Bebeğim doğdu kimseye tahammül edemiyorum

Pisipatisii .!.:
Çok meşakkatli bir hamilelik yaşadım. Hamileyken lazer ameliyatı oldum. Tek yumurta ikizlerime hamileydim birinin gelişimi hep gerideydi. Kendimi o süreçte hamile gibi değil de hep hasta gibi hissettim.
30. Haftada erken doğum oldu bebeklerimden birini kaybettim 8 gün yaşadı. Diğeri 35 gün yoğun bakımda kuvözde kaldı.
Derken taburcu olduk evimize geldik. Bebek henüz prematüre olduğu için eve ziyaretçi kabul etmiyorum. Kaynanam dahil arada bir bakıp gidiyor her şeyiyle kendim ilgileniyorum ve çok da mutluyum bu durumdan.
Ancak o kadarcık ziyarette Bile bebeğimi kucağıma aldığım anda karışma bırak dokunma vs dediklerinde çıldıracak gibi oluyorum kimseye tahammül edemiyorum. Bebek benim bebeğim. İçimden hep bi ağlamak geliyor.
İlk torun olduğu için aşırı aşırı heyecanlılar evet anlıyorum ama bu heyecan ve bu bağlılık beni tedirgin etmiyor değil.

Sadece eşimle yanyana olmak istiyorum ve bebeğimizle. Ona olan aşırı bağlılığım bazen beni bile korkutuyor. Aşmaya çalışıyorum ama başarılı olamıyorum. Ne yapacağım hakkında bir fikrim yok. Neden böyle hissediyorum bilmiyorum.
Genişletmek için tıkla...
Cok normal cnm hem erken dogum yapmissin hem tarifsiz bir kayip ve uzerine lohusalik. Boyle hissetmek senin hakkın ve cok normal. Ama geçecek olagan surec ama surdurulebilir degil . Gule gule buyutun bebeginizi
 
Pisipatisii .!.:
Size kocaman sarılıyorum :KK43: ömrünüz hep güzel geçsin 🙏🏼
Genişletmek için tıkla...
cok tesekkur ederim 🤗sizin de bebeginizle birlikte saglikli guzel yillariniz olsun. hani yukarida demisler ya sen lohusasin bagir cagir diye. gercekten oyle, bebek sizin bebeginiz tek soz sahibi sizsiniz sonucta o yuzden pat pat soyleyin. cunku yavrularimizin dunyasi biziz, biz koruyacagiz onlari.
 
Pisipatisii .!.:
Çok meşakkatli bir hamilelik yaşadım. Hamileyken lazer ameliyatı oldum. Tek yumurta ikizlerime hamileydim birinin gelişimi hep gerideydi. Kendimi o süreçte hamile gibi değil de hep hasta gibi hissettim.
30. Haftada erken doğum oldu bebeklerimden birini kaybettim 8 gün yaşadı. Diğeri 35 gün yoğun bakımda kuvözde kaldı.
Derken taburcu olduk evimize geldik. Bebek henüz prematüre olduğu için eve ziyaretçi kabul etmiyorum. Kaynanam dahil arada bir bakıp gidiyor her şeyiyle kendim ilgileniyorum ve çok da mutluyum bu durumdan.
Ancak o kadarcık ziyarette Bile bebeğimi kucağıma aldığım anda karışma bırak dokunma vs dediklerinde çıldıracak gibi oluyorum kimseye tahammül edemiyorum. Bebek benim bebeğim. İçimden hep bi ağlamak geliyor.
İlk torun olduğu için aşırı aşırı heyecanlılar evet anlıyorum ama bu heyecan ve bu bağlılık beni tedirgin etmiyor değil.

Sadece eşimle yanyana olmak istiyorum ve bebeğimizle. Ona olan aşırı bağlılığım bazen beni bile korkutuyor. Aşmaya çalışıyorum ama başarılı olamıyorum. Ne yapacağım hakkında bir fikrim yok. Neden böyle hissediyorum bilmiyorum.
Genişletmek için tıkla...
Sizinle aynı durumu yaşıyorum. Benim oğlum da zorlu bi hamilelik ve doğum sürecinden sonra sarılık oldu özel hastanede 7 sata fototerapi aldı 1 haftalıkken devlet hastanesinde yoğun bakıma girdi hem enfeksiyondan hem sarılıktan. Tam 18 gün kaldı her günü zehir gibiydi oğlum 1 yaşına geldi ama hala hatırlamak istemiyorum. Yoğun bakımdan çıktığında zaten çok hassas bi dönemdeydi kendim dokunurken bile koktum miktop kapacak hasta olacak diye. 1 2 ay kimseyi kabul etmedim ailem zaten şehir dışında. Sonrasında yavaş yavaş gelip gitmeye başladık ama ben hep diken üstündeydim insanlar da mecburiyetten dikkat etmeye çalıştılar çünkü zor günler atlattık. 4 ya da 5 aylıkken de tekrar hastalandı öksürük balgamdan resmen nefes alamıyordu çocuk. 1 hafta evde o ağladı ben ağladım nefessiz kaldı balgam kustu en son hastaneye yatışı yapıldı 1 hafta da orda kaldık sayısız ilaç hava ve damar yolundan sonra düzeldi. Sanırım bundan dolayıdır ki aynı sizin dediğin gibi kimse elini bile sürsün istemiyorum. Ailem oraya gittiğimizde oğlumla markete dışarı gitmem istiyolar kavga ediyorum çünkü yarım saat bile ayrı kalamam. Kocam oğlumla kapının önüne inince bile 5 dk zor dayanıyorum gözümün önünde olmazsa resmen panik atağım tutuyor. Aileler özellikle de benimki çok alınıyor diyor ki çocuğunu mu sakınıyorsun bize mi güvenmiyorsun ama gerçekten umrumda değil. Çocuğumu çok seviyorum ona gözüm gibi bakıyorum diye ben suçlu değilim kimseye çocuğumu oyuncak etmek zorunda da değilim sonuçta. Çok uzun yazdım kusura bakma ama milyon tane olay yaşadım bu konuyla ilgili o yüzden çok doluyum. Yorgun olsam da uykusuz kalsam da hasta olsam da oğluma ben bakarım çünkü ben doğurdum ama insanlar bunu anlamak istemiyor Allah sana da bana da yardım etsin
 
gokcergl .!.:
Sizinle aynı durumu yaşıyorum. Benim oğlum da zorlu bi hamilelik ve doğum sürecinden sonra sarılık oldu özel hastanede 7 sata fototerapi aldı 1 haftalıkken devlet hastanesinde yoğun bakıma girdi hem enfeksiyondan hem sarılıktan. Tam 18 gün kaldı her günü zehir gibiydi oğlum 1 yaşına geldi ama hala hatırlamak istemiyorum. Yoğun bakımdan çıktığında zaten çok hassas bi dönemdeydi kendim dokunurken bile koktum miktop kapacak hasta olacak diye. 1 2 ay kimseyi kabul etmedim ailem zaten şehir dışında. Sonrasında yavaş yavaş gelip gitmeye başladık ama ben hep diken üstündeydim insanlar da mecburiyetten dikkat etmeye çalıştılar çünkü zor günler atlattık. 4 ya da 5 aylıkken de tekrar hastalandı öksürük balgamdan resmen nefes alamıyordu çocuk. 1 hafta evde o ağladı ben ağladım nefessiz kaldı balgam kustu en son hastaneye yatışı yapıldı 1 hafta da orda kaldık sayısız ilaç hava ve damar yolundan sonra düzeldi. Sanırım bundan dolayıdır ki aynı sizin dediğin gibi kimse elini bile sürsün istemiyorum. Ailem oraya gittiğimizde oğlumla markete dışarı gitmem istiyolar kavga ediyorum çünkü yarım saat bile ayrı kalamam. Kocam oğlumla kapının önüne inince bile 5 dk zor dayanıyorum gözümün önünde olmazsa resmen panik atağım tutuyor. Aileler özellikle de benimki çok alınıyor diyor ki çocuğunu mu sakınıyorsun bize mi güvenmiyorsun ama gerçekten umrumda değil. Çocuğumu çok seviyorum ona gözüm gibi bakıyorum diye ben suçlu değilim kimseye çocuğumu oyuncak etmek zorunda da değilim sonuçta. Çok uzun yazdım kusura bakma ama milyon tane olay yaşadım bu konuyla ilgili o yüzden çok doluyum. Yorgun olsam da uykusuz kalsam da hasta olsam da oğluma ben bakarım çünkü ben doğurdum ama insanlar bunu anlamak istemiyor Allah sana da bana da yardım etsin
Genişletmek için tıkla...
Çok mutlu oldum şuan sağlıklı olmasına. Benim oğlum 35 gün kaldı yoğun bakımda. İkizini kaybettiğim için ne psikoloji kaldı ne başka bişey. Halen ziyaretçi kabul etmiyorum. Benim de ailem şehir dışında. Arada babaannesi dedesi gelip bakıp gidiyolar. Yukarılarda sakin olun biraz bilmem ne yazmışlar. Yaşamayan bilemez derler ya gerçekten öyle sizi çok iyi anlıyorum. Bazen içeride uyurken mutfağa gidiyorum hemen gelip bakıyorum tekrar uyuyor mu diye. Eşim diyor ki daha gideli 30 saniye oldu. Diğer odaya gidince bile panik atağım tutuyor resmen. Yanımda en azından işime karışan aile büyükleri yok. Onunla avutuyorum kendimi. Şuan sağlıklıyız neyse ki. Ama dediğiniz gibi birilerine bırakıp gitme birilerine bırakıp iş yapma düşüncesi bile kalbimi sıkıştırıyor. Size kocaman sarılıyorum sağlıkla büyütün 🥺🌸💗💗💖💖
 
Pisipatisii .!.:
Çok mutlu oldum şuan sağlıklı olmasına. Benim oğlum 35 gün kaldı yoğun bakımda. İkizini kaybettiğim için ne psikoloji kaldı ne başka bişey. Halen ziyaretçi kabul etmiyorum. Benim de ailem şehir dışında. Arada babaannesi dedesi gelip bakıp gidiyolar. Yukarılarda sakin olun biraz bilmem ne yazmışlar. Yaşamayan bilemez derler ya gerçekten öyle sizi çok iyi anlıyorum. Bazen içeride uyurken mutfağa gidiyorum hemen gelip bakıyorum tekrar uyuyor mu diye. Eşim diyor ki daha gideli 30 saniye oldu. Diğer odaya gidince bile panik atağım tutuyor resmen. Yanımda en azından işime karışan aile büyükleri yok. Onunla avutuyorum kendimi. Şuan sağlıklıyız neyse ki. Ama dediğiniz gibi birilerine bırakıp gitme birilerine bırakıp iş yapma düşüncesi bile kalbimi sıkıştırıyor. Size kocaman sarılıyorum sağlıkla büyütün 🥺🌸💗💗💖💖
Genişletmek için tıkla...
Aynen öyle hala 5 dkda bir gidip bakarken uyurken. Düştü mü uyandı mı diye. Bana da diyolar uyuyor hemen uyanmaz ama benim içim rahat etmiyor. Başınız saolsun tekrar gerçekten çok zor o yoğun bakım kapısında gözyaşı dökmeyen bunu anlamaz özellikle sizin bi evladınız da melek olmuş o kadar normal ki. Sakin ol alış demek tamamen boş laf ve sana kendini psikopat gibi hissettirmekten başka işe yaramaz. Bu bebeğinizle sizin arasındaki ilişki o yüzden hiçkimseye ilgilendirmiyor. Laf söyleyen olursa da bırakın da çocuğumu nasıl büyüteceğime ben karar vereyim de boz bırak tekrar cesaret edemesinler. Böyle zamanlarda parazit gibi her halta burnunu sokmaya çalışıyor herkes. Allah hepimizin bebeğine sağlık sıhhat versin ayrı koymasın💕💕
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Merifettah
2 yaşındaki oğlum ve ben boşanmak isteyen eş
3 4 5
Yorumlar
90
Görüntüleme
9K
Bissunicole
Bissunicole
Pisipatisii
Travmatik Doğum hikayem
2
Yorumlar
33
Görüntüleme
8K
clara
clara
Mihrimah Sultann
Erken Doğum Hikayem 🙃
2 3
Yorumlar
49
Görüntüleme
9K
Mihrimah Sultann
Mihrimah Sultann
G
  • Kilitli
Sizce neden sürekli sıkıntı çekiyorum? Çok yoruldum
2
Yorumlar
23
Görüntüleme
5K
Zincir
Zincir
1Libby
33 haftalık bebeğimi aldılar(biraz anlatmak istiyorum)
3 4 5
Yorumlar
83
Görüntüleme
52K
Busbussally
B
X