-
- Konu Sahibi nergissssssss
- #141
Dualarımda olacaksın Allahım sağlıkla bir evlada kavuşturacak seni inşallah içimizede sabır versin hepimize nerde böyle bir acı yaşayan anne varsa dindirsin inşllah
Dualarımda olacaksın Allahım sağlıkla bir evlada kavuşturacak seni inşallah içimizede sabır versin hepimize nerde böyle bir acı yaşayan anne varsa dindirsin inşllahBaş ettiğim söylenemez kiHayır başka çocuğum yok oğlum benim ilk gözağrımdı.. hiç yalnız kalmadım evimde şuan da da annemdeyim gece yalnız kaldığım zaman hüngür hüngür ağlıyorum çok Zor gerçekten
Yanliz degilsin arkadasim bende 30 haftalik 4 gunlukdu oglumu kayip ettim 9 cu ayin 16 sinda ama ben corana olmustum ve bebegimde hic birsey bulamadilar benim oglumda cok iriydi 6 saat kadar yanimda kaldi cansiz bedeni ben yurt disindayim burada bizim yanimizda kaliyo bebek bidaha gormeiyecgiz diye bi andan iyi oldu gordum optm sevdim cansiz bedenini koynuma aldim yatirdim ama daha sonrada bunlar hic aklimdan cikmiyor psikoljim bozuldu hic gozumun onunden gitmiyo herseyile babasina benziyodu esime her baktigimda oglum aklima geliyor03.02.2022 regaip kandilinde sezeryan doğum yapıp bebeğimi kaybettim.
Aslında bebeğim 28.haftaya kadar gayet sağlıklıydı hamileliğim çok güzel ilerliyordu.28.haftada rutin kontrole gittiğimizde doktorum bebeğimin kalbinde sol kapakçıkta büyüme gördü ve anlam veremedi.En son 2 hafta önce geldiğimizde herhangi bir problem yoktu. Doktorumda şaşkındı,bizde. Hemen 22.haftada gittiğim perinatoloji doktoruna gittik, o da aynı şeyi söyledi ve kalbinde ritim bozukluğu da vardı aynı zamanda.Geçen hafta grip atlattığımı söyleyince belki de ‘sende vardır kalbinde bir ritim bozukluğu bebeğinde ondan etkilenmiştir hemen bi doktora görün eğer sende bir sıkıntı yoksa çocuk kardiyolojisine görün’dedi. Hemen randevu aldık gittik ve ilk defa bende bi sıkıntı olsun diye dua ettim çünkü sıkıntı bendeyse bir ilaçla halledilebilirmiş.Bende çıkmayınca çocuk Kardiyolojisine gittik. Doktor baya bi inceledi ilk defa gördüğüm bir bulgu ben bunu bir araştırim dedi. Aynı zamanda perinatoloji uzmanıda bu durumu araştırıyordu. Yani herkes böyle bir durumla ilk defa karşılaşıyordu. Dünyam başıma yıkıldı oğlumu dört gözle beklerken bu durumla karşılaşmak hemde 7 aylık bir bebekte ne olduğu bilinmeyen bi durumla karşılaşmak çok tedirgin edici ve üzücüydü. Yüzmüş yüzmüş kuyruğuna gelmiştik ve doktorların hepsi resmen ayağa kalkmıştı ve en sonunda kalbe nerden geldiği nerden çıktığı belli olmayan bir damarın gereksiz yere kan pompaladığı teşhisi kondu ve bu ilerleyen dönemde kalp yetmezliğine yol açabilirdi yani durum riskliydi ama biz eşimle bunu asla kabul etmek istemedik.Bizim oğlumuz sağlıkla gelecekti sağlıkla gelmese de iyileşecekti. Doktorlar birbiriyle bağlantı kurmaya başladılar hepsi bizim için en iyisini planlıyordu ve perinatoloji doktorumuz Ankara’da doğum yapmamızı önerdi orda çok iyi bir kalp ve damar cerrahisi olduğunu ve doğum yapılması gereken hastanenin tam teşekküllü olması gerektiğini söyledi. Toparlanıp Ankara’ya gittik 30.haftamızda orda da kardiyoloji doktoru baktı ve bebeğimin doğar doğmaz anju olabileceğini söyledi.Ve beni doğum yaptıracak olan doktoruma yönlendirdi o da perinatoloji bölümündeydi. Doktor suyumun fazla olduğunu bebeğin iri olduğunu söyledi ve buralarda olun her an hersey olabilir dedi. Çok korkuyoduk bütün doktorlar tedirgindi ve çok riskli bir durumla karşı karşıyaydık. Mersin’e geri döndük burda son işlerimizi toparladık.Her ihtimale karşı akçiğer geliştirici iğne vurulduk.Bu arada sık sık bebeğimin kalbini kontrol ettiriyorduk herhangi bir sıkıntı yoktu derken 33+4 te akciğerde bir kan görüldü.Kan kalbe o kadar çok pompa yapmıştı ki akciğere sıçramıştı.Sadece kalp değildi artık sıkıntı daha da büyümüştü. Hemen Mersin’deki doktorum Ankara’daki doktorlarla görüştü anlattı durumu doktorlar benimle görüştüler ve hemen gel dediler. Ertesi gün hemen yola çıktık (03.02.2022 de saat 10 )
Akşam üzeri 4 buçuk gibi geldik hemen perinatoloji uzmanının yanına gittik.O gün bebeğim çok hareketliydi.Mersin’den Ankara’ya gidene kadar hiç durmamıştı. Acaba bana bişey mi demek istemişti. Yada rahat mı değildi hep soruyorum bunu kendime
Doktorumda çok hareketli olduğunu farketti ve beni hastaneye yatırdı süreklı nts yle hareketlerini kontrol ediyorlardı hemşireler. Yanıma eşimi bile almamışlardı koronadan dolayı yalnızdım. Çok korkuyordum.Çok acıkmıştım ama doktorum aç bırakın demiş hemşirelere. Annemi bile getirmemiştik yanımda çünkü doğumun bu kadar erken olabilecegını düşünmemiştik.O gün regaip kandiliydi hava buz gibiydi ve ben o hastane odasında bebeğimle başbaşa bir yandan nts nin sesi bir yandan bebeğimin tekmeleri hüngür hüngür ağlayarak dua ediyordum.Derken hemşire içeri girdi saat 21:30 civarı sizi doğuma alıcaz dedi.Nasıl yani diyebildim ben daha bugün gelmiştim biz tedbir amaçlı yatıyorduk çok ani olmuştu. Bebeğimin çok hareketli olması meğersem iyi değilmiş NTS kayıtları da onun iyi olmadığını gösteriyormuş derken hemen eşimi aradım ağlaya ağlaya.O arada beni hazırlıyorlardı.Eşim geldi elimi tuttu sıkıca ve beni doğumhaneye kadar uğurladı.Hüngür hüngür ağlıyordum.Çok korkuyordum 33+5 tik daha. Tamam 2 hafta önden gidiyorduk ama hiç hazır değildim.Ve bebeğimin sıkıntıları vardı ameliyata girecekti belki derken o kadar stresliydim ki anlatamam. Ameliyat masasında etrafım kalabalık hem bebek için hem benim için. Spiral anestezi yapıldı ve kendimi kastığım için iğne çok zor yapıldı. Yarım saat 40 dk yı bulmuştur belki de.O Arada bebeğim son tekmelerini atıyormuş ama haberim yokmuş.Resmen bana veda etmiş benim oğlum. O son tekmesini hiç unutmicam.
Derken iğne vurulmasıyla bebeğimin doğması bir oldu ağlamaya çalıştı ağlayamadı bebeğim sadece minicik bi ses çıkardı. O ses hiç gitmiyor kulağımdan. Yukardaki ışıklardan yansımasını gördüm çok güzel bi bebekti canım oğlum benim.Ağlamayınca hocam niye ağlamadı dedim ama ses çıkarmadı kimse.Sonra yan tarafa aldılar bi panikle ve oğluma gözlerimin önünde kalp masajı yaptılar. Ayakları o kadar güzeldi ki bebeğimin öpemeden gitti. Yoğun bakıma aldılar sadece 2 saat yaşamış ve gitti meleğimNasıl dayanıcam bilmiyorum
Sebebi bilinmiyor genetik araştırılıyor. Benim aklımda bir sürü soru işareti var hamileyken 2 tane biontech oldum açana ondan mı diye bile aklıma geldi.26.haftamda çok fena grip oldum test oldum negatif çıktı ama acaba o an corona mıydım. Kafamda bir sürü soru işaretiyle gitti bebeğim
Benzer durumu yaşayan var mı
Amin inşallah canım benim sende benim dualarımda olacaksınDualarımda olacaksın Allahım sağlıkla bir evlada kavuşturacak seni inşallah içimizede sabır versin hepimize nerde böyle bir acı yaşayan anne varsa dindirsin inşllah
Amin sağolun inşallahOfffBaşınız sağolsun. Allahım sabrını versin size, cennetinde yavrunuzla kavuştursun sizi. Çok çok üzüldüm
Yaaa inanmıyorum sana neden öyle bişey yaptın canım benim. Yüreğim sızladıYanliz degilsin arkadasim bende 30 haftalik 4 gunlukdu oglumu kayip ettim 9 cu ayin 16 sinda ama ben corana olmustum ve bebegimde hic birsey bulamadilar benim oglumda cok iriydi 6 saat kadar yanimda kaldi cansiz bedeni ben yurt disindayim burada bizim yanimizda kaliyo bebek bidaha gormeiyecgiz diye bi andan iyi oldu gordum optm sevdim cansiz bedenini koynuma aldim yatirdim ama daha sonrada bunlar hic aklimdan cikmiyor psikoljim bozuldu hic gozumun onunden gitmiyo herseyile babasina benziyodu esime her baktigimda oglum aklima geliyor
Ben istemedim aslinda ama ordaki hemsire oyle bi baktiki bidaha goremezsin dedi hani olurya belki kokumu alirsa tekrardan uyanir sandim dogdugunda sicacikdi durdukca gogusumde buz gibi oldu bedeni kucagimda 6 ay oldu hala gozumdeki yas kurumadi boyle boncuk boncuk akiyor aslinda gormediniz daha iyi bence cunku bende psikolji felan kalmadi Allaha hep sukrettim ki iyiki Elhamdurullah muslumanim namaz kilarak dua ederek kuran okuyuyarak kendimi hep teselli ettim peygamber efendimizi dusundum 6 cocuguyla imtihan olmus Hz eyup aleyselam 8 cocuguyla ve hastaligla kendimi boyle boyle tesselli verdim abdest al canim otur seccadenin basina derdini Allaha anlat bana cok dedilerr psikolaga git diye ben bu yontemle Elhamdurullah dedim ve Rabbime tevekkul ediyorum bu aciyi yasayan herkez Rabbim bol sabir versinYaaa inanmıyorum sana neden öyle bişey yaptın canım benim. Yüreğim sızladıKeşke yapmasaydın Keske bu kadar vakit geçirmeseydin Ben bi ayağını uzaktan gördüm,yüzünü yandan gördüm,camdan yansımasını gördüm diye etkisinden çıkamıyorum Seni düşünemiyorum.. Allah yardımcın olsun canım
Kıyamam sana canım benim.. Gerçi bende en azından 1 kere kucağıma alsa mıydım diye düşünüyorum bazen. O içimde kaldı evet ama psikoloji zaten yerlerde yaşadığımız çok zor daha da zorlastırmamışım iyi ki diyorumBen istemedim aslinda ama ordaki hemsire oyle bi baktiki bidaha goremezsin dedi hani olurya belki kokumu alirsa tekrardan uyanir sandim dogdugunda sicacikdi durdukca gogusumde buz gibi oldu bedeni kucagimda 6 ay oldu hala gozumdeki yas kurumadi boyle boncuk boncuk akiyor aslinda gormediniz daha iyi bence cunku bende psikolji felan kalmadi Allaha hep sukrettim ki iyiki Elhamdurullah muslumanim namaz kilarak dua ederek kuran okuyuyarak kendimi hep teselli ettim peygamber efendimizi dusundum 6 cocuguyla imtihan olmus Hz eyup aleyselam 8 cocuguyla ve hastaligla kendimi boyle boyle tesselli verdim abdest al canim otur seccadenin basina derdini Allaha anlat bana cok dedilerr psikolaga git diye ben bu yontemle Elhamdurullah dedim ve Rabbime tevekkul ediyorum bu aciyi yasayan herkez Rabbim bol sabir versin
Ben 39.haftamda kaybettim. Doğum yaptım sezaryan oldum. odaya çıktım bebeğimi bekledim ama gelmedi. Çok zor bir acı Allah sabır versin. 9 ay sonra tekrar hamile kaldım çok şükür çocuğum şimdi 4.5 yaşında hayatımın en zoru ilk doğum ve 2. Gebelik arasıydıSağ olun Allah razı olsun..Evet elimizden gelen ne varsa onu yaptık eşimle birlikte. Doktorlardan da çok memnundum hepsi elinden geleni yaptı gerçekten Allah iyilerle karşılaştırdı çok şükürFarkındayım yeni bir bebek her şeyin ilacı olacak yani en azından açımız hafifleyecek.. Ama o sürece böyle kötü sonuçlu bir örnek varken yeniden başlamak 9 ay beklemek o kadar zor ki Allah bir daha böyle bi acı yaşatmasın
Insirah suresini ac oku dinle tavsiye ederim canim ferahlatiyo gercekden Rabbim hepimize sabr celil versin tum evladini ve yakinlarini kaybedenlere canim konusmak istersende ozelden herzaman icin yazabilirsin canim hic cekinme olurmu Hepniz Allaha emanet olunKıyamam sana canım benim.. Gerçi bende en azından 1 kere kucağıma alsa mıydım diye düşünüyorum bazen. O içimde kaldı evet ama psikoloji zaten yerlerde yaşadığımız çok zor daha da zorlastırmamışım iyi ki diyorumNe kadar güzel Allah a hamd etmek,tevekkül etmek.. inşallah bende sizin gibi olurum Şuan hiç sağlıklı düşünemiyorum
Evet kesinlikle daha zor 15 sene büyüt sonra gitsin tabiki bizimkiyle kıyaslanamaz ama her ölüm kendi içinde acıdırAllah sabır ve metanet ihsan eylesin. Ancak bir dostumun 15 yaşındaki yavrusunu toprağa vereli 3 ay oldu. Kendime gelemedim. Cok daha zor durumlar var. Allah kimseye evlat acısı vermesin.
Amin inşallah Allah razı olsunOnun kardeşleri derdinizi hafifletir inşallah. Cok zor. Dua edeceğim sizin için
Çok sağol Allah razı olsun sende yazabilirsin her zamanInsirah suresini ac oku dinle tavsiye ederim canim ferahlatiyo gercekden Rabbim hepimize sabr celil versin tum evladini ve yakinlarini kaybedenlere canim konusmak istersende ozelden herzaman icin yazabilirsin canim hic cekinme olurmu Hepniz Allaha emanet olun
Okurken gözyaşlarımı tutamadığımı farkettim.. şuan yazarken bile... seni düşünemiyorum bileiç gitmiyor kulağımdan. Yukardaki ışıklardan yansımasını gördüm çok güzel bi bebekti canım oğlum benim.Ağlamayınca hocam niye ağlamadı dedim ama ses çıkarmadı kimse.Sonra yan tarafa aldılar bi panikl
Benimde öyle başettiğim sayılmaz ancak çok durgun bir hale geldim hersey olabilir gibi geliyor ölebilirim bile hayattan zevk alamıyorum nefes almak bile zor geliyor etrafıma bakıp pusetli kadınları gördükçe içim eziliyor neden ben diye kendimi sorgularken buluyorum insanlarla konuşmak zor geliyor hatta konuşmuyorum kendi içimde depresyon yaşıyorum anlatmıyorum kimseye yaşımda var bir daha böyle bir şey düşünmüyorumAmin inşallah canım benim sende benim dualarımda olacaksınSenin var mı çocuğun sen nasıl baş ediyorsun bu acıyla
Rabbım sabır versin çok zor Bi durum gerçekten.03.02.2022 regaip kandilinde sezeryan doğum yapıp bebeğimi kaybettim.
Aslında bebeğim 28.haftaya kadar gayet sağlıklıydı hamileliğim çok güzel ilerliyordu.28.haftada rutin kontrole gittiğimizde doktorum bebeğimin kalbinde sol kapakçıkta büyüme gördü ve anlam veremedi.En son 2 hafta önce geldiğimizde herhangi bir problem yoktu. Doktorumda şaşkındı,bizde. Hemen 22.haftada gittiğim perinatoloji doktoruna gittik, o da aynı şeyi söyledi ve kalbinde ritim bozukluğu da vardı aynı zamanda.Geçen hafta grip atlattığımı söyleyince belki de ‘sende vardır kalbinde bir ritim bozukluğu bebeğinde ondan etkilenmiştir hemen bi doktora görün eğer sende bir sıkıntı yoksa çocuk kardiyolojisine görün’dedi. Hemen randevu aldık gittik ve ilk defa bende bi sıkıntı olsun diye dua ettim çünkü sıkıntı bendeyse bir ilaçla halledilebilirmiş.Bende çıkmayınca çocuk Kardiyolojisine gittik. Doktor baya bi inceledi ilk defa gördüğüm bir bulgu ben bunu bir araştırim dedi. Aynı zamanda perinatoloji uzmanıda bu durumu araştırıyordu. Yani herkes böyle bir durumla ilk defa karşılaşıyordu. Dünyam başıma yıkıldı oğlumu dört gözle beklerken bu durumla karşılaşmak hemde 7 aylık bir bebekte ne olduğu bilinmeyen bi durumla karşılaşmak çok tedirgin edici ve üzücüydü. Yüzmüş yüzmüş kuyruğuna gelmiştik ve doktorların hepsi resmen ayağa kalkmıştı ve en sonunda kalbe nerden geldiği nerden çıktığı belli olmayan bir damarın gereksiz yere kan pompaladığı teşhisi kondu ve bu ilerleyen dönemde kalp yetmezliğine yol açabilirdi yani durum riskliydi ama biz eşimle bunu asla kabul etmek istemedik.Bizim oğlumuz sağlıkla gelecekti sağlıkla gelmese de iyileşecekti. Doktorlar birbiriyle bağlantı kurmaya başladılar hepsi bizim için en iyisini planlıyordu ve perinatoloji doktorumuz Ankara’da doğum yapmamızı önerdi orda çok iyi bir kalp ve damar cerrahisi olduğunu ve doğum yapılması gereken hastanenin tam teşekküllü olması gerektiğini söyledi. Toparlanıp Ankara’ya gittik 30.haftamızda orda da kardiyoloji doktoru baktı ve bebeğimin doğar doğmaz anju olabileceğini söyledi.Ve beni doğum yaptıracak olan doktoruma yönlendirdi o da perinatoloji bölümündeydi. Doktor suyumun fazla olduğunu bebeğin iri olduğunu söyledi ve buralarda olun her an hersey olabilir dedi. Çok korkuyoduk bütün doktorlar tedirgindi ve çok riskli bir durumla karşı karşıyaydık. Mersin’e geri döndük burda son işlerimizi toparladık.Her ihtimale karşı akçiğer geliştirici iğne vurulduk.Bu arada sık sık bebeğimin kalbini kontrol ettiriyorduk herhangi bir sıkıntı yoktu derken 33+4 te akciğerde bir kan görüldü.Kan kalbe o kadar çok pompa yapmıştı ki akciğere sıçramıştı.Sadece kalp değildi artık sıkıntı daha da büyümüştü. Hemen Mersin’deki doktorum Ankara’daki doktorlarla görüştü anlattı durumu doktorlar benimle görüştüler ve hemen gel dediler. Ertesi gün hemen yola çıktık (03.02.2022 de saat 10 )
Akşam üzeri 4 buçuk gibi geldik hemen perinatoloji uzmanının yanına gittik.O gün bebeğim çok hareketliydi.Mersin’den Ankara’ya gidene kadar hiç durmamıştı. Acaba bana bişey mi demek istemişti. Yada rahat mı değildi hep soruyorum bunu kendime
Doktorumda çok hareketli olduğunu farketti ve beni hastaneye yatırdı süreklı nts yle hareketlerini kontrol ediyorlardı hemşireler. Yanıma eşimi bile almamışlardı koronadan dolayı yalnızdım. Çok korkuyordum.Çok acıkmıştım ama doktorum aç bırakın demiş hemşirelere. Annemi bile getirmemiştik yanımda çünkü doğumun bu kadar erken olabilecegını düşünmemiştik.O gün regaip kandiliydi hava buz gibiydi ve ben o hastane odasında bebeğimle başbaşa bir yandan nts nin sesi bir yandan bebeğimin tekmeleri hüngür hüngür ağlayarak dua ediyordum.Derken hemşire içeri girdi saat 21:30 civarı sizi doğuma alıcaz dedi.Nasıl yani diyebildim ben daha bugün gelmiştim biz tedbir amaçlı yatıyorduk çok ani olmuştu. Bebeğimin çok hareketli olması meğersem iyi değilmiş NTS kayıtları da onun iyi olmadığını gösteriyormuş derken hemen eşimi aradım ağlaya ağlaya.O arada beni hazırlıyorlardı.Eşim geldi elimi tuttu sıkıca ve beni doğumhaneye kadar uğurladı.Hüngür hüngür ağlıyordum.Çok korkuyordum 33+5 tik daha. Tamam 2 hafta önden gidiyorduk ama hiç hazır değildim.Ve bebeğimin sıkıntıları vardı ameliyata girecekti belki derken o kadar stresliydim ki anlatamam. Ameliyat masasında etrafım kalabalık hem bebek için hem benim için. Spiral anestezi yapıldı ve kendimi kastığım için iğne çok zor yapıldı. Yarım saat 40 dk yı bulmuştur belki de.O Arada bebeğim son tekmelerini atıyormuş ama haberim yokmuş.Resmen bana veda etmiş benim oğlum. O son tekmesini hiç unutmicam.
Derken iğne vurulmasıyla bebeğimin doğması bir oldu ağlamaya çalıştı ağlayamadı bebeğim sadece minicik bi ses çıkardı. O ses hiç gitmiyor kulağımdan. Yukardaki ışıklardan yansımasını gördüm çok güzel bi bebekti canım oğlum benim.Ağlamayınca hocam niye ağlamadı dedim ama ses çıkarmadı kimse.Sonra yan tarafa aldılar bi panikle ve oğluma gözlerimin önünde kalp masajı yaptılar. Ayakları o kadar güzeldi ki bebeğimin öpemeden gitti. Yoğun bakıma aldılar sadece 2 saat yaşamış ve gitti meleğimNasıl dayanıcam bilmiyorum
Sebebi bilinmiyor genetik araştırılıyor. Benim aklımda bir sürü soru işareti var hamileyken 2 tane biontech oldum açana ondan mı diye bile aklıma geldi.26.haftamda çok fena grip oldum test oldum negatif çıktı ama acaba o an corona mıydım. Kafamda bir sürü soru işaretiyle gitti bebeğim
Benzer durumu yaşayan var mı
Çok teşekkür ederim Allah razı olsunOkurken gözyaşlarımı tutamadığımı farkettim.. şuan yazarken bile... seni düşünemiyorum bile
Allah yüreğine ferahlık versin.. Allah sabır versin..
bende yıllar sonra tüp bebekle ikizlerime gebeydim.. birini kaybettim.. birinide 9 ay boyunca kaybetme tehlikesiyle yaşadım.. o yüzden seni o kadar iyi anlıyorum ki..
sen onu taşıyamasanda koklayamasanda en güzel annesin...
cennet annesi sensin.. lütfen güçlü dur.. senin sağlığın psikolojin bundan sonraki hayatında cok önemli
İnşallah hayırlı zamanda seninde kendini güçlü hissetiğin bir zamanda Allah gönlüne göre sağlıklı şekilde nasip eder
Hayır öyle yapmamalısın ben tam tersine anlatıyorum herkese ağlıyorum anlatırken. Evet bende hala neden ben diyorum ama dememek lazımmış. Konuş ki içine atma. Yapma böyle. allahtan umut kesilmez derler belli olmaz bi bakmışsın olmuş bidaha. Var mıydı başka çocuğunBenimde öyle başettiğim sayılmaz ancak çok durgun bir hale geldim hersey olabilir gibi geliyor ölebilirim bile hayattan zevk alamıyorum nefes almak bile zor geliyor etrafıma bakıp pusetli kadınları gördükçe içim eziliyor neden ben diye kendimi sorgularken buluyorum insanlarla konuşmak zor geliyor hatta konuşmuyorum kendi içimde depresyon yaşıyorum anlatmıyorum kimseye yaşımda var bir daha böyle bir şey düşünmüyorum