- 21 Nisan 2011
- 6.178
- 7.098
- 398
ahh cnm doğru söylüyosunn Üniversite mezunu birr insanımm Eşimle her Şekilde oturdum konştm evlendiğimizde hamileykenn sakin kafaylaa amaa cevap vermiyoo tmm otur sen evde diyoo Şİmdi hadi yukarı çıkalım diyemiyoo hamileyken sabah kalkıp hadi giyin yukarı çıkalım diyodu çok şükür öyle değil şimdii.. Onada suç bulmak istemiyorm. babası 4 de kalkar sürekli arar teldennn kalktık mı kalkmadık mı diye yüz kere yukarı çıkn der kvde aynı çıkmazsan kapıya gelirr eşime bir sürü sanki o çocukmus gibi ağır laflar oda saygıdan susuyoo büyüklere karşı gelmemek içinn oda haklı bi yerdeee . Allahm ne olcak böyleee.
allah analı babalı büyütsün bebeğini
seni okurken sanki kendi hikayemi okudum
eskiden bizde altlı üstlü otururduk,beraber yerdik, ben 5 te gelirdim işten, eşim 8 gibi
o saate kadar onlarda otururdum, sonra sedat gelirdi, yemek yerdik, sofrayı, mutfağı toplardım, aşağı inerdik, uyurduk, bundan ibaret bir hayat
bu arada benim de aileme gitmemi istemezdi kp de kv de
ben evlenmişim artık onların adını almışım, onların evinde kalıyormuşum, onların kurallarına tabii olamlıymışımmm
ailem gelemezdi
ama ben onları çok dinlemedim bu konuda
eşim c.tesileri de çalışırdı,her c.tesi beni kendisi götürdü annemlere iş çıkışı da yine kendisi gelip aldı
ne var bunda ,dimi, eşimle gidip, eşimle geliyorum, haftada 1 gün sadece görüyorum
ama olmaaz, k.pederim evden kovdu beni sırf onun emirlerini dinlemediğim, annemlere gittiğim için
ben de canım,hiiiiiç ona boyun eğmedim, pılımı pırtımı topladım, eşime dedim ki beni anneme götüreceksin, bu evden taşınmadan da dönmem
6.5 aylık hamileyim bu arada
yol boyu yalvardı sedat bana, dinlemedim
3 hafta kaldım annemlerde,bu arada 1 kere aramadılar, sedat her akşam geldi annemlere, diye onu da kovmuş evden, sonradan duydum
neyse canım çok uzattım, babamlara söz verdi, bana söz verdi, 3 ay süre verin dedi, taşınacağım dedi,
döndüm, çünkü babam istedi, yoksa asla dönmezdim
ama hemen mutfakları ayırdım, bir daha kesinlikle onların evine çıkmadım, onlar bize geldiğinde, hep kendime bir uğraş buldum
her hafta annemleri davet ettim, zorla getirttim
en sonunda da gebeliğimi takip eden doktor gittim
bende hastanede çalışıyordum zaten o sırada doktor tanıdıktı bu nedenle
dedim ki, durum bu, ama hala huzur vermiyorlar ,sedat'ı dolduruyorlar, sürekli kavga ediyoruz beni 1-2 gün yatır, biraz korksunlar
ertesi günde kontrolümüz var...
hastanede sıra bize geldi, ben de maşallah çok iyiyim bu arada, sıkıntısız bir gebelik
doktor dedi ki, eşime
siz napıyorsunuz , kasılmaları var bu kızın, erken doğum olabilir, bebeğe birşey olabilir, neyi paylaşamıyorsunuz, yatacak birkaç gün dedi
sedat var ya bembeyaz oldu
çoook uzattım, hakkını helal et ama
hastaneden çıktığımda hiçbir şey aynı olmadı
k.peder gelip benden özür diledi, cahilliğime ver dedi
barıştık, diyelim
ama asla mutfakları birleştirmedim, yukarı belki 10-15 günde bir eşimin gönlü olsun diye çıktım, bir bahaneyle yarım saat sonra kalktım
iş canım burda sende, ve eşinde bitiyor
eşini bilmem sana ne kadar destek ama daha mincik bir bebeğiniz var
onu bahane et, kavga etme, güzel güzel konuş,
deki mesela, bebek gece uyumuyor, kaçta yattığım,kalktığım belli değil
annenler kahvaltı yaptığında belki ben daha yeni uyuyor oluyorum,
süt veriyorum ben, sık acıkıyorum, her dakka yukarı çıkamam ki
evimde yemek olmalı, kendi canımın çektiği bir şey olur belki, annenden de devamlı isteyemem ki, yaşlı kadın, her dakka bana hizmet edemez ki
hem ben artık sana kendim yemek yapmak istiyorum falan de
bir günde olmaz, ama zamanla haklı olduğunu anlayacaktır
asla ailesini kötüleme
mesela sen emzirirken mi girdiler,
deki, akşam
canım annenler tabii yabancı değil, ama utanıyorum, ben kendi annemden utanıyorum zaten, havalar ısınıyor, lohusayım, kıyafetim uygun olmayabilir, bi konuşsan falan desen
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?