Bebeğim doğdu kimseye tahammül edemiyorum

Pisipatisii

Pisipatisii

Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
22 Aralık 2023
658
773
28
Çok meşakkatli bir hamilelik yaşadım. Hamileyken lazer ameliyatı oldum. Tek yumurta ikizlerime hamileydim birinin gelişimi hep gerideydi. Kendimi o süreçte hamile gibi değil de hep hasta gibi hissettim.
30. Haftada erken doğum oldu bebeklerimden birini kaybettim 8 gün yaşadı. Diğeri 35 gün yoğun bakımda kuvözde kaldı.
Derken taburcu olduk evimize geldik. Bebek henüz prematüre olduğu için eve ziyaretçi kabul etmiyorum. Kaynanam dahil arada bir bakıp gidiyor her şeyiyle kendim ilgileniyorum ve çok da mutluyum bu durumdan.
Ancak o kadarcık ziyarette Bile bebeğimi kucağıma aldığım anda karışma bırak dokunma vs dediklerinde çıldıracak gibi oluyorum kimseye tahammül edemiyorum. Bebek benim bebeğim. İçimden hep bi ağlamak geliyor.
İlk torun olduğu için aşırı aşırı heyecanlılar evet anlıyorum ama bu heyecan ve bu bağlılık beni tedirgin etmiyor değil.

Sadece eşimle yanyana olmak istiyorum ve bebeğimizle. Ona olan aşırı bağlılığım bazen beni bile korkutuyor. Aşmaya çalışıyorum ama başarılı olamıyorum. Ne yapacağım hakkında bir fikrim yok. Neden böyle hissediyorum bilmiyorum.
 
Profesyonel bir destek almak iyi gelebilir hepimiz zaman zaman böyle şeyler düşünmüşüzdur ayrıca kv nin tavrı da hiç hoş değil daha anlayışlı olabilirdi..
 
Anne olursam her halde ayyynen böyle olurum :KK70: onca yılın hasretini böyle çıkarabilirim ancakkk :)
Sakin ol kendini biraz rahatlat morale ve enerjiye ihtiyacın var çünkü bebişinin sana ihtiyacı var :)
 
Pisipatisii .!.:
Çok meşakkatli bir hamilelik yaşadım. Hamileyken lazer ameliyatı oldum. Tek yumurta ikizlerime hamileydim birinin gelişimi hep gerideydi. Kendimi o süreçte hamile gibi değil de hep hasta gibi hissettim.
30. Haftada erken doğum oldu bebeklerimden birini kaybettim 8 gün yaşadı. Diğeri 35 gün yoğun bakımda kuvözde kaldı.
Derken taburcu olduk evimize geldik. Bebek henüz prematüre olduğu için eve ziyaretçi kabul etmiyorum. Kaynanam dahil arada bir bakıp gidiyor her şeyiyle kendim ilgileniyorum ve çok da mutluyum bu durumdan.
Ancak o kadarcık ziyarette Bile bebeğimi kucağıma aldığım anda karışma bırak dokunma vs dediklerinde çıldıracak gibi oluyorum kimseye tahammül edemiyorum. Bebek benim bebeğim. İçimden hep bi ağlamak geliyor.
İlk torun olduğu için aşırı aşırı heyecanlılar evet anlıyorum ama bu heyecan ve bu bağlılık beni tedirgin etmiyor değil.

Sadece eşimle yanyana olmak istiyorum ve bebeğimizle. Ona olan aşırı bağlılığım bazen beni bile korkutuyor. Aşmaya çalışıyorum ama başarılı olamıyorum. Ne yapacağım hakkında bir fikrim yok. Neden böyle hissediyorum bilmiyorum.
Genişletmek için tıkla...

Kocan hariç diğerlerine bağır çağır. Bugünlerin tadını çıkar.kaynanı salla, 1-2 ay sonra bi çiçek alır gönlünü alırsın. Hem bebekle hem kocanla hayatın keyfine bak.
 
Pisipatisii .!.:
Çok meşakkatli bir hamilelik yaşadım. Hamileyken lazer ameliyatı oldum. Tek yumurta ikizlerime hamileydim birinin gelişimi hep gerideydi. Kendimi o süreçte hamile gibi değil de hep hasta gibi hissettim.
30. Haftada erken doğum oldu bebeklerimden birini kaybettim 8 gün yaşadı. Diğeri 35 gün yoğun bakımda kuvözde kaldı.
Derken taburcu olduk evimize geldik. Bebek henüz prematüre olduğu için eve ziyaretçi kabul etmiyorum. Kaynanam dahil arada bir bakıp gidiyor her şeyiyle kendim ilgileniyorum ve çok da mutluyum bu durumdan.
Ancak o kadarcık ziyarette Bile bebeğimi kucağıma aldığım anda karışma bırak dokunma vs dediklerinde çıldıracak gibi oluyorum kimseye tahammül edemiyorum. Bebek benim bebeğim. İçimden hep bi ağlamak geliyor.
İlk torun olduğu için aşırı aşırı heyecanlılar evet anlıyorum ama bu heyecan ve bu bağlılık beni tedirgin etmiyor değil.

Sadece eşimle yanyana olmak istiyorum ve bebeğimizle. Ona olan aşırı bağlılığım bazen beni bile korkutuyor. Aşmaya çalışıyorum ama başarılı olamıyorum. Ne yapacağım hakkında bir fikrim yok. Neden böyle hissediyorum bilmiyorum.
Genişletmek için tıkla...
riskli gebelik yasadiginiz icin, bir kayio yasadiginiz icin ve evladiniz kuvezde kaldigi icin boylesiniz. yasadiklariniz hic kolay seyler degil, en buyuk stresi siz yasadiniz sonucta. ben de boyleydim. ilk gebeligim dusukle sonuclandi. 2. gebeligimde 26 haftada suyum geldi ve 3 ay boyunca hastanede yattim. cok sukur ki evladim sagliklica dogdu. ama ben, ben degildim yani dogumdan sonra. esim ben dinleneyim diye uyu sen, ben bakarim cocuga diyordu. gidip uyuyordum ama kabuslarla geri uyaniyordum.asla ayri yatamadim cocugumdan. aylarca hastane ve dogumhaneyi ruyamda gordum ki hala ruyalarima giriyor. ilk zamanlar cocugumu bi yerlerde unuttugumu goruyordum surekli ama surekli. dogumdan sonra cocugumla ilgili en ufak bi yorum dahi kimsenin yapmasina tahammulum yoktu, olumlu veya olumsuz. oglum suan 18 aylik .2, 3 aydir cok daha rahatim. zamanla geciyor bence
 
öncelikle kaybettiğiniz cocuğunuz için başınız sağolsun
zor bi yolculuğun daha başı bu, hamillikten itbaren ömür boyu bu süreç devam edecek.

bunun için kendizi telkin etmelisiziniz, gerekirse destek almalısınız
cıcuk büyüdükçe 3cü bir kişiye ihtiyaç duyuluyor bi şekilde
ve bu bağımlılık artarsa başkasına verememe ama özel alanada ihtiyac duyma sizi çok kötü sıkıştırır.

ayrıca kimseye bağımak zorun da değilsiniz , bu bebek calarının canı.
bu bana göre bencillik. benim kv de cok söylenir ve birbirimizden hiç haz etmeyiz ama hee der geçerim

noldu , 3 hafta önce merdivenlerden düştüm iş göremez hale geldim mecburen cocuğuma baksın diye gelmesini istedim, kime ne zaman nasıl muhtaç olacağınızı bilemezsiniz. kalp kırmadan kendinizi alıştırmayı deneyin
 
Shalini .!.:
riskli gebelik yasadiginiz icin, bir kayio yasadiginiz icin ve evladiniz kuvezde kaldigi icin boylesiniz. yasadiklariniz hic kolay seyler degil, en buyuk stresi siz yasadiniz sonucta. ben de boyleydim. ilk gebeligim dusukle sonuclandi. 2. gebeligimde 26 haftada suyum geldi ve 3 ay boyunca hastanede yattim. cok sukur ki evladim sagliklica dogdu. ama ben, ben degildim yani dogumdan sonra. esim ben dinleneyim diye uyu sen, ben bakarim cocuga diyordu. gidip uyuyordum ama kabuslarla geri uyaniyordum.asla ayri yatamadim cocugumdan. aylarca hastane ve dogumhaneyi ruyamda gordum ki hala ruyalarima giriyor. ilk zamanlar cocugumu bi yerlerde unuttugumu goruyordum surekli ama surekli. dogumdan sonra cocugumla ilgili en ufak bi yorum dahi kimsenin yapmasina tahammulum yoktu, olumlu veya olumsuz. oglum suan 18 aylik .2, 3 aydir cok daha rahatim. zamanla geciyor bence
Genişletmek için tıkla...
Size kocaman sarılıyorum :KK43: ömrünüz hep güzel geçsin 🙏🏼
 
huzurunmeraklisi .!.:
öncelikle kaybettiğiniz cocuğunuz için başınız sağolsun
zor bi yolculuğun daha başı bu, hamillikten itbaren ömür boyu bu süreç devam edecek.

bunun için kendizi telkin etmelisiziniz, gerekirse destek almalısınız
cıcuk büyüdükçe 3cü bir kişiye ihtiyaç duyuluyor bi şekilde
ve bu bağımlılık artarsa başkasına verememe ama özel alanada ihtiyac duyma sizi çok kötü sıkıştırır.

ayrıca kimseye bağımak zorun da değilsiniz , bu bebek calarının canı.
bu bana göre bencillik. benim kv de cok söylenir ve birbirimizden hiç haz etmeyiz ama hee der geçerim

noldu , 3 hafta önce merdivenlerden düştüm iş göremez hale geldim mecburen cocuğuma baksın diye gelmesini istedim, kime ne zaman nasıl muhtaç olacağınızı bilemezsiniz. kalp kırmadan kendinizi alıştırmayı deneyin
Genişletmek için tıkla...
Çok geçmiş olsun :KK43:
 
Ben sizi anlıyorum
Yorumlara kulak asmayın
Bu sadece zamanla hafifleyen bişey
Annelik kaygı bozuklugu ve paranoyayı zTen beraberinde getirirken bir de üstüne sınanmıs hırpalanmış bir canınızı da topraga verip gelmıssınız.
Elbette al babannesi sen bak
Ben Bi bıyık aldırmaya gıdecem ablacım bebek acıkırsa sütümü sagdım verirsin gibi keyif aleminde olmanızı bekleyemeyiz

Bence normal olmayanda o keyif aleminde olabilmektir Bi insan bana göre bebegınden nasıl ayrı kalabilir
 
Canım benim sen lohusasın! Sana her şey serbest bağır çağır. Senin üstüne biri gelirse asıl ona yazıklar olsun. Bir evladını da kaybetmiş bir lohusasın hem de. Tek kalmak istediğini söyle. Anlayışla karşılayın de. Ama onlar tarafından bakınca da “tek bırakmayalım, kendini kötü hissetmesin, bir yemek çorba yapalım” diyor olabilirler.
Sadece sana iyi gelmediklerini bu süreci aşmamda bana destek olun çocuğumu benden almayın de lütfen. Eminim anlarlar.
 
Pisipatisii .!.:
Ancak o kadarcık ziyarette Bile bebeğimi kucağıma aldığım anda karışma bırak dokunma
Genişletmek için tıkla...
Yemin edebilirim bu sözleri tekrar tekrar 4 defa okudum. Ben yanliş anladim galiba. Siz misafirlere karşi bunlari soylediniz sandim. Çünkü gerçekten bu sozleri baska birisi tarafindan size soylenecegine aklim almadı.

Sonrasini okuyunca anladim. Size soylenmiš. Ne demek karışma asıl sen karışma bebek benim degil mi deseydin. Nasil bırak nasıl dokunma. Ben dokunmicam da senmi dokunicaksn asıl sen dokunma kendini ne zannediyorsunuz deyip sinir krizi geçirseydin. Bir daha demeye korkardılar. Yemin ederim çok sinirlendim.
Benimde ilk bebegimi toprağa verdim :KK43: sonrasinda öncesinde düşükler oldu. Yeni bir bebegim dogdu saglikli aşırı korku endişe kıskançlık oluyor. Ama çokta abartmamak lazimda gelsinler bize anlatsinlar
Saglikla buyut canim
 
Kaybınız için başınız sağ olsun inşallah.

Allahım yavrunuzu sağlıkla mutlulukla analı babalı büyütmeyi nasip etsin inşallah arkadaşım.

O kadar benzer durumdayız ki tarif edemem.

Ben hiç kimseyi umursamıyorum,çekirdek ailemle mutluyum çok şükür. Tavsiye ediyorum.
 
İlk aylarda çılgın bir sevgi aşk oluyor bebeğinize özellikle ilk çocukta sonra o sevgi azalmıyor tabi ama çılgınlık gidiyor ben severken ağladığımı biliyorum 🥲 gelip sevip gitsinler ama kelimelerine dikkat etsinler
,elletmeyin fazla emzircem yerinde yatsın falan bahaneyle alın uzun uzun kucaklarda kalmasın söz hakkı sizde unutmayın o yüzden üzülmeyin eve geldiklerinde elinizi yıkayın diye doğrudan banyoya alın her geleni böyle böyle kurallarınıza alışırlar zaten onlarında bu halleri dinginleşecek merak etmeyin.
 
Honkiponkitorino .!.:
İlk aylarda çılgın bir sevgi aşk oluyor bebeğinize özellikle ilk çocukta sonra o sevgi azalmıyor tabi ama çılgınlık gidiyor ben severken ağladığımı biliyorum 🥲 gelip sevip gitsinler ama kelimelerine dikkat etsinler
,elletmeyin fazla emzircem yerinde yatsın falan bahaneyle alın uzun uzun kucaklarda kalmasın söz hakkı sizde unutmayın o yüzden üzülmeyin eve geldiklerinde elinizi yıkayın diye doğrudan banyoya alın her geleni böyle böyle kurallarınıza alışırlar zaten onlarında bu halleri dinginleşecek merak etmeyin.
Genişletmek için tıkla...
Ben hâla ağlıyorum severken desem…
 
yaşadıklarınız çok zor ve şu an hissettikleriniz aşırı normal… kimseye kulak asmadan bebeğinizi gönlünüzce sarıp sarmalayın ♥️
 
Pisipatisii .!.:
Çok meşakkatli bir hamilelik yaşadım. Hamileyken lazer ameliyatı oldum. Tek yumurta ikizlerime hamileydim birinin gelişimi hep gerideydi. Kendimi o süreçte hamile gibi değil de hep hasta gibi hissettim.
30. Haftada erken doğum oldu bebeklerimden birini kaybettim 8 gün yaşadı. Diğeri 35 gün yoğun bakımda kuvözde kaldı.
Derken taburcu olduk evimize geldik. Bebek henüz prematüre olduğu için eve ziyaretçi kabul etmiyorum. Kaynanam dahil arada bir bakıp gidiyor her şeyiyle kendim ilgileniyorum ve çok da mutluyum bu durumdan.
Ancak o kadarcık ziyarette Bile bebeğimi kucağıma aldığım anda karışma bırak dokunma vs dediklerinde çıldıracak gibi oluyorum kimseye tahammül edemiyorum. Bebek benim bebeğim. İçimden hep bi ağlamak geliyor.
İlk torun olduğu için aşırı aşırı heyecanlılar evet anlıyorum ama bu heyecan ve bu bağlılık beni tedirgin etmiyor değil.

Sadece eşimle yanyana olmak istiyorum ve bebeğimizle. Ona olan aşırı bağlılığım bazen beni bile korkutuyor. Aşmaya çalışıyorum ama başarılı olamıyorum. Ne yapacağım hakkında bir fikrim yok. Neden böyle hissediyorum bilmiyorum.
Genişletmek için tıkla...
Bebişinizin kaybına üzüldüm diğerine sağlıkla kavuşmanıza sevindim. Bir çok zorlu stresli süreçler geçirmişsiniz. Duygularınız hisleriniz hem hamilelik ve annelik sebebi ile hormonlardan hem de bu zor süreçten ötürü karman çorman. Zamanla düzelecek ama bir nefes almak online dahi olsa psikolog ile görüşmek işe yarayabilir.
Bebek senin bebeğin korumak istemen normal, diğer konuşan herkesin dediğini duymazdan gel. Eşinle bu güzel günlerin tadını çıkarmaya bak. Çok zor eziyetli ama sana bakan minik bir çift göz de dünyaya bedel. Hemencecik büyüyorlar. Kapa kulaklarını kokla öp sev doya doya.. toparladı ise yavaş yavaş artık bebek arabası ile dışarı çıkmaya başla yürü biraz önce kısa mesafe zamanla arttır..
Bebeğinle sevdiklerinle sağlıklı hayırlı güzel bir ömür nasip etsin rabbim daha uzun bir hayat yolu var önünde geçecek bu günler sakin ol, sen bir annesin doğru yolu bulursun. Kaybolmuş gibi hissedersen destek al mutlaka 🌸
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Merifettah
2 yaşındaki oğlum ve ben boşanmak isteyen eş
3 4 5
Yorumlar
90
Görüntüleme
9K
Bissunicole
Bissunicole
Pisipatisii
Travmatik Doğum hikayem
2
Yorumlar
33
Görüntüleme
8K
clara
clara
Mihrimah Sultann
Erken Doğum Hikayem 🙃
2 3
Yorumlar
49
Görüntüleme
9K
Mihrimah Sultann
Mihrimah Sultann
G
  • Kilitli
Sizce neden sürekli sıkıntı çekiyorum? Çok yoruldum
2
Yorumlar
23
Görüntüleme
5K
Zincir
Zincir
1Libby
33 haftalık bebeğimi aldılar(biraz anlatmak istiyorum)
3 4 5
Yorumlar
83
Görüntüleme
52K
Busbussally
B
X