- 17 Kasım 2016
- 8.474
- 1
- 28.688
- 548
- 42
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Dövüp sovmuyo sosyal fobisi olan varsa daha iyicanlayabilir değişik bi durumHiçbirsey anlamadım. Eşiniz çok mu despot? Dovup sövüyor mu ? Hep evde olanlar için 3 çocuk çok fazla ağır değil mi?
Sosyal fobi dışarıya karşı olmuyor mu?Dövüp sovmuyo sosyal fobisi olan varsa daha iyicanlayabilir değişik bi durum
Hamileliğinde duygusallığı var üzerinizde.. Kendinizi telkin etmeye çalışın, hatta kimse yokken yüksek sesle kendinize olumlu şeyler söyleyin.. Kısa zamanda çocuğunuzu kucağınıza alıp , huzur bulursunuz insallah. Ama şunu unutmayın bu ruh halinden kurtulmazsanız bu bebeğe hiçbir faydanız olmaz size en muhtaç olduğu zamanlardaNapacagimi şaşırdım kızlar hamileyim doğuma az kaldı iki çocuğum daha var depresyondayım eşimin yanında kendimi kotu hissediyorum ona karşı korku oldu içimde bağırırım birey dermi şimdide özguvenim iyice azaldı napalm şaştım kaldım hamile olunca ilacı bıraktım kafam allak bullak psikologlara gittim ama tam bi çözüm olmadi telkin CD si falanmi yaptırsam yaptiran iyi olan varmi ne önerirsiniz gerçekten iki arada bi derede kaldım kendimi değersiz hissediyorum iyice coktu yuzum gozum çocuklarıma bakıp bakıp ağlıyorum
Dışarıya karşı oluyor esimde ciddi biri bi bağırdığı insan gerçekten korkuyo sıkıntılı olduğum zaman 3 4 kez bağırdı o ara ufak tefek şeylerden bu oyuncaklar niye yerde vb.gibi sonra bende takıntı oldu yine bağırırım diye sert bi insan eleştiriyoda elimde telefon olsa kalk çocuklarla oyna telefonla ne isin var kulaklık takıp bisey dinlesem ne dinliyorsun çocuklara bak insan baskı altında hissediyoSosyal fobi dışarıya karşı olmuyor mu?
Çok haklısınız tesekkur ederim yorumunuz için bir şekilde toparlanmak lazım cocuklarim icinHamileliğinde duygusallığı var üzerinizde.. Kendinizi telkin etmeye çalışın, hatta kimse yokken yüksek sesle kendinize olumlu şeyler söyleyin.. Kısa zamanda çocuğunuzu kucağınıza alıp , huzur bulursunuz insallah. Ama şunu unutmayın bu ruh halinden kurtulmazsanız bu bebeğe hiçbir faydanız olmaz size en muhtaç olduğu zamanlarda
Tam olarak korku değildi. Eşini kesinlikle görmeyi reddediyordu. Bize herhangi bir sebep söylemiyordu. Sadece "onu görmek istemiyorum" diyordu. Eşi de zaten sabah işe gidip, akşam gelen tiplerden. Biz konuştuk eniştemle. Alttan al, ne derse tamam de dedik. Doğumdan sonra daha da kötü oldu. Bebeği bile göstermek istemiyordu. 1 ay hastaneden kalmak zorunda kaldı(bebek küvezdeydi). Eve gitmedi. O da hastanede kaldı ama eşini hiç istemedi. Psikoloğa gitti o hastanede kaldığı sürece. Biz de eşiyle konuştuk. Sağolsun önce "böyle saçma şey mi olur" falan dedi ama sonra ciddi manada alttan alıp, güzel jestler yaptı. Şu an bebeği 1 yaşında. Çok şükür atlattılar. Eğer eşi sabırlı olmasaydı, çok kötü senaryolar onları bekliyordu. O yüzden ailenizle veya eşinizin ailesi ile konuşun. Korkularından bahsedin. En çok da eşinizin önemsediği birinden yardım alın.Aynı şekilde korkumu olmuş kardeşinizde benimki nasi geçecek anlamadım yanında yeri geliyor bazen konuşmaya çekiniyorum nasil anlatacağımız bilmiyorum
muhtemelen ilaç alman gerekir. ilaç alamazsan 1-2 sene surer, ilaçla 2-4 ayda iyilesebilir. psikiyatriste git, bir suru ilaç var bebeğe dokunmayan. bu halde kendine de bebeğe de bakmakta zorlanırsın.Napacagimi şaşırdım kızlar hamileyim doğuma az kaldı iki çocuğum daha var depresyondayım eşimin yanında kendimi kotu hissediyorum ona karşı korku oldu içimde bağırırım birey dermi şimdide özguvenim iyice azaldı napalm şaştım kaldım hamile olunca ilacı bıraktım kafam allak bullak psikologlara gittim ama tam bi çözüm olmadi telkin CD si falanmi yaptırsam yaptiran iyi olan varmi ne önerirsiniz gerçekten iki arada bi derede kaldım kendimi değersiz hissediyorum iyice coktu yuzum gozum çocuklarıma bakıp bakıp ağlıyorum
Annemin zaten haberi var annesine söylemiştim surekli baskı yaptığından degil eşim ama bende takıntı oldu baya büyüdü yanında rahat edememesi başladım önceden olmuştu bir şekilde geçmişti hassas olduğumdan galiba böyle oluyo bende cocuklar olmasa boşanmak istiyodum ayni evin içinde çok zor bu sekilde cocuklar olunca bisey yapamadım anneminde bıkmisti dinlemekten öfke suçluluk hissine oldu hep onu suçladı m simdi gerçekten heryerim ağrıyor baya rahatsızlandı m ben ağlıyorum sıkıntidan eşim ağlayacak ne var diye gülüyo Allah sonumuzu hayr etsin inşallah düzelirim biran önceTam olarak korku değildi. Eşini kesinlikle görmeyi reddediyordu. Bize herhangi bir sebep söylemiyordu. Sadece "onu görmek istemiyorum" diyordu. Eşi de zaten sabah işe gidip, akşam gelen tiplerden. Biz konuştuk eniştemle. Alttan al, ne derse tamam de dedik. Doğumdan sonra daha da kötü oldu. Bebeği bile göstermek istemiyordu. 1 ay hastaneden kalmak zorunda kaldı(bebek küvezdeydi). Eve gitmedi. O da hastanede kaldı ama eşini hiç istemedi. Psikoloğa gitti o hastanede kaldığı sürece. Biz de eşiyle konuştuk. Sağolsun önce "böyle saçma şey mi olur" falan dedi ama sonra ciddi manada alttan alıp, güzel jestler yaptı. Şu an bebeği 1 yaşında. Çok şükür atlattılar. Eğer eşi sabırlı olmasaydı, çok kötü senaryolar onları bekliyordu. O yüzden ailenizle veya eşinizin ailesi ile konuşun. Korkularından bahsedin. En çok da eşinizin önemsediği birinden yardım alın.
Sosyal fobi olabilir. Bir danışanım da da vardı böyle bir durum. Daha önce eşiniz bir-iki kez bağırdıysa bunu gözünüzde büyütüp onu amiyane tabirle İlah, kendinizi köle ilan etmiş olabilirsiniz. Destek alın.Napacagimi şaşırdım kızlar hamileyim doğuma az kaldı iki çocuğum daha var depresyondayım eşimin yanında kendimi kotu hissediyorum ona karşı korku oldu içimde bağırırım birey dermi şimdide özguvenim iyice azaldı napalm şaştım kaldım hamile olunca ilacı bıraktım kafam allak bullak psikologlara gittim ama tam bi çözüm olmadi telkin CD si falanmi yaptırsam yaptiran iyi olan varmi ne önerirsiniz gerçekten iki arada bi derede kaldım kendimi değersiz hissediyorum iyice coktu yuzum gozum çocuklarıma bakıp bakıp ağlıyorum
İlginçmişSosyal fobi olabilir. Bir danışanım da da vardı böyle bir durum. Daha önce eşiniz bir-iki kez bağırdıysa bunu gözünüzde büyütüp onu amiyane tabirle İlah, kendinizi köle ilan etmiş olabilirsiniz. Destek alın.
Evet, bilinçaltı süreci işliyor burada. Detay çok fazla ama kısa ve net öyle anlatabildim. :)İlginçmiş
Eşiniz baya baskı yapıyo bence size karşı anlayışlı davranmıyo. Nedir canım iki dakka kafa dağıtmak sizinde hakkınız. Tamam adamın bağırmasını takıntı yapmışsınız. Başkasına göre daha fazla hissediyo olabilirsiniz ama hep kendinizi suçlamayın. Hepimizin evi dağılıyo hepimşz çocukları bırakıp telefon dizi müzik bişeylerle ilgileniyoruz. Zaten normal olanı bu. Çok rahatsız oluyorsa kalksın toplasın. Çocuklarınız küçük hamilesiniz eşiniz çocuklarla ilgileniyo mu? Siz dinlenip arada o katınlarını doyurup uyutma vs işlere yardım ediyo mu?Dışarıya karşı oluyor esimde ciddi biri bi bağırdığı insan gerçekten korkuyo sıkıntılı olduğum zaman 3 4 kez bağırdı o ara ufak tefek şeylerden bu oyuncaklar niye yerde vb.gibi sonra bende takıntı oldu yine bağırırım diye sert bi insan eleştiriyoda elimde telefon olsa kalk çocuklarla oyna telefonla ne isin var kulaklık takıp bisey dinlesem ne dinliyorsun çocuklara bak insan baskı altında hissediyo
terapi aldın mı daha önce onun yardımı olur seni nasıl yönlendiriceğini bilen bi insan olması daha iyi olurNapacagimi şaşırdım kızlar hamileyim doğuma az kaldı iki çocuğum daha var depresyondayım eşimin yanında kendimi kotu hissediyorum ona karşı korku oldu içimde bağırırım birey dermi şimdide özguvenim iyice azaldı napalm şaştım kaldım hamile olunca ilacı bıraktım kafam allak bullak psikologlara gittim ama tam bi çözüm olmadi telkin CD si falanmi yaptırsam yaptiran iyi olan varmi ne önerirsiniz gerçekten iki arada bi derede kaldım kendimi değersiz hissediyorum iyice coktu yuzum gozum çocuklarıma bakıp bakıp ağlıyorum
Devlette gidiyorum psikologa oda yerini değiştirdi yeni ilçede oturuyoruzterapi aldın mı daha önce onun yardımı olur seni nasıl yönlendiriceğini bilen bi insan olması daha iyi olur
Ilac içiyodum hamile kaldım istemeden sonra mecburen bıraktımPsikolojik bir sorununuzu varsa ruh doktorunuza gitmelisiniz. Psikolog ile görüşüp çözüm alamadıysanız psikiyatrist ile görüşebilirsiniz. Yardım almadan nasıl çözmeyi beklediğinizi anlamadım ki. Bu şeye benziyor kulak egzamam var ama kbb’den verim alamadım evde oturayım kendi kendine geçer. Mümkün mü böyle bir şey hayır değil. Sizin de profesyonel bir destek almadan bunu çözebilmeniz mümkün değil. Hali hazırda böyle ciddi bir sorun varken üç çocuk yapmanız, üç ufak çocukla uğraşmayı göze almanız da büyük cesaret