- 1 Şubat 2018
- 122
- 42
- 98
- Konu Sahibi MissDiemella
- #1
Size başımdan geçen iki olayı anlatmak istiyorum.
Benimle ilgilenen çok kişi oldu ama birini de beğenmedim. Huyları tavırları hiç benlik değildi. Eğlencesine yaklaşmak isteyene katiyen müsade etmedim.
Lise de beğendiğim bir çocuk vardı. En çok ondan hoşlanmıştım. Çocuğu uzaktan hep izlerdim. Nerde görsem önden, yandan, yansımasından hep görüş açımda tutardım. Hep yüzümde gülümseme olurdu onu gördükçe. Çokta tatlıydı, yakışıklıydı. Bazı derslerde birleşiyorduk. Bana karşı bir şeyler hissediyordu görüyordum ama onun karşısına gelince ketum olurdum bir şey konuşamazdım. Ah kendime çok kızardım sonrasında. Benimle de konuşan bir kızla sürekli konuşuyor bu bende düşündüm ki, ya belli ki bu kıza ilgisi var sen gelingüven oluyormuşsun diyordum kendime. Çünkü kızda bir işve bir cilve. Güzellik yok ama tavırlar erkeği çekiyor demek ki. Kızın o zamanlar sevgilisi vardı. Ben de, benim hoşlanmadığım çocukla onu gördükçe 'vay şu arsıza bak ' derdim Allah affetsin. Çocuğa da kızardım hep erkekler böyle işte düzgün birini istemezler illa oynak birine giderler.
Neyse yine bir derste beraberiz aynı sınıfa gireceğiz. Ben yukarı çıktım sınıfın kapısının önünde onlar var. Konuşuyorlar. Ben bozuntuya vermedim ama çok üzülmüştüm o an. Onların hemen yanındayım tabi. Kız benle konuşmaya başladı. Dedi ki 'sen bu çocuğa dikkat et tamam mı bu çocuğa iyi bak' dedi kaç kere. Bende ne oluyoruz anlamadım. Dedim bunlar sevgili oldular herhalde. Kızı gönderdi bu çocuk. Arkasından gidip, onu uyardı niye öyle diyorsun felan diye. Sonra anladım ki çocukta benden hoşlanıyor. Bunu o yüzden söylemiş kız. Ama ne yazıkki çocuk bir türlü açılmadı ve sene sonunda okul değiştirdi. Ben erkeğin yanına gidip konuşamam haliyle ama yanımda olsa laf atsa cana yakınımdır hemen konuşurum. O anlattığım kız hemen yanına giderdi ama bende öyle olamıyorum ☹
Şu zamana kadar tek sevdiğim o olmuştur.
Bir diğer erkek ise egolu biriydi. Benimle konuşmak için neler neler yaptı. İlk zaman hiç farketmedim bu çocuğu. Çok itici buluyordum onu üstelik. Tramvay da okulda tenefüste hep beni arıyordu gözleri. Hep birlikte gittiğim bir arkadaş vardı okuldan. Benim ders erken bitmiş erken çıktım okuldan. Tramvay durağında bu çocuk beni genelde bu kızla gördüğü için biliyor onun yanında olacağımı ama o gün yoktum arkadaşım anlatıyor bunu neyse. Durak bayağı kalabalıkmış. Arkadaşım bu çocuk benim bulunduğum tarafın bir sağına bir soluna bakıyor diyor sürekli. Sonra tramvay da belki oradayımdır diye yine etrafa bakıyormuş. Olmadığım için kafasını önüne indirdi diyor.
Bir gün de duraktayım ben. Arkadaşları bunu itekliyor yanıma doğru. Kaşları gözleri hareket yapıyor filan. Tramvaya bindim, geldi arkadaşlarıyla hemen benim bulunduğum tarafa bindi. İşte o böyle yapa yapa konuştuk arkadaşça nasılsınlar falan.
Bir gün dersten çıktım merdivenlerden iniyorum. O da arkadaşıyla önümden gidiyor. Aramızda 4 5 merdiven var. Bu bir anda dönüp bana selam verdi.
Ne karaktersiz biriydi ki, okuldaki başka bir kızla konuşuyor bu görüyorum zaten kafeterya da. Umursamıyorum zaten sevmediğim için.
Insta da dedim tanışıyoruz nasılsa ekliyim ben bunu. Ekledim kabul etti falan. (Hemen eklemedim tabi 3 5 ay geçmişti sanırım)
O konuştuğu kız ben sevgili olmak istiyorum ama o istemiyor diyormuş. Kızı oyalıyormuş. Ve bir de kızla yanyanalar ama ben merdivenlerden iniyorum ben gidene kadar beni izliyordu bu şahıs.
Bu kızla da konuşuyor dedim ya, bir zaman sonra beni çıkarmış. Dedim ne kasıntı biri bu. Neyin kafasını yaşıyor. Bende engeli bastım o hınçla şuna bak sanki bir şey yaşandı ve beni sildi. Instam da fotoğrafımın altına kuzen, abim filan kalp atardı onu görüpte mi yaptı bu hareketi bilmem.
Dediğim gibi çok egoluydu ve oynamak istedi belki de. Amacı onunla ilgilenmemdi ama hiç ilgimi çekmedi.
O kızla konuştuğu halde bana hala gözlerini dikip kafeterya da tüm tenefüs boyunca baktığını biliyorum. Lisedeki anılarımdı bunlar. Şimdi üniversitedeyim.
Bu tür şeyler şans mı bilemedim.
Siz ne düşünüyorsunuz?
Benimle ilgilenen çok kişi oldu ama birini de beğenmedim. Huyları tavırları hiç benlik değildi. Eğlencesine yaklaşmak isteyene katiyen müsade etmedim.
Lise de beğendiğim bir çocuk vardı. En çok ondan hoşlanmıştım. Çocuğu uzaktan hep izlerdim. Nerde görsem önden, yandan, yansımasından hep görüş açımda tutardım. Hep yüzümde gülümseme olurdu onu gördükçe. Çokta tatlıydı, yakışıklıydı. Bazı derslerde birleşiyorduk. Bana karşı bir şeyler hissediyordu görüyordum ama onun karşısına gelince ketum olurdum bir şey konuşamazdım. Ah kendime çok kızardım sonrasında. Benimle de konuşan bir kızla sürekli konuşuyor bu bende düşündüm ki, ya belli ki bu kıza ilgisi var sen gelingüven oluyormuşsun diyordum kendime. Çünkü kızda bir işve bir cilve. Güzellik yok ama tavırlar erkeği çekiyor demek ki. Kızın o zamanlar sevgilisi vardı. Ben de, benim hoşlanmadığım çocukla onu gördükçe 'vay şu arsıza bak ' derdim Allah affetsin. Çocuğa da kızardım hep erkekler böyle işte düzgün birini istemezler illa oynak birine giderler.
Neyse yine bir derste beraberiz aynı sınıfa gireceğiz. Ben yukarı çıktım sınıfın kapısının önünde onlar var. Konuşuyorlar. Ben bozuntuya vermedim ama çok üzülmüştüm o an. Onların hemen yanındayım tabi. Kız benle konuşmaya başladı. Dedi ki 'sen bu çocuğa dikkat et tamam mı bu çocuğa iyi bak' dedi kaç kere. Bende ne oluyoruz anlamadım. Dedim bunlar sevgili oldular herhalde. Kızı gönderdi bu çocuk. Arkasından gidip, onu uyardı niye öyle diyorsun felan diye. Sonra anladım ki çocukta benden hoşlanıyor. Bunu o yüzden söylemiş kız. Ama ne yazıkki çocuk bir türlü açılmadı ve sene sonunda okul değiştirdi. Ben erkeğin yanına gidip konuşamam haliyle ama yanımda olsa laf atsa cana yakınımdır hemen konuşurum. O anlattığım kız hemen yanına giderdi ama bende öyle olamıyorum ☹
Şu zamana kadar tek sevdiğim o olmuştur.
Bir diğer erkek ise egolu biriydi. Benimle konuşmak için neler neler yaptı. İlk zaman hiç farketmedim bu çocuğu. Çok itici buluyordum onu üstelik. Tramvay da okulda tenefüste hep beni arıyordu gözleri. Hep birlikte gittiğim bir arkadaş vardı okuldan. Benim ders erken bitmiş erken çıktım okuldan. Tramvay durağında bu çocuk beni genelde bu kızla gördüğü için biliyor onun yanında olacağımı ama o gün yoktum arkadaşım anlatıyor bunu neyse. Durak bayağı kalabalıkmış. Arkadaşım bu çocuk benim bulunduğum tarafın bir sağına bir soluna bakıyor diyor sürekli. Sonra tramvay da belki oradayımdır diye yine etrafa bakıyormuş. Olmadığım için kafasını önüne indirdi diyor.
Bir gün de duraktayım ben. Arkadaşları bunu itekliyor yanıma doğru. Kaşları gözleri hareket yapıyor filan. Tramvaya bindim, geldi arkadaşlarıyla hemen benim bulunduğum tarafa bindi. İşte o böyle yapa yapa konuştuk arkadaşça nasılsınlar falan.
Bir gün dersten çıktım merdivenlerden iniyorum. O da arkadaşıyla önümden gidiyor. Aramızda 4 5 merdiven var. Bu bir anda dönüp bana selam verdi.
Ne karaktersiz biriydi ki, okuldaki başka bir kızla konuşuyor bu görüyorum zaten kafeterya da. Umursamıyorum zaten sevmediğim için.
Insta da dedim tanışıyoruz nasılsa ekliyim ben bunu. Ekledim kabul etti falan. (Hemen eklemedim tabi 3 5 ay geçmişti sanırım)
O konuştuğu kız ben sevgili olmak istiyorum ama o istemiyor diyormuş. Kızı oyalıyormuş. Ve bir de kızla yanyanalar ama ben merdivenlerden iniyorum ben gidene kadar beni izliyordu bu şahıs.
Bu kızla da konuşuyor dedim ya, bir zaman sonra beni çıkarmış. Dedim ne kasıntı biri bu. Neyin kafasını yaşıyor. Bende engeli bastım o hınçla şuna bak sanki bir şey yaşandı ve beni sildi. Instam da fotoğrafımın altına kuzen, abim filan kalp atardı onu görüpte mi yaptı bu hareketi bilmem.
Dediğim gibi çok egoluydu ve oynamak istedi belki de. Amacı onunla ilgilenmemdi ama hiç ilgimi çekmedi.
O kızla konuştuğu halde bana hala gözlerini dikip kafeterya da tüm tenefüs boyunca baktığını biliyorum. Lisedeki anılarımdı bunlar. Şimdi üniversitedeyim.
Bu tür şeyler şans mı bilemedim.
Siz ne düşünüyorsunuz?
