bilgi verdiğiniz için teşekkür ederim.ben hatayı en başta yaptım eşimi çok sevdim o da beni çok seviyo aslında evliliğimiz kaynanam bize karışmadan önce böyle değildi eşim çok anlayışlı duyarlıydı taa ki kaynanam yüz verme ona çok yüz veriyosun başedemezsin sonra ve bi sürü söz söyleyerek doldurdu kulaklarımla duydum.eşim ondan sonra değişmeye başladı bensiz dışarı çıkma öyle giyinme toka takma makyaj yapma(ki ben özel bi gün değilse sadece göz kalemi kullanırım)diyerek hayatımı zehir etmeye başladı.ailem bana destek oluyo ama onlarında yapacağı bişey yok ister boşan gel diyolar ister devam et biz her türlü arkandayız diyolar ailemdede durumlar karışık ne yazıkki babam annemi aldatıyo ve ben bunu anneme söyleyemiyorum ailemde herkes bi yana dağıldı beni bunaltan sebeblerden biriside bu anlıycağınız ben bildiklerimin duyduklarımın ve gördüklerimin içinden çıkamıyorum eğer bebeğim olmasaydı tek başıma bi hayat kurmak isterdim bunun için elimden geleni yapardım ama onu perişan etmekten korkuyorum tabi bide neden bilmiyorum bana yaşattıklarına rağmen eşimi çok seviyorum ama aslında onu sevmek istemiyorum böyle işte.vazgeçiyimmi vazgeçmiyimmi bilmiyorum.sadece nefes darlığıma ve uyuşmalarıma bi çare bulsam yeter bebeğimle evde yanlızken nefes alamıycam bişey olucak diye çok korkuyorum