey söyleyin. Her gün 2 saat dışardayız uyur mamasını yer bakınır eve gelince yine çığlık..
Ben ne yapayım kızlar
Sürekli emeklemek sıralamak heryeri kurcalamak ister mümkün mertebe evde gezer..
Ev işini zaten bıraktım ama çocuğumu da mutlu edemıyorum..
kucakta hiç durmaz atar kendini..
Yardımınızı bekliyorum.
Yazım da hata varsa kusura bakmayın, uyurken acele yazdım.
Ama yaklaşık 3 haftadır hayatımız çok değişti. Durmadan ağlıyor. Yine bir diş gelicek ya köpek ya azı dişi bilemiyorum.
Ama herşeye ağlıyor çok hareketli bütün gün birlikte oyun oynuyoruz, onunla emeklıyorum. Çekmeceleri karıştırıyoruz. Sıralıyor zaten. Ama hep bir huzursuzluk.
Mesela su içiyor, bardağı bırakınca tekrar ağlıyor
Onu anlayamamak beni çok üzüyor.
Dışarda nispeten daha iyi, ama onda da beresini düzelteyim desem yine çığlık
Altını değiştirirken durmaz yüzükoyun bağlarım bezini bile. Üstünü değiştirirken ağlamaktan kızarıyor. Tuvalete giderken salonun kapısını kapatsam kapıya vurur ağlar açık bıraksam tuvalete girer.
Mama yedırirken kendı yemek ıster mutlu olsun derım döker saçar üstümüz başımız yemeğe bulanır yine sonunda ağlar.
Hiçbi zaman tv karşısına bırakıp iş yapmadım. Yemek yapsam mutfakta yanımdadır. Orda bile mutfak kapısını zorlar.
Mutfak kapısını açamıyorum cünkü ayakkabılığa çıkıyor orası beton üşür. Yenı hastalıktan kalktı.
Allah can sağlığı versin asla şikayet değil Yaşayan bilen varsa yardım istiyorum sizden.
Korkuyorum ufacık daha ama psikolojik birşey mı var dıyorum. Dr a gidiyoruz gülücükler dağıtır ne uslu maşallah der dr lar.
Bir hastalığı yok şükür, iştahı bence iyidir..
Ben oğlumdan başka bebek göremedim. Bu huysuzluk bu değişim normal mi bilemiyorum..
Eşim de bi kk ne sor bakalım belkı bilen çıkar dedi.
Bağiran anne olmak asla ıstemıyorum.
Sabrımı korumaya çalışıyorum ama çaresiz kaldım.
Lütfen bana normal deyin yada pedagog a git normal değil deyin, diştendir deyin. Ama bişey söyleyin. Her gün 2 saat dışardayız uyur mamasını yer bakınır eve gelince yine çığlık..
Ben ne yapayım kızlar
Sürekli emeklemek sıralamak heryeri kurcalamak ister mümkün mertebe evde gezer..
Ev işini zaten bıraktım ama çocuğumu da mutlu edemıyorum..
kucakta hiç durmaz atar kendini..
Yardımınızı bekliyorum.
Yazım da hata varsa kusura bakmayın, uyurken acele yazdım.
Artık ayağımda sallıyorum yavaşça. zaten 5,6 dakikaya dalıyor... gece ise emzirirken uykulu oluyor sallamadan dalıyor. bilemiyorum ben düzenimizi oturttum ama kitaplarla değil algılarımla. Onun kişliğine uygun olarak.. Mesela eşim evdeyken karışıyor, düşecek git al kızı ordan diyor. hayır inmeyi öğrenecek diyorum dayanamayıp kendi alıyor ama bu sadece akşamdan akşama 
gün içinde ben kendi bildiğim gibi davranıyorum ve kızım tutunduğu yerden yavaşça inmeyi öğrendi. hafif bir canı yanınca bana bakıyor ben gülünce ayyy demedikçe o da ağlamıyor. hislerle iletişim kurmak da önemli sanırım. Dediğiniz gibi her çocuk farklı. Yavaş yavaş öğreneceğiz
