Merhabalar,
2 yıllık evli sayılırım. Eşimden öğretmen oldugum için şu anda ayrıyım, atamam 1.5 saatlik uzağa cıktı. Geçen haftalarda sen gel ben gel muhabbeti olunca aramızda (konuyu uzatmamak amacıyla çok açmıyorum, önceki konularımda var) tartışma başladı ve büyüdü. eşim ben böyle kahır görmedimm senin duygusallıgın beni mahvediyor boşanalım dedi. Ben de hiçbir karşılık vermeyerek olur anlamına getirdim, fakat daha sonra fırtına duruldu ve aramız düzeldi, eşim 23 nisanda yanıma geldi. Bu arada konu üzerine muhabbet açılmadı fakat eşim bana oldukça iyi davrandı. Bu haftasonu da ben gittim evime. Bugün aramızda bir konuşma geçti, o tartışma mevzusu açıldı ve bana yine dedi kahır etme bana, yok bana çiçek al, özel günümü hatırla, ilgi göster deme dedi, ne diyosam yap işte, tamam de, yetin dedi. Ben yetinmeyen bir insan değilim eşimden birşey istediğimde imkanımız varken yapmadıgında üzülyorum ve bunu da yansıtıyorum, yanıma gelmemesi gibi altında araba varken, kalıcak yer varken, maddi durumumuz ve sağlıgımız iyiken. Onun isteği ise isteği olmayan, birşeye hayır dediğinde anlayış gösteren, kendi istediğinde karşı çıkmayacak, karşısında mazlum duracak bir kişi. Ben de sen boşnmadan bahsetmeyip her evlilikte olur bu tür şeyler diyip kolay atlatmamıza yardımcı olsan belki konu o kdr büyümeyecek dedim. Sonra eski sevgilin boşandıgı içinmi bu kdr kolay söylüyorsun nasıl olsa anternatifim var diye filan. alakası yok boşandıgını da bilmıyordum dedi. Her neyse aradan zaman geçti peki dedim ben olmasam kim olsa senin istediğin gibi biri olur dedim . senle tartıştıgımız zamanlarda o kız olsa daaha iyi olurdu dediğim oldu dedi. gerçekten kız dışardan bakıldıgında eşimin istediği gibi makyaj yapmaz, kendine bakmaz, başı öne eğik gezen, açık giyinmeyen, gülmeyen bir kız. Her neyse eşim konuştu etti ben dedi onu bekle desem 1 saat beni beklerdi sesini bile cıkarmazdı dedi ben de nie ayrıldın o zaman ayrılmasaydın dedim, o da birşeyler olmayınca olmuyor dedi. üzldüm üzüldüğümü anlayınca tabiki ben karımı cok sevıyorum ama inanıyorum bana kahır yapmayacak dedi ve sarıldı.. sonra ben akşam üstü otobüse binicektim sana bişi sorcam dedim..şİMDİ olsa mesela o kızı istermisin yanibbb öyle bir şansın var gidermisin dedim dediki benm eşim var ve benim hayatım var herkesin kendi hayatı var dedi, ben yaptıklarımdan pişman değilim dedi. Ben onu sevdiğim için onu istemıyorum ya da o benim aklımda değil dedi. Karım benim onu sevdiğimi bilecek benden güzel söz, süpriz filan beklemeyecek dedi.
Ama kafam cok karıştı , eşimden bu olaylar yüzünden soğudugumu hissettm ve kendimce bir çıkış yolu bulamıyorum. SZİin yorumlarınızı alabilr miyim?
( yukarıda açıkladım sebebini.
