- 22 Mayıs 2020
- 793
- 5.262
- 88
- Konu Sahibi ektekidosya
-
- #41
Konu sahibiyle ortak noktanız nedir tam olarak anlatır mısınız? Şimdi sizin konunuzdan geldim de, sizin sevgiliniz yok ki? 2 bakıştğın adama mesleğini öğrenince selamı kesmişsin, başkasıyla tanıştığını duyunca da bozulmuşsun. Çünkü tüm erkekler kendilerine yüz vermeyen bulunmaz hint kumaşı kızlarımızın yasını tutmalı. Konu sahibi kaç yıllık ilişkisini bitirmiş. Evet onun sevgilisi olmayacak biri, birbirlerine uygun değiller, bence iyi ki de bitmiş ama sizinle ilgisi yok çünkü ortada ilişki yok.Bugün benim de aynı şey başıma geldi, bu erkeklerin hepsi böyle, kendilerine yapılsa çok sinirlenirler. Verilmiş sadakamız varmış kardeşim, insan hep önce kendini düşünmeli…
EnKonu sahibiyle ortak noktanız nedir tam olarak anlatır mısınız? Şimdi sizin konunuzdan geldim de, sizin sevgiliniz yok ki? 2 bakıştğın adama mesleğini öğrenince selamı kesmişsin, başkasıyla tanıştığını duyunca da bozulmuşsun. Çünkü tüm erkekler kendilerine yüz vermeyen bulunmaz hint kumaşı kızlarımızın yasını tutmalı. Konu sahibi kaç yıllık ilişkisini bitirmiş. Evet onun sevgilisi olmayacak biri, birbirlerine uygun değiller, bence iyi ki de bitmiş ama sizinle ilgisi yok çünkü ortada ilişki yok.
Yobazlasma nerde bunda ?öncelikle ben 23 yaşındayım . karşımdaki kişi de bir yaş büyük benden yaşıtız yani . lise yıllarımda çok acı bir ilişki tecrübe ettiğim bu durumlardan fazla etkilendiğimi bildiğim için üniversiteye gittiğimde böyle bir şey yaşamayacağıma dair kendime milyonlarca söz verdim . bu kişiye de çok direnmeme rağmen en sonunda teslim oldum . ben seninle evleneceğime ilk gördüğüm an karar verdim diyerek vs klasik şeyler aslında . ilişkimiz başaladı ve çokta iyi ilerledi . fakat ben sessiz sakin kendi dünyasına önem veren ve aşırı sadık biriyim çünkü sadakatin ilişki dinamiğininin temeli olduğuna inanıyorum . karşımdaki ise bir o kadar kibirli biriymiş yarı narsist diyebilirim . başlarda bunu göremedim gözü çok dışarda biriydi hatta buna kılıfı evlenene kadar yaşamayı evlilikten sonra durulmayı planlıyorum demişti . ilk başlarda ciddi düşüncem yoktu o yüzden ne yaptığıyla pek ilgilenmiyordum . ondan istediğim TEK şey sosyal medyayı düzgün kullanmasıydı . çünkü o kusursuz adamın böyle her önüne geleni beğenmesi çığlaklık içeren bayanları beğenip takip atması zoruma gidiyordu . asla kavga etmiyordum tarzım değildi hep eğlenceli bir dille uyarıyordum . en son yine bu tarz bir durum oldu ve ben artık dayanamadım ağır bir kavga ettik ve beni bir mesajla terk etti . ben yine sanki haksızmışım gibi düzeltmeye çalıştım en büyük hatam buydu .
Kadınla erkeği bir tutma derdi. Kendini benle kıyaslama. Giyimine dikkat et. Evlenince evin tüm perdeleri kapalı olacak. Boşuna okuyorsun. Gibi gibi. Ailesi çok dindardı ama kendi öyle değildi. Hatta bundan rahatsız olduğunu söylüyordu. Yani beni kendine göre değil de sanırım ailesine göre şekillendirmeye çalışıyordu bunu gözünün dışarda olduğunu farkettiğimde anlayabildim. İnsanın gözüne bazen gerçekten perde inebiliyormuş.Yobazlasma nerde bunda ?
Neyse haklısınız sizde ne diyim Allah beni alsın yaEvlenene kadar herşeyi yaşayacağım sonra durulacağım diyen sevgilinizden nasıl sağlıklı bir ilişki çıkmasını bekliyordunuz ki ? Birde böyle söyleyen birine sosyal medyanı dikkatli kullan demişsiniz, adam size istediğimi yapıcam diyor( siz de kabul ediyorsunuz sevgili olabildiğinize göre), ama kendinizce de değiştirmeye çalışıyorsunuz.
Doğrularınıza uygun biriyle ilişki kurarsanız bu tarz sorunlar yaşamazsınız.
Kurtulduğunuza şükretmek yerine daha da üzülüyorsunuz.
Yeme içmeden kesilip gece uyuyamayacak kadar çektiğim bir ayrılık acısı yaşamıştım 19 -20 yaşlarındayken.Merhaba. Bu sitede açtığım ilk konu bu düşünün ki ne kadar çaresizim. Dört yıllık bir ilişkide suçlanarak terkedildim. İki aydır aralıksız her gün ağlıyorum. Terkedildiğim için değil karşımdaki insanın beni hiç ama hiç anlamadığını farkettiğim için. Hatta karşımdakinin niyetinin aslında çok başka olduğunu fakat benim gözüme inen perde yüzünden bunu hiç göremediğimi bilmek beni kahrediyor. O kadar çok keşke diyorum ki. Bu konu hakkında beni anlayan hiç kimse yok. Bu da ayrı bir üzen konu. Ben ne yapacağım duygusal biriyim ama bu kadarı da fazla diyorum ne zaman geçecek bu süreç. Hiç derin bir ayrılık acısı yaşayıp bunu atlatmış biri var mı?
ben de o tarz 2 vaka var, birinde üniversite sınavı senemdeydim diğerinde üniversiteye yeni başlamıştımYeme içmeden kesilip gece uyuyamayacak kadar çektiğim bir ayrılık acısı yaşamıştım 19 -20 yaşlarındayken.
Ortalama 7-8 aylık bir süreçte atlattım, üstünden 14 yıl falan geçti şimdi o halime acıyorum sadece..
İki ayı geçen bu sürede ağlamadan geçen tek bir günüm olmadı. Karşı taraf çoktan kendini deli sulara attı bile bunu pek önemsemiyorum aslında. İlk odağım kendim. Sanki hiç biri beni doğru düzgün sevemezmiş insanlar bu yetisini kaybetmiş gibi geliyor. Bazı şeyler canımı çok yakıyor atlatacağımı biliyorum.şimdi üzgün olman çok normal ben de 1 ayı biraz geçti, sevgimi ve değerimi hiç haketmeyen birini hayatımdan çıkardım. zor hisseden biri olduğum ve ona olan hislerim de gerçek ve bana göre kırk yılda bir başıma gelen bişey olduğundan hala aklıma geldikçe üzülüyorum ama napalım. zaman her şeyi alıyor yani ben yeni insanlarla tanışıyorum, ister istemez onunla kıyaslıyorum bazı yanları ondan daha iyi oluyor yenilerin bazılarının daha kötü. ama alışacağız illa ki yapacak bişey yok. olacağı olsaydı ayrılık olmazdı, değil mi? her zaman için kendi adına hayırlısını iste. ben hep öyle yapıyorum ve ne zaman bişeyi çok istediysem ama hayırlıysa olsun hayırlı değilse olmasın dediysem emin ol, olmadı ve ben ilk etapta üzüldüm ancak sonradan iyi ki olmamış dedim. benim hayatım böyle ilerliyor her konuda, iş, aşk vs hayırlısını iste ve kendini hayatın akışına bırak. başka çare de yok zaten.
Ya bir de evlenseydiniz?Merhaba. Bu sitede açtığım ilk konu bu düşünün ki ne kadar çaresizim. Dört yıllık bir ilişkide suçlanarak terkedildim. İki aydır aralıksız her gün ağlıyorum. Terkedildiğim için değil karşımdaki insanın beni hiç ama hiç anlamadığını farkettiğim için. Hatta karşımdakinin niyetinin aslında çok başka olduğunu fakat benim gözüme inen perde yüzünden bunu hiç göremediğimi bilmek beni kahrediyor. O kadar çok keşke diyorum ki. Bu konu hakkında beni anlayan hiç kimse yok. Bu da ayrı bir üzen konu. Ben ne yapacağım duygusal biriyim ama bu kadarı da fazla diyorum ne zaman geçecek bu süreç. Hiç derin bir ayrılık acısı yaşayıp bunu atlatmış biri var mı?
öyle oluyor hepimize de sonra geçiyor işte. onun ne yaptığına hiç bakma bile. 2 ay çok fazla. yetişkin gibi düşün ve 2 ayın çok uzun olduğunu, artık üzülmenin anlamsız olduğunu düşün. düzgün bir ilişkin olacaktır sadece doğru zamanı bekliyor hayat onu sana vermek için, unutma.İki ayı geçen bu sürede ağlamadan geçen tek bir günüm olmadı. Karşı taraf çoktan kendini deli sulara attı bile bunu pek önemsemiyorum aslında. İlk odağım kendim. Sanki hiç biri beni doğru düzgün sevemezmiş insanlar bu yetisini kaybetmiş gibi geliyor. Bazı şeyler canımı çok yakıyor atlatacağımı biliyorum.
E tamam istebu bir hastalik.öncelikle ben 23 yaşındayım . karşımdaki kişi de bir yaş büyük benden yaşıtız yani . lise yıllarımda çok acı bir ilişki tecrübe ettiğim bu durumlardan fazla etkilendiğimi bildiğim için üniversiteye gittiğimde böyle bir şey yaşamayacağıma dair kendime milyonlarca söz verdim . bu kişiye de çok direnmeme rağmen en sonunda teslim oldum . ben seninle evleneceğime ilk gördüğüm an karar verdim diyerek vs klasik şeyler aslında . ilişkimiz başaladı ve çokta iyi ilerledi . fakat ben sessiz sakin kendi dünyasına önem veren ve aşırı sadık biriyim çünkü sadakatin ilişki dinamiğininin temeli olduğuna inanıyorum . karşımdaki ise bir o kadar kibirli biriymiş yarı narsist diyebilirim . başlarda bunu göremedim gözü çok dışarda biriydi hatta buna kılıfı evlenene kadar yaşamayı evlilikten sonra durulmayı planlıyorum demişti . ilk başlarda ciddi düşüncem yoktu o yüzden ne yaptığıyla pek ilgilenmiyordum . ondan istediğim TEK şey sosyal medyayı düzgün kullanmasıydı . çünkü o kusursuz adamın böyle her önüne geleni beğenmesi çığlaklık içeren bayanları beğenip takip atması zoruma gidiyordu . asla kavga etmiyordum tarzım değildi hep eğlenceli bir dille uyarıyordum . en son yine bu tarz bir durum oldu ve ben artık dayanamadım ağır bir kavga ettik ve beni bir mesajla terk etti . ben yine sanki haksızmışım gibi düzeltmeye çalıştım en büyük hatam buydu .
Sendeki sorun fazla fedakarlik, fazla empati, fazla alttan alim, gozyummak,idare etmek,fazla iyi niyet.çok haklısınız fakat benim sorum o değil yani ben terkedildim her şeyden vazgeçtim ne yapacağım demiyorum . sizce ben bunlara neden katlandım bu tarz bir olay yaşamış birinden akıl istemem bu yüzden sonradan kendilerinde farkettikleri şey neydi ben kendimdeki eksik noktayı nerede bulmalıyım. çünkü ben aylardır bunun cevabını arıyorum . yoksa ayrılık acısıyla bir şekilde baş edileceğini biliyorum.
haklısınız çocukluğumda istismara tacize maruz kaldım ve bu beni hayatım boyunca takip etti . hayata iyi bir şeyler verirsem ancak öutlu olabilirim düşüncesiyle tüm ilgisizliklere görmezden gelinmelere göz yumdum . içten içe de bana asıl yakışan şeyin güç olduğunu biliyordum . hayalim hep güçlü bir kadın olmaktı . fakat bu kişi hayatıma girdiğinde aşk mı yoksa başka bir şey mi olduğunu anlayana kadar buralara geldim . bu haldeyim . aslında şuan çektiğim acı çoğu şeye geç kaldığımı düşünmem. iki aydır hiç bir şeyi yoluna koyamıyorum .Sendeki sorun fazla fedakarlik, fazla empati, fazla alttan alim, gozyummak,idare etmek,fazla iyi niyet.
Bunun temelindeki tek sey, KENDINE DEGER VERMEMEK, KENDINI HAFIFE ALMAK, KENDI DEGERININ FARKINDA OLAMAMAK.
kucuklukten gelen sevgisizlik, onaylanma ihtiyaci, dişlanma korkusu nedeniyle karsi koyamamak/ bu yuzden tartismalardan kacinmak, gereken cevabi verememek, korkmak.
Sebep_sonuclar bu. Kendini sorgula ders al
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?