bebegim, ben ve korkularim

Mavi02 · 9 Şubat 2023

leylalin-_-7 .!.:
İzledikleriniz korkularınızı tetikliyor sanırım haber almak istiyor olabilirsiniz en doğal hakkınız lakin izledikleriniz size kötü gelip gündelik hayatınızı etkiliyorsa sadece internet üzerinden sağlam kaynaklardan bilgi alın. Artçı deprem şurda şu şiddette oldu kayıp sayısı şu kadar vs diye. Televizyon yayınlarından bilhassa uzak durun. Hassas döneminizdesiniz. İçgüdüsel olarak isteseniz de istemeseniz de empati yapıyorsunuz.
Önceliğiniz kendi ruh sağlığınız olmalı ki evladınıza iyi geliverin. Bebekler annelerinin ruh hallerini çok açık şekilde hissedebiliyor.Kendiniz için olmasa bile evladınız için biraz medyadan uzak durmaniz iyi olur.
Bunları size bir anne olarak değil eski bir kaygı bozukluğu sorunu yaşayan hasta olarak yazıyorum. Kaygılı düşüncelere dikkat verip diğer insanlara bağımlı oldukça ve senaryolar arttıkça kurtulması çok çaba isteyen bir hastalık.Hepimiz üzgünüz ellerimizden dua ve küçük yardimlar dışında bir şey gelmiyor.
Kendinize korkulariniz üzerinden gorev verebilirsiniz. Mesela aklınıza oradaki insanlar geldiğinde onlar için şu duayı okuyacağım yada kendiniz ile alakalı olduğu zaman korkunuz ailem ve evim için şu duayı okuyacağım diye kendinize görev belirleyin. Okuyun. Okuduktan sonra yaptığınız işe geri donuvermeye çalışın hemen. Bilinçaltınız kendinizi korumaniz için ihtimal senaryolar üretir, korunaklı yerleri düşünür durursunuz ama bu ihtimallerin ve senaryoların sonu yok. Başta küçücük bir kaygı gibi görünen bir hastalık alıp başını gidebiliyor bugün bir deprem konusundan basliyor kaygı konusu ama sürekli sürekli düşünürseniz farklı konular meydana çıkar bir ay sonra farklı bir şeyden korkar ve ona siper olusturmaya çalışırsınız.
Hepimiz farklı insanlarız. Hepimizin kaldırabileceği acı,empati, üzüntü,endişe ve öfke miktarları farklı.Bugün sizi haberler izlememek vicdansız veya bencil yapmayacak.
Onun için kendinize iyi geleni seçin çünkü kendinizden ziyade küçük bir bebeğiniz var.
Lütfen yazdıklarımı yanlış anlamayın. Akıl vermek vs. olarak yazmadım ilerlemiş kaygı bozukluğu çok kötü bir hastalık olabiliyor sizin de ilerlemesin istedim sadece. Kendim uzerinden örnek verdim.
Allah tüm milletimizi görünen ve görünmeyen belalardan yarattığı tüm varlıkların en ufak kötü dusuncesinden dahi korusun.

Konu sahibinin yazdığı her şeyi noktası virgülüne yaşıyorum hatta konuyu ben açtım bile sandım.Konu sahibi yalnız değilsin bunu bil.Hassas kalpli insanlar demek ki daha çok ekileniyor.Depremi 2 kez hissettim Karadeniz'de olmama rağmen.2 sinde de evim beşik gibi sallandı.Hem çocuğum için endişeleniyorum hem de oradaki insanlar ne yapsın diyerek kendime kızıyorum.Surekli deprem oluyormus hissi yaşıyorum.Bu arkadaşın yazdıkları bana dahi iyi geldi.Ben de deneyeceğim.Insallah çıkış yolu bulabiliriz ,ferahlarız.

Pink_blue_ · 9 Şubat 2023

dipsiz kuyu .!.:
Benim de biri 9 yaşında diğeri 10 aylık iki çocuğum var inanın sizinle aynı durumdayım ağlamaktan gözlerim şişti yanıyor resmen o anneleri düşünüyorum o lafın yerine koyuyorum kendimi evladımı o bebeklerin yerine koyuyorum kafayı yicekmis gibi oluyorum bu gün eşim çok kötü kızdı bana toparla biraz kendini diye elimizden hiç birşey gelmiyor maalesef dua edip yardım göndermekten başka

Nasıl yatıyorsunuz gece kızlarıma oda yaptım biri 3 diğeri 9 yaş 3 yaşı yanıma aldım eşimde büyük kızın yanında yatıyor büyük kızıma depremde sığınıp bekleyeceği yer ayarladım Allah korusun nasıl çıkarız o enkazdan küçük kızım nasıl kalır o enkazda düşündükçe kalbim sıkışıyor yavrumlarım annesiz kalırsa ben onlarsız kalırsam

Shalini · 9 Şubat 2023

hukukkusu .!.:
Zorlu bir süreç geçirmişsiniz. Lohusa dönemindesiniz zor çok zor. Profesyonel destek almalısınız muhakkak. Deprem üzerine tuz biber olmuş.

evet hem de cok zorlu bir surec. gucum yok, sanki tukenmis gibiyim, profesyonel destekle birlikte ailemi gormeme ihtiyacim var sanirim yani sehir degistirirsem belki iyi gelir ama ailem de uzakta. nasil giderim kucuk ve kolik bebegimle bilmiyorum

dipsiz kuyu · 9 Şubat 2023

Lovely_love .!.:
Nasıl yatıyorsunuz gece kızlarıma oda yaptım biri 3 diğeri 9 yaş 3 yaşı yanıma aldım eşimde büyük kızın yanında yatıyor büyük kızıma depremde sığınıp bekleyeceği yer ayarladım Allah korusun nasıl çıkarız o enkazdan küçük kızım nasıl kalır o enkazda düşündükçe kalbim sıkışıyor yavrumlarım annesiz kalırsa ben onlarsız kalırsam

Açıkçası deprem bölgesinde değiliz ankara da yaşıyoruz tabi Allah bilir ama deprem olacak korkusu çok yok bende ama bütün o bebekleri çocukları kendi çocuklarımın yerine koyuyorum bebeğime bakıp bakıp ağlıyorum kendi bebegime mama yedirirken vicdan azabı çekiyorum psikolojim hiç iyi değil

Esila09 · 9 Şubat 2023

Lütfen Barış Musluyu takip edin ve demoya katilin ben faydasını çok gördüm bir çok alanda gördüm sanırım 18inde planlanmış bir demo var.

Shalini · 9 Şubat 2023

Esila09 .!.:
Lütfen Barış Musluyu takip edin ve demoya katilin ben faydasını çok gördüm bir çok alanda gördüm sanırım 18inde planlanmış bir demo var.

takip ediyordum ama instagrami sildim. cunku dayanamiyorum goruntulere, videolara. dun bir cocuk paylasilmis, 5 yaslarinda. cocuk ölmus olan annesinin basinda aglayatak anne diye feryat ediyor. hickira hickira agladim kendime gelemdim. bebegime sarilip agladim. sonra sildim instagrami. ama ayin 18 inde yeniden yuklerim. cok tesekkur ederim bilgilendirdiginiz icin

Ysmnzgr · 9 Şubat 2023

İnan seninle aynı durumdayım.
Çocuklarımla yatıyorum şuan.
Asla bırakmak istemiyorum.
Uykuya daldığım an deprem bölgesini görüyorum.
Ağlama sesleri geliyor kulağıma.
O bebekleri çocukları gördükçe içim acıyor parçalanıyor..
Ağlıyorum sürekli ve kendime engel olamıyorum..
Çocuklara dayanamıyorum özellikle kalbim paramparça..
Şu son zamanlarda yaşadıklarımızı sorguluyorum..
3-4 senedir ne kadar çok şeyle mücadele ettiğimizi artık psikolojik olarak bittim sanırım…

Esila09 · 9 Şubat 2023

Shalini .!.:
takip ediyordum ama instagrami sildim. cunku dayanamiyorum goruntulere, videolara. dun bir cocuk paylasilmis, 5 yaslarinda. cocuk ölmus olan annesinin basinda aglayatak anne diye feryat ediyor. hickira hickira agladim kendime gelemdim. bebegime sarilip agladim. sonra sildim instagrami. ama ayin 18 inde yeniden yuklerim. cok tesekkur ederim bilgilendirdiginiz icin

Tamam benim 20 yıllık korkumu sildi bakın tüm yaralarım canlandı ama bu akşam bile tek dus alabilecek gücüm var ben bakarım size tarihi atarım yüklersinjz

Esila09 · 9 Şubat 2023

Shalini .!.:
takip ediyordum ama instagrami sildim. cunku dayanamiyorum goruntulere, videolara. dun bir cocuk paylasilmis, 5 yaslarinda. cocuk ölmus olan annesinin basinda aglayatak anne diye feryat ediyor. hickira hickira agladim kendime gelemdim. bebegime sarilip agladim. sonra sildim instagrami. ama ayin 18 inde yeniden yuklerim. cok tesekkur ederim bilgilendirdiginiz icin

Ben bu vicdan sömürüsüne de çok kızıyorum ya neyse.

Shalini · 9 Şubat 2023

Ysmnzgr .!.:
İnan seninle aynı durumdayım.
Çocuklarımla yatıyorum şuan.
Asla bırakmak istemiyorum.
Uykuya daldığım an deprem bölgesini görüyorum.
Ağlama sesleri geliyor kulağıma.
O bebekleri çocukları gördükçe içim acıyor parçalanıyor..
Ağlıyorum sürekli ve kendime engel olamıyorum..
Çocuklara dayanamıyorum özellikle kalbim paramparça..
Şu son zamanlarda yaşadıklarımızı sorguluyorum..
3-4 senedir ne kadar çok şeyle mücadele ettiğimizi artık psikolojik olarak bittim sanırım…

ben de 3 aylik bebegimle ayni yatakta yatiyorum. normalde ayni yatakta yatmiyordum besigindeydi, yanima aldim. instagrami silmek bir nebze iyi geldi bana. haber acmiyorum, hatta tv acmiyorum esime de actirmiyorum. yoksa sütüm bitecek

Shalini · 10 Şubat 2023

Esila09 .!.:
Tamam benim 20 yıllık korkumu sildi bakın tüm yaralarım canlandı ama bu akşam bile tek dus alabilecek gücüm var ben bakarım size tarihi atarım yüklersinjz

cok tesekkurler

Shalini · 10 Şubat 2023

Esila09 .!.:
Ben bu vicdan sömürüsüne de çok kızıyorum ya neyse.

videoyu gorseniz.. cocuk annesi icin feryat ediyor, arkaya da ahmet kaya nin cok acikli bir muzigini fon muzik olarak eklemisler

Ysmnzgr · 10 Şubat 2023

Shalini .!.:
ben de 3 aylik bebegimle ayni yatakta yatiyorum. normalde ayni yatakta yatmiyordum besigindeydi, yanima aldim. instagrami silmek bir nebze iyi geldi bana. haber acmiyorum, hatta tv acmiyorum esime de actirmiyorum. yoksa sütüm bitecek

Instagramı bende silmeyi düşünüyorum.
Büyük oğlum 6 yaşında onun yanında izlemiyorum haberleri.
Kızım 22 aylık.
İkisiyle yatıyorum.
Yani bilmiyorum gerçekten çok çaresiz hissediyorum.
Dua ediyorum ve elimden geldiğince yardım göndermeye çalışıyorum..

Shalini · 10 Şubat 2023

Ysmnzgr .!.:
Instagramı bende silmeyi düşünüyorum.
Büyük oğlum 6 yaşında onun yanında izlemiyorum haberleri.
Kızım 22 aylık.
İkisiyle yatıyorum.
Yani bilmiyorum gerçekten çok çaresiz hissediyorum.
Dua ediyorum ve elimden geldiğince yardım göndermeye çalışıyorum..

cocuklar da hemen etkileniyor hatta bebeklerde etkileniyor. annenin duygulari sütle bebege gecermis, bebegim depremin oldugu gunden beri cok az uyudu ve cok huysuzdu,bugun benle birlikte o da rahatladi. 6 yasindaki evladiniz da sizin korkunuzu anlarsa korkar. annelik cok farkliymis insan kendinden once evladini dusunuyor. Rabbim dualarinizi kabul etsin

Ysmnzgr · 10 Şubat 2023

Shalini .!.:
cocuklar da hemen etkileniyor hatta bebeklerde etkileniyor. annenin duygulari sütle bebege gecermis, bebegim depremin oldugu gunden beri cok az uyudu ve cok huysuzdu,bugun benle birlikte o da rahatladi. 6 yasindaki evladiniz da sizin korkunuzu anlarsa korkar. annelik cok farkliymis insan kendinden once evladini dusunuyor. Rabbim dualarinizi kabul etsin

Evet onun etkilenmesini istemiyorum.
Kızımı da emziriyorum.
Benim kızımda öyle biliyor musun deprem gecesinden beri çok çok az uyuyor hissediyor muhtemelen.
Amin hepimizin inşallah

Dolunay2018 · 10 Şubat 2023

Shalini .!.:
merhabalar oncelikle hepimize gecmis olsun. aranizda psikolog olanlar varsa ne olur okumadan gecmeyin. 2 bucuk ay once bebegim dunyaya geldi.26 haftalikken suyum gelmisti ve 3 ay kadar hastanede yattiktan sonra oglumu kucagima aldim sukurler olsun. hastanede yattigim sure icinde surekli erken dogum ve kaybetme korkum vardi. her sabah doguma kadar hem ultrasona, hem de nts ye aliyorlardi beni.ve hep "yuregim agzimda" derler ya oyleydim.uyku arasinda hemsire odaya geldiginde sicrayarak uyaniyordum, nts de ters giden bir seyler mi var diye. hastanede yatan hastalar icinde panik olmamla taniniyordum ve hemsireler ama ozellikle nts hemsiresi surekli beni sakinlestirmeye calisiyordu. her neyse boyle zorlu bir hamilelik gecirdim ve cok sukur evladim sagliklica dogdu.dogdu ama benim korkum gecmemisti, annem 1 ay boyunca yanimdaydi ve beni dinlendirip cocuga bakiyordu. ama oglumu asla ayri kendimden ayru odada birakamiyordum, basinda annem ve esim olmasina ragmen. bu korkumu aştim derken 2 gun once olan buyuk depremlerden sonra bende psikoloji falan kalmadi. istahim kesildi, agliyorum surekli. ozellikle bebeklerle ilgili kötü haber veya gonderi gordugumde cildiracakmis gibi oluyorum. annelerin bebeklerinin aglama sesiyle enkaz altinda olduklarini bilmek beni mahvediyor. deprem olursa evde bebegimle nasil guvenli bir alan olusturp da nereye siginirim diye dusunuyorum, koltuk kenarlarina, masa diplerine bakiyorum hep. dun oglumu odada tek birakip kahvalti bile yapmadim, yapamadim.telefonu asla birakmiyorum elimden ya bir sey olursa diye. esime de izin aldirdim bugun. en ufak bir tikirtidan bile ödüm kopuyor. haberlere bakmiyorum artik. sosyal medyaya da bakmamaya calissam da cok korkuyorum. surekli endiseliyim gozlerim hep avizede. bi tikirti oldugunda evladima sariliyorum hemen. ne yapacagim? guclu olmam lazim benim sütüm kesilir diye korkuyorum. belki her anne benim gibidir ama bazen aklimi kaciracakmisim gibi hissediyorum

Yeni anne olarak bunları düşünmeniz çok normal . Her anne gibi korkularınız var lütfen TV falan izlemeyin takip etmeyin. Stresten sütünüz kesilir.

Acquaa · 10 Şubat 2023

Büyük İstanbul depremi bekliyor bende fay hattının olduğu bir ilçede ikamet ediyorum. Bu adalar fay hattına çok dikkat çekiliyor bu hatta yakınım 2 aylık bir bebeğim var bende korkuyorum özellikle ben ölürsem bebeğime ne olur psikolojisi beni mahvediyor. Işıkları kapatamıyorum korkudan .
Özellikle ölen annesinin başında olan bebek beni mahvetti annesini bırakmak istemiyordu annede son nefesinde çocuğunu AFAD ekibine emanet etti şansa bulundu çocuk onu düşündükçe çok ağlıyorum. inşallah hepsi ailesi yada akrabalarına kavuşur.
Yani bu psikolojiniz normal insanız vicdanımız var. Ama bu psikolojiyi bebeğinize aktarmamaya çalışın lütfen. O minikte strese girmesin.

nickbulamadimben · 10 Şubat 2023

Shalini .!.:
merhabalar oncelikle hepimize gecmis olsun. aranizda psikolog olanlar varsa ne olur okumadan gecmeyin. 2 bucuk ay once bebegim dunyaya geldi.26 haftalikken suyum gelmisti ve 3 ay kadar hastanede yattiktan sonra oglumu kucagima aldim sukurler olsun. hastanede yattigim sure icinde surekli erken dogum ve kaybetme korkum vardi. her sabah doguma kadar hem ultrasona, hem de nts ye aliyorlardi beni.ve hep "yuregim agzimda" derler ya oyleydim.uyku arasinda hemsire odaya geldiginde sicrayarak uyaniyordum, nts de ters giden bir seyler mi var diye. hastanede yatan hastalar icinde panik olmamla taniniyordum ve hemsireler ama ozellikle nts hemsiresi surekli beni sakinlestirmeye calisiyordu. her neyse boyle zorlu bir hamilelik gecirdim ve cok sukur evladim sagliklica dogdu.dogdu ama benim korkum gecmemisti, annem 1 ay boyunca yanimdaydi ve beni dinlendirip cocuga bakiyordu. ama oglumu asla ayri kendimden ayru odada birakamiyordum, basinda annem ve esim olmasina ragmen. bu korkumu aştim derken 2 gun once olan buyuk depremlerden sonra bende psikoloji falan kalmadi. istahim kesildi, agliyorum surekli. ozellikle bebeklerle ilgili kötü haber veya gonderi gordugumde cildiracakmis gibi oluyorum. annelerin bebeklerinin aglama sesiyle enkaz altinda olduklarini bilmek beni mahvediyor. deprem olursa evde bebegimle nasil guvenli bir alan olusturp da nereye siginirim diye dusunuyorum, koltuk kenarlarina, masa diplerine bakiyorum hep. dun oglumu odada tek birakip kahvalti bile yapmadim, yapamadim.telefonu asla birakmiyorum elimden ya bir sey olursa diye. esime de izin aldirdim bugun. en ufak bir tikirtidan bile ödüm kopuyor. haberlere bakmiyorum artik. sosyal medyaya da bakmamaya calissam da cok korkuyorum. surekli endiseliyim gozlerim hep avizede. bi tikirti oldugunda evladima sariliyorum hemen. ne yapacagim? guclu olmam lazim benim sütüm kesilir diye korkuyorum. belki her anne benim gibidir ama bazen aklimi kaciracakmisim gibi hissediyorum

Maalesef altı aylık bebeğimle aynı durumdayım. Daha önce büyük bi deprem yaşamış biri olarak bir de bunu kaldıramıyorum. Deprem bölgesindeyiz hatta ateş topunun ortasındayız, her artçıda yeni bi travma yaşıyoruz. Uykusuzluktan gözlerimin altı morardı açılmıyo gözlerim ama korkum ve artçılar izin vermiyor... Allah hepimizin yardımcısı olsun, nasıl baş edeceğimizi bilmiyorum

Berilini · 10 Şubat 2023

Bar_na .!.:
Ülkece
Bu travmayı atLatmamız zaman alacak
Sonra gene çürük binalarımızda hiç birşey olmamış gibi oturmaya devam edeceğiz
Taki bir sonraki yıkıma kadar

Aynen okdr dogru dedinizki aynen biyle olucak

umran80 · 10 Şubat 2023

Shalini .!.:
merhabalar oncelikle hepimize gecmis olsun. aranizda psikolog olanlar varsa ne olur okumadan gecmeyin. 2 bucuk ay once bebegim dunyaya geldi.26 haftalikken suyum gelmisti ve 3 ay kadar hastanede yattiktan sonra oglumu kucagima aldim sukurler olsun. hastanede yattigim sure icinde surekli erken dogum ve kaybetme korkum vardi. her sabah doguma kadar hem ultrasona, hem de nts ye aliyorlardi beni.ve hep "yuregim agzimda" derler ya oyleydim.uyku arasinda hemsire odaya geldiginde sicrayarak uyaniyordum, nts de ters giden bir seyler mi var diye. hastanede yatan hastalar icinde panik olmamla taniniyordum ve hemsireler ama ozellikle nts hemsiresi surekli beni sakinlestirmeye calisiyordu. her neyse boyle zorlu bir hamilelik gecirdim ve cok sukur evladim sagliklica dogdu.dogdu ama benim korkum gecmemisti, annem 1 ay boyunca yanimdaydi ve beni dinlendirip cocuga bakiyordu. ama oglumu asla ayri kendimden ayru odada birakamiyordum, basinda annem ve esim olmasina ragmen. bu korkumu aştim derken 2 gun once olan buyuk depremlerden sonra bende psikoloji falan kalmadi. istahim kesildi, agliyorum surekli. ozellikle bebeklerle ilgili kötü haber veya gonderi gordugumde cildiracakmis gibi oluyorum. annelerin bebeklerinin aglama sesiyle enkaz altinda olduklarini bilmek beni mahvediyor. deprem olursa evde bebegimle nasil guvenli bir alan olusturp da nereye siginirim diye dusunuyorum, koltuk kenarlarina, masa diplerine bakiyorum hep. dun oglumu odada tek birakip kahvalti bile yapmadim, yapamadim.telefonu asla birakmiyorum elimden ya bir sey olursa diye. esime de izin aldirdim bugun. en ufak bir tikirtidan bile ödüm kopuyor. haberlere bakmiyorum artik. sosyal medyaya da bakmamaya calissam da cok korkuyorum. surekli endiseliyim gozlerim hep avizede. bi tikirti oldugunda evladima sariliyorum hemen. ne yapacagim? guclu olmam lazim benim sütüm kesilir diye korkuyorum. belki her anne benim gibidir ama bazen aklimi kaciracakmisim gibi hissediyorum

Çok normal ben deprem olmadığı halde öyleydim üstüne ağır şeyler olmuş çok geçmiş olsun geçecek inşallah

bebegim, ben ve korkularim

Aktif Üye

Popüler Üye

Guru

Guru

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Guru

Popüler Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Guru

Guru

Guru

Popüler Üye

Guru

Popüler Üye

Nirvana

Y❀

Yeni Üye

💪🍀😍💙😘🙅🙆

Zayıflamalıyım

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency