bebegim, ben ve korkularim

merhabalar oncelikle hepimize gecmis olsun. aranizda psikolog olanlar varsa ne olur okumadan gecmeyin. 2 bucuk ay once bebegim dunyaya geldi.26 haftalikken suyum gelmisti ve 3 ay kadar hastanede yattiktan sonra oglumu kucagima aldim sukurler olsun. hastanede yattigim sure icinde surekli erken dogum ve kaybetme korkum vardi. her sabah doguma kadar hem ultrasona, hem de nts ye aliyorlardi beni.ve hep "yuregim agzimda" derler ya oyleydim.uyku arasinda hemsire odaya geldiginde sicrayarak uyaniyordum, nts de ters giden bir seyler mi var diye. hastanede yatan hastalar icinde panik olmamla taniniyordum ve hemsireler ama ozellikle nts hemsiresi surekli beni sakinlestirmeye calisiyordu. her neyse boyle zorlu bir hamilelik gecirdim ve cok sukur evladim sagliklica dogdu.dogdu ama benim korkum gecmemisti, annem 1 ay boyunca yanimdaydi ve beni dinlendirip cocuga bakiyordu. ama oglumu asla ayri kendimden ayru odada birakamiyordum, basinda annem ve esim olmasina ragmen. bu korkumu aştim derken 2 gun once olan buyuk depremlerden sonra bende psikoloji falan kalmadi. istahim kesildi, agliyorum surekli. ozellikle bebeklerle ilgili kötü haber veya gonderi gordugumde cildiracakmis gibi oluyorum. annelerin bebeklerinin aglama sesiyle enkaz altinda olduklarini bilmek beni mahvediyor. deprem olursa evde bebegimle nasil guvenli bir alan olusturp da nereye siginirim diye dusunuyorum, koltuk kenarlarina, masa diplerine bakiyorum hep. dun oglumu odada tek birakip kahvalti bile yapmadim, yapamadim.telefonu asla birakmiyorum elimden ya bir sey olursa diye. esime de izin aldirdim bugun. en ufak bir tikirtidan bile ödüm kopuyor. haberlere bakmiyorum artik. sosyal medyaya da bakmamaya calissam da cok korkuyorum. surekli endiseliyim gozlerim hep avizede. bi tikirti oldugunda evladima sariliyorum hemen. ne yapacagim? guclu olmam lazim benim sütüm kesilir diye korkuyorum. belki her anne benim gibidir ama bazen aklimi kaciracakmisim gibi hissediyorum

Benim de biri 9 yaşında diğeri 10 aylık iki çocuğum var inanın sizinle aynı durumdayım ağlamaktan gözlerim şişti yanıyor resmen o anneleri düşünüyorum o lafın yerine koyuyorum kendimi evladımı o bebeklerin yerine koyuyorum kafayı yicekmis gibi oluyorum bu gün eşim çok kötü kızdı bana toparla biraz kendini diye elimizden hiç birşey gelmiyor maalesef dua edip yardım göndermekten başka

Hepimiz aynı durumdayız. Bebekleri görünce kötü insanların ellerine geçerlerse ne yaparlar diye yiyip bitiriyorum kendimi.keşke orada olabilseydim

Ülkece
Bu travmayı atLatmamız zaman alacak
Sonra gene çürük binalarımızda hiç birşey olmamış gibi oturmaya devam edeceğiz
Taki bir sonraki yıkıma kadar

dipsiz kuyu .!.:

Benim de biri 9 yaşında diğeri 10 aylık iki çocuğum var inanın sizinle aynı durumdayım ağlamaktan gözlerim şişti yanıyor resmen o anneleri düşünüyorum o lafın yerine koyuyorum kendimi evladımı o bebeklerin yerine koyuyorum kafayı yicekmis gibi oluyorum bu gün eşim çok kötü kızdı bana toparla biraz kendini diye elimizden hiç birşey gelmiyor maalesef dua edip yardım göndermekten başka

Genişletmek için tıkla...

evet elimizden bir sey gelmedigi icin belki de boyleyiz. bugun bulundugum sehire kar yagdi, kari cok severdim ama ilk kez agladim kar yagarken, depremzedeler aklima geldi, o enkaz yiginlarinin uzerine kar yagmis hep, (

gecenin_resmi .!.:

Hepimiz aynı durumdayız. Bebekleri görünce kötü insanların ellerine geçerlerse ne yaparlar diye yiyip bitiriyorum kendimi.keşke orada olabilseydim

Genişletmek için tıkla...

evet surekli kayip bebekler paylasiliyor. insallah kotu insanlar amaclarina ulasamazlar

Shalini .!.:

evet elimizden bir sey gelmedigi icin belki de boyleyiz. bugun bulundugum sehire kar yagdi, kari cok severdim ama ilk kez agladim kar yagarken, depremzedeler aklima geldi, o enkaz yiginlarinin uzerine kar yagmis hep, (

Genişletmek için tıkla...

Ne yalan söyleyeyim benim yaşadığım yerde kar yağışı durdu ve çok kötü ayaza çekti o yüzden ben inşallah orda kar yağar da havayı yumuşatır ayaz tipi olmaz diye dua ettim

Bar_na .!.:

Ülkece
Bu travmayı atLatmamız zaman alacak
Sonra gene çürük binalarımızda hiç birşey olmamış gibi oturmaya devam edeceğiz
Taki bir sonraki yıkıma kadar

Genişletmek için tıkla...

aynen oyle,

Ben de aynı durumdayım psikolojim bozuldu resmen evde tek kalamıyorum telefonu asla bırakmıyorum gece uyuyamadım korkudan. Benim bebeğim yok ama eşime dedim ben bebek yapmak istemiyorum diye. Çok hassas kalpliyiz bence. Çevremdekilere bakıyorum bana göre daha sakinler benim kadar korkmuyor gibiler. Fay hattı olan bir yerde yaşamak istemiyorum yaa.

Çok kötü durumdayiz ulkece.. Bugün yasadigim yerde güneş açtı içimden dedim Allahım keşke bu güneş o enkazlarin üzerine olsa ordaki yağmur kar yağmasa

dipsiz kuyu .!.:

Ne yalan söyleyeyim benim yaşadığım yerde kar yağışı durdu ve çok kötü ayaza çekti o yüzden ben inşallah orda kar yağar da havayı yumuşatır ayaz tipi olmaz diye dua ettim

Genişletmek için tıkla...

dogru kar durunca ayaz oluyor. Rabbim yardim etsin

cicekgibi1 .!.:

Ben de aynı durumdayım psikolojim bozuldu resmen evde tek kalamıyorum telefonu asla bırakmıyorum gece uyuyamadım korkudan. Benim bebeğim yok ama eşime dedim ben bebek yapmak istemiyorum diye. Çok hassas kalpliyiz bence. Çevremdekilere bakıyorum bana göre daha sakinler benim kadar korkmuyor gibiler. Fay hattı olan bir yerde yaşamak istemiyorum yaa.

Genişletmek için tıkla...

ben de uyuyamiyorum dun 3 saat uyudum bir onceki gun de 3 saat uyudum. sabah 6 da uyuyabiliyorum. ben de tam fay hattinin oldugu yerde yani Marmara bolgesinde yasiyorum. Rabbim afetinden korusun.

Ah canım hepimiz aynı durumdayız. 2 gündür yüreğim ağzımda. Ne yemek yapabiliyorum ne bi iş. Elim ayağım titriyor. Çok korkuyorum. Deprem bölgesinde olanları düşünemiyorum ben böyle korkuyorsam. Benim bulunduğum şehir de deprem bölgesinde Allah korusun Rabbim bir daha yaşatmasın ama insanın aklından gitmiyor. Bebeğimle bile zor ilgileniyorum. Evde yalnız kalınca korkuyorum. Kalbimde sürekli çarpıntı var. Sürekli avizelere bakıyorum sallanıyor mu diye. Gerçekten Rabbim herkesin yardımcısı olsun. Ülkece ağır imtihandan geçiyoruz

Shalini .!.:

merhabalar oncelikle hepimize gecmis olsun. aranizda psikolog olanlar varsa ne olur okumadan gecmeyin. 2 bucuk ay once bebegim dunyaya geldi.26 haftalikken suyum gelmisti ve 3 ay kadar hastanede yattiktan sonra oglumu kucagima aldim sukurler olsun. hastanede yattigim sure icinde surekli erken dogum ve kaybetme korkum vardi. her sabah doguma kadar hem ultrasona, hem de nts ye aliyorlardi beni.ve hep "yuregim agzimda" derler ya oyleydim.uyku arasinda hemsire odaya geldiginde sicrayarak uyaniyordum, nts de ters giden bir seyler mi var diye. hastanede yatan hastalar icinde panik olmamla taniniyordum ve hemsireler ama ozellikle nts hemsiresi surekli beni sakinlestirmeye calisiyordu. her neyse boyle zorlu bir hamilelik gecirdim ve cok sukur evladim sagliklica dogdu.dogdu ama benim korkum gecmemisti, annem 1 ay boyunca yanimdaydi ve beni dinlendirip cocuga bakiyordu. ama oglumu asla ayri kendimden ayru odada birakamiyordum, basinda annem ve esim olmasina ragmen. bu korkumu aştim derken 2 gun once olan buyuk depremlerden sonra bende psikoloji falan kalmadi. istahim kesildi, agliyorum surekli. ozellikle bebeklerle ilgili kötü haber veya gonderi gordugumde cildiracakmis gibi oluyorum. annelerin bebeklerinin aglama sesiyle enkaz altinda olduklarini bilmek beni mahvediyor. deprem olursa evde bebegimle nasil guvenli bir alan olusturp da nereye siginirim diye dusunuyorum, koltuk kenarlarina, masa diplerine bakiyorum hep. dun oglumu odada tek birakip kahvalti bile yapmadim, yapamadim.telefonu asla birakmiyorum elimden ya bir sey olursa diye. esime de izin aldirdim bugun. en ufak bir tikirtidan bile ödüm kopuyor. haberlere bakmiyorum artik. sosyal medyaya da bakmamaya calissam da cok korkuyorum. surekli endiseliyim gozlerim hep avizede. bi tikirti oldugunda evladima sariliyorum hemen. ne yapacagim? guclu olmam lazim benim sütüm kesilir diye korkuyorum. belki her anne benim gibidir ama bazen aklimi kaciracakmisim gibi hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

İlk çocuğuma hamileyken bir haber izlemiştim. Bir baba 2 çocuğunu yüksekten atıp öldürüyor sonra kendi atlıyordu. Çocuğun öleceğinden habersiz babasının elini tutup merdivenleri çıkışı dün gibi aklımda üzerinden 10 yıl geçmesine rağmen. Benim o haber psikolojimi ciddi bozdu. Doğuma kadar kabuslarla ağlama krizleriyle uyandım. Doğum yaptım aylarca çocuğumun başından ayrılamadım geceleri kalkıp nefes alıyor mu diye kontrol ettim hep o izlediğim şey yüzünden. Sanki benim çocuğumun başınada bir şey gelecek korkum vardı. Ama zamanla atlattım. Lütfen mantıklı düşün. Bu endişen çocuğuna da zarar verir. O senin her duygunu anlıyor emin ol. Sosyal medyadan uzak kal ve haber izleme. Kimse yanında konuşmasın bir süre olumsuz birşey. Komedi filmleri izle videolar izle ama düşünme. Seni çok iyi anlıyorum aynısını yaşamış biri olarak

Shalini .!.:

ben de uyuyamiyorum dun 3 saat uyudum bir onceki gun de 3 saat uyudum. sabah 6 da uyuyabiliyorum. ben de tam fay hattinin oldugu yerde yani Marmara bolgesinde yasiyorum. Rabbim afetinden korusun.

Genişletmek için tıkla...

Hem deprem bölgesinde olanlar için içimiz parçalanıyor ,hemde İstanbul'da olası bir depremde ne yaparız diye kafayı yiyorum

Herkes öyle sanırım bende uyuyaniyorum sürekli düşünüyorum burda olursa ne yaparım kendime kızıyorum sonra ya oradakiler napsin orada yakını olanlar ne yapsın diyorum yine de içimden korku gitmiyor bı öküz oturmuş kalkmıyor

İzledikleriniz korkularınızı tetikliyor sanırım haber almak istiyor olabilirsiniz en doğal hakkınız lakin izledikleriniz size kötü gelip gündelik hayatınızı etkiliyorsa sadece internet üzerinden sağlam kaynaklardan bilgi alın. Artçı deprem şurda şu şiddette oldu kayıp sayısı şu kadar vs diye. Televizyon yayınlarından bilhassa uzak durun. Hassas döneminizdesiniz. İçgüdüsel olarak isteseniz de istemeseniz de empati yapıyorsunuz.
Önceliğiniz kendi ruh sağlığınız olmalı ki evladınıza iyi geliverin. Bebekler annelerinin ruh hallerini çok açık şekilde hissedebiliyor.Kendiniz için olmasa bile evladınız için biraz medyadan uzak durmaniz iyi olur.
Bunları size bir anne olarak değil eski bir kaygı bozukluğu sorunu yaşayan hasta olarak yazıyorum. Kaygılı düşüncelere dikkat verip diğer insanlara bağımlı oldukça ve senaryolar arttıkça kurtulması çok çaba isteyen bir hastalık.Hepimiz üzgünüz ellerimizden dua ve küçük yardimlar dışında bir şey gelmiyor.
Kendinize korkulariniz üzerinden gorev verebilirsiniz. Mesela aklınıza oradaki insanlar geldiğinde onlar için şu duayı okuyacağım yada kendiniz ile alakalı olduğu zaman korkunuz ailem ve evim için şu duayı okuyacağım diye kendinize görev belirleyin. Okuyun. Okuduktan sonra yaptığınız işe geri donuvermeye çalışın hemen. Bilinçaltınız kendinizi korumaniz için ihtimal senaryolar üretir, korunaklı yerleri düşünür durursunuz ama bu ihtimallerin ve senaryoların sonu yok. Başta küçücük bir kaygı gibi görünen bir hastalık alıp başını gidebiliyor bugün bir deprem konusundan basliyor kaygı konusu ama sürekli sürekli düşünürseniz farklı konular meydana çıkar bir ay sonra farklı bir şeyden korkar ve ona siper olusturmaya çalışırsınız.
Hepimiz farklı insanlarız. Hepimizin kaldırabileceği acı,empati, üzüntü,endişe ve öfke miktarları farklı.Bugün sizi haberler izlememek vicdansız veya bencil yapmayacak.
Onun için kendinize iyi geleni seçin çünkü kendinizden ziyade küçük bir bebeğiniz var.
Lütfen yazdıklarımı yanlış anlamayın. Akıl vermek vs. olarak yazmadım ilerlemiş kaygı bozukluğu çok kötü bir hastalık olabiliyor sizin de ilerlemesin istedim sadece. Kendim uzerinden örnek verdim.
Allah tüm milletimizi görünen ve görünmeyen belalardan yarattığı tüm varlıkların en ufak kötü dusuncesinden dahi korusun.

leylalin-_-7 .!.:

İzledikleriniz korkularınızı tetikliyor sanırım haber almak istiyor olabilirsiniz en doğal hakkınız lakin izledikleriniz size kötü gelip gündelik hayatınızı etkiliyorsa sadece internet üzerinden sağlam kaynaklardan bilgi alın. Artçı deprem şurda şu şiddette oldu kayıp sayısı şu kadar vs diye. Televizyon yayınlarından bilhassa uzak durun. Hassas döneminizdesiniz. İçgüdüsel olarak isteseniz de istemeseniz de empati yapıyorsunuz.
Önceliğiniz kendi ruh sağlığınız olmalı ki evladınıza iyi geliverin. Bebekler annelerinin ruh hallerini çok açık şekilde hissedebiliyor.Kendiniz için olmasa bile evladınız için biraz medyadan uzak durmaniz iyi olur.
Bunları size bir anne olarak değil eski bir kaygı bozukluğu sorunu yaşayan hasta olarak yazıyorum. Kaygılı düşüncelere dikkat verip diğer insanlara bağımlı oldukça ve senaryolar arttıkça kurtulması çok çaba isteyen bir hastalık.Hepimiz üzgünüz ellerimizden dua ve küçük yardimlar dışında bir şey gelmiyor.
Kendinize korkulariniz üzerinden gorev verebilirsiniz. Mesela aklınıza oradaki insanlar geldiğinde onlar için şu duayı okuyacağım yada kendiniz ile alakalı olduğu zaman korkunuz ailem ve evim için şu duayı okuyacağım diye kendinize görev belirleyin. Okuyun. Okuduktan sonra yaptığınız işe geri donuvermeye çalışın hemen. Bilinçaltınız kendinizi korumaniz için ihtimal senaryolar üretir, korunaklı yerleri düşünür durursunuz ama bu ihtimallerin ve senaryoların sonu yok. Başta küçücük bir kaygı gibi görünen bir hastalık alıp başını gidebiliyor bugün bir deprem konusundan basliyor kaygı konusu ama sürekli sürekli düşünürseniz farklı konular meydana çıkar bir ay sonra farklı bir şeyden korkar ve ona siper olusturmaya çalışırsınız.
Hepimiz farklı insanlarız. Hepimizin kaldırabileceği acı,empati, üzüntü,endişe ve öfke miktarları farklı.Bugün sizi haberler izlememek vicdansız veya bencil yapmayacak.
Onun için kendinize iyi geleni seçin çünkü kendinizden ziyade küçük bir bebeğiniz var.
Lütfen yazdıklarımı yanlış anlamayın. Akıl vermek vs. olarak yazmadım ilerlemiş kaygı bozukluğu çok kötü bir hastalık olabiliyor sizin de ilerlemesin istedim sadece. Kendim uzerinden örnek verdim.
Allah tüm milletimizi görünen ve görünmeyen belalardan yarattığı tüm varlıkların en ufak kötü dusuncesinden dahi korusun.

Genişletmek için tıkla...

amin. cok tesekkur ederim, onerileriniz iyi geldi, insallah oyle yapacagim ben de. aklima geldikce sadece oturup dua edecegim. bebegim de dediginiz gibi etkilendi 3 gundur o da uyumuyor, o kadar huzursuzlasti ki. sutum azaldi bugun. insallah tez zamanda bu kotu gunleri atlatiriz ama yara cok buyuk. Rabbim tekrarini yasatmasin

Zorlu bir süreç geçirmişsiniz. Lohusa dönemindesiniz zor çok zor. Profesyonel destek almalısınız muhakkak. Deprem üzerine tuz biber olmuş.