• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bebeği hastanede yatan anneler yardım 🙏

Bende iki cocugumda kuvozde kaldılar.

Kızım kısa süreli kaldı.3 gün kadar. Hayatı tehlikesi yoktu kalırken. Ama oğlum, 26 gün hastanede kaldı. Ne yedim ne yaşadım bilmiyorum. O süre boyunca.

Zatürre doğdu. Sonra ciğeri söndü. Solunum cihazına bağlı 10 gün kaldı. Sonda ile beslendi. Diyorlar" cihazdan ayırıyoruz kendisi solunum yapamıyor, tekrar bağlıyoruZ". 10. Günden sonra kendi nefes alabildi. Herşeye hazırlıklı olun dediler...

Bide bu kadar zorlukla aldık geldik çıktı hastaneden. Ne oldu dersiniz? Eve geldik 3. gece falan olması lazım. emzirmek için aldığımda yorgunluktan uyuya kalmışım. Oturuyordum. Elimden düştü, burnu kanadı. Psikolojimi anlatamam. Yani siz olsanız bile yanında olacak oluyor. O nu demek istiyorum.

Velhasıl şimdi 1. Sınıfta zor oldu ama geçti. Daha çok erken o yüzden acele etmeyin kendinize zaman verin.
 
Bu süreçler üzücü ama bir süre sonra geçiyor bu his. Ne kadar sürede geçiyor derseniz sizin duygusal yapınıza bağlı. Ben ve arkadaşım aynı durumu yaşadık. Benim gözümden gitmiyordu bu durum. Arkadaşım bir ay sonra bebeğini hastaneden çıkardı ve ben üzülüyorum diye dedi ki şu an evdeyiz ve mutluyuz, bebeğimizin keyfini çıkarıyoruz.
Bakış açısı böyle bir şey işte.
Kim daha iyi yaptı? Tabii ki o. Çünkü bebek mutlu annenin sütüyle besleniyor. Stresli mutsuz annenin sütü bebeğe geçiyor, bebeğinizin geçmişte kalan anılarına üzülüp onun şimdiki zamanlarının kalitesini düşürmeyin. Çıkıp biraz dolaşın size de bebeğe de iyi gelir, aklınıza geçmiş gelince de çok şükür şimdi çok mutluyuz diye sürekli beyninize bunu telkin edin
 
Spagetti Bolonezz .!.:
Kızım sezeryan doğumdan sonra bir hafta yoğun bakım odasında kaldı. İlk doğumum,iki kere görme şansım oldu. Süt gelene kadar iki gün pompayla uğraştım her gün süt götürdük o bir hafta geçmek bilmedi. Ne zaman çıkacağını bilmedigimizden, o iki görüş gününü asla unutamıyorum kuvezin önünden.
Şimdi 2 aylık olduk, herşey yolunda. Ama ben iyi değilim galiba, asla onu bırakmak istemiyorum. Yani alt kattaki markete in diyor annem hava al dolaş gel ben bakarim, yada eşim varken bırak yarim saat in çık dışarı. Yapamıyorum.
O görüntü gözümün önünden gitmiyor, asla unutamıyorum. Keyfi birşey için market gezmesi hava alma için onu bırakmak asla mantıklı gelmiyor. Biliyorum suanki durumum normal değil ama aşamiyorum. O kadar zor günlerdi ki, öyle çaresiz bıraktım çıktım o kuvezden onu ki, kendime kızıyorum kaderime kızıyorum kızım orda bir hafta tek başına kaldı ona kahroluyorum.
Ailemde böyle bir süreci yaşamış kimse yok, çok şükür 🙏 sizler nasıl astiniz bu durumu. İcimde gecmeyen gönül yaram resmen, burnumun direği sızlıyor düşündükçe...
Genişletmek için tıkla...
Benim de bebegim dogdugunda 5 gun yogun bakimda kaldi. Ciktiginda sizin gibi hissetmedim. Zaten o donem gece gunduze karisiyor, alisma sureci, bunlara odaklandim. Ama ilk ay hic disari da cikmadim. Bunu bilincli olarak degil firsat olmadigi icin yapamadim. Sadece bir kere kuafore gittim 20 gunluk falanken. Cok iyi gelmisti. Sonra da normal hayatimiza devam ettik.

Ama dogar dogmaz anneden ayri kalan bebeklerde ilk tensel temasi yasayamadiklari icin bedensel travma kaliyormus. Benim oglum bir donem (aslinda hala) surekli gogsume temas etmek ister. Hala basi gogsumde uyur. Memeyi de zor birakti. Cocuk psikiyatrina danistim. Ilk temasi yasayamadigi icin beden hafizasinda bu travmanin oldugunu soyledi. Istedigi surece de buna izin vermemi soyledi. Ben de oyle yapiyorum. Size tavsiyem onu surekli memenize yakin tutun, gogsunuzde uyutun. Saglikla buyutun.
 
Kızım 8 günlükken idrar yolu enfeksiyonundan yoğun bakımda kaldı 11 gün. Bebeğimin sadece annesine ihtiyacı vardı ve ben onun yanında olamıyordum. Onu dünyaya getirip bunları yaşanmasına sebep olduğum için çok suçladım kendimi. Sonra bu hisler derinleşti. Taburcu oldu eve geldik ama ağlasa kendimi suçlu hissettim. Kızıma baktıkça sadece içim acıyordu,dünyanın imtihanları vardı ve ben bunları bile bile neden dünyaya getirdim ki onu. Psikolojik destek alıyorum hala. Biraz daha iyiyim. Onun dünyaya adapte olduğunu ve mutlu olabildiğini gördükçe içim rahatlıyor biraz. Şimdi 6 aylık oldu. Ayrı kaldığımız 11 günün acısını çıkarırcasına kucağımda,kolarımda,göğsümde büyüdü🥰
 
Öncelikle kadere kızmayın,kizilmaz.
Yeni doğum yapmış biri için yaşadıklarıniz çok normal. Bir süre sonra geçecektir. Oğlum üç ay kuvezde kaldı ben de sizin gibi üzülüyodum. siz çok bunalinca dışarı çıkın hava alın. İlerleyen zamanlarda da bebeğinizle çıkarsınız daha kolay olur. Rabbim sağlık afiyet versin 💚
 
Spagetti Bolonezz .!.:
Kızım sezeryan doğumdan sonra bir hafta yoğun bakım odasında kaldı. İlk doğumum,iki kere görme şansım oldu. Süt gelene kadar iki gün pompayla uğraştım her gün süt götürdük o bir hafta geçmek bilmedi. Ne zaman çıkacağını bilmedigimizden, o iki görüş gününü asla unutamıyorum kuvezin önünden.
Şimdi 2 aylık olduk, herşey yolunda. Ama ben iyi değilim galiba, asla onu bırakmak istemiyorum. Yani alt kattaki markete in diyor annem hava al dolaş gel ben bakarim, yada eşim varken bırak yarim saat in çık dışarı. Yapamıyorum.
O görüntü gözümün önünden gitmiyor, asla unutamıyorum. Keyfi birşey için market gezmesi hava alma için onu bırakmak asla mantıklı gelmiyor. Biliyorum suanki durumum normal değil ama aşamiyorum. O kadar zor günlerdi ki, öyle çaresiz bıraktım çıktım o kuvezden onu ki, kendime kızıyorum kaderime kızıyorum kızım orda bir hafta tek başına kaldı ona kahroluyorum.
Ailemde böyle bir süreci yaşamış kimse yok, çok şükür 🙏 sizler nasıl astiniz bu durumu. İcimde gecmeyen gönül yaram resmen, burnumun direği sızlıyor düşündükçe...
Genişletmek için tıkla...
benim kızımda erken doğdu 1 hafta yoğun bakımda kaldı 34 haftalıktı doğduğunda şimdi şükür 3 yaşına basacak bu kadar kendine kızma sanki senmi yoğun bakıma keyfi koydun psikolojin bozulursa ona hiç faydan olmaz lütfen biraz rahatla ve kendinede zaman ayır
 
Kızımı 1 yıl yoğun bakımda bıraktım. Güneşi bile görmeden toprağa koydum. Şimdi halinize şükredip anın tadını çıkartmaktansa hayatı kendinize zindan ediyorsunuz.

Ben kızımın elimle kurduğum beşiğini topladım...
Ben kızımı yatağa koyacakken toprağa koydum.
Ben bu durumunuzu normal bulmadım. Destek almalısınız. Çocuğunuz yanınızda ve sağlıklı o gün orada olmasaydı tedavi olmasaydı yanınızda olamayacaktı. Yine unutmayın yoğun bakımda olan bir bebeğin anneye değil tedaviye ihtiyacı vardır.
 
Benim bebeğim de üç gün kaldı bırakıp çıkmak çok zor oldu evrede kimseye vermedim kucağından bırakmadım zamanla duzeldim 8 aylık oldu çok şükür sende duzelirsin istemiyorsan çıkma
 
AryaEvaninAnnesi .!.:
Kızımı 1 yıl yoğun bakımda bıraktım. Güneşi bile görmeden toprağa koydum. Şimdi halinize şükredip anın tadını çıkartmaktansa hayatı kendinize zindan ediyorsunuz.

Ben kızımın elimle kurduğum beşiğini topladım...
Ben kızımı yatağa koyacakken toprağa koydum.
Ben bu durumunuzu normal bulmadım. Destek almalısınız. Çocuğunuz yanınızda ve sağlıklı o gün orada olmasaydı tedavi olmasaydı yanınızda olamayacaktı. Yine unutmayın yoğun bakımda olan bir bebeğin anneye değil tedaviye ihtiyacı vardır.
Genişletmek için tıkla...
Allah bu yavruyu size bagislasin inşallah Allah sabır versin 🤲
 
Siz ocne "bebegi birakabilme" eşiğinden once kendinizi toparlayin. 23 gunluk bebegim var, 4. Günden beri carsi pazar market yuruyus... her yere birlikte gittik. Nerdeyse her gun disari çıktık. Cok iyi geliyor disari cikmak. Cikmaniz lazim. Cocugu birakamiyorsaniz cocukla cikin
 
Ben de erken doğum yaptım, küvözde kalmadı ancak 50 günlükken zatüreden yoğun bakımda 9 gün yattı. Prematüre doğmuştu zaten küçücüktü, ciğer geliştirici bile etki etmeden doğuma aldılar zaten, minicik ciğeri kaldıramadı :(
Daha büyüyemeden kapkalın hortumlarla oksijene bağlıydı sürekli. Sürekli serum, her gün kan tahlili... Gitmiyor o görüntü gözümden asla. Biraz daha geçmeseydş entğbe edeceklerdi 😞
Üstüne üstlük benim bambaşka bir sürü sağlık sorunum oldu o sırada. Hastaneden çıktı tam kendine geldi. 3 aylıktı öylece bıraktım. Ameliyat oldum. Annemler baktı bebeğime. Narkozluyken sadece kızımı sayıklamışım. Çok kötü günlerdi şimdi 8 aylık oldu, kocaman çocuk oldu. Yaşıtlarıyla aynı şeyleri yapıyor aynı boyutlarda onlarla. Ama kendi adıma hala tramvayı atlatabildiğimi söyleyemem.
Mesela şu an hasta doktora götürdüm ama çocuk hastanesine götürmeye korkuyorum. Bir daha hastanede kalması gerekiyor diyecekler diye çok korkuyorum. Elimizden alacaklar diye :(
Anksiyete bozukluğum vardı normalde, epeydir sakindi ama yine yokluyor.
Eğer böyle devam ederse ruh halim psikolojik destek almayı düşünüyorum.
Şükür ki evimizde,yuvamızdalar...
Rabbim eksikliklerini göstermesin, sağlıklarını elinden almasın.
 
cameronhowe .!.:
Siz ocne "bebegi birakabilme" eşiğinden once kendinizi toparlayin. 23 gunluk bebegim var, 4. Günden beri carsi pazar market yuruyus... her yere birlikte gittik. Nerdeyse her gun disari çıktık. Cok iyi geliyor disari cikmak. Cikmaniz lazim. Cocugu birakamiyorsaniz cocukla cikin
Genişletmek için tıkla...
Yok onunla her yere her zaman her türlü gidiyorum giderim🌺
Benim sorunum onu bırakıp gitmek kendime keyfi zaman ayirmakta..
 
Spagetti Bolonezz .!.:
Kızım sezeryan doğumdan sonra bir hafta yoğun bakım odasında kaldı. İlk doğumum,iki kere görme şansım oldu. Süt gelene kadar iki gün pompayla uğraştım her gün süt götürdük o bir hafta geçmek bilmedi. Ne zaman çıkacağını bilmedigimizden, o iki görüş gününü asla unutamıyorum kuvezin önünden.
Şimdi 2 aylık olduk, herşey yolunda. Ama ben iyi değilim galiba, asla onu bırakmak istemiyorum. Yani alt kattaki markete in diyor annem hava al dolaş gel ben bakarim, yada eşim varken bırak yarim saat in çık dışarı. Yapamıyorum.
O görüntü gözümün önünden gitmiyor, asla unutamıyorum. Keyfi birşey için market gezmesi hava alma için onu bırakmak asla mantıklı gelmiyor. Biliyorum suanki durumum normal değil ama aşamiyorum. O kadar zor günlerdi ki, öyle çaresiz bıraktım çıktım o kuvezden onu ki, kendime kızıyorum kaderime kızıyorum kızım orda bir hafta tek başına kaldı ona kahroluyorum.
Ailemde böyle bir süreci yaşamış kimse yok, çok şükür 🙏 sizler nasıl astiniz bu durumu. İcimde gecmeyen gönül yaram resmen, burnumun direği sızlıyor düşündükçe...
Genişletmek için tıkla...
Kızım 4.5 yasında 10 gün küvezde kaldı ve ben 2.doğumda bile hastanede yanımdaydı.. öyle ayıramıyorum gözümün önünden. Anneme bırakaymda soluklanaym diyemiyorum. Guvenmediğimden mi asla.. bende ayrı bisey olmus o donem. Ama bu sene okula baslayacak siz bari alısın ben kardesini emzirmek uyutmak icn öbür odaya gittiğimde bile aklım onda kalıyor ..
 
Büyük oğlum prematüreydi. 32 gün küvezde kaldı. Doğumdan sonraki günden itibaren hergün gittim ziyaretine. Hala çok üzülürüm düsününce ama hassasiyet zamanla azalıyor.
 
Pozitif bir uye .!.:
Öncelikle kadere kızmayın,kizilmaz.
Yeni doğum yapmış biri için yaşadıklarıniz çok normal. Bir süre sonra geçecektir. Oğlum üç ay kuvezde kaldı ben de sizin gibi üzülüyodum. siz çok bunalinca dışarı çıkın hava alın. İlerleyen zamanlarda da bebeğinizle çıkarsınız daha kolay olur. Rabbim sağlık afiyet versin 💚
Genişletmek için tıkla...
Merhaba iyi akşamlar,sizin bebeginiz neden kaldı yoğun bakımda 3ay, benim de 4ayim Yeni bitti yoğun bakımda şimdide hep sondayla beslendiği için normal emmiyor yutamiyor , kafasidanda sıvı birikmiş, çok uzadı kafası inşallah kötü bir şey çıkmaz 😔😔😔
 
AryaEvaninAnnesi .!.:
Kızımı 1 yıl yoğun bakımda bıraktım. Güneşi bile görmeden toprağa koydum. Şimdi halinize şükredip anın tadını çıkartmaktansa hayatı kendinize zindan ediyorsunuz.

Ben kızımın elimle kurduğum beşiğini topladım...
Ben kızımı yatağa koyacakken toprağa koydum.
Ben bu durumunuzu normal bulmadım. Destek almalısınız. Çocuğunuz yanınızda ve sağlıklı o gün orada olmasaydı tedavi olmasaydı yanınızda olamayacaktı. Yine unutmayın yoğun bakımda olan bir bebeğin anneye değil tedaviye ihtiyacı vardır.
Genişletmek için tıkla...
Allah rahmet eylesin canım, Allah sabır lar versin
 
Spagetti Bolonezz .!.:
Kızım sezeryan doğumdan sonra bir hafta yoğun bakım odasında kaldı. İlk doğumum,iki kere görme şansım oldu. Süt gelene kadar iki gün pompayla uğraştım her gün süt götürdük o bir hafta geçmek bilmedi. Ne zaman çıkacağını bilmedigimizden, o iki görüş gününü asla unutamıyorum kuvezin önünden.
Şimdi 2 aylık olduk, herşey yolunda. Ama ben iyi değilim galiba, asla onu bırakmak istemiyorum. Yani alt kattaki markete in diyor annem hava al dolaş gel ben bakarim, yada eşim varken bırak yarim saat in çık dışarı. Yapamıyorum.
O görüntü gözümün önünden gitmiyor, asla unutamıyorum. Keyfi birşey için market gezmesi hava alma için onu bırakmak asla mantıklı gelmiyor. Biliyorum suanki durumum normal değil ama aşamiyorum. O kadar zor günlerdi ki, öyle çaresiz bıraktım çıktım o kuvezden onu ki, kendime kızıyorum kaderime kızıyorum kızım orda bir hafta tek başına kaldı ona kahroluyorum.
Ailemde böyle bir süreci yaşamış kimse yok, çok şükür 🙏 sizler nasıl astiniz bu durumu. İcimde gecmeyen gönül yaram resmen, burnumun direği sızlıyor düşündükçe...
Genişletmek için tıkla...
Lutfen bu psikolojide çık bebegine sütüne bile yansır bu durum.
Şuan sagliklisiniz ve o bebeğin psikolojik olarak saglam bir anneye ihtiyacı var senin böyle kendini salmak gibi bir lüksün yok.
Mutlu anne mutlu bebek unutma!!!
Bebeğini kaybeden anne yada annesini kaybeden bebekler var daha kötü neler var siz şuan yanyanasiniz
Arada bir anneniz esiniz guven duyduğunuz kisiler varken çıkın 15 dk bebegine birşey al çıkınca mesela kafa dagit
Esinle annenle birlikte de cik
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

SouvveniR
ve biten bir arkadaşlık daha....
5 6 7
Yorumlar
128
Görüntüleme
17K
penceremden
penceremden
U
Tek Derdim Oğlum
2
Yorumlar
32
Görüntüleme
7K
fahri konsolos
fahri konsolos
M
Pati Dostu Hamile Anneler -II-
Yorumlar
0
Görüntüleme
772
M e g
M
lisbeth
Bebek Beslenmesi Bebek bakımı hakkında bilmemiz gerekenler
Yorumlar
2
Görüntüleme
11K
Istenmeyentuyy
Istenmeyentuyy
Kazen
Dudak Makyajı Luscious Lips Dudak Pompası
Yorumlar
11
Görüntüleme
3K
medusaesk
medusaesk
Back