Inancimin cok zayif oldugu zamanlarda "her seyi yasayabilirim ve bundan asla pismanlik duymam." diyordum. Yasamadim ama cunku cinselligi yasamanin veya yasamamanin inancla alakali oldugunu dusunmuyorum. Nice inananlar yasiyor, nice inanmayanlar yasamiyor nitekim.
Daha sonra inancim kuvvetlendi. Yani ben degistim. Inancima gore bunun yanlis oldugunu iyice kavradim. Iyi ki de inanmadigim zamanlarda da yasamamisim dedim. Zar mevzuu degil yani bu. Birliktelikten kastim sadece iliskiye girmek demek degil. O asamaya gidecek her turlu yol. Sevismek, opusmek... vs
Kadinlari sadece zar olarak goren erkekler degil. Asil kadinlar kadinlari bir zar olarak goruyor. Bunu bu sitede yazan, her seyi yasamis olan kadinlarin tavrindan bile anlayabiliriz.
Ben erkek bedeninin de kadin bedeninin de ozel olduguna inaniyorum. Bu dusuncem inancimla gelismedi. Hep boyleydi. O nedenle kimseye dudaklarimi, goguslerimi, zarimi sunmadim. Ha zar ha, dudak, gogus... fark etmiyor bence. Cinsellik yasamak sadece zarina zarar gelmesi degildir bence.
Konuyu dagittim biraz, toparlayayaim. Cok da acik yazdim, rahatsiz olanlardan ozur dilerim.
Dini inancim yok, o nedenle yasarim istedigimi diyenlerden olmasin kimse. Dini inanci olup da bedenini muhafaza eden erkek ve kadin cok. Bunu herkes bilsin. Din olmamali sizin baskalariyla beraber olmanizi engelleyecek sey.
Nasil sizin bedeniniz ozel ise o bedenle yapilan seyler de ozel olmali. Ben yasasam da boyle bir sey anlatmam kimseye. Duyacagim kotu sozlerden oturu degil, ozelim oldugu icin. Bence siz de kimseye anlatmayin. Yasanilan her sey sirf acik sozluluk adina pervasizca anlatilmamali. Kendinize karsi patavatsizlik oluyor bu. Birakin sizin yasadiginiz her sey, sizin bedeniniz baskalarinin agizlarinda sakiz olmasin.
