- Konu Sahibi princes_Pocahontas
-
- #21
cnm ara ara devam ediyor fakat alkollüyken ondan uzak durmaya çalışıyorum.... İnşallah rabbim sana bir çocuk verir cnm.. duaların için çok teşekkür ederim gerçekten....
canım hepsini çok iyi okudum anladım ama diyecek birşey bulamıyorum...babanın alkollüyken yaptıkları inşallah devam etmiyordur.ayrıca o erkek arkadaşlarının yaptıklarını bende yaşadım.delirdim ama hayata devam ettim.açıköğretim okuduğum için evden çıkamazdım.iş buldum sıfırdan başladım sonra çk sabrettim dua ettim.allah önce iyi bir iş sonrada iyi bir eş verdi.ama bunlar kolay olmadı 28 yaşında evlendim.7 yıl çektim bende...ama şimdide çocuğum olmuyor tedavi görüyorum devamlı.anlican herşey sabır her şey imtihan.en önemlisi bunlara dayanablecek iradeye sahip olmalısın.çünkü bir kulsun ve yaradanına karşı borçlusun.sabret dua et.bende dua edicem sana.allah yardımcın olsun canm benim..
elimizden bi yardım gelirse yardım edelim canım üzülme lütfen ben ayrıldıktan sonra okuyup işe yerleştim hemde çıldırma noktasına gelmiştim evliliğimde şimdi öyle rahatımki herkes özenir umudunu kaybetme yaşın daha çok genç onu hepimizin anne babası diyor sen kpssye odaklan lütfen hayatın inan çok değişecek
Yaşadıklarınıza çok üzüldümUmarım sınavı kazanıp kurtarırsın kendini. Hayat boyu kötü insanlarla karşılaşmışsınız inşallah Allah bundan sonra karşınıza iyi insanlar çıkarır.
okudukça içime bişiler akıp gitti.Bazen bulunduğumuz durumun kıymetini bilmiyoruz onu anladım.ne çok şeyler yaşamışsın ve hala umutlusun.umudunu hiç kaybetme.Allah yardımcın olur inşş.
bak sana cok sevdıgım bı sozu yazayım buraya nezaman sıkıntıya duşsem aklıma gelır bu soz;
ellerin diken yaralarıyla kan revan içinde kaldıysa üzülme sakın,güle dokunmaya az kalmış demektir:)
anlaştık?
Hala devam ediyor mu bu iğrençliK? ben geçmişte yaşandı bitti sanmıştım.canım aslında babandan şikayetçi olsan uzaklaştırılır yakınından ama tabi bizim ülkemiz şartlarında bu ne kadar uygulanabiliyor tartışılır.senin acilen bir psikiyatriye gitmen şart. anlatamam diyorsun haklısın da.ama o seni konuşturacaktır zaten. bunu yap lütfen kendin için. inşallah bir an önce kurtulursun ya çok üzüldümcnm ara ara devam ediyor fakat alkollüyken ondan uzak durmaya çalışıyorum.... İnşallah rabbim sana bir çocuk verir cnm.. duaların için çok teşekkür ederim gerçekten....
Sen şimdi geçmişte yaşadığın herşeye sünger çekiyorsun.Etrafındaki herkese kulaklarını tıkıyorsun ve deli gibi ders çalışıp hedefine ulaşıyorsun.
Hoş şeyler yaşamamaışsın ama daha beter durumlarda mücadele eden insanlar var.Ailen cahil,bir kzıın son hedefinin evlilik olduğunu düşünüyorlar,ama öyle değil.25 yaş çok genç bir yaş.Eve gelen davetiyeleri umursama gül geç.Elinde mesleğin yokken,evlendiğinde boşanma eşiğine gelsen,ailenin yanına eski hayatına geri dönüp,annen gibi temizlikmi yapmak istiyorsun.Erkek arkadaşların konusunda şanstı kötü tecrübeydi diye düşün.Her acı tecrübe,hayatına yeni bir olgunluk katar.Ayağın daha sağlam basar yere.Çok şükür sağlığın yerinde,Allah kuluna yardım eder.Herkesin karşısına da hemen ideal erkek çıkmıyor.Biraz seçici olmasını ve fazla güvenmemeyi bil yeter.Önünde kocaman bir hayat var inşallah.Daha güzel bak daha umutlu ol ve azmet.
Hala devam ediyor mu bu iğrençliK? ben geçmişte yaşandı bitti sanmıştım.canım aslında babandan şikayetçi olsan uzaklaştırılır yakınından ama tabi bizim ülkemiz şartlarında bu ne kadar uygulanabiliyor tartışılır.senin acilen bir psikiyatriye gitmen şart. anlatamam diyorsun haklısın da.ama o seni konuşturacaktır zaten. bunu yap lütfen kendin için. inşallah bir an önce kurtulursun ya çok üzüldüm
teşekkür ederim.. dualarınıza ihtiyacım var. inşallah güneşli günleri görürümYaşananlara ne denir bilmiyorum, çok üzücü ama olup bitmiş artık.
Tek düşündüğüm "yüzüp yüzüp kuyruğuna gelmişsin" oldu. Bunca yıldır neler çekmişsin, az bir yolun kalmış. İşini eline aldığında kendi hayatını kurabilirsin. Biraz daha sabır...
canım öncelikle bit konusunu kafana hiç takma çünkü çevremde bunu ilk okulda yaşamamış olan kişi sayısı çok az emin ol, ben de dahilim buna.. Aile içinde psikolojik sorunlar ve bununla birlikte gelen fakirlik ve anne baba arasındaki huzursuzluk ta bir bit olayı kadar yaygın olmasada yine ben dahil bazı hayatları karartmış bir mesele malesef.. zor büyüdük evet kolay olmadı hayatımız kimileri gibi ama yine de senin şöyle bir şansın var ki sen hayatın boyunca imkanlarının yettiğince başarılı olmayı başarabilirsin, ve bu da senin potansiyelinin yüksek olduğğunu kpss nin üstesinden gelebileceğini gösterir evel ALLAH ın sayesinde, ben senin gibi başarılı olmayı hiç başaramadım malesef okulumu zor bitirdim türlü sıkıntılarla... hani derler ya beterin beteri var... bunun senin hayatını kolaylaştırmadığını biliyorum ama en azından kendini yalnız hissetme lütfen, insan ailesini seçemiyor, ama ileri ki hayatını şekillendirebilirsin.. her zaman güçlü ve gamsız ol.. gidenlerin arkasından üzülme çünkü evleneceğin kişinin senin kariyerinle değil senden etkilenen biri olması gerekiyor...
Elbette benden daha kötü durumda ne insanlar vardır. Her halimize şükretmek lazım.... Ailem o ilk 6 yıl görüştüğüm kişi yüzünden ve son o görüşüp ayrıldığım kişi yüzünden böyle oldular... onlarla gezip tozdun herkes sizi görmüş , laf olmuş vs vs... gibi şeylere takılıyor ve inanın dayak bile yedim annemden bu yüzden... o görüştüğün kişilerle kendini oyalattın diyorlar.. halbu ki ben aptal bir kız değilim çok inanadırıcı şeyler yapmışlardı sadece talihsizim ve zaten ilk 6 yıl çıktığım çocukta psikolojisi bozuk biriydi.. beni çok seviyordu ölürdü benim için ama evlenemiyordu... ve ayrılalı 2 yıl oldu fakat hala bekar.... ve şu an 33 yaşında....
eski görüştüğüm kişilerden dolayı artık benim sözüm geçmiyor. bi de konu komşuların dolduruşuna geliyor.. gerekirse döve döve verrlermiş.. hiç bana destek olmuyorlar....
Canım bak işte,6 yıl biriyle birlikte olmuşsun.Olumsuzluklarını göre göre devam etmiş 6 yıl sürdürmüşsün.Bu şimdi sen de tecrübe oldu.Bir daha biri çıktığında karşına sana uymayan yönlerini gördüğünde dönüp ardına gidebilrsin.Aileler hiçbir zaman çocuklarının kötülüğünü istemez.Fakat tutum ve davranışlarda yanlışlık yaparak,çocuklarına kötülük yapmış olurlar.Annen onun bunun lafına bakıyor diye,elalem birşeyler diyiyor diye sen hayatını mı mahvedeceksin.Ne güzel işte o çocukla Allah nasip etmemiş evlenmemişsin.Ya nasip etseydi,şimdi daha büyük dertlerle uğraşacaktın.Annenle çatışmadan gençlik hayatsı olduğunu,böyle davranarak seni üzdüğünü,insanlar yılların evliliğini yıkıyor,bir sevgiliden ayrılmanın utanç verici bir durum olmadığını düzgün yumuşak bir dille anlat.Yoksa bu devirde kim kimi döverek kocaya veriyor.Hangi erkek dayakla zorla kendiyle evlenen bir kızı kabul eder.Öfke anında söylenmiş bir laf.Çok takma.
cnm çok güzel şeyler yazmışsın teşekkkür ederim... Moral oldu epey.. Aslında bende senin gibi düşünüyorum.. Bu benim imtihanım bende sabrediyorum bazen böyle kendimi kaybedince biriyle paylaşmak istyorum ama kimseye anlatamıyorum bunları .. sizlerle paylaşmak istedim... İnşallah benim de ikinci ailem yani evlenince mutlu olurumokurken çok kötü oldum...
bende ailemden yana sıkıntılar yaşadım.
babam çok sinirli bir adamdı.
ki hala öyle ama yaşlılık onu biraz daha durgunlaştırdı.
annemse herşeye alınıp,ağlayan bir kadındı...
zor zamanlardı seninki kadar olmasada.
ben bunu imtihan olduğunu düşünüyorum.
Allah herkesi farklı sınıyor...
imtihanı geçmenin en güzel yoluda sabır.
sabret,emin ol bunlarda geçecek....
ben evliliğime 7 ay kala çok sıkıntılar yaşadım ailemle ve gün sayıyordum evlenmek için...
şimdi o sıkıntılar yok,uzakta olan kıymetli olur misali.
fakat dediğin gibi o yara geçmiyor..
kişiler kendilerini değiştirsede,melek de olsalar o yara geçmiyor malesef.
bazen aklıma gelir dalarım düşüncelere sonra derim aman be civciv bu da senin imtihanındı belki...
sevgili konusunda ise,
bak görüyorsun bazen oluyor ki ailemizden bişey göremiyoruz başkası ne verebilir ki?
böyle düşünerek unutmaya çalış ama şunu da aklından çıkarma,
iyi bir eş iyi bir gelecek ve huzur demektir.
bu konuda çok seçiçi ol.
ben aileden yana çekmiş biri olarak,eşimden yana şanslı çıktım ve sanki hayat yeni başladı.
o yüzden acele etme ve bekle o doğru kişiyi.
ve...
ailen ne kadar karşı çıkarsa çıksın kpss nin peşini bırakma,mesleğini eline al.
şuan karşı çıkan ailen,memur olduğunda etrafında pervane olurlar.
kimsenin kimseye hayrı yok,kendi geleceğinin derdine düş.
dinleme kimseyi
inşallah çok mutlu olursun
Bu yazdıklarımı üşenip okumamakta haklısınız çok uzun oldu ama inşallah okuyanlar olur çünkü bazı şeyleri içimde taşımaktan yoruldum...
Aslında hep içime atıyorum fakat bugün taştım... kimseye sıkıntılarımı anlatamam kolay kolay... Hep içime atarım.... Bugün epey kötü oldum. Biriyle paylaşmak istiyorum fakat bunları reel hayatta kimseye anlatamam... O yüzden sizlerle paylaşmak istedim...
Ben maddi sıkıntılar içinde büyüdüm. Doğduğum gün babam akıl hastanesinde yatıyormuş... Babamın ailesi görücü usulü olarak evlendikleri halde annemle babama hiç huzur vermediler ve babamı delirttiler... Sizi sıkmamak için anlatıp uzatmak istemiyorum babamın ailesinin neler yapıp babamı delirttiğini... O derece kötün insanlardı, filmlerde ki kişilerden bile kötü... Babam akıl sağlığı bozuk olduğu için girdiği işlerde çok çalışamıyordu... Biz küçük bir kasabada yaşıyorduk ve annem çalışamazdı babamın ailesi annem çalışsa adını bile çıkarırdı o yaşadığımız küçük kasabada.. öyle kötü insanlardı... Ben bu maddi sıkıntılar problemler içinde büyüdüm.. Hep ilkokulda derslerde dalardım sıkıntılarımıza kafa yorardım... annemin ağlayışı , sefaletimiz... derslerde alıma gelir beni dersten alır götürürdü... Gözlerim derste sınıftaki mevsim panosuna takılırdı, dört mevsime bakıp hayaller kurardım... Çünkü çocuktum, mutlu olmaya ihtiyacım vardı... Ama mutluluk beni çocukluğumda bile hiç bulmadı... Akşam eve gelirdim okuldan gelince hemen ödev yapmak zorundaydım hiç bahçeye oyun oynamaya çıkamazdım arkadaşlarımla...Çünkü elektriğimiz yoktu kesikti ve hava kararana kadar derslerimi yapmam gerekiyordu. Bazen dersleri oyuna tercih ederdim... Bazen mum ışığında ders çalışırdım... kitabıma damlayınca, sabah ödev kontrolünde öğretmen görünce; "bu ne? mumla mı oynadın? sürekli mumla oynuyorsun." derdi.. bilmezdi paramızın olmadığını elektriklerimizin kesik olduğunu... Sonra annemin ailesinden bize bir ev miras düştü ve ilçeye taşındık o küçük yerden ve babamın ailesinin sömürgesinden kurtulmuştuk.. annemde çalışmaya başlamıştı.. evlere temizliğe giderdi.... babamda çalışırdı... fakat bir kaç yıl sonra babam yine kötü olmaya başladı ve çalışmadı.. işi bıraktı.. annem çalışırdı...yazık annem hiç dinlenemedi ben bildim bileli çalışır.... ve bu zaman zarfında annemde sinir hastası olmaya başladı... Babam taşındığımız yeni yerde yeni ve kötü arkadaşlar edindi ve alkolik oldu.. Zaten çalışmazdı... bi de üstüne her gün eve alkollü gelirdi annemle kavga ederlerdi... hep parasızlık avgası olurdu... hep fakirlik, hep fakirlik... Annemle babam hep kavga ederlerdi , bütün mahalleye rezil olurduk.. sokağa çıkacak yüzümüz kalmazdı.. kaç kez babam annemi baltayla kovaladı... kardeşimle bizim önümüzde balta ve orakla kaç kez birbirlerine girdiler.
Bir de bunca sıkıntının beraberinde ilkokulda , arkadaştan parazit bulaşmıştı (bit)... kimse benle sınıfta oturmak istemezdi herkes dışladı beni ve okuldan iyice soğudum... annem sürekli gaz yağı sürerdi kafama bitler gitsin diye.. hiç unutmam bir gün erkek berberine götürüp kafamı sıfıra vurdurdu ve okulda herkesin alay konusu oldum.. çirkin, bitli vs vs... kimse benle sınıfta oturmak istemezdi.. her gün ağlardım...akşam evde kavga, gündüz okulda dışlanma derken benim okul hayatım bitti.. Derslerden soğudum...
Ve en önemlisi de şu... Bunu söylemeye dilim varmıyorbabam gerçekten kendini kaybetmiş deli birisi oluyor bazen alkol de alınca tam sapıtıyor ve bana kaç kez tacizde bulundu bunu ilk kez size anlatıyorum Kendisi de bilinci yerinde olmuyor alkol alınca sapıtıyor .. zaten akıl sağlığı yerinde değil, alkol alınca tam kafayı yiyor.. çalışmıyor zaten durumumuz kötü...
İşte bu sancılarla orta okuldan mezun oldum ve liseye gitmeye karar verdim ve meslek lisesine kayıt oldum hatta okumak istemyordum çünkü okuldan soğumuştum ama hasbel kader başladım ve lisede yeni arkadaşlarım vardı hiç biri beni tanımıyordu.. Artık saçlarımda büyümüştü ve temizdi... Ve çok az sorunlarımız düzeldi maddi olarak az biraz iyileşme oldu gibi.. babam biraz düzeldi... Ama geçmişte yaşadığım o kötü şeyler benim içimde benle beraberdi... Lisede derslerim çok iyiydi hatta sınıf birincisi olmuştum... Bende kapasite vardı ve ben ilk ve orta okulda problemlerden dolayı okuldan soğumuştum ve temel dersleri iyi alamadığım halde lisede derslerde çok başarılıydım.... Hatta çok iyi bir liseye gideblrdm aslında, fen,öğretmen, Anadolu gibi.... fakat keşke deme yersizdi ve bundan sonra ki hayatıma yön vermelydim. ünv. sınavına hazırlanıyordum ve ünv. giriş sınavından bir gün önce kötü bir olay başımdan geçti ve sınava girdiğimde kendimde değildim... başarısız olmuştum.... Bir şey vardı o hep benim başarmama engel oluyordu.... 2 yıllık bir bölüme gittim daha sonra üzerine Dgs ile tamamlarım diye düşündüm....
Ünivde biriyle tanıştım... aşık oldum fakat bu tanıştığım kişi evlilik korkusu olan biriydi.. beni çok sevmesine rağmen evlenemyordu... Çok mücadele ettim. 6 yıl bekledim ve sonunda pes ettim çünkü çevremde duymayan kalmamştı ve insanlar başka bir sebep arıyordu altında... ve benim için zor olsa da ayrıldım yeni biri girdi hayatıma ve ne hikmetse sevemem başkasını derdim ama sevdim... ama o hayatıma giren ikinci erkek de beni yaraladı.. bana çok değer veriyordu öyle böyle değil... yani özetlemek gerekirse beni önce yüksek bir yere çıkardı sonra oradan aşağı bıraktı... yani o da fos çıktı... Eski kız arkadaşı kpss yi kazanıp atanınca beni terkedip 1 hafta içinde onunla nişanlandı... Şu an tek istediğim kpss yi kazanmak.. açıktan 4 yıllığa tamamladım... Hep talihsiz şeyler yaşadım... Belki çok iyi yerlere geleblrdm.. kapasite vardı fakat şartlarım zordu... şu an Tüm bu sıkıntılara rağmen tutunmaya çalşyorum.. Ailem destek olmuyor artık bana... okumama karşılar.. annem sinir hastası, babam (baba demeye bile bin şahit ister) öyle... küçük kardeşimde bu sıkıntılardan çok etkilendi ve onunda psikolojisi bozuldu asi biri olup çıktı.. hala kavgalı gürültülü ev ortamı devam ediyor.. Ben bu zorluklara rağmen 25 yaşında mücadele ediyorum.. hakettiğim ve geçmişde hayatın benden aldığı şeyleri geri almak için.... Bütün arkadaşlarım evlendi... her gün eve davetiye geliyor bu aralar düğün yapan çok ve annem psikolojimi etkiliyor ve ben her şeye kulak tıkıyorum ama her zaman ki gibi göz yaşlarımı içime akıtıyorum... Her gün sabah uyandığımda annemle babam beni çekiştiriyor.. o çocuğa 6 yılını harcadı, kapıda aldı, yaşlandı okuycam diye uğraşıyor deyip beni çekiştiriyorlar.. keşke bana 1 yıl daha şans verseler ... okumam için arkamda olsalar... Benim beğenmediğim hoşlanmadığım insanları görücü olarak çağırıyorlar beni meşgul ediyorlar... benim ders çalışmam lazım zamanım kısıtlı anlayan yok, destek olan yok... Artık çok yoruldum.. Şu an bu hayattan te istediğim şey kpss yi kazanıp atanmak..
beni dinlediğiniz için , üşenmeyip okuduğunuz için çok teşekkür ederm....
inş cnm inş kpssyi kazanırda atanırsın bundan sonra artık hayat istediğin herşeyi yaşatsın sana tüm dileklerinin hayallerinin gerçek olmasını temenni ediyorum..
cnm çok güzel şeyler yazmışsın teşekkkür ederim... Moral oldu epey.. Aslında bende senin gibi düşünüyorum.. Bu benim imtihanım bende sabrediyorum bazen böyle kendimi kaybedince biriyle paylaşmak istyorum ama kimseye anlatamıyorum bunları .. sizlerle paylaşmak istedim... İnşallah benim de ikinci ailem yani evlenince mutlu olurum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?