Allah gorumcenizi ve bebeğini nazardan sakınsın, emzirmediniz ya da erken dogurdunuz diye çocuğunuzla neden baginiz olmasın böyle düşünmeyin ,lohusa depresyonu geçiriyor olabilirsiniz kimseye kulak asmayın imkan varsa destek alın yoksa bununla ilgili videolar izleyin. Siz emzirseniz de normal da dogursaniz sezeryan da dogursaniz hiç emzirmemis bile olsanız o sizin kaninizdan canınızdan.Hep iyi bir anne olmak istedim normal şekilde doğurmak aramızda en güzel bağlardan oluşsun diye emzirebilmeyi çok istedim kızım erken doğdu emziremedim bunu gerçekten çok istiyordum ve buhran geçirdim kayınvalidem durup durup sen kızını ilk zamanlar kucağına bile almak istemiyordum dedi halbuki nasıl istemeyeyim sütüm geliyor yavruma veremiyorum bu beni o kadar mahvediyordu ki şimdi görümcem doğum yaptı ah yavrum nasıl dirayetliydi 5 dakikada doğurdu öyle de güzel emziriyor ki gurur duyuyorum yavrum belki de hep duymak istediğim bir şeyler böyle güzel sözlerde onları sürekli mutlu olarak görmekten o kadar yoruldum ki ben babamı çok küçük yaşlarda kaybettim annem de onca derdinin arasında bize sevgi veremedi asla kırgın değil sadece her şey için çok çabalamaktan ama hayal kırıklığına uğramaktan bıktım benim istediğim şeylerin insanları çok kolay da yaşayabildiğini görünce hevesim kırıldı sanırım onların kıyas yapmasından tek doğru onlarmış gibi davranmalarından bıktım üstelik görümcem hakkında kötü düşündüğümde rahatsız hissediyorum böyle bir insan olmak istemiyorum kendimden tiksiniyorum
İyi annelik kriterleri bunlar değil ama.... Her anne normal doğum yapıp sağlıklı çocuğunu güzelce emzirebilmek ister ama her doğum, her çocuk her koşul aynı olmaz ve bu şartları herkes sağlayamaz. Olmadığında da dertlenilmesi gereken bir durum değil. Sağlık bakanlığının reklamının çok fazla etkisinde kalmaya gerek yok .Hep iyi bir anne olmak istedim normal şekilde doğurmak aramızda en güzel bağlardan oluşsun diye emzirebilmeyi çok istedim kızım erken doğdu emziremedim bunu gerçekten çok istiyordum ve buhran geçirdim kayınvalidem durup durup sen kızını ilk zamanlar kucağına bile almak istemiyordum dedi halbuki nasıl istemeyeyim sütüm geliyor yavruma veremiyorum bu beni o kadar mahvediyordu ki şimdi görümcem doğum yaptı ah yavrum nasıl dirayetliydi 5 dakikada doğurdu öyle de güzel emziriyor ki gurur duyuyorum yavrum belki de hep duymak istediğim bir şeyler böyle güzel sözlerde onları sürekli mutlu olarak görmekten o kadar yoruldum ki ben babamı çok küçük yaşlarda kaybettim annem de onca derdinin arasında bize sevgi veremedi asla kırgın değil sadece her şey için çok çabalamaktan ama hayal kırıklığına uğramaktan bıktım benim istediğim şeylerin insanları çok kolay da yaşayabildiğini görünce hevesim kırıldı sanırım onların kıyas yapmasından tek doğru onlarmış gibi davranmalarından bıktım üstelik görümcem hakkında kötü düşündüğümde rahatsız hissediyorum böyle bir insan olmak istemiyorum kendimden tiksiniyorum
sizi çok iyi anlıyorum. İlk doğumum sezeryan oldu normal doğuma alındım fakat bebek 4 kilo üstü olduğu için doğmadı haliyle sezeryan oldum. Diğer başka bebekler gibi ayda 1 kilo almadı bebeğim ama sütüm yetiyordu buna rağmen aylarca hem normal doğurmayı başaramadın hemde senin sütün yetmiyor bakamıyorsun çocuğa yaftasından kurtulamadım. 2. oğlum doğdu oda 4 kilo üstüydü. Her ay 1-1,2 kilo alırdı ama kolikti çok ağlardı tahmin edersinizki yine aynı zırvalar senin sütün yaramıyo senin sütün yetmiyor gibi. Diyeceğim o ki bu laflar bitmez. Mesela görümcem normal doğum yapıp, çocuğunuda emzirdi hemde sütü boldu ben asla kıskanmadım çokta sevindim onun için. Çocuk ayaklandı sütten kesildi ne bir çorba yapar ne yoğurt yapar ne de bakar çocuğuna. O çocuk hep hazır gıdayla büyüdü 6 yaş falan sanırım hala 1 tane ev yemeği yemez bilmez bile tadını, görümcem ben sinirli kadınım dövüyorum çocuğumu sürekli o sebeplede anneme bırakıyorum hep der. Gece yatmaya alır sadece ve bazende hiç almaz. Şimdi bu kişi sırf normal doğurdu emzirdi diye iyi anne sayılabilirmi. Lütfen üzme kendiniHep iyi bir anne olmak istedim normal şekilde doğurmak aramızda en güzel bağlardan oluşsun diye emzirebilmeyi çok istedim kızım erken doğdu emziremedim bunu gerçekten çok istiyordum ve buhran geçirdim kayınvalidem durup durup sen kızını ilk zamanlar kucağına bile almak istemiyordum dedi halbuki nasıl istemeyeyim sütüm geliyor yavruma veremiyorum bu beni o kadar mahvediyordu ki şimdi görümcem doğum yaptı ah yavrum nasıl dirayetliydi 5 dakikada doğurdu öyle de güzel emziriyor ki gurur duyuyorum yavrum belki de hep duymak istediğim bir şeyler böyle güzel sözlerde onları sürekli mutlu olarak görmekten o kadar yoruldum ki ben babamı çok küçük yaşlarda kaybettim annem de onca derdinin arasında bize sevgi veremedi asla kırgın değil sadece her şey için çok çabalamaktan ama hayal kırıklığına uğramaktan bıktım benim istediğim şeylerin insanları çok kolay da yaşayabildiğini görünce hevesim kırıldı sanırım onların kıyas yapmasından tek doğru onlarmış gibi davranmalarından bıktım üstelik görümcem hakkında kötü düşündüğümde rahatsız hissediyorum böyle bir insan olmak istemiyorum kendimden tiksiniyorum
Saçmalıyorsunuz.Hep iyi bir anne olmak istedim normal şekilde doğurmak aramızda en güzel bağlardan oluşsun diye emzirebilmeyi çok istedim kızım erken doğdu emziremedim bunu gerçekten çok istiyordum ve buhran geçirdim kayınvalidem durup durup sen kızını ilk zamanlar kucağına bile almak istemiyordum dedi halbuki nasıl istemeyeyim sütüm geliyor yavruma veremiyorum bu beni o kadar mahvediyordu ki şimdi görümcem doğum yaptı ah yavrum nasıl dirayetliydi 5 dakikada doğurdu öyle de güzel emziriyor ki gurur duyuyorum yavrum belki de hep duymak istediğim bir şeyler böyle güzel sözlerde onları sürekli mutlu olarak görmekten o kadar yoruldum ki ben babamı çok küçük yaşlarda kaybettim annem de onca derdinin arasında bize sevgi veremedi asla kırgın değil sadece her şey için çok çabalamaktan ama hayal kırıklığına uğramaktan bıktım benim istediğim şeylerin insanları çok kolay da yaşayabildiğini görünce hevesim kırıldı sanırım onların kıyas yapmasından tek doğru onlarmış gibi davranmalarından bıktım üstelik görümcem hakkında kötü düşündüğümde rahatsız hissediyorum böyle bir insan olmak istemiyorum kendimden tiksiniyorum
Çok haklısiniz, ben bahsettiginiz zorunlu sezeryan annelerindenim. Kizimin suyu olmadigi icin böbrekleri sıkıntı yapmasin diye acil sezeryanla doğum yaptim. Bunun dediginiz gibi benim anneligimle, kizimla olan bağimla ne alakasi var. Ki kizimla aramiz çok iyi çok şükür..Okurken yenı doğum yaptınız sandım çocuğunuz 4 yaşına gelmiş aşın artık bunları . Aşamıyorsanız profesyonel bi yardım alın . Evlatlık alıp güzel yetıstirenlerı düşünün onlar o çocuğu doğurup bırakmış birinden daha fazla annediranneliği normal dogumla sezeryanla nasıl bağdaştıramadınız sonuçta 9 ay karnınızdaydı . Bazı însanlar sağlıksal sorunlardan bebeğe yada kendıne zarar gelmesin die sezeryan yapıyor zaten çok farklı düşünceler bunlar . Bunları çocuğunuza yansıtırsanız ilerde sorunlu bi çocuk olur cunku çocukların tam karakterlerının oturma yaşı 6 ya kadardır toplayın artık kendınızı . 4 sene bunumu düşündünüz cidden çocuğunuza bakarken . Daha güzel hayallere yer açın…. Kimse en doğru değildir insan hatasız olmaz onları doğrulayıp kendınızı kötü hissediyor olmak da sizin elinizde kızınıza bakın hıc çocuk sahıbı olamayan însanlar var …
Ne mutlu size bebeğinizin daha kokusunu içinize çekmeden onun sağlığı ıcın ömrü billah acıcak soğukta sızlıcak size hep varlığını hissettirecek dikiş izlerine sahip olmussunuz annelık duygusu gerçekten rahme düşer düşmez geliyor insanaBen bahsettiginiz zorunlu sezeryan annelerindenim. Kizimin suyu olmadigi icin böbrekleri sıkıntı yapmasin diye acil sezeryanla doğum yaptim. Bunun dediginiz gibi benim anneligimle, kizimla olan bağimla ne alakasi var. Ki kizimla aramiz çok iyi çok şükür..
Ek olarak sezeryan bence çok medeni bir olay ben oldum tavsiye ederim:) bence bir terapi alın normal düsünceler değil bunlar. Muhtemelen çocuğa da yansıtıyorsunuzdurm en ufak şeyde bağım yokki senle falan diyorsunuzdur içinizden sizHep iyi bir anne olmak istedim normal şekilde doğurmak aramızda en güzel bağlardan oluşsun diye emzirebilmeyi çok istedim kızım erken doğdu emziremedim bunu gerçekten çok istiyordum ve buhran geçirdim kayınvalidem durup durup sen kızını ilk zamanlar kucağına bile almak istemiyordum dedi halbuki nasıl istemeyeyim sütüm geliyor yavruma veremiyorum bu beni o kadar mahvediyordu ki şimdi görümcem doğum yaptı ah yavrum nasıl dirayetliydi 5 dakikada doğurdu öyle de güzel emziriyor ki gurur duyuyorum yavrum belki de hep duymak istediğim bir şeyler böyle güzel sözlerde onları sürekli mutlu olarak görmekten o kadar yoruldum ki ben babamı çok küçük yaşlarda kaybettim annem de onca derdinin arasında bize sevgi veremedi asla kırgın değil sadece her şey için çok çabalamaktan ama hayal kırıklığına uğramaktan bıktım benim istediğim şeylerin insanları çok kolay da yaşayabildiğini görünce hevesim kırıldı sanırım onların kıyas yapmasından tek doğru onlarmış gibi davranmalarından bıktım üstelik görümcem hakkında kötü düşündüğümde rahatsız hissediyorum böyle bir insan olmak istemiyorum kendimden tiksiniyorum
Ne kadar terbiyesizsiniz çıkarım mı yapıyorsunuz bir de utanmadan çocuğa böyle bir şey aöylenir mi hastasınızEk olarak sezeryan bence çok medeni bir olay ben oldum tavsiye ederim:) bence bir terapi alın normal düsünceler değil bunlar. Muhtemelen çocuğa da yansıtıyorsunuzdurm en ufak şeyde bağım yokki senle falan diyorsunuzdur içinizden siz
E demişsiniz konuda işte o bağ olmadı dormal doğurup emzirmedim vs diye. Çocuga demezsiniz ama içinizden diyorsunuz işte..demişsiniz ya konunuzu okuyun. Bir de psikoloğa gidin . Çocuğa da yazık.Ne kadar terbiyesizsiniz çıkarım mı yapıyorsunuz bir de utanmadan çocuğa böyle bir şey aöylenir mi hastasınız
Herkesin sınavı başka yerdendir. Sizinki erken doğum ve emzirememiş olmak olmuş. Üzmeyin kendinizi, annelik bundan ibaret değil. O bebek her koşulda sizin kokunuzla sakinleşiyor, sizin yüzünüze gülüyor. Gidip sarılın evladınıza var olanların tadını sonuna kadar çıkarın. Üzülmeyin lütfen.Hep iyi bir anne olmak istedim normal şekilde doğurmak aramızda en güzel bağlardan oluşsun diye emzirebilmeyi çok istedim kızım erken doğdu emziremedim bunu gerçekten çok istiyordum ve buhran geçirdim kayınvalidem durup durup sen kızını ilk zamanlar kucağına bile almak istemiyordum dedi halbuki nasıl istemeyeyim sütüm geliyor yavruma veremiyorum bu beni o kadar mahvediyordu ki şimdi görümcem doğum yaptı ah yavrum nasıl dirayetliydi 5 dakikada doğurdu öyle de güzel emziriyor ki gurur duyuyorum yavrum belki de hep duymak istediğim bir şeyler böyle güzel sözlerde onları sürekli mutlu olarak görmekten o kadar yoruldum ki ben babamı çok küçük yaşlarda kaybettim annem de onca derdinin arasında bize sevgi veremedi asla kırgın değil sadece her şey için çok çabalamaktan ama hayal kırıklığına uğramaktan bıktım benim istediğim şeylerin insanları çok kolay da yaşayabildiğini görünce hevesim kırıldı sanırım onların kıyas yapmasından tek doğru onlarmış gibi davranmalarından bıktım üstelik görümcem hakkında kötü düşündüğümde rahatsız hissediyorum böyle bir insan olmak istemiyorum kendimden tiksiniyorum