- 2 Mart 2022
- 230
- 134
- 34
-
- Konu Sahibi nergissssssss
- #41
Sağolun Allah razı olsunçok çok üzüldüm allah sabır versin ,
İnşallahHem de birdaha asla ayrılmamak üzere kavuşacaksınız inşallah
Yok 2. olacaktı ama ilk çocuk gibi heyecanlıydım 13 yıl aradan sonra gelen mucizeydi oğlum çok kardeş istiyordu bende bi okadar istiyordum bir evladım daha olsun ama nasip olmadı rabbim tez zamanda kucağına sağlıklı hayırlı uzun ömürlü nasip etsin inşallahSizin de başınız sağ olsunEvet insan hep bi sebep ve suçlu arıyor. Bide birden olan bişey olduğu için daha da kafada soru işaretleri bitmiyor. Sizin de mi ilk yavrunuzdu
Allah razı olsun canimAhhhh..Allah size de sanır versin.Bugün tam 1 ay oldu oğlum gideli yıllarda geçse unutamam ben onu.. Siz ne zaman kaybettiniz cennet kuşunuzu
Amin sağolun Allah razı olsun ❤Rabbim cennetinde kavuştursun inşallah
Çok teşekkür ederim Allah razı olsunAğlayarak okudum, çok üzüldüm kaybınız için. Allah dayanma gücü versin size.
Sağol canım benim. Söyle anlatıyım ben 3 aydan sonra ikiz olduğunu öğrendim ama biri sağlıklı bebek diğerinin kalbi ve bası yoktu o yüzden saglikli olan bebek diğer bebeğe sürekli kan pompaladığı icin kalbi yorulmaya başlamıştı. Aralarındaki akımı kesmemiz lazım dediler biz istemedik çünkü kaybetme durumumuz vardı 22. Haftaya geldiğimde aniden suyum geldi 10 gün hastanede yattım ve sonra kanamam olmaya başladı plesenta rahimden ayrılmış acil sezeryana alındım bebeklerimde zaten yaşamadıAmin Allah razı olsun inşallah Allah tez zamanda size de sağlıklı bir evlat nasip etsinSorun birebir aynı mıydı sizinde
Yaaa çok üzüldüm Allah sabır versin inşallahSağol canım benim. Söyle anlatıyım ben 3 aydan sonra ikiz olduğunu öğrendim ama biri sağlıklı bebek diğerinin kalbi ve bası yoktu o yüzden saglikli olan bebek diğer bebeğe sürekli kan pompaladığı icin kalbi yorulmaya başlamıştı. Aralarındaki akımı kesmemiz lazım dediler biz istemedik çünkü kaybetme durumumuz vardı 22. Haftaya geldiğimde aniden suyum geldi 10 gün hastanede yattım ve sonra kanamam olmaya başladı plesenta rahimden ayrılmış acil sezeryana alındım bebeklerimde zaten yaşamadı
Yok 2. olacaktı ama ilk çocuk gibi heyecanlıydım 13 yıl aradan sonra gelen mucizeydi oğlum çok kardeş istiyordu bende bi okadar istiyordum bir evladım daha olsun ama nasip olmadı rabbim tez zamanda kucağına sağlıklı hayırlı uzun ömürlü nasip etsin inşallah
Çok çok zordu Allah kimseye vermesinAllah Sabri cemil versin inşallah. Bende bir cennet annesiyim, dört buçuk ay oldu oğluma.. çok acı cok. Hala ilk gün ki gibi yanıyor yüreğim. Allah'ım kolaylaştirsin, hafifletsin ins hepimizin yangınını..
Beni sezaryene aldıklarında önce uyaniktim, oğlumun akıbetini görünce uyutmuslar, uyandığımda oğlumun önünde duruyorlardı görmemiştim, idrak da edemedim, onunla ilgilenin beni bırakın dedim, sonrasında keşke bakmak isteseydim dedim, keşke bedenimden ayrıldığı ilk anlarda ona dokunabilseydim dedim. Sen o anları anlatınca kötü oldum, eminim çok zor geçmiştir senin için
Vardır elbet Allah'ın bı bildiği, anlatmak, dertleşmek istersen yazabilirsin bana.
Amin Allah razı olsunsabah sabah ağlattınız bizi, başınız sağolsun Allahım daha sağlıklı evlatlar versin size
Ya bı acının tarifi yok, keskelerin sonu yok. Keşke idrakim açık olsaydı diyorum, keşke onu orda bırakıp cikmasahdim diyorum. Keşke vücudu hala sicakken dokunsaydim, hissetseydim diyorum..Çok çok zordu Allah kimseye vermesinAllah Sana da sabır versin inşallah zaman duruyor sanki demi hiç geçmiyor sanki..Doktorlar bu kadar beklemiyorlardı ameliyata alınacağını galan düşünüyorlardı bebeğimin o yüzden zihnim açıktı onlar bebeğimi bana göstermeselerde ben kıyıdan köşeden hep bakmaya çalıştım ve gördüm kuzumu Şimdi bende keşke kokusunu içime çekip kucağıma alsaydım onu öpseydim diyorum çok pişmanım ona
Sen bana göre daha metanetlisin maşallah.Ben tövbe hasa neden ben diyorum. En büyük hayalim hani bebek doğduktan sonra gösteriyorlar ya anneyle ilk kavuşma videolar falan var hatta..işte onu yaşamaktı. Kokusunu içime çekmekti. Neden diyorum ben onu yaşamaya layık değil miydim. Düşüncelerime engel olamıyorum ve korkuyorum bu halimdenYa bı acının tarifi yok, keskelerin sonu yok. Keşke idrakim açık olsaydı diyorum, keşke onu orda bırakıp cikmasahdim diyorum. Keşke vücudu hala sicakken dokunsaydim, hissetseydim diyorum..
138 gün oldu ben hala sabah dörde kadar uyuyamıyorum sonra da uyku değil benimkisi artık, bayılıyorum, ta ki bu saatlere anca kalkıyorum..
Hiç sevmedim bu yeni halimi. Çok özlüyorum, hiç bı şey avutmuyor. Sürekli telefonda ki fotoğrafına bakıyorum, o da yetmiyor artık.. her karesini beynime kazimisim.. yattığı yere gidiyorum bı nebze teselli olsun diye, o da yetmiyor..
Kardeşi olsun çok istiyorum, ama bilmiyorum o zaman teselli olacak mı. Ben sürekli devam edecek bı acımin olmasına alisamayacagim galiba..
Rabbime yalvarıyorum, Allah'ım diyorum geçmeyecek bu acı belli hiç değilse dindir, hafiflet, kolaylaştır.. dokuz yıl boyunca bı evladım olsun diye çok çabaladım Allah var, şimdi var bı evladim ama hasretlik girdi araya.. ben oğlumu kaybettim demiyorum bu kayıp değil,oğlum en güzel yerde, cennette, kendi halimize üzülüyoruz biz. O hiç bı şeyin farkında değil. Ama biliyor bizi annem babam diye
Rabbim sabırlar versin inşallah bir daha böyle bi sınavın olmayacak... öyle içten yazdın insan kalbinde hissediyor yaşadıklarını ama meleğin cennette seni bekliyor ...rabbim öyle yazmış03.02.2022 regaip kandilinde sezeryan doğum yapıp bebeğimi kaybettim.
Aslında bebeğim 28.haftaya kadar gayet sağlıklıydı hamileliğim çok güzel ilerliyordu.28.haftada rutin kontrole gittiğimizde doktorum bebeğimin kalbinde sol kapakçıkta büyüme gördü ve anlam veremedi.En son 2 hafta önce geldiğimizde herhangi bir problem yoktu. Doktorumda şaşkındı,bizde. Hemen 22.haftada gittiğim perinatoloji doktoruna gittik, o da aynı şeyi söyledi ve kalbinde ritim bozukluğu da vardı aynı zamanda.Geçen hafta grip atlattığımı söyleyince belki de ‘sende vardır kalbinde bir ritim bozukluğu bebeğinde ondan etkilenmiştir hemen bi doktora görün eğer sende bir sıkıntı yoksa çocuk kardiyolojisine görün’dedi. Hemen randevu aldık gittik ve ilk defa bende bi sıkıntı olsun diye dua ettim çünkü sıkıntı bendeyse bir ilaçla halledilebilirmiş.Bende çıkmayınca çocuk Kardiyolojisine gittik. Doktor baya bi inceledi ilk defa gördüğüm bir bulgu ben bunu bir araştırim dedi. Aynı zamanda perinatoloji uzmanıda bu durumu araştırıyordu. Yani herkes böyle bir durumla ilk defa karşılaşıyordu. Dünyam başıma yıkıldı oğlumu dört gözle beklerken bu durumla karşılaşmak hemde 7 aylık bir bebekte ne olduğu bilinmeyen bi durumla karşılaşmak çok tedirgin edici ve üzücüydü. Yüzmüş yüzmüş kuyruğuna gelmiştik ve doktorların hepsi resmen ayağa kalkmıştı ve en sonunda kalbe nerden geldiği nerden çıktığı belli olmayan bir damarın gereksiz yere kan pompaladığı teşhisi kondu ve bu ilerleyen dönemde kalp yetmezliğine yol açabilirdi yani durum riskliydi ama biz eşimle bunu asla kabul etmek istemedik.Bizim oğlumuz sağlıkla gelecekti sağlıkla gelmese de iyileşecekti. Doktorlar birbiriyle bağlantı kurmaya başladılar hepsi bizim için en iyisini planlıyordu ve perinatoloji doktorumuz Ankara’da doğum yapmamızı önerdi orda çok iyi bir kalp ve damar cerrahisi olduğunu ve doğum yapılması gereken hastanenin tam teşekküllü olması gerektiğini söyledi. Toparlanıp Ankara’ya gittik 30.haftamızda orda da kardiyoloji doktoru baktı ve bebeğimin doğar doğmaz anju olabileceğini söyledi.Ve beni doğum yaptıracak olan doktoruma yönlendirdi o da perinatoloji bölümündeydi. Doktor suyumun fazla olduğunu bebeğin iri olduğunu söyledi ve buralarda olun her an hersey olabilir dedi. Çok korkuyoduk bütün doktorlar tedirgindi ve çok riskli bir durumla karşı karşıyaydık. Mersin’e geri döndük burda son işlerimizi toparladık.Her ihtimale karşı akçiğer geliştirici iğne vurulduk.Bu arada sık sık bebeğimin kalbini kontrol ettiriyorduk herhangi bir sıkıntı yoktu derken 33+4 te akciğerde bir kan görüldü.Kan kalbe o kadar çok pompa yapmıştı ki akciğere sıçramıştı.Sadece kalp değildi artık sıkıntı daha da büyümüştü. Hemen Mersin’deki doktorum Ankara’daki doktorlarla görüştü anlattı durumu doktorlar benimle görüştüler ve hemen gel dediler. Ertesi gün hemen yola çıktık (03.02.2022 de saat 10 )
Akşam üzeri 4 buçuk gibi geldik hemen perinatoloji uzmanının yanına gittik.O gün bebeğim çok hareketliydi.Mersin’den Ankara’ya gidene kadar hiç durmamıştı. Acaba bana bişey mi demek istemişti. Yada rahat mı değildi hep soruyorum bunu kendime
Doktorumda çok hareketli olduğunu farketti ve beni hastaneye yatırdı süreklı nts yle hareketlerini kontrol ediyorlardı hemşireler. Yanıma eşimi bile almamışlardı koronadan dolayı yalnızdım. Çok korkuyordum.Çok acıkmıştım ama doktorum aç bırakın demiş hemşirelere. Annemi bile getirmemiştik yanımda çünkü doğumun bu kadar erken olabilecegını düşünmemiştik.O gün regaip kandiliydi hava buz gibiydi ve ben o hastane odasında bebeğimle başbaşa bir yandan nts nin sesi bir yandan bebeğimin tekmeleri hüngür hüngür ağlayarak dua ediyordum.Derken hemşire içeri girdi saat 21:30 civarı sizi doğuma alıcaz dedi.Nasıl yani diyebildim ben daha bugün gelmiştim biz tedbir amaçlı yatıyorduk çok ani olmuştu. Bebeğimin çok hareketli olması meğersem iyi değilmiş NTS kayıtları da onun iyi olmadığını gösteriyormuş derken hemen eşimi aradım ağlaya ağlaya.O arada beni hazırlıyorlardı.Eşim geldi elimi tuttu sıkıca ve beni doğumhaneye kadar uğurladı.Hüngür hüngür ağlıyordum.Çok korkuyordum 33+5 tik daha. Tamam 2 hafta önden gidiyorduk ama hiç hazır değildim.Ve bebeğimin sıkıntıları vardı ameliyata girecekti belki derken o kadar stresliydim ki anlatamam. Ameliyat masasında etrafım kalabalık hem bebek için hem benim için. Spiral anestezi yapıldı ve kendimi kastığım için iğne çok zor yapıldı. Yarım saat 40 dk yı bulmuştur belki de.O Arada bebeğim son tekmelerini atıyormuş ama haberim yokmuş.Resmen bana veda etmiş benim oğlum. O son tekmesini hiç unutmicam.
Derken iğne vurulmasıyla bebeğimin doğması bir oldu ağlamaya çalıştı ağlayamadı bebeğim sadece minicik bi ses çıkardı. O ses hiç gitmiyor kulağımdan. Yukardaki ışıklardan yansımasını gördüm çok güzel bi bebekti canım oğlum benim.Ağlamayınca hocam niye ağlamadı dedim ama ses çıkarmadı kimse.Sonra yan tarafa aldılar bi panikle ve oğluma gözlerimin önünde kalp masajı yaptılar. Ayakları o kadar güzeldi ki bebeğimin öpemeden gitti. Yoğun bakıma aldılar sadece 2 saat yaşamış ve gitti meleğimNasıl dayanıcam bilmiyorum
Sebebi bilinmiyor genetik araştırılıyor. Benim aklımda bir sürü soru işareti var hamileyken 2 tane biontech oldum açana ondan mı diye bile aklıma geldi.26.haftamda çok fena grip oldum test oldum negatif çıktı ama acaba o an corona mıydım. Kafamda bir sürü soru işaretiyle gitti bebeğim
Benzer durumu yaşayan var mı
Cooook ama coooook üzgünüm.. Rabbim sabır versin .. bacım ..03.02.2022 regaip kandilinde sezeryan doğum yapıp bebeğimi kaybettim.
Aslında bebeğim 28.haftaya kadar gayet sağlıklıydı hamileliğim çok güzel ilerliyordu.28.haftada rutin kontrole gittiğimizde doktorum bebeğimin kalbinde sol kapakçıkta büyüme gördü ve anlam veremedi.En son 2 hafta önce geldiğimizde herhangi bir problem yoktu. Doktorumda şaşkındı,bizde. Hemen 22.haftada gittiğim perinatoloji doktoruna gittik, o da aynı şeyi söyledi ve kalbinde ritim bozukluğu da vardı aynı zamanda.Geçen hafta grip atlattığımı söyleyince belki de ‘sende vardır kalbinde bir ritim bozukluğu bebeğinde ondan etkilenmiştir hemen bi doktora görün eğer sende bir sıkıntı yoksa çocuk kardiyolojisine görün’dedi. Hemen randevu aldık gittik ve ilk defa bende bi sıkıntı olsun diye dua ettim çünkü sıkıntı bendeyse bir ilaçla halledilebilirmiş.Bende çıkmayınca çocuk Kardiyolojisine gittik. Doktor baya bi inceledi ilk defa gördüğüm bir bulgu ben bunu bir araştırim dedi. Aynı zamanda perinatoloji uzmanıda bu durumu araştırıyordu. Yani herkes böyle bir durumla ilk defa karşılaşıyordu. Dünyam başıma yıkıldı oğlumu dört gözle beklerken bu durumla karşılaşmak hemde 7 aylık bir bebekte ne olduğu bilinmeyen bi durumla karşılaşmak çok tedirgin edici ve üzücüydü. Yüzmüş yüzmüş kuyruğuna gelmiştik ve doktorların hepsi resmen ayağa kalkmıştı ve en sonunda kalbe nerden geldiği nerden çıktığı belli olmayan bir damarın gereksiz yere kan pompaladığı teşhisi kondu ve bu ilerleyen dönemde kalp yetmezliğine yol açabilirdi yani durum riskliydi ama biz eşimle bunu asla kabul etmek istemedik.Bizim oğlumuz sağlıkla gelecekti sağlıkla gelmese de iyileşecekti. Doktorlar birbiriyle bağlantı kurmaya başladılar hepsi bizim için en iyisini planlıyordu ve perinatoloji doktorumuz Ankara’da doğum yapmamızı önerdi orda çok iyi bir kalp ve damar cerrahisi olduğunu ve doğum yapılması gereken hastanenin tam teşekküllü olması gerektiğini söyledi. Toparlanıp Ankara’ya gittik 30.haftamızda orda da kardiyoloji doktoru baktı ve bebeğimin doğar doğmaz anju olabileceğini söyledi.Ve beni doğum yaptıracak olan doktoruma yönlendirdi o da perinatoloji bölümündeydi. Doktor suyumun fazla olduğunu bebeğin iri olduğunu söyledi ve buralarda olun her an hersey olabilir dedi. Çok korkuyoduk bütün doktorlar tedirgindi ve çok riskli bir durumla karşı karşıyaydık. Mersin’e geri döndük burda son işlerimizi toparladık.Her ihtimale karşı akçiğer geliştirici iğne vurulduk.Bu arada sık sık bebeğimin kalbini kontrol ettiriyorduk herhangi bir sıkıntı yoktu derken 33+4 te akciğerde bir kan görüldü.Kan kalbe o kadar çok pompa yapmıştı ki akciğere sıçramıştı.Sadece kalp değildi artık sıkıntı daha da büyümüştü. Hemen Mersin’deki doktorum Ankara’daki doktorlarla görüştü anlattı durumu doktorlar benimle görüştüler ve hemen gel dediler. Ertesi gün hemen yola çıktık (03.02.2022 de saat 10 )
Akşam üzeri 4 buçuk gibi geldik hemen perinatoloji uzmanının yanına gittik.O gün bebeğim çok hareketliydi.Mersin’den Ankara’ya gidene kadar hiç durmamıştı. Acaba bana bişey mi demek istemişti. Yada rahat mı değildi hep soruyorum bunu kendime
Doktorumda çok hareketli olduğunu farketti ve beni hastaneye yatırdı süreklı nts yle hareketlerini kontrol ediyorlardı hemşireler. Yanıma eşimi bile almamışlardı koronadan dolayı yalnızdım. Çok korkuyordum.Çok acıkmıştım ama doktorum aç bırakın demiş hemşirelere. Annemi bile getirmemiştik yanımda çünkü doğumun bu kadar erken olabilecegını düşünmemiştik.O gün regaip kandiliydi hava buz gibiydi ve ben o hastane odasında bebeğimle başbaşa bir yandan nts nin sesi bir yandan bebeğimin tekmeleri hüngür hüngür ağlayarak dua ediyordum.Derken hemşire içeri girdi saat 21:30 civarı sizi doğuma alıcaz dedi.Nasıl yani diyebildim ben daha bugün gelmiştim biz tedbir amaçlı yatıyorduk çok ani olmuştu. Bebeğimin çok hareketli olması meğersem iyi değilmiş NTS kayıtları da onun iyi olmadığını gösteriyormuş derken hemen eşimi aradım ağlaya ağlaya.O arada beni hazırlıyorlardı.Eşim geldi elimi tuttu sıkıca ve beni doğumhaneye kadar uğurladı.Hüngür hüngür ağlıyordum.Çok korkuyordum 33+5 tik daha. Tamam 2 hafta önden gidiyorduk ama hiç hazır değildim.Ve bebeğimin sıkıntıları vardı ameliyata girecekti belki derken o kadar stresliydim ki anlatamam. Ameliyat masasında etrafım kalabalık hem bebek için hem benim için. Spiral anestezi yapıldı ve kendimi kastığım için iğne çok zor yapıldı. Yarım saat 40 dk yı bulmuştur belki de.O Arada bebeğim son tekmelerini atıyormuş ama haberim yokmuş.Resmen bana veda etmiş benim oğlum. O son tekmesini hiç unutmicam.
Derken iğne vurulmasıyla bebeğimin doğması bir oldu ağlamaya çalıştı ağlayamadı bebeğim sadece minicik bi ses çıkardı. O ses hiç gitmiyor kulağımdan. Yukardaki ışıklardan yansımasını gördüm çok güzel bi bebekti canım oğlum benim.Ağlamayınca hocam niye ağlamadı dedim ama ses çıkarmadı kimse.Sonra yan tarafa aldılar bi panikle ve oğluma gözlerimin önünde kalp masajı yaptılar. Ayakları o kadar güzeldi ki bebeğimin öpemeden gitti. Yoğun bakıma aldılar sadece 2 saat yaşamış ve gitti meleğimNasıl dayanıcam bilmiyorum
Sebebi bilinmiyor genetik araştırılıyor. Benim aklımda bir sürü soru işareti var hamileyken 2 tane biontech oldum açana ondan mı diye bile aklıma geldi.26.haftamda çok fena grip oldum test oldum negatif çıktı ama acaba o an corona mıydım. Kafamda bir sürü soru işaretiyle gitti bebeğim
Benzer durumu yaşayan var mı
Evet ne kadar ağlasamda sızlansamda bu başıma geldi ve değiştiremem.Oğlumu geri getiremem.Onu çok özlesemde göremem. Sabır istemekten başka çarem yok ve sevdiklerimin,sizlerin duasıyla ayaktayım, yaşıyorum.. Allah razı olsun sizdenRabbim sabırlar versin inşallah bir daha böyle bi sınavın olmayacak... öyle içten yazdın insan kalbinde hissediyor yaşadıklarını ama meleğin cennette seni bekliyor ...rabbim öyle yazmış