- 6 Ocak 2019
- 5.740
- 16.765
- Konu Sahibi CiNNET NUR
- #1
Hepinize iyi akşamlar diliyorum arkadaşlar.
ya Allah bismillah deyip konuma mı desem sorunuma mı hemen giriş yapıyorum.
Artık yavaştan ağırlaşmaya başladım nasıl bir ağırlık hemde yürüyen silindir mübarek. Bu ağırlık yaşam alanımın her yerinde beni engelliyor. Özellikle yatakta.
Bir zamanlar sağdan sola dönerken karnımla inşallah eşimi aşağı ittiririm diyordum. Öyle oluyor sanırım ama hiç hoş değil.
Sabahtan başlıyorum yatana kadar aynı babaannem gibi eşime boyuna söyleniyorum. Ay aman bacaklarım ağrıyor yürüyemiyorum özellikle yatakta sağa dönemiyorum pelviklerim sızlıyor, sola dönemiyorum kolum felc oldu, sırt üstü yatamıyorum kaburgalarım sökülecek gibi..
Gerçekten bu saydıklarımın yüzünden sabahı sabah ediyorum oda yetmiyormuş gibi eşim pancar motoru çalışır gibi horluyor özellikle benim hamileliğimden sonra bu durumu çığrından çıktı. Öyle de derin horluyor ki ağzının açık kalan kısmına çorap tıktığımı bilirim.
Yataktan ayrılmak hic huyum degilken 2 günden 1 yastık yorgan alıp salona geçiyorum belki uyurum diye ama yok olmuyor. Yatak ayırma konusunda takıntılı olduğumu bildiği için eşim sesini pek çıkaramasa da gecen dediki
"hayatım evin içerisinde göçebe hayati yaşıyorsun bence buna gerek yok bu yatak sana ait sen rahat uyu ben içeride uyurum. Doğuma kadar idare edelim birbirimizi", dedi. Ben tabi parlaaadım. " ben çıkarım bu yataktan ama sen çıkamazsın tabiii rahatlık işine geliyor değil mi zaten sende dünden razısın yatak ayırmaya" gibilerinden.
Şimdi diyeceksiniz amma abarttın noluyor yatak ayırınca bilmem ne.
Arkadaşlar ben bu ayrı yatılınca araya soğukluk girer durumuna aşırı takıntılıyım ve inanıyorum da.
Ama gel gelelim ne ben ne de o rahat edemiyoruz beraberken. Azıcık horlamaya başlasa tekmeyi basıyorum dizine sürekli uykusu bölünüyor.
Ben desen zaten os.rktan nem kapıyorum. Çıt sesinde uykum bölünüyor.
Sizce ayrı mı yatmalıyız gerçekten? Yada var mı bir öneriniz?
ya Allah bismillah deyip konuma mı desem sorunuma mı hemen giriş yapıyorum.
Artık yavaştan ağırlaşmaya başladım nasıl bir ağırlık hemde yürüyen silindir mübarek. Bu ağırlık yaşam alanımın her yerinde beni engelliyor. Özellikle yatakta.
Bir zamanlar sağdan sola dönerken karnımla inşallah eşimi aşağı ittiririm diyordum. Öyle oluyor sanırım ama hiç hoş değil.
Sabahtan başlıyorum yatana kadar aynı babaannem gibi eşime boyuna söyleniyorum. Ay aman bacaklarım ağrıyor yürüyemiyorum özellikle yatakta sağa dönemiyorum pelviklerim sızlıyor, sola dönemiyorum kolum felc oldu, sırt üstü yatamıyorum kaburgalarım sökülecek gibi..
Gerçekten bu saydıklarımın yüzünden sabahı sabah ediyorum oda yetmiyormuş gibi eşim pancar motoru çalışır gibi horluyor özellikle benim hamileliğimden sonra bu durumu çığrından çıktı. Öyle de derin horluyor ki ağzının açık kalan kısmına çorap tıktığımı bilirim.
Yataktan ayrılmak hic huyum degilken 2 günden 1 yastık yorgan alıp salona geçiyorum belki uyurum diye ama yok olmuyor. Yatak ayırma konusunda takıntılı olduğumu bildiği için eşim sesini pek çıkaramasa da gecen dediki
"hayatım evin içerisinde göçebe hayati yaşıyorsun bence buna gerek yok bu yatak sana ait sen rahat uyu ben içeride uyurum. Doğuma kadar idare edelim birbirimizi", dedi. Ben tabi parlaaadım. " ben çıkarım bu yataktan ama sen çıkamazsın tabiii rahatlık işine geliyor değil mi zaten sende dünden razısın yatak ayırmaya" gibilerinden.
Şimdi diyeceksiniz amma abarttın noluyor yatak ayırınca bilmem ne.
Arkadaşlar ben bu ayrı yatılınca araya soğukluk girer durumuna aşırı takıntılıyım ve inanıyorum da.
Ama gel gelelim ne ben ne de o rahat edemiyoruz beraberken. Azıcık horlamaya başlasa tekmeyi basıyorum dizine sürekli uykusu bölünüyor.
Ben desen zaten os.rktan nem kapıyorum. Çıt sesinde uykum bölünüyor.
Sizce ayrı mı yatmalıyız gerçekten? Yada var mı bir öneriniz?
benim yavrularım sağolsunlar gece 20 defa uyandıkları için dogumlarımdan sonra da arar ayrı yattık eşimle. Hala öyle bakıyorum ki oğlum yarım saatte uyandığı mükemmel performanslı gününde, alıp başımı salona gidiyorum 
