Bana akıl verin ben nasıl kurtulurum bu halden

Ben bu hastalığa 11 sene önce tutuldum ilk başta darlanti hayattan zevk almama ile başladı sonra eşime zarar verme korkusu o geçti kendime bişey yaparım hissi balkona çamaşır aşmaya çıkamaz oldum daha sonra bebeğim oldu lohusa iken oldu emzirirken biri bana bu bebeği camdan atarmisin dedi ne çok ağladım 4 ay baya yoğun dev m etti aradan 5 sene geçti arada devam ediyor kızıma zarar verme korkusu devamlı göğüsün agriryor ölüm korkusu da başladı bu sene perşembe dra gitttim ilaç başladık dün bugün hislerin gene uzun sürdü bana akıl verin ben çok kötü bir annemiyim

Bide ilaç benim midemi bulandırıyor sanki başım dönüyor gibi normalmi

2 kiz annesi .!.:

Ben bu hastalığa 11 sene önce tutuldum ilk başta darlanti hayattan zevk almama ile başladı sonra eşime zarar verme korkusu o geçti kendime bişey yaparım hissi balkona çamaşır aşmaya çıkamaz oldum daha sonra bebeğim oldu lohusa iken oldu emzirirken biri bana bu bebeği camdan atarmisin dedi ne çok ağladım 4 ay baya yoğun dev m etti aradan 5 sene geçti arada devam ediyor kızıma zarar verme korkusu devamlı göğüsün agriryor ölüm korkusu da başladı bu sene perşembe dra gitttim ilaç başladık dün bugün hislerin gene uzun sürdü bana akıl verin ben çok kötü bir annemiyim

Genişletmek için tıkla...

"Emzirirken biri bana bu bebeği camdan atar mısın dedi." demişsiniz; bunu size kim söyledi? Kafanızda duyduğunuz bir ses miydi? Eşiniz, anneniz, babanız yanınızda mı? Destek olabilecek birileri var mı size? İlaca çok yeni başlamışsınız ama tüm sorunlarınızı anlattınız mı doktora? Daha geniş geniş anlatırsanız bir yol bulmaya çalışalım...

2 kiz annesi .!.:

Ben bu hastalığa 11 sene önce tutuldum ilk başta darlanti hayattan zevk almama ile başladı sonra eşime zarar verme korkusu o geçti kendime bişey yaparım hissi balkona çamaşır aşmaya çıkamaz oldum daha sonra bebeğim oldu lohusa iken oldu emzirirken biri bana bu bebeği camdan atarmisin dedi ne çok ağladım 4 ay baya yoğun dev m etti aradan 5 sene geçti arada devam ediyor kızıma zarar verme korkusu devamlı göğüsün agriryor ölüm korkusu da başladı bu sene perşembe dra gitttim ilaç başladık dün bugün hislerin gene uzun sürdü bana akıl verin ben çok kötü bir annemiyim

Genişletmek için tıkla...

Bende nerdeyse 8 deneyi gecti yani size tek deyiceyim sey onlar yalniz bir dusunce bana da avusturya ya calismaya gitimizde bu camdan atla hisi gelmisti cok youn ataklar yasamiatim ama bilin dusuncelerin hic bir gucu yok olsaydi ya insan olumsuz olmayi yada zengin olmayi denerdi oncelikle bunun bilin ben ahiret korkum var ve ben cok youn yasiyorum fiziksel belirtilerimde cok ve su anda hamileyim ya i yalniz deilsiniz dusuncenin gucu yok onemli olan fiziksel belirtileri olmamasi bu daha kotu emin olun ve kotu anne deilsiniz yalniz korkuyosunuz ama asla zarar vermiyiceksiniz bunu bilin

Annasan .!.:

"Emzirirken biri bana bu bebeği camdan atar mısın dedi." demişsiniz; bunu size kim söyledi? Kafanızda duyduğunuz bir ses miydi? Eşiniz, anneniz, babanız yanınızda mı? Destek olabilecek birileri var mı size? İlaca çok yeni başlamışsınız ama tüm sorunlarınızı anlattınız mı doktora? Daha geniş geniş anlatırsanız bir yol bulmaya çalışalım...

Genişletmek için tıkla...

Öyle kafandan bir ses sanki hep anlattım dra yani kimi çok seversen ona bişey olmasından korkuyorum yavrumu çok zor buldum aklım gidiyor bişey olur diye gözüne bakiyorum

Annasan .!.:

"Emzirirken biri bana bu bebeği camdan atar mısın dedi." demişsiniz; bunu size kim söyledi? Kafanızda duyduğunuz bir ses miydi? Eşiniz, anneniz, babanız yanınızda mı? Destek olabilecek birileri var mı size? İlaca çok yeni başlamışsınız ama tüm sorunlarınızı anlattınız mı doktora? Daha geniş geniş anlatırsanız bir yol bulmaya çalışalım...

Genişletmek için tıkla...

Açıkçası yaşamayan bilmeyene anlatmak çok zor ne saçmalıyorsun der Ler ama annem ve babam anlayışlı çünkü onlarda biliyor bu hastaligi

2 kiz annesi .!.:

Ben bu hastalığa 11 sene önce tutuldum ilk başta darlanti hayattan zevk almama ile başladı sonra eşime zarar verme korkusu o geçti kendime bişey yaparım hissi balkona çamaşır aşmaya çıkamaz oldum daha sonra bebeğim oldu lohusa iken oldu emzirirken biri bana bu bebeği camdan atarmisin dedi ne çok ağladım 4 ay baya yoğun dev m etti aradan 5 sene geçti arada devam ediyor kızıma zarar verme korkusu devamlı göğüsün agriryor ölüm korkusu da başladı bu sene perşembe dra gitttim ilaç başladık dün bugün hislerin gene uzun sürdü bana akıl verin ben çok kötü bir annemiyim

Genişletmek için tıkla...

Doğum sonrası depresyon sizinki kötü bir anne değilsiniz sadece yardım almanız lazım.

Aynı şeyleri yaşamaktayım. Obsesif kompulsif bozukluk bu

2 kiz annesi .!.:

Ben bu hastalığa 11 sene önce tutuldum ilk başta darlanti hayattan zevk almama ile başladı sonra eşime zarar verme korkusu o geçti kendime bişey yaparım hissi balkona çamaşır aşmaya çıkamaz oldum daha sonra bebeğim oldu lohusa iken oldu emzirirken biri bana bu bebeği camdan atarmisin dedi ne çok ağladım 4 ay baya yoğun dev m etti aradan 5 sene geçti arada devam ediyor kızıma zarar verme korkusu devamlı göğüsün agriryor ölüm korkusu da başladı bu sene perşembe dra gitttim ilaç başladık dün bugün hislerin gene uzun sürdü bana akıl verin ben çok kötü bir annemiyim

Genişletmek için tıkla...

Kötü bir anne değilsiniz sadece bir psikolojik rahatsızlıkla boğuşuyorsunuz. Grip olup bebeğinizi öpemeseniz kendinizi kötü bir anne olarak görür müydünüz? Kendinizi suçlamanız durumunuzu daha kötü yapar, sorununuzla mücadele etmek için bir adım atıp ilaç tedavisine başlamışsınız, sizi tebrik ederim.

İnsanın aklına her türlü düşünce gelir, bir şeyi düşünmeniz onu yapmak istiyorsunuz/yapacaksınız demek değil. Tanınızı bilmiyorum ama yaşadığınız şey "düşünce-eylem kaynaşması" dediğimiz duruma benziyor. Bunu basitçe açıklarsam hoşunuza gitmeyen düşüncelerinizi fazla önemsiyorsunuz, bunları yapacakmışsınız/yapmışsınız gibi değerlendiriyorsunuz, düşüncelerinizi yok etmeye çalışıyorsunuz ama bu durumu daha kötüleştiriyor (düşünmemeye çalıştıkça daha çok düşünebiliriz ve o düşünce önem kazanır). Düşüncelere önem vermedikçe düşünceler daha kolay güçsüzleşebilir. Belki ilaca zaman verirseniz ilaç etki ettikçe bu dediğimi uygulamak daha kolay olabilir. Tabi burada çok basit ve yüzeysel anlattım ama umarım anlaşılır olmuştur.

whysodumb .!.:

Kötü bir anne değilsiniz sadece bir psikolojik rahatsızlıkla boğuşuyorsunuz. Grip olup bebeğinizi öpemeseniz kendinizi kötü bir anne olarak görür müydünüz? Kendinizi suçlamanız durumunuzu daha kötü yapar, sorununuzla mücadele etmek için bir adım atıp ilaç tedavisine başlamışsınız, sizi tebrik ederim.

İnsanın aklına her türlü düşünce gelir, bir şeyi düşünmeniz onu yapmak istiyorsunuz/yapacaksınız demek değil. Tanınızı bilmiyorum ama yaşadığınız şey "düşünce-eylem kaynaşması" dediğimiz duruma benziyor. Bunu basitçe açıklarsam hoşunuza gitmeyen düşüncelerinizi fazla önemsiyorsunuz, bunları yapacakmışsınız/yapmışsınız gibi değerlendiriyorsunuz, düşüncelerinizi yok etmeye çalışıyorsunuz ama bu durumu daha kötüleştiriyor (düşünmemeye çalıştıkça daha çok düşünebiliriz ve o düşünce önem kazanır). Düşüncelere önem vermedikçe düşünceler daha kolay güçsüzleşebilir. Belki ilaca zaman verirseniz ilaç etki ettikçe bu dediğimi uygulamak daha kolay olabilir. Tabi burada çok basit ve yüzeysel anlattım ama umarım anlaşılır olmuştur.

Genişletmek için tıkla...

Çok sağolun hepinize teşekkür ederim

3 yıl hatta 4. Yıla yaklaşıyor subat 2019 yılında çok katlı bir binada calisiyorken beynimin içindeki ses gidip aşağı atlamamı istemişti. Hatta emretmişti desem yeridir . Üst üste çok ataklar yaşadım ama böylesi en zoruydu oturduğum ofis koltuğunun kenarlarına kollarımı geçirip 4-5 dakika bekledim. Geçmedi. Wc koştum kendimi kilitledim enseme su döktüm o soğukta 1/2 dakika bekledim öyle dışarı çıktım. Yerime geçtiğimde biraz da olsa mantıklı düşünmeye başlamıştım kendimi gözlemledim bugün neyi çok yaptım yada yapmadım diye kahveyi çok içip akşam 17 olmuştu yemek yememistim. Sipariş verdim bir şeyler yedikten sonra kendimi daha aklı başında hissettim.
En belirgin son olayım buydu. Arada bir gelir sizin gibi en sevdiklerine zarar verebilme korkusu. Ama geçip gider elhamdülillah.
Kurtuluşum bir ilaç veya bir psikolog değildi. Beynime onun sadece bir düşünce olduğunu ve bir öneminin olmadığını öğretmekti amacım çok uzun zaman uğraştım panik ataklarımda, bu tarz zarar verme düşüncelerinde vs. en güçlü şey sizin sesli olarak kendinize yapacağınız uyarılar. Çamaşır asmaktan mi korkuyorsunuz balkona çıkmak için ne saçma düşünce bu bana ait değil deyin. Bir kahve suyu koyun ocağa çamaşırı asip dönün kahvenizi için. Korkunuzu alt ettikten sonra size keyif veren şeyi yapmak hem memnuniyet hem de diğer korkularınızın üzerine gitmek icin cesaret verir.

İlk kez 2014 te kendime veya çocuğuma zarar verirmiyim dusuncesi ile başladı . İlaç ve terapi ile yıllarca iyiydim ta ki Haziran ayına kadar. Tekrar başladı kızıma zarar verirmiyim dusuncesi. O kadar korkutucu ki sanki istiyor gibi olmak . Bir türlü kurtulamiyorum bu düşünceden. Hayatı zehir etti bana nedense duzelemiyorum da. Yeniden ilaç ve terapiye başladım.

Merhaba nasıl oldunuz atlatabildinizmi hamileyim ve 3 yaşında oğlum var atlatamıyoorum bir türlü emzirirken oğluma olmuştum kendi kendime geçirmiştim ama bu hamilelikte geçmiyor zarar verme korkusu oğluma karşı çok içim daralıyo sıcak basıyo panikle birlikte atak geliyo ne yapmam lazım bilmiyorum gerçekten